Το Μέγαρο Μαξίμου άρχισε να συνειδητοποιεί την πραγματικότητα που αποκρύπτουν από τους Έλληνες οι επίσημες δημοσκοπήσεις. Η φθορά είναι επί θύραις. Τη βλέπει ο πρωθυπουργός, ο οποίος πληροφορείται ότι, με βάση μυστικές μετρήσεις, άνω του 50% των Ελλήνων θεωρεί τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών «απειλή για την ελληνική οικογένεια». Τη βλέπει και ο Αμερικανός σύμβουλος του πρωθυπουργού Σταν Γκρίνμπεργκ, ο οποίος σφόδρα ανησυχεί για την επικίνδυνη τροπή που έχει λάβει η υπόθεση των Τεμπών. Οι επιπτώσεις της στην κοινή γνώμη είναι ήδη ορατές: τεράστια δυσπιστία για την ειλικρίνεια του πολιτικού συστήματος να εγγυηθεί την απόδοση δικαιοσύνης.
Η συνειδητοποίηση αυτής της νέας κατάστασης βρίσκει την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό, σε αυτή τη φάση τουλάχιστον, ψυχολογικά απροετοίμαστους. Η πρώτη γραμμή άμυνας που επελέγη είναι η αλλαγή του πήχη για τις ευρωεκλογές. Και ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Ντόρα Μπακογιάννη, όταν ρωτήθηκαν σχετικώς για το ποιο ποσοστό θεωρείται επιτυχία στις προσεχείς ευρωεκλογές, απάντησαν ότι σημασία δεν έχει πλέον το ποσοστό, αλλά… ο αριθμός των ευρωβουλευτών που θα εκλέξει η Ν.Δ.! Δεν το έκαναν τυχαία! Με την αλλαγή του εκλογικού νόμου, που έγινε κάτω από τη μύτη της κοιμώμενης αντιπολίτευσης, τα αδιάθετα υπόλοιπα της κατανομής θα προσμετρώνται υπέρ του πρώτου κόμματος, που θα κερδίσει τις (παραπάνω) έδρες. Με τον νέο νόμο, το πλαφόν εισόδου για τα μικρά κόμματα στην Ευρωβουλή αυξήθηκε ύπουλα σε 3,4%. Ενώ, σε μια προσπάθεια να μειωθεί ο αριθμός των κομμάτων διαμαρτυρίας που θα κατέλθουν στις εκλογές, αυξήθηκε το παράβολο συμμετοχής σε 20.000 ευρώ. Πολύ ακριβό σπορ για το μέλλον η πολυκομματική δημοκρατία – μόνο για ολίγους και έχοντες. Ο στόχος όλων αυτών, προφανής: να έχει ο κύριος Μητσοτάκης το επιχείρημα, σε περίπτωση μεγάλης πτώσης του ποσοστού της Ν.Δ. το βράδυ της 9ης Ιουνίου, ότι «ναι, πέσαμε στα ποσοστά, αλλά αυξήσαμε τον αριθμό ευρωβουλευτών που εκλέξαμε. Αυτό έχει σημασία».
Η δεύτερη γραμμή άμυνας του Μεγάρου Μαξίμου είναι οι αντιπερισπασμοί. Οι μάταιοι αντιπερισπασμοί. Για να εξαφανίσει τα Τέμπη από τα δελτία ειδήσεων (και βεβαίως το ταξίδι στην όαση της Σίβα), ο πρωθυπουργός σήκωσε «σκόνη» με τα πανεπιστήμια, απαιτώντας τη διαγραφή των φοιτητών που παρανομούν από τα μητρώα τους. Το θέμα δεν συγκίνησε τα κανάλια όσο θα έπρεπε. Ούτε τα ελικόπτερα Ρομέο, που παρέλαβε χθες στον Μαραθώνα, τα συγκίνησαν. Πλην του Φαλήρου, που το πρόβαλε στις γνωστές εκπομπές πολιτικού σπόνσορινγκ (με ολιγότερη θέρμη σε σύγκριση με το παρελθόν), οι λοιποί δεν έδειξαν την ίδια διάθεση. Τρίτη γραμμή άμυνας, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Δεδομένου ότι οι ισορροπίες σταδιακά αλλάζουν και η «γραμμή» δεν περνά τόσο σκληρά όσο παλιά, ο Παύλος Μαρινάκης μιλούσε ακατάπαυστα χθες το πρωί, επί μία σχεδόν ώρα, σε ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό για να εξηγήσει την κυβερνητική άποψη σε δύο θέματα: τα Τέμπη και τη διαρροή προσωπικών δεδομένων που δόθηκαν «εμπιστευτικά» από αποδήμους στο υπουργείο Εσωτερικών για την επιστολική ψήφο. Και μόνη η διάρκεια της «απολογίας» του κυρίου Μαρινάκη για τα δύο αυτά θέματα συνιστά σοβαρή ένδειξη για το μέγεθος του πολιτικού προβλήματος που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση. Όσο πιο πολύ μιλάς τόσο μεγαλύτερο πρόβλημα δείχνεις ότι έχεις. Όσο πιο πολλά «δεν» λες τόσο αυξάνεται η πιθανότητα να έχεις κάτι να κρύψεις. Η ακατάπαυστη φλυαρία αναδεικνύει το σκάνδαλο. Η φλυαρία είναι ομολογία ενοχής. Οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι οφείλουν να είναι πιο λακωνικοί όταν πατούν σε τέτοια ναρκοπέδια. Κατά τούτο, είχε απόλυτο δίκιο η Ντόρα Μπακογιάννη στην προχθεσινή παρέμβασή της στην ΕΡΤ, όπου επεσήμανε, πρώτον, ότι η συγκάλυψη θα βλάψει τη Ν.Δ. στις ευρωεκλογές, ενώ η αλήθεια όχι, και, δεύτερον, ότι ήταν προτιμότερο να έχει απέναντί της η Ν.Δ. μια κλασική, ισχυρή αξιωματική αντιπολίτευση, ακόμη και λαϊκίστικη, παρά να κάνει διάλογο με το «πουθενά», με τα πολλά μικρά κόμματα απέναντί της.
Η τέταρτη γραμμή άμυνας -για το σκάνδαλο της επιστολικής ψήφου- είναι οι δικηγόροι. Από προχθές εμφανίζεται στα κανάλια και αναπαράγει την κυβερνητική γραμμή για διαρροή δεδομένων του 2023 και όχι του 2024 γνωστός ακτιβιστής δικηγόρος της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ, ο οποίος βρίσκεται σε απευθείας γραμμή με τον κύριο Πατέλη. Γνωστά πράγματα στους παροικούντες αυτά! Με επικοινωνιακό στόχο να εξαφανιστεί από την ειδησεογραφία η εκδοχή ότι οι 100 προσφυγές που έγιναν στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων αφορούν e-mails αποδήμων που δόθηκαν για την επιστολική ψήφο.
Σας έδωσα μερικά παραδείγματα μάταιων αντιπερισπασμών. Διότι τα δεξιά κοινά, τα οποία θα επιχειρήσει να μεταστρέψει η Ν.Δ., έχουν πάψει να την ακούνε εδώ και καιρό. Ό,τι και αν λέει. Περί αυτού και η ματαιότης.
Φαντάζομαι τους συνεργάτες του κυρίου Μητσοτάκη γύρω από το μακρόστενο τραπέζι, στην αίθουσα συσκέψεων του Μεγάρου Μαξίμου, να αναζητούν επικοινωνιακά αντίδοτα για να αντέξει η αυτοκρατορία, που πρώτη φορά πιέζεται ισχυρά. Δεν χρειάζεται ρεπορτάζ για να καταλάβεις πώς περνούν την ώρα τους – αρκεί να παρατηρήσεις τι κάνουν δημοσίως. Είναι καταδικασμένοι για το προσεχές διάστημα να σχεδιάζουν τα ψέματα που θα λένε εν γνώσει τους ότι λένε ψέματα. Και, για να είναι πειστικοί, είναι καταδικασμένοι και να τα πιστεύουν. Όπως έγινε με τις παραιτήσεις κυβερνητικών και κομματικών αξιωματούχων για την υπόθεση Ασημακοπούλου, οι οποίες υπεβλήθησαν δήθεν έπειτα από εσωτερική έρευνα, εις ένδειξιν ευαισθησίας. Στην πραγματικότητα, για να προκαταλάβουν τη δικαστική έρευνα και την έρευνα της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. Εμπειρικά σας λέω ότι, κάθε φορά που προσφεύγουν στη χρήση των λέξεων «χυδαίος» και «σαχλαμάρες», μετά βεβαιότητος είναι ζορισμένοι και λένε ψέματα. Τους φαντάζομαι επίσης να σχεδιάζουν πώς θα κάνουν επικοινωνιακό σάντουιτς κάθε αντίθετη φωνή που πρόκειται να τους εκθέσει, όπως της Ευρωπαίας εισαγγελέως Κοβέτσι, στην οποία απάντησαν ο… υπουργός Υγείας (όχι ο υπουργός Δικαιοσύνης, αν υπήρχε θέμα), και «αυθόρμητες» Ενώσεις Δικαστών, και της Μαρίας Καρυστιανού, στην οποία επικολλάται επιδέξια η ετικέτα της… συριζαίας. Ενώ είναι αστή, συντηρητική γιατρός, κουμπάρα του πρώην αντιδημάρχου Θεσσαλονίκης Δρόσου Τσαβλή, όπως λέγεται. Θα το επαναλάβω, όμως: εάν δεν αλλάξει κάτι δραματικά στην ατμόσφαιρα, όλοι οι ανωτέρω αντιπερισπασμοί, κατανοητοί και εξηγήσιμοι, θα αποβούν μάταιοι. Αν αρχίσει να λειτουργεί ο νόμος του Μέρφι, τίποτε δεν τον σταματά: αν είναι να πάει κάτι στραβά, θα πάει.
Θα πληρώσει!
Καθώς περνά ο καιρός, οι ευθύνες για το έγκλημα των Τεμπών «ψηλώνουν»… Οι ερωτήσεις στρέφονται πλέον στον ίδιο τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος ετοιμαζόταν ανήμερα του φονικού να ανηφορίσει στη Θεσσαλονίκη για να εγκαινιάσει σε μια από τις φιέστες που μας έχει συνηθίσει την ανύπαρκτη τηλεδιοίκηση του δικτύου και έδωσε, όπως τον κατηγορούν τώρα, την εντολή για το μπάζωμα στον χώρο της τραγωδίας.
Θα την πληρώσει ο Μητσοτάκης και δεν γίνεται αλλιώς. Γιατί ο απλός κόσμος δηλώνει αποφασισμένος να μην ξεχαστεί το έγκλημα των Τεμπών. Του έκατσε ο μουντζούρης της άθλιας οικογένειάς του. Και του αξίζει να φύγει από το πολιτικό προσκήνιο αστεφής και χωρίς δάφνες. Ο πατέρας του μπήκε, καθ’ ομολογίαν του, στην πολιτική θεόφτωχος, με τα στρατιωτικά του ρούχα. Έφυγε από αυτήν ως ο πλουσιότερος Έλληνας πολιτικός.
Η αδερφή του η Ντόρα, όπως αποκαλύφθηκε από τους κοινοβουλευτικούς συντάκτες, «ξέχασε», μεταξύ άλλων, κάποτε -έτσι δικαιολογήθηκε, και χωρίς ποινικές συνέπειες- να δηλώσει στο «πόθεν έσχες» της ένα ολόκληρο εκατομμύριο δολάρια (σε αυτό το διάτρητο «πόθεν έσχες», εξαιτίας του οποίου, όπως έχει αφορίσει ο έντιμος πρώην πρόεδρος της Βουλής Απόστολος Κακλαμάνης, το Κοινοβούλιο «έχει καταντήσει δημόσιο πτυελοδοχείο»!).
Ο Κυριάκος θα πληρώσει τα σπασμένα. Προηγούμενα και δικά του! «Εμείς μετράμε στρέμματα, εσείς μετράτε φέρετρα» φώναζε υστερικά με το απωθητικά αλαζονικό ύφος του στον Αλέξη Τσίπρα στις πυρκαγιές. Δεν είμαι βέβαιος με ποιον τρόπο θα γίνει, αλλά θα την πληρώσει.
Ο άλλος παράτησε το μικρό του σύμπαν στη Λατινική Αμερική κι είναι σήμερα εδώ, θυμωμένος, γιατί έχασε τον αγαπημένο του αδερφό, τον Βάιο Βλάχο, στα απομεινάρια εκείνης της σκληρής μέρας. Κι αυτός ο θεόρατος Πόντιος, ο Παύλος Ασλανίδης, υπόσχεται
ότι θα ανάψει το καντήλι στο μνήμα του γιου του μονάχα όταν δικαιωθεί η μνήμη του.
Φυσικά και δεν (θα) είναι μόνοι τους! Κι όχι μόνο από εμάς που προβοδίζαμε και εξακολουθούμε κάθε τόσο μ’ αυτόν τον κόμπο στο στομάχι τα παιδιά μας για Σαλονίκη. Και ούτε είναι μονάχα οι 1.300.000 που υπέγραψαν για την παραπομπή των υπαιτίων σε (κανονική) δίκη. Είναι ολάκερος λαός που θρηνεί την απώλεια των παιδιών και συμπάσχει με τις οικογένειες σε αυτό το αμετακίνητο άλγος.
Παρά την εξαχρείωση της υψηλόβαθμης Δικαιοσύνης και την έκπτωση των θεσμών, η αλήθεια στο τέλος θα έρθει στο φως. Γιατί -κι αυτό είναι κάτι που θέλω να πω- υπάρχει ακόμα δημοσιογραφία στη χώρα.
