Υιοθεσία παιδιών: Το σύμφωνο συμβίωσης καλώς ή κακώς υπάρχει στην ελληνική κοινωνία και καλύπτει σε μεγάλο βαθμό τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων. Βέβαια εδώ γεννάται ένα ερώτημα, γιατί χρειάζονται οι ομοφυλόφιλοι συνεχώς νόμους και γιατί έχουν κάνει σημαία τα δικαιώματα τους… Δεν είναι πολίτες ενός έθνους, δεν έχουν ίδια δικαιώματα με όλους;
Ωστόσο το θέμα μας είναι εάν είναι φυσιολογικό τα ομόφυλα ζευγάρια να έχουν δικαίωμα στην υιοθεσία… Η άποψη μας είναι ξεκάθαρη.
Θα πάρουμε ένα παράδειγμα. Ο Γιάννης και ο Δημήτρης δύο ομοφυλόφιλοι θέλουν να υιοθετήσουν παιδί… Θα πρέπει μια γυναίκα να έχει ήδη γεννήσει το παιδί… Δηλαδή κάποιος άλλος θα γεννήσει και κάποιος άλλος θα μεγαλώσει το παιδί.
Η φύση έρχεται εδώ και λύνει όλες τις απορίες. Οι άντρες δεν τεκνοποιούν, οπότε με νομοθετική ρύθμιση έρχεται ένα κράτος – που εξυπηρετεί τα ντροπιασμένα σχέδια ορισμένων κινηματιών – και λέει… θα μετατρέψουμε την γυναίκα σε σκεύος αναπαραγωγής αλλά άλλος θα μεγαλώσει το παιδί…
Όχι όλο αυτό είναι μια εγκληματική ενέργεια, μια παρά φύση ενέργεια που θα διαιωνίσει ένα λάθος εις βάρος του υιοθετούμενου παιδιού. Ένα παιδί που θα μεγαλώσει μεταξύ ομοφύλων δεν θα πάρει ως πρότυπο την ομοφυλοφιλία; Ποιες οι πιθανότητες το παιδί κατά την εφηβεία του να εξελιχτεί σε φυσιολογικό άντρα και ποιες οι πιθανότητες να μετατραπεί σε μια μπερδεμένη προσωπικότητα με βαριά τραύματα;
Όχι η υιοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια είναι ένα εγκληματικό λάθος ένα επικίνδυνο λάθος που πλήττει όχι μόνο τα θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας και της οικογένειας αλλά κυρίως εναντιώνεται στην φύση.
Η κυβέρνηση της ΝΔ ή κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν φέρνει καμία πρόοδο με τέτοια νομοθετήματα, προσβάλλει την φύση των ανθρώπων, προσβάλλει την ιστορία του έθνους, προσβάλλει τον κώδικα αξιών και αρχών της Ελλάδος. Ντροπή σε όσους προωθούν τέτοιες επαίσχυντες θέσεις.
Τα μυστήρια της… ΛΟΑΤΚΙ υιοθεσίας
Πριν απ’ όλα, μία οφειλόμενη διευκρίνιση: Την gay ατζέντα στην πολιτική σκηνή της χώρας δεν την έφερε ο Κασσελάκης. Ο Μητσοτάκης την έφερε από την πρώτη μέρα της διακυβέρνησής του με τον Πατέλη -κυρίως αυτόν- και διάφορα άλλα εξωτικά φρούτα του ΛΟΑΤΚΙ δικαιωματισμού.
Την κουβέντα επίσης για το δικαίωμα τεκνοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια δεν την άρχισε ο Κασσελάκης. Την περιτριγύριζε στον δημόσιο διάλογο ο Μητσοτάκης πολύ πριν ο «αλεξιπτωτιστής» της «πατριωτικής Αριστεράς» προσγειωθεί σε ελληνικό έδαφος.
Το πρώτο ερώτημα λοιπόν που πρέπει να μας βασανίσει είναι το «γιατί». Πώς και γιατί ο επικεφαλής μιας μεγάλης κεντροδεξιάς παράταξης, που εν πάση περιπτώσει, βάσει της ιδεολογικής προϊστορίας της, απέχει έτη φωτός από τον woke δικαιωματισμό, εμφανίζει μία παράξενη εμμονή σε μία «προτεραιότητα» που μέχρι σήμερα μονοπωλούσαν περιθωριακοί πολιτικοί χώροι.
Τι ακριβώς συμβαίνει; Είναι μήπως ζήτημα ψηφοθηρικής εκμετάλλευσης; «Ούτε καν», όπως θα έλεγαν τα πιτσιρίκια, δεδομένου ότι η καθημαγμένη από τα Μνημόνια ελληνική κοινωνία έχει πολύ πιο σοβαρά προβλήματα που την κατατρέχουν. Ακόμη και οι δημοσκόποι της Ν.Δ., που κόβουν τον κιμά «παρουσία του πελάτη», θα εξηγούσαν με τη δέουσα διακριτικότητα στον κύριο Μητσοτάκη ότι οι γάμοι και η τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια δεν αποτελούν προνομιακό χώρο πειραματισμού για έναν -κατ’ όνομα έστω- συντηρητικό πολιτικό. Το πείραμα μπορεί να οδηγήσει σε πολύ δυσάρεστες καταστάσεις και να «πετάξουν» μακριά οι δεξιοί ψηφοφόροι.
Βέβαια, ο δικός μας Μωυσής αυτούς τους τελευταίους τους σιχαίνεται. Αν μπορούσε να τους πετάξει από το παράθυρο, θα το έκανε με χαρά για να τους αντικαταστήσει ακόμη και με drag queens. Γιατί ο άνθρωπος είναι νεοφιλελεύθερος, υπερπροοδευτικός και πρωτίστως ευρωπαϊστής. Μήπως, λοιπόν, αυτή η εμμονή του για τους γάμους μεταξύ μουστακαλήδων έχει να κάνει με την εναρμόνιση στα ευρωπαϊκά πρότυπα; Να δείξει το καλό του πρόσωπο στην πεφωτισμένη Εσπερία μπας και τον ανταμείψει με κανένα αξίωμα; Ούτε καν, θα σας απαντήσω εκ νέου. Εδώ και πέντε χρόνια γράφει την Ευρωπαϊκή Ένωση στα παλαιότερα των υποδημάτων του για πολύ σοβαρότερα θέματα. Δεν υποβάλλει, λόγου χάριν, θαλάσσια χωροταξικά σχέδια γιατί τρέμει τον «σουλτάνο», με αποτέλεσμα να μας τρέχουν στα δικαστήρια. Ο γάμος και η τεκνοθεσία των ΛΟΑΤΚΙ δεν αποτελούν σίγουρα ευρωπαϊκή οδηγία που θα τον έκανε να ανησυχεί. Δεν αποτελεί και ευρωπαϊκή οδηγία εν γένει. Κάθε χώρα κάνει ό,τι κρίνει ανάλογα με τα ήθη, τη θρησκεία και τις παραδόσεις της.
Με τις εμμονικές επιλογές του ο Μητσοτάκης έρχεται απέναντι σε όλα αυτά. Και αν υποθέσουμε ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν υπάρχει για να μιλήσει, αφού ο προκαθήμενός της είναι σφιχταγκαλιασμένος με την Αγία Οικογένεια, υπάρχουν εντούτοις η κοινή γνώμη και οι Έλληνες ψηφοφόροι. Τους «γράφει» κι αυτούς ο… λαοπρόβλητος για να κάνει το δικό του. Τη μεγάλη «μεταρρύθμιση» χάρη στην οποία θα γράψει το όνομά του στην Ιστορία με χρυσά γράμματα.
Πολιτικά φοβούμαι ότι το φαινόμενο δεν εξηγείται. Ίσως ψυχοσυναισθηματικά. Μπορεί ο κύριος Μητσοτάκης να αισθάνεται τόσο δυνατός πλέον, ώστε να μετουσιώνει σε νομοθέτημα ό,τι συζητάει στη κουζίνα του σπιτιού του με τη Μαρέβα. Μπορεί όμως να υπάρχει και κάτι άλλο.
Μου έκανε εντύπωση η συλλήβδην δαιμονοποίηση της «παρένθετης μητέρας», μιας φόρμουλας δηλαδή που καθιερώθηκε από την ιατρική επιστήμη στο πλαίσιο της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Θα έπρεπε να ξέρει ο κ. πρωθυπουργός ότι δεν αφορούν όλες οι περιπτώσεις εμπορία και εκμετάλλευση. Γιατί η λύση αυτή βρέθηκε για να βοηθήσει ετερόφυλους και όχι ομοφυλόφιλους. Ετερόφυλους που για διάφορους λόγους δεν μπορούσαν να τεκνοποιήσουν και αναγκάζονταν να χρησιμοποιήσουν «δανεική μήτρα», πολύ συχνά στενών συγγενικών τους προσώπων (μητέρα, αδελφή). Αυτή η ανθρώπινη προσφορά δεν έχει σχέση με εμπορία και θα έπρεπε να το γνωρίζει ένας πρωθυπουργός, ώστε να κάνει τη διάκριση και στην περίπτωση των ομοφύλων, όπως θα υπαγόρευε το διακαές ενδιαφέρον για τα δικαιώματά τους.
Δεν νομίζω όμως ότι ενδιαφέρει αυτό τον κύριο Μητσοτάκη. Κάποιος ανόητος από αυτούς που τον συμβουλεύουν του είπε ότι πρέπει να διαφοροποιηθεί από την προσέγγιση του ΣΥΡΙΖΑ και βρήκε αυτό το αποκούμπι της «παρένθετης μητέρας».
Διερωτώμαι αν έχει την ίδια ευαισθησία για την εμπορία -σωματεμπορία για την ακρίβεια- μέσω υιοθεσιών. Οι νόμοι είναι πράγματι δρακόντειοι για τους ετερόφυλους. Και εντελώς παρωχημένοι, θα σας έλεγα, αφού ενθαρρύνουν ατελείωτες και συχνά ατελέσφορες γραφειοκρατικές διαδικασίες, καθιερώνοντας την ίδια ώρα απαράδεκτα εισοδηματικά κριτήρια.
Μήπως για τους εύπορους ΛΟΑΤΚΙ θα υπάρξει κάποια διευκόλυνση; Κάποιο προνομιακό νομικό πλαίσιο; Δεν το γνωρίζω. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι ήδη από το 2021 καταγράφονται στο Εθνικό Μητρώο Ανηλίκων τα «ασυνόδευτα» των δομών φιλοξενίας σε όλη την επικράτεια. Και ότι από αυτό το μητρώο τροφοδοτείται το Εθνικό Σύστημα Αναδοχών-Υιοθεσιών. Το πιάσατε;
Μπορεί γρήγορα να βρεθούμε με καμιά 30αριά χιλιάδες «ασυνόδευτα» προς υιοθεσία. Από αυτά που ψάρευαν ο Λιγνάδης και ένας περίεργος ανώτατος δικαστής, φίλος -αν δεν κάνω λάθος- της κυρίας Προέδρου που ανήμερα Χριστούγεννα άκουσε κάλαντα από «οικογένειες ΛΟΑΤΚΙ» (παιδιά και γονείς) νομιμοποιώντας εκ των προτέρων αυτά που έχει στο μυαλό του ο Μητσοτάκης.
Βεβαίως, η έννοια του ανηλίκου σε αυτές τις περιπτώσεις είναι κάτι απολύτως σχετικό. Το 15χρονο «προσφυγάκι» δίχως διαβατήριο, που δηλώνει πέντε διαφορετικά ονόματα, δυο τρεις διαφορετικές ημερομηνίες γέννησης και βεβαίως δύο και τρεις διαφορετικές χώρες καταγωγής, μπορεί εύκολα να είναι 20άρης μαντραχαλάς. Η μπάλα χάνεται…
Μήπως λοιπόν ο πολυχρονεμένος μας Μωυσής έχει σκεφτεί έναν νέο τρόπο… ανέξοδου μπολιάσματος της κοινωνίας μας μέσω νομότυπου trafficking; Μαζικές υιοθεσίες «ασυνόδευτων» από ΛΟΑΤΚΙ που θα γίνονται Έλληνες σε χρόνο μηδέν; Με τέτοια εμμονή, έχει περάσει κι αυτό από το μυαλό μου, δεν σας το κρύβω…
