Πίσω από την πρόθεση της κυβέρνησης Μητσοτάκη να αναθεωρήσει το άρθρο 16 του Συντάγματος ώστε να νομιμοποιήσει τα ιδιωτικά πανεπιστήμια τα οποία σκανδαλωδώς νομοθέτησε, κρύβεται ένα σκοτεινό σχέδιο το οποίο εξυφαίνεται προσεκτικά στο παρασκήνιο της πολιτικής και της κοινωνίας.
Ένα σχέδιο το οποίο δεν είναι τωρινό, είχε ήδη ανακοινωθεί – κατά τα πρότυπα Μανιτάκη με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια – αλλά ο Μητσοτάκης δεν είχε τολμήσει να το εφαρμόσει, φοβούμενος ότι δεν θα γινόταν τότε πρωθυπουργός.
Το «βουλευτήριο» Μητσοτάκη
Ήταν το όχι και τόσο μακρινό 2016, όταν οι Νίκος Κ. Αλιβιζάτος , Παναγής Βουρλούμης , ο (ανύπαρκτος τότε) Γιώργος Γεραπετρίτης , ο Γιάννης Κτιστάκις , ο διαβόητος Στέφανος Μάνος και ο Φίλιππος Σπυρόπουλος συνέτασσαν το πόνημα με τίτλο «Ένα καινοτόμο Σύνταγμα για την Ελλάδα».
Στο πόνημα αυτό, κυριαρχούσαν δύο θέματα: Το «δικαίωμα» στην ίδρυση και λειτουργία ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων «όλων των βαθμίδων» και φυσικά, ο… χωρισμός κράτους – Εκκλησίας!
Το πρώτο βήμα έγινε, παρότι δεν είχε ανακοινωθεί στο προεκλογικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας, καθώς ακόμα και ο ίδιος ο Μητσοτάκης είχε ξεκαθαρίσει πως δε νοείται λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα, χωρίς προγενέστερη αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος!
Τα αδηφάγα συμφέροντα όμως που έφεραν τον Μητσοτάκη στην πρωθυπουργία και για δεύτερη φορά, δεν μπορούσαν να περιμένουν. Τι είναι άλλωστε το Σύνταγμα, μπροστά στην εξυπηρέτηση φίλων και χορηγών;
Το δεύτερο σκέλος όμως, δηλαδή η αναθεώρηση του άρθρου 3 του Συντάγματος για τον χωρισμό κράτους – εκκλησίας, και ήταν ένα ακόμα πιο δύσκολο έργο. Έπρεπε να δημιουργηθεί το ανάλογο κλίμα, προκειμένου ο Μητσοτάκης να βάλει μπρος τις μηχανές για να το υλοποιήσει.
Η εξαπάτηση του Ιερώνυμου
Η σκοτεινή μεθόδευση Μητσοτάκη ξεκίνησε με την εξαπάτηση του Αρχιεπισκόπου και την ψήφιση του γάμου ομοφυλόφιλων, παρότι ο ίδιος είχε δεσμευτεί τον προκαθήμενο της ελλαδικής εκκλησίας ότι δεν πρόκειται να προχωρήσει σε μία τέτοια ενέργεια. Πρόκειται για μία νηπιακή αλλά αποτελεσματική προβοκάτσια, η οποία εξόργισε τον αρχιεπίσκοπο και οδήγησε στην αλλαγή ακόμα και του τρόπου εορτασμού της Κυριακής της ορθοδοξίας, με τον ουσιαστικό εξοβελισμό της πολιτικής και πολιτειακής ηγεσίας από την θεία λειτουργία.
Ο πρώτος στόχος, είχε επιτευχθεί. Ο «διαχωρισμός» εκκλησίας με την πολιτική και πολιτειακή ηγεσία είχε ξεκινήσει με πρωτοβουλία μάλιστα της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου!
Μία εξέλιξη που φυσικά ο Μητσοτάκης θα την χρησιμοποιήσει για να εξυπηρετήσει το δόλιο σχέδιο του, παριστάνοντας μάλιστα το θύμα.
Νευραλγικός είναι και ο ρόλος της Σακελλαροπούλου στο σχέδιο, η οποία με την προκλητική της συμπεριφορά και τους πανηγυρισμούς για την ψήφιση ενός κυβερνητικού νομοσχεδίου, προκάλεσε βάναυσα όχι μόνο την ιεραρχία αλλά το σύνολο των Ορθοδόξων Ελλήνων.
Και όμως, ακριβώς αυτή η απέχθεια που δημιούργησε η πρόεδρος με τη συμπεριφορά της, θα χρησιμοποιηθεί ως όπλο από τον Μητσοτάκη για να ολοκληρώσει το σχέδιο του. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Μητσοτάκης θα διορίσει πάλι την Σακελλαροπούλου στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα, παρότι η παρουσία της έχει κυριολεκτικά ισοπεδώσει τον θεσμό καθιστώντας τον ανυπόληπτο και παρακμιακό.
Εννοείται ότι κοινοβουλευτικά ο Μητσοτάκης θα βρει τα γνωστά δεκανίκια της δήθεν αντιπολίτευσης, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, τον ΣυΡιζΑ, την Νέα Αριστερά και την Πλεύση Ελευθερίας.
Πίσω λοιπόν από την πρόθεση για την αναθεώρηση του άρθρου 16, ετοιμαστείτε για το κερασάκι που δεν είναι άλλο από την αναθεώρηση του άρθρου 3 του Συντάγματος…
