Σε αυτό το σημείο κτίστηκε η μονή. Αυτές οι ολίγες πληροφορίες που παραθέτουμε σε σύγκριση με τον ωκεανό που μπορεί να αναζητήσει κανείς στη διεθνή και την ελληνική βιβλιογραφία μάς δείχνουν γιατί ο χριστιανισμός υπήρξε αναπόσπαστο μέρος της ευρωπαϊκής ταυτότητας μαζί με την κληρονομιά της αρχαίας ελληνικής γραμματείας και της αρχαίας Ρώμης. Όλα όσα όμως πρεσβεύουν ο χριστιανισμός και οι εκκλησίες του που σε αρκετές περιπτώσεις συνέδεσαν την ακμή τους με την υπεράσπιση του έθνους κράτους και τις εθνικές ταυτότητες δεν ευνοούν σήμερα τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτισμικές αλλαγές που επιθυμεί το διεθνές οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο για την Ευρώπη. Πάντοτε τους ενοχλούσε η Ευρώπη, γιατί μιλά πολύ για το παρελθόν της στο οποίο περίοπτη θέση έχει ο χριστιανισμός.
Η νέα κοινωνία που οραματίζονται αυτά τα κέντρα είναι:
Πρώτον, άφυλη, χωρίς φύλα. Και κατά συνέπεια χωρίς συνοχή.
Δεύτερον, αχρήματος. Με ψηφιακές συναλλαγές, οι οποίες έχουν στόχο τη δραματική συρρίκνωση της ελευθερίας
Τρίτον, απρόσωπος. Με αριθμοποιημένη και φακελωμένη την κοινωνία, ώστε να είναι ευχερής με το πάτημα ενός κουμπιού στον υπολογιστή ο αποκλεισμός των απείθαρχων από την πρόσβαση στο μελλοντικό κοινωνικό κράτος.
Τέταρτον, ακίνητη και φυλακισμένη κατ’ οίκον ώστε να διακοπούν η επικοινωνία και η αλληλεπίδραση. Και να διευκολυνθεί η ατομική χειραγώγηση. Στο μέλλον όλα θα τα κάνεις από το σπίτι χωρίς να μετακινείσαι: Θέλεις να ψηφίσεις; Με επιστολική από το σπίτι. Θέλεις να πληρώσεις; Με web banking από το σπίτι. Θέλεις να πας σινεμά; Netflix από το σπίτι. Θέλεις να πας γήπεδο; Cosmote από το σπίτι. Αυτός είναι ο νέος κόσμος που σχεδιάζουν για εμάς. Μια νέα Κιβωτός του Νώε, στον οποίο οι μειονότητες θα διαφεντεύουν τις πλειονότητες.
Όπως αντιλαμβάνεστε, η Εκκλησία και οι θρησκείες, ο χριστιανισμός γενικότερα, αποτελούν σοβαρό και ισχυρό εμπόδιο για τη μετατροπή της Ευρώπης σε κάτι άλλο από αυτό που μας κληροδότησαν οι προπάτορές μας. Στη Βρετανία ο στόχος ήδη επετεύχθη. Στην τελευταία απογραφή οι χριστιανοί ήταν μειονότητα έπειτα από αιώνες. Κάτω από το 50% του πληθυσμού. Στη Γαλλία όλα εξελίσσονται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να δικαιωθεί η προφητεία του Μισέλ Ουελμπέκ στο μυθιστόρημα «Υποταγή». Η καθιέρωση της ουδετεροθρησκείας έδωσε άπειρο χώρο στο ριζοσπαστικό Ισλάμ να διεισδύσει βαθιά στην παραδοσιακή γαλλική κοινωνία και να την αποδομεί με σύστημα. Μόνο στον ευρωπαϊκό Νότο, στην Ιταλία, στην Ελλάδα και την Κύπρο, συν τα Βαλκάνια, δεν έχει επιτύχει ακόμη το σχέδιο.
Βάλτε όμως τα γεγονότα στη σειρά και θα μπείτε αμέσως στο πνεύμα. Θα ανακαλύψετε πόσο συστηματικά βρίσκονται στο στόχαστρο αυτών των κέντρων η ορθόδοξη θρησκεία μας και η Ελλαδική Εκκλησία. Το 2001, επί ΠΑΣΟΚ, καταργήθηκε το θρήσκευμα από τις ταυτότητες επειδή ήταν προσωπικό δεδομένο (αλλά οι νέες ταυτότητες με τον αριθμό του πολίτη έχουν πλήθος προσωπικών δεδομένων, μόνο το θρήσκευμα τους ενόχλησε!). Το 2014, επί συγκυβέρνησης Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ, καθιερώθηκε η αποτέφρωση των νεκρών.
Το 2017, επί ΣΥΡΙΖΑ, επετράπη η ονοματοδοσία τέκνων άνευ βαπτίσεως. Το 2018, επί ΣΥΡΙΖΑ, επιδιώχθηκαν ο χωρισμός Κράτους – Εκκλησίας με τη συναίνεση του Αρχιεπισκόπου, η κατάργηση της διδασκαλίας των Θρησκευτικών και της προσευχής. Το 2019 καταργήθηκε η βλασφημία των Θείων ως ποινικό αδίκημα με νόμο της Ν.Δ. Την ίδια χρονιά με την τροποποίηση του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας καταργήθηκε η παροχή δυνατότητας παροχής θρησκευτικού όρκου στις ανακριτικές πράξεις (όπως οι μαρτυρικές καταθέσεις).
Το 2020 η Ν.Δ. ενοχοποίησε τη Θεία Κοινωνία για τον κορονοϊό, άλλαξε την ώρα της Αναστάσεως από τα μεσάνυχτα στις 9 το βράδυ, απαγόρευσε θρησκευτικές τελετές, όπως οι λιτανείες και τα Θεοφάνια. Την ίδια ώρα δίνονταν προκλητικώς άδειες για πορείες στο Πολυτεχνείο, στο Εφετείο, όπου γινόταν η δίκη της Χρυσής Αυγής, στο Σύνταγμα (παρελάσεις υπερηφάνειας). Φθάσαμε σήμερα στον γάμο των ομοφύλων και αύριο επίκειται η αναθεώρηση του Συντάγματος. Όπου θα τεθεί στο στόχαστρο το άρθρο 3 περί επικρατούσας θρησκείας.
Τι μας δείχνει η συστηματική αναδρομή που διαβάσατε; Εκτός από το γεγονός ότι η Εκκλησία επί Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου έχει τον νου της στις ιερές μπίζνες και μετρά μόνο ήττες, βλέπουμε τη συστηματική στοχοποίηση όλων των μυστηρίων της Εκκλησίας. Ακριβέστερα, όλης της εκκλησιαστικής ζωής! Την τελευταία δεκαετία έχουν στοχοποιηθεί η βάπτιση, ο γάμος, η κηδεία, η Θεία Κοινωνία, οι θρησκευτικές εορτές, οι ορκωμοσίες, τα πάντα. Δηλαδή: ΟΠΟΥ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΟΝΤΑΙ ΠΙΣΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ. ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΔΕΣΜΟΙ. ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΕΝΟΤΗΤΑ. Η παραδοσιακή οικογένεια είναι ο τελικός στόχος. Πριν από τον γάμο των ομοφύλων έχει προηγηθεί η νομιμοποίηση των αμβλώσεων και της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.
Συναντάμε εδώ το παράδοξο: Παροτρύνουμε τα νέα κορίτσια να μην κάνουν παιδιά όταν μπορούν να τεκνοποιήσουν και τα ενθαρρύνουμε να κάνουν παιδιά σε προχωρημένη ηλικία όταν δεν μπορούν! Με κίνδυνο της υγείας τους και τις δύο φορές. Προς όφελος της βιομηχανίας εκατομμυρίων που έχει δημιουργηθεί για τα παιδιά. Κάποιοι πληρώνονται για να τα σκοτώνουν και κάποιοι για να τα ανασταίνουν. Πού καταλήγουμε; Απλό! Ο χριστιανισμός είναι επικίνδυνος για τον καπιταλισμό της απληστίας. Διότι ο χριστιανισμός έχει στο επίκεντρο τον άνθρωπο και όχι το άτομο. Έχει στο επίκεντρο την κοινωνία και όχι την επιθυμία. Έχει στο επίκεντρο άυλες αξίες και όχι ευρώ και δολάρια. Έχει στο επίκεντρό του τη συντήρηση και την αναπαραγωγή του έθνους. Όχι τη διάλυσή του! Είναι κατ’ ουσίαν μία από τις λίγες εστίες αντιστάσεως στην οργανωμένη απόπειρα κατάργησης του έθνους κράτους, τη λαϊκότητα του οποίου μάλιστα υποστηρίζει, σε αντίθεση με το θεοκρατικό Ισλάμ.
Αντιθέτως: Η αθεΐα αποχαλινώνει τα πάθη. Η ομοφυλοφιλία αυξάνει την κατανάλωση και τους τζίρους. Η παράνομη μετανάστευση εξασφαλίζει φθηνά εργατικά χέρια. Οι ροζ παρδαλές σημαίες εξασθενούν τις ταυτότητες. Τις γλώσσες. Τα σύνορα. Τα ήθη. Η απήχηση του χριστιανισμού εξαναγκάζει το σύστημα να γίνεται αυταρχικό και να αποκαλύπτεται. Να επιδιώκει τη δικτατορία της μοναδικής σκέψης στο δημόσιο διάλογο. Να απειλεί με διαγραφές βουλευτές κομμάτων και υπουργούς. Να προειδοποιεί για καθαιρέσεις από κοινοβουλευτικά αξιώματα. Να απολύει εργαζομένους! Να γιατί κάποιοι θέλουν να ξεμπερδέψουν με αυτό τον άβολο και αντισυστημικό χριστιανισμό. Στην πραγματικότητα, λοιπόν, αυτό που ζούμε δεν είναι μια αποσπασματική νομοθέτηση. Υπηρετεί ένα συνολικό σχέδιο αποδόμησης της οργανωμένης κοινωνίας χάριν και ατομικών σχεδιασμών και επιθυμιών. Ας κάνουμε τους υπολογισμούς μας και ας πορευτούμε ανάλογα.
