Η λίστα Λαγκάρντ και η σκευωρία κατά της δημοκρατίας από τη σάπια ολιγαρχία της Ελλάδας

Η σύγχυση που επικρατεί σχετικά με τη «λίστα Λαγκάρντ» είναι οιωνός συγκάλυψης. Το massmedia-gr.blogspot.com προκειμένου να βοηθήσει την ελληνική κοινωνία, επιχειρεί να αναδείξει όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται τα περιστατικά, τη βαρύτητα και το είδος του εγκλήματος ή των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν κατά τη διαχείριση του οπτικού ψηφιακού δίσκου (compact disc – CD), γνωστού και ως «λίστα Λαγκάρντ». 

Το παρακάτω κείμενο μπορεί να διαβαστεί με οποιαδήποτε σειρά. Στο τέλος υπάρχει ένα μικρό λεξικό εννοιών για τις τεχνικές ορολογίες που χρησιμοποιούνται.

Προστασία προσωπικών δεδομένων

Επισημαίνουμε, καταρχάς, ότι η «λίστα Λαγκάρντ» δεν είναι ένα συμβατικό εμπιστευτικό έγγραφο που υπεξαιρέθηκε και πλαστογραφήθηκε μόνο. Η λίστα βρίσκεται σε ηλεκτρονική μορφή, σε συσκευή αποθήκευσης δεδομένων (data storage device) και περιλαμβάνει ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα χιλιάδων Ελλήνων πολιτών, τα οποία το δημοκρατικό πολίτευμα προστατεύει αυστηρά με τοάρθρο 9Α του αναθεωρημένου το 2001 Συντάγματος της Ελλάδας: «Καθένας έχει δικαίωμα προστασίας από τη συλλογή, επεξεργασία και χρήση, ιδίως με ηλεκτρονικά μέσα, των προσωπικών του δεδομένων, όπως νόμος ορίζει. Η προστασία των προσωπικών δεδομένων διασφαλίζεται από ανεξάρτητη αρχή, που συγκροτείται και λειτουργεί, όπως ο νόμος ορίζει». 

Ο νόμος που ορίζει τις προϋποθέσεις «για την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα προς προστασία των δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών των φυσικών προσώπων και ιδίως της ιδιωτικής ζωής» είναι ο ν. 2472/1997. Η εποπτεία της εφαρμογής του εν λόγω νόμου αποτελεί αποστολή της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (ΑΠΔΠΧ), που είναι θεσπισμένη ως ανεξάρτητη.

Ο τρόπος χειρισμού και επεξεργασίας των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων της «λίστα Λαγκάρντ» εκτός ότι δεν ήταν σύννομος, δεν περιλαμβανόταν στις αρμοδιότητες των υπουργών των Οικονομικών. Οι δε υπάλληλοί τους – δηλ. οι φερόμενοι ως εκτελούντες την επεξεργασία στα «επώνυμα» αρχεία της λίστας, φέρουν και αυτοί ποινικές ευθύνες αφού δεν κατήγγειλαν ως όφειλαν στις αρμόδιες αρχές τους προϊσταμένους τους, έστω και μετά την εκτέλεση των παράνομων εντολών που έλαβαν.

Νόμιμη επεξεργασία ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων

Η συλλογή και επεξεργασία ευαίσθητων δεδομένων επιτρέπεται κατ’ εξαίρεση ύστερα από άδεια της ΑΠΔΠΧ στην περίπτωση που η επεξεργασία εκτελείται από Δημόσια Αρχή, π.χ. για την άσκηση φορολογικού ελέγχου (άρθρο 7, παρ. 2, εδάφιο ε’, ν. 2472/1997).

Εννοείται ότι οι λειτουργοί της Δημόσιας Αρχής οφείλουν να ενεργούν νόμιμα και όχι παράνομα.

Η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (ΑΠΔΠΧ)

Η ΑΠΔΠΧ όφειλε και οφείλει να πάρει θέση στην υπόθεση της «λίστας Λαγκάρντ» καταγγέλλοντας τις παραβάσεις των διατάξεων του νόμου στις αρμόδιες διοικητικές και δικαστικές αρχές.

Ασφάλεια πληροφοριών (IT Security)

Όπως θα αποδειχθεί από τα παρακάτω, στην περίπτωση της «λίστας Λαγκάρντ» παραβιάστηκαν όλες οι παράμετροι εξασφάλισης των πληροφοριών. Συγκεκριμένα παραβιάστηκαν: η εμπιστευτικότητα, η ακεραιότητα και η διαθεσιμότητα των πληροφοριών της λίστας.

Αντικειμενικές διαπιστώσεις και γεγονότα

Έχοντας υπόψη τα παραπάνω, καθώς και τα δημοσιεύματα για το θέμα, επαναλαμβάνουμε τις (μέχρι τώρα) αντικειμενικές και αδιαμφισβήτητες διαπιστώσεις για τη «λίστα Λαγκάρντ» ή «λίστα HSBC» την οποία αρχικά είχε παραδώσει η πρώην Υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας κ. Christine Lagarde, στον τέως Έλληνα Υπουργό Οικονομικών κ. Γεώργιο Παπακωνσταντίνου:

• α) Η αρχική «λίστα Λαγκάρντ» απεστάλη ως επίσημο – σφραγισμένο έγγραφο από το γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών, όμως πριν αποσταλεί αποσφραγίστηκε παράτυπα στο ελληνικό προξενείο, μετά από τηλεφωνική εντολή από την Ελλάδα.
• β) Η αρχική λίστα παραδόθηκε με διπλωματικό σάκο, στον κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, μέσα σε κλειστό φάκελο που περιείχε CD μαζί με συνοδευτικά έντυπα ως απόρρητο έγγραφο. 
• γ) Το αρχικό CD περιείχε 2062 αρχεία με δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που μπορούν να χαρακτηριστούν ως ευαίσθητα, αφού αφορούν και στην εθνική προέλευση των υποκειμένων τους (κατά το άρθρο 2 του ν. 2472/1997). Μάλιστα η εθνικότητα ήταν ένα εκ των καθοριστικότερων κριτηρίων επιλογής – φιλτραρίσματος των δεδομένων που χρησιμοποίησαν οι Γάλλοι για να εξάγουν τα δεδομένα από το δικό τους ευρύτερο αρχείο.
• δ) Τα περιεχόμενα του αρχικού CD υπέστησαν επεξεργασία μεταγραφής σε φορητή μονάδα αποθήκευσης τύπου USB φλας (USB flash drive) με εντολή του κ. Γ. Παπακωνσταντίνου. 
• ε) Το αρχικό «αυθεντικό» CD και τα συνοδευτικά έγγραφα ενώ δόθηκαν (άτυπα ή παράτυπα – χωρίς να πρωτοκολληθούν) από τον κ. Γ. Παπακωνσταντίνου στους συνεργάτες του για εμπιστευτική φύλαξη πλέον έχουν χαθεί! 
• στ) Με εντολή του κ. Παπακωνσταντίνου προς το ΣΔΟΕ, περίπου 20 αρχεία από τη λίστα υπέστησαν επεξεργασία διασύνδεσης με αρχεία άλλης βάσης δεδομένων, πιθανόν του TAXIS, προκειμένου να διακριβωθούν ενδεχόμενα φορολογικά αδικήματα. 
• ζ) Μετέπειτα, τα περιεχόμενα της πρώτης μεταγραμμένης μονάδας USB φλας, αντιγράφτηκαν εκ νέου σε άλλη μονάδα USB φλας με εντολή του κ. Γ. Διώτη. Ο κ. Διώτης είχε παραλάβει τη μεταγραμμένη μονάδα USB από τον κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, χωρίς ο τελευταίος να του γνωστοποιήσει ότι υπάρχει πρωτότυπο CD. 
• η) Το νέο αντίγραφο της μονάδας USB παραδόθηκε άτυπα ή παράτυπα από τον κ. Διώτη στον κ. Ευ. Βενιζέλο. Ο τελευταίος το κράτησε χωρίς να ενημερώσει κανέναν –παρανόμως– για εφτά μήνες στο προσωπικό του αρχείο (ακόμα και μετά το πέρας της θητείας του ως υπουργού Οικονομικών). 
• θ) Τα μεταγραμμένα δεδομένα τού αρχικού CD διαπιστώθηκε ότι είχαν υποστεί επεξεργασία αλλοίωσης στη μονάδα USB (ή ότι μπορεί να είχαν υποστεί επεξεργασία επιλεκτικής αντιγραφής) με συνέπεια η μονάδα USB να περιέχει πλέον 2059 αρχεία αντί των 2062 αρχείων που περιείχε το αρχικό «αυθεντικό» CD. 
• ι) Με αδιαφανή τρόπο, τα αλλοιωμένα δεδομένα της μονάδας USB έχουν κοινοποιηθεί ή διαβιβαστεί σε τρίτους, χωρίς να είναι γνωστό αν αυτοί είχαν αρμοδιότητα από το νόμο να κατέχουν ή και να επεξεργάζονται τα χιλιάδες ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα. 
• κ) Η αλλοιωμένη λίστα της μονάδας USB διέρρευσε στον Τύπο και με αυτόν τον τρόπο διαδόθηκαν δημοσίως τα ονοματεπώνυμα και οι ιδιότητες όλων των προσώπων της λίστας.

Δείτε το ιστορικό της διαδρομής της «λίστας Λαγκάρντ» σε μορφή πίνακα, με κλικ εδώ.

Αποδέκτες της «λίστα Λαγκάρντ»

Τα παρακάτω πρόσωπα αναφέρονται με την επαγγελματική ιδιότητα που είχαν κατά το χρόνο που έγιναν (βάσει των μαρτυρίων) αποδέκτες της αρχικής «λίστας Λαγκάρντ»: Ο Ηλίας Κλης (πρώην πρέσβης της Ελλάδας στο Παρίσι), ο Κωνσταντίνος Χαλαστής (πρέσβης της Ελλάδας στο Παρίσι), ο Γεώργιος Παπακωνσταντίνου (υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας), οι στενοί συνεργάτες του γραφείου του κ. Παπακωνσταντίνου, ο Ιωάννης Καπελέρης (γενικός γραμματέας του ΣΔΟΕ), ο Ιωάννης Διώτης (γενικός γραμματέας του ΣΔΟΕ), Γαλάτεια Μανέ (ειδική συνεργάτης του κ. Διώτη), ο Ευάγγελος Βενιζέλος (υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας), ο προσωπάρχης του γραφείου του πρωθυπουργού κ. Αντώνη Σαμαρά, ο Στυλιανός Στασινόπουλος (γενικός γραμματέας ΣΔΟΕ). 

Ποινικές ευθύνες 

Αυτονόητα, οι ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες βαρύνουν τα πρόσωπα εκείνα που παρέλαβαν ή επεξεργάστηκαν πλημμελώς ή παρανόμως τη λίστα με τις απόρρητες και ευαίσθητες και «επώνυμες» πληροφορίες. Συνεπώς, υπόλογοι είναι όλοι όσοι έγιναν αποδέκτες (βλ. ονόματα λίγο παραπάνω) της λίστας  χωρίς καμία εξαίρεση (ενν.: είτε της «αυθεντικής» είτε της αλλοιωμένης μεταγραφής της). Διότι όλοι τους πιθανόν να υπήρξαν, «υπεύθυνοι επεξεργασίας» ή/και «εκτελούντες την επεξεργασία» στα ψηφιακά αρχεία, βάσει των ορισμών των εδαφίων ζ’ και η’, του άρθρου 2 του ν. 2472/1997.

Επίσης πρέπει να εξεταστούν οι ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες του κ. Γ. Α. Παπανδρέου για το γεγονός της αποσφράγισης του φακέλου που περιείχε τη «λίστα Λαγκάρντ». Δεδομένου ότι την περίοδο εκείνη ήταν, εκτός από Πρωθυπουργός, και Υπουργός Εξωτερικών: Δηλ. προϊστάμενος του πρέσβη της Ελλάδας στη Γαλλία ο οποίος αποσφράγισε το επίσημο έγγραφο της «λίστα Λαγκάρντ», μετά από τηλεφωνική εντολή. 

Οι πολιτικές συνέπειες μιας ενδεχόμενης ποινικής δίωξης των πολιτικών προσώπων, που υπήρξαν αποδέκτες της «λίστας Λαγκάρντ», μπορούν να αποφευχθούν μόνο αν τα πολιτικά πρόσωπα άρουν εγκαίρως την πολιτική – κομματική τους ιδιότητα.

Σε κάθε περίπτωση, είναι απαράδεκτο η κομματική ή πολιτική ιδιότητα ενός πολίτη να χρησιμοποιείται ως ασπίδα απέναντι στο νόμο και τους λειτουργούς της δικαιοσύνης. 

Σημείωση: Εννοείται ότι δεν αποτελεί άδικη πράξη η δημοσιοποίηση των στοιχείων μέσω του Τύπου. Όχι μόνο διότι ήταν απολύτως δικαιολογημένη εξαιτίας του ενδιαφέροντος της κοινής γνώμης για το θέμα, αλλά και γιατί συνετέλεσε στην αποκάλυψη μέρους της αλήθειας μετά από τις διαδικασίες που ακολούθησαν.

Πολιτικές ευθύνες 

Τα πρόσωπα που βαρύνονται (τουλάχιστον) με σοβαρές πολιτικές ευθύνες, διότι δεν επέδειξαν αυτοβούλως ιδιαίτερο ενδιαφέρον, όπως προέτασσε το καθήκον τους, για τη σωστή αξιοποίηση των πληροφοριών της «λίστα Λαγκάρντ» είναι: ο Γεώργιος Α. Παπανδρέου (πρωθυπουργός), ο Λουκάς Παπαδήμος (πρωθυπουργός), ο Φίλιππος Σαχυνίδης (υπουργός Οικονομικών), ο Ιωάννης Στουρνάρας (υπουργός Οικονομικών).

Επίσης, πολιτικές ευθύνες έχουν και όσοι εξακολουθούν να παρέχουν πολιτική κάλυψη στα παραπάνω πρόσωπα, τα οποία με την ανεύθυνη στάση τους έβλαψαν και εξέθεσαν τη χώρα.

Η επίκληση άγνοιας για την ύπαρξη ή την τύχη της «λίστα Λαγκάρντ» είναι απαράδεκτη και επιβαρύνει τη θέση των πολιτικών προσώπων που τη χρησιμοποιούν ως δήθεν δικαιολογία.

Αποδεικτική δυνατότητα του αρχικού CD ως δημοσίου εγγράφου  

Το αρχικό «αυθεντικό» CD απεστάλην επισήμως με τους νόμιμους τύπους και τις σφραγίδες, από ξένη κρατική υπηρεσία: το γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών, στο ελληνικό Υπουργείο Οικονομικών, μέσω διπλωματικής οδού, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί (ως δημόσιο έγγραφο) από τις αρμόδιες ελληνικές κρατικές Αρχές για το φορολογικό έλεγχο των προσώπων που τα ονόματά τους περιέχονται στα ηλεκτρονικά αρχεία του.

Συνεπώς, μέχρι πριν την παραλαβή του από το ελληνικό κράτος (και το Υπουργείο Οικονομικών στο οποίο ήταν υπουργός ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου), το αρχικό «αυθεντικό» CD μαζί με τα συνοδευτικά έντυπα ήταν γνήσιο δημόσιο έγγραφο με αυτονόητη κατά το νόμο αποδεικτική δύναμη. 

Προς επίρρωση της εξασφάλισης των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων και της αυθεντικότητας, οι γαλλικές αρχές επέλεξαν τα παρακάτω μέτρα ασφαλείας:

• α) Μέσο μεταφοράς: Επιλέχτηκε κλειστός φάκελος για την προστασία από χειρισμούς γνωστοποίησης ή αντιγραφής των δεδομένων από μη εξουσιοδοτημένα άτομα, εκτός των αρμοδίων κατά το νόμο παραληπτών του φακέλου.
• β) Συσκευή αποθήκευσης δεδομένων (data storage device): Προφανώς επιλέχτηκε εγγράψιμος ψηφιακός οπτικός δίσκος, γνωστός ως CD-R (compact disk recordable). Τεχνολογίας μέσου εγγραφής τύπου WORM (write once read many – μία εγγραφή πολλές αναγνώσεις), μονοσυνεδριακά τερματισμένο (finalized). Η τεχνολογία WORM είναι ιδανική για την αποθήκευση ψηφιακών πληροφοριών που δεν πρέπει ή δεν επιτρέπεται να υποστούν καμία αλλοίωση μετά την εγγραφή τους. Αυτό το είδος της μνήμης δεν επιτρέπει: τη διαγραφή (delete) αρχείων, ούτε την υπερεγγραφή (overwrite) τους• επιτρέπει μόνον την ανάγνωση ή την αντιγραφή των περιεχομένων σε οποιαδήποτε συσκευή αποθήκευσης δεδομένων.

Σημείωση: Εκτός από τα παραπάνω, για επιπρόσθετη εξασφάλιση και απόδειξη της γνησιότητας των ψηφιακών πληροφοριών της «λίστας Λαγκάρντ» θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν (ή μπορεί πράγματι να χρησιμοποιήθηκαν) ψηφιακές υπογραφές (digital signatures) ή ψηφιακά πιστοποιητικά (digital certificates).

Εκμηδενισμός της αποδεικτικής δυνατότητας του CD 

Μέτα την επίσημη παραλαβή από τον πρέσβη της Ελλάδας στη Γαλλία, του κλειστού φακέλου που περιείχε το «αυθεντικό» CD της «λίστας Λαγκάρντ», φαίνεται ότι αρχίζουν μια σειρά παράτυπων ή παράνομων ενεργειών. Οι ενέργειες είχαν ως σκοπό ή ως αποτέλεσμα τον εκμηδενισμό της αποδεικτικής δυνατότητας των πληροφοριών του αρχικού CD, ως επισήμου και αυθεντικού δημοσίου εγγράφου, ούτως ώστε ο χειρισμός τους να δημιουργεί νομικό πρόβλημα.

Συγκεκριμένα:

• α) Κάποιο πρόσωπο –προφανώς με θεσμική ιδιότητα προϊσταμένου του Έλληνα πρέσβη– έδωσε τηλεφωνικώς εντολή να αποσφραγισθεί ο φάκελος που είχε παραληφθεί επισήμως από το Υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας. Έτσι κι έγινε: Η «λίστα Λαγκάρντ» διαβιβάστηκε με το διπλωματικό σάκο ως ανεπίσημη επιστολή προς το Υπουργείο Οικονομικών.

Στη συνέχεια ο τότε υπουργός Οικονομικών, ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου:

• β) Δεν καταχώρησε, ως όφειλε, την παραλαβή του CD και των εγγράφων που το συνόδευαν τόσο στο Γενικό, όσο και στο εμπιστευτικό πρωτόκολλο του Γραφείου του Υπουργού Οικονομικών. Με αυτόν τον τρόπο απέκρυψε για το έγγραφο (δηλ. για τη «λίστα Λαγκάρντ») τη βέβαιη χρονολογία παραλαβής του και, ταυτόχρονα, δεν το επισημοποίησε ως έγγραφο του ελληνικού κράτους. Όμως, ενώ από τη μια δεν τήρησε τις νόμιμες διαδικασίες, από την άλλη παρανόμως και αναρμοδίως διαχειρίστηκε (επεξεργάστηκε, αντέγραψε, διαβίβασε) τις εμπιστευτικές και ευαίσθητες πληροφορίες του CD ενώ το θεωρούσε επιπλέον προϊόν υποκλοπής. 
• γ) Δημιούργησε παρατύπως αντίγραφο σε διαφορετική τεχνολογικά συσκευή αποθήκευσης δεδομένων, συγκεκριμένα σε μονάδα USB φλας. Αξιολογώντας αυθαίρετα (χωρίς να έχει τις απαραίτητες τεχνικές γνώσεις) ως πιο ασφαλή για τα δεδομένα την επιλογή του USB φλας. Όμως με αυτόν τον παράτυπο τρόπο επεξεργασίας της μεταγραφής, ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, ουσιαστικάκατάργησε την αυθεντικότητα του αντιγράφου. Αφού αφενός η ακρίβειά του σε σχέση με το πρωτότυπο δεν βεβαιώθηκε ποτέ εγγράφως από αρμόδιο κατά το νόμο λειτουργό, αφετέρου με την κακή επιλογή του USB ως μέσου μεταγραφής κατέστησε τα δεδομένα εκτεθειμένα σε κάθε είδους μεταβολή (π.χ. διαγραφή, αλλοίωση κτλ.), δεδομένου ότι το μέσο εγγραφής (recording medium) του USB είναι κατά κανόνα μνήμη τύπου ευμετάβλητης αποθήκευσης (mutable storage ή read/write memory) και όχι τύπου WORM (write once read many –μία εγγραφή πολλές αναγνώσεις) όπως είναι το μέσο της μνήμης ενός εγγράψιμου CD (compact disk recordable , CD-R). 
• δ) Απέκρυψε την ύπαρξη του αυθεντικού και πρωτότυπο CD και τελικά το εξαφάνισε προφασιζόμενος την εμπιστευτική φύλαξή του. Έτσι κανείς δεν θα μπορούσε να συγκρίνει την ακρίβεια των μεταγραμμένων πληροφοριών με τις αυθεντικές στην περίπτωση που το έγγραφο με τις μεταγραμμένες πληροφορίες προσβαλλόταν ως πλαστό.

Αξιοποίηση ανάλογης λίστας από ξένες χώρες  

Γερμανία και Γαλλία αξιοποίησαν με σθένος (χωρίς ενδοιασμούς και καθυστερήσεις), προς όφελος των κρατών τους, τα στοιχεία από το ευρύτερο αρχείο της ελβετικής τράπεζας HSBC, γνωστό και ως «λίστα Φαλτσιάνι».

Μάλιστα, η γερμανική δικαιοσύνη απεφάνθη ότι η λίστα δεν ήταν παράνομη, αφού η υποκλοπή της δεν έγινε στην επικράτεια της Γερμανίας ούτε έγινε από το γερμανικό κράτος.

Αντίθετα, στην Ελλάδα επί πρωθυπουργίας Γ. Α. Παπανδρέου αποφασίστηκε αυθαίρετα από την κυβέρνηση –κι όχι από αρμόδιο δικαστήριο–, ότι η λίστα έπρεπε να χαρακτηριστεί ως προϊόν εγκλήματος. (Σημ.: Αν η «λίστα Λαγκάρντ» είναι προϊόν εγκλήματος, τότε τόσο η ίδια η πρώην υπουργός, η κ. Λαγκάρντ, όσο και ο νυν υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας είναι οι «εγκληματίες» που μας την προμήθευσαν και άρα πρέπει να υποστούν τις συνέπειες του νόμου…)    

Αντιφάσεις και ψέματα των υπευθύνων της επεξεργασίας 

Τα πολιτικά πρόσωπα που αποδεικνύονται ως υπεύθυνοι της επεξεργασίας των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων της «λίστα Λαγκάρντ» αντιφάσκουν (όταν δεν ψεύδονται) και ψεύδονται (όταν δεν αντιφάσκουν).

Συγκεκριμένα:

• α) Όποιος υποστηρίζει ότι δεν μπορούσε να πρωτοκολλήσει το CD χωρίς να άρει το απόρρητο, ψεύδεται: Διότι η πρωτοκόλληση θα μπορούσε να γίνει στο εμπιστευτικό πρωτόκολλο, όμως παράτυπα ή παράνομα αυτό δεν έγινε (βλ. επίσης παρακάτω: Νομική και τεχνολογική επικύρωση της μεταγραφής).
• β) Όποιος δέχεται ότι η «λίστα Λαγκάρντ» ήταν προϊόν εγκλήματος, αντιφάσκει: Διότι αν ίσχυε αυτή η άποψη αφενός δεν θα έπρεπε καν να ζητηθεί ποτέ η «λίστα Λαγκάρντ», αφετέρου από την ώρα που παραλήφθηκε από το ελληνικό κράτος θα έπρεπε, με νόμιμες και διαφανείς διαδικασίες, να καταστραφεί χωρίς να κρατηθεί ούτε ένα παράνομο αντίγραφο.
• γ) Όποιος υποστηρίζει ότι το πρωτότυπο CD μεταγράφτηκε σε μονάδα USB φλας για λόγους ασφαλείας, ψεύδεται: Διότι με την αντιγραφή σε μονάδα USB ουσιαστικά απασφάλισε τα δεδομένα, διευκολύνοντας την αλλοίωσή τους πάνω στο μέσο αποθήκευσης (με άλλα λόγια, είναι σαν ένα πρωτότυπο έγγραφο γραμμένο με αναλλοίωτο μέσο, λ.χ. με μελάνι, να μεταγράφτηκε με μέσο που διευκολύνει την αλλοίωση των γραφομένων, όπως λ.χ. με μολύβι).
• δ) Όποιος για να δικαιολογήσει την υπεξαγωγή της «λίστας Λαγκάρντ», υποστηρίζει ότι την κράτησε στο ιδιωτικό του αρχείο δικαιωματικά ως αντίγραφο εγγράφου ή αλλιώς «ψηφιακή φωτοτυπία», ψεύδεται. Διότι η συγκεκριμένη λίστα δεν είναι ένα απλό έγγραφο, αλλά ένα ηλεκτρονικό αρχείο με ευαίσθητα προσωπικά και οικονομικά δεδομένα χιλιάδων Ελλήνων πολιτών. Συνεπώς, το πρόσωπο που κράτησε ιδιωτικά τη λίστα διέπραξε τουλάχιστον το κακούργημα που σχετίζεται με την παραβίαση των νομικών διατάξεων περί προστασίας των προσωπικών δεδομένων (βλ. ν. 2472/1997). (Ο αδόκιμος νεολογισμός «ψηφιακή φωτοτυπία» είναι άλλη μία εκ του πονηρού ανακρίβεια. Μια μονάδα USB φλας τεχνικά δεν είναι – ούτε μπορεί να θεωρείται αυθαίρετα ως «ψηφιακή φωτοτυπία».)
• ε) Όποιος μετέπειτα (από το έτος 2010) πρωθυπουργός ή αρμόδιος υπουργός επικαλείται άγνοια, για να δικαιολογήσει την αδιαφορία του για το σοβαρότατο θέμα της «λίστα Λαγκάρντ», ψεύδεται ασυστόλως. Διότι αποκλείεται να μην είχε ενημέρωση αρμοδίως ή αναρμοδίως από τα άτομα εκείνα που γνώριζαν την ύπαρξη ενός τόσο σημαντικού αρχείου.

Η νόθευση του έγγραφου 

Στο ηλεκτρονικό έγγραφο της «λίστα Λαγκάρντ», εκτός από τη διαπιστωμένη πλέον αλλοίωση των στοιχείων από άγνωστο (μέχρι στιγμής) ενεργήσαντα την επεξεργασία, μπορεί να θεωρηθεί νόθευση εν δυνάμει και η ίδια η μεταγραφή των πληροφοριών στη μονάδα USB φλας. Αφενός διότι η μονάδα USB είναι μνήμη ευμετάβλητης αποθήκευσης (mutable storage) των δεδομένων, αφετέρου διότι η ακρίβεια των αποθηκευμένων αρχείων στο USB φλας δεν βεβαιώθηκε ούτε από κάποιον αρμόδιο υπάλληλο, ούτε με κάποιον από τους αποδεκτούς τρόπους ηλεκτρονικής πιστοποίησης της γνησιότητας ενός ψηφιακού αντιγράφου.

Σημείωση: Οι διατελέσαντες υπουργοί Οικονομικών της Ελλάδας, μετά τον κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, όφειλαν να αναζητήσουν το πρωτότυπο και «αυθεντικό» CD της «λίστα Λαγκάρντ», από τη στιγμή που αυτό δεν παραδόθηκε στις αρμόδιες κατά το νόμο ελεγκτικές ή δικαστικές Αρχές. Δεν είναι δυνατόν όσοι έλαβαν τη μεταγραμμένη μονάδα USB, να μην ρώτησαν αν παραλαμβάνουν ή όχι αντίγραφο (βλ. επίσης παρακάτω: Νομική και τεχνολογική επικύρωση της μεταγραφής).

Νομική και τεχνολογική επικύρωση της μεταγραφής

Λόγο του όγκου άλλα και της ψηφιακής φύσης των δεδομένων του εγγράφου τής «λίστας Λαγκάρντ», οποιαδήποτε μεταγραφή (copy) σε οποιοδήποτε μέσο εγγραφής (recording medium) θα έπρεπε να έχει, εκτός από τη νομική, και την τεχνολογική πιστοποίηση που θα εγγυόταν την απόλυτη ακρίβεια της μεταγραφής.

Δηλαδή, ο υπεύθυνος επεξεργασίας όφειλε να ζητήσει από τον εκτελούντα την επεξεργασία να αποσπάσει τις ψηφιακές υπογραφές (digital signatures) από κάθε αρχείο της λίστας. Στη συνέχεια οι τιμές των ψηφιακών υπογραφών θα έπρεπε να εκτυπωθούν μαζί με τα ονόματα των αρχείων στα οποία αντιστοιχούν και να χρησιμοποιηθούν ως συνοδευτικό δημόσιο έγγραφο, επικυρωμένο από αρμόδιο κατά το νόμο υπάλληλο.

Η εκτύπωση των ψηφιακών υπογραφών των αρχείων δίπλα στα αντίστοιχα ονόματα των αρχείων, θα μπορούσαν να πρωτοκολληθούν ευκόλως.

Προσοχή: Η απόσπαση των ψηφιακών υπογραφών αρχείων δεν παραβιάζει το απόρρητο, διότι δύναται να πραγματοποιηθεί χωρίς να απαιτείται η πρόσβαση στα περιεχόμενα των αρχείων.

Δόλος 

Η απίστευτη ολιγωρία, η μη γνωστοποίηση από τον πρώτο παραλήπτη του CD της ύπαρξης «αυθεντικού» πρωτοτύπου σε μνήμη τεχνολογία WORM (write once read many), η μη επικύρωση (με τις νομικά ή τεχνολογικά αποδεκτές μεθόδους) της ακρίβειας της μεταγραφής του CD και οι αδιαφανείς διαδικασίες στη διαχείριση της «λίστας Λαγκάρντ», σε συνδυασμό με τις ευαίσθητες «επώνυμες» πληροφορίες που αυτή περιέχει, προδίδει δολιότητα στα κίνητρα των πολιτικών προσώπων που την οικειοποιήθηκαν και την επεξεργάστηκαν αναρμοδίως (παρατύπως ή παρανόμως) ως ιδιώτες. Πιθανότατα για να αποκομίσουν ατομικά πολιτικά ή και χρηματικά οφέλη, βλάπτοντας με την αδιαφορία και την απραγία τους το δημόσιο συμφέρον ή εκβιάζοντας ενδεχομένως κάποιους από τους χιλιάδες πολίτες, των οποίων τα προσωπικά δεδομένα κατείχαν παρανόμως ως ιδιώτες – όχι ως υπουργοί.

Συν τοις άλλοις, οι παραπάνω ενέργειες φαίνεται ότι αποσκοπούσαν στο να πάψουν μελλοντικά να χρησιμοποιούνται παρόμοια αρχεία για το φορολογικό έλεγχο μεγαλο-καταθετών του εξωτερικού.

Ζημιά του ελληνικού Δημοσίου 

Τόσο η μη αξιοποίηση της «λίστα Λαγκάρντ», όσο και η μεθοδική προσπάθεια να απαξιωθεί η αποδεικτική της δυνατότητα ως επισήμου δημοσίου εγγράφου (αν και εφόσον κάποια στιγμή επιχειρούνταν να αξιοποιηθεί από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες), ζημίωσε και απειλεί με τεράστια ζημία το ελληνικό δημόσιο.

Μετά και τη διαρροή στον Τύπο των προσωπικών δεδομένων χιλιάδων καταθετών της ελβετικής HSBC, η Ελλάδα αποδεικνύεται ότι είναι μια χώρα που δεν μπορεί να εξασφαλίσει σε ικανοποιητικό επίπεδο την προστασία διαβιβασμένων (από ξένη χώρα) δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Συνεπώς, στο μέλλον, μπορεί ένα ξένο κράτος να μην εμπιστευτεί ανάλογες πληροφορίες στις ελληνικές αρχές, με ό,τι θα συνεπάγεται αυτό για το ελληνικό Δημόσιο.

Επίσης οι νομοταγείς πολίτες που θα αποδειχθεί ότι αδίκως εκτέθηκαν δημοσίως, εξαιτίας των κάκιστων χειρισμών των ελληνικών κρατικών αρχών, μπορούν να μηνύσουν το κράτος τουλάχιστον για προσβολή της προσωπικότητας τους, απαιτώντας δικαιωματικά ανάλογη αποζημίωση.

Πραγματογνωμοσύνη 

Η εμπεριστατωμένη πραγματογνωμοσύνη θα πρέπει να περιλαμβάνει:

• α) Τον έλεγχο των τερματικών ή των σταθμών εργασίας από τα οποία πραγματοποιήθηκε η επεξεργασία των δεδομένων.
• β) Τον έλεγχο των μονάδων αποθήκευσης και μεταγραφής των δεδομένων.
• γ) Αναπαραστάσεις των ενεργειών των υπευθύνων και των εκτελούντων την επεξεργασία. 
• δ) Μαζί με τον έλεγχο μεταδεδομένων, έλεγχους byte προς byte όλων των αρχείων της αρχικής «λίστας Λαγκάρντ» σε αντιπαραβολή με το πρωτότυπο που απεστάλη εκ νέου από τις γαλλικές Αρχές, προκειμένου να διαπιστωθούν πιθανές διαφορές στα περιεχόμενα των αρχείων, πέρα από τις προφανείς που δεν σχετίζονται με τα περιεχόμενα: όπως είναι οι διαφορές στο πλήθος των αρχείων ή οι ημερομηνίες δημιουργίας αυτών κτλ.

Η σάπια ολιγαρχία

Το σκάνδαλο της «λίστα Λαγκάρντ» είναι τεράστιο χωρίς καμία αμφιβολία. Οι λεπτομέρειες που έρχονται στο φως της δημοσιότητας, μέρα με τη μέρα, αποδεικνύουν την κομματική σαπίλα του αναξιοκρατικού «κράτους» των ημετέρων που πλέον είναι επικίνδυνο ακόμα και για τους ίδιους τους απυρόβλητους ολιγάρχες – υπερεξουσιαστές.

Κατά πάσα πιθανότητα θα αποδειχτεί ότι η δικαιοσύνη δεν θα καταφέρει να δικάσει ούτε καν τους βλάκες που πρόδωσαν τους θεσμούς, τη δημοκρατία, την κοινωνία και τη χώρα.

Οι μάσκες έπεσαν! Δεν είναι ρητορικό σχήμα, είναι η αδιαμφισβήτητη αλήθεια: Η υπόθεση της «λίστα Λαγκάρντ» καταδεικνύει την κατάργηση της δημοκρατίας στην Ελλάδα!

Αλλοίμονο στο δύσμοιρο λαό…

==============================================

Μικρό λεξικό εννοιών πληροφορικής

Αποθήκευση και ανάγνωση – ανάκτηση δεδομένων: 

Οι υπολογιστές αποθηκεύουν (storing) πληροφορίες εγγράφοντας (recording) τα ψηφιακά δεδομένα τους σε κάποιο μέσο (medium) συγκεκριμένης συσκευής αποθήκευσης δεδομένων (data storage device) με τρόπο ηλεκτρονικό ή μηχανικό. Η αντίστροφη της διαδικασίας εγγραφής ονομάζεται ανάγνωση (reading) πληροφορίας και πραγματοποιείται με τις ίδιες μεθόδους: ηλεκτρονικές ή μηχανικές.

Μέσο εγγραφής: 

Το μέσο εγγραφής (recording medium) αποτελεί βασικό συστατικό κομμάτι μιας συσκευής αποθήκευσης (data storage device). Είναι παρασκεύασμα που εξαιτίας φυσικών ιδιοτήτων των στοιχείων του δύναται να συγκρατεί πληροφορίες, οι οποίες εγγράφονται πάνω του με καθορισμένες τεχνικές μεθόδους που περιλαμβάνουν χρήση κατάλληλου υλικού (hardware) και λογισμικού (software). 

Συσκευή αποθήκευσης δεδομένων: 

Η συσκευή αποθήκευσης δεδομένων (data storage device) αποκαλείται μνήμη (memory) ή, σπανιότερα, αποθήκη (storage). Οι μνήμες κατηγοριοποιούνται γενικά βάσει τριών κριτηρίων: α) Ανάλογα με τις φυσικές ιδιότητες του μέσου αποθήκευσης, β) ανάλογα με τη χωρητικότητα και την ταχύτητα προσπέλασης, γ) ανάλογα με την ιεράρχησή τους στην αρχιτεκτονική σχεδίαση του υπολογιστή.

Διάκριση μνήμης βάσει των φυσικών ιδιοτήτων του μέσου εγγραφής:
α) Πτητικότητα (Volatility)

Πτητική μνήμη: Όταν η τεχνολογία υλικού του μέσου εγγραφής (recording medium) της μνήμης επιτρέπει μόνον την προσωρινή – βραχυχρόνια αποθήκευση των πληροφοριών για όσο εφαρμόζεται ηλεκτρική τάση (power on), τότε η μνήμη ονομάζεται πτητική (volatile).

Μη πτητική μνήμη: Όταν η τεχνολογία υλικού του μέσου εγγραφής (recording medium) της μνήμης επιτρέπει τη μόνιμη – μακροχρόνια αποθήκευση των πληροφοριών ακόμα και μετά τη διακοπή της ηλεκτρικής τάσης (power off), τότε η μνήμη ονομάζεται μη πτητική (non-volatile).

β) Μεταβλητότητα (Mutability)

Μνήμη ανάγνωσης/εγγραφής (read/write memory) ή ευμετάβλητη αποθήκευση (mutable storage): Το υλικό του μέσου εγγραφής (recording medium) επιτρέπει την αποθήκευση, την ανάγνωση, τη διαγραφή όπως και την αντικατάσταση – υπερεγγραφή – μεταβολή των πληροφοριών ανά πάσα στιγμή.

Μία εγγραφή – πολλές αναγνώσεις (write once read many, WORM): Το υλικό του μέσου (recording medium) εγγραφής επιτρέπει μόνο την εφάπαξ ή τη σταδιακή εγγραφή δεδομένων μέχρι να γεμίσει ή να τερματιστεί (finalized) η μνήμη και την πολλαπλή ανάγνωση των πληροφοριών. Όμως, δεν επιτρέπει τη διαγραφή ή την αντικατάσταση – υπερεγγραφή – μεταβολή των πληροφοριών.

Αποθήκευση μόνον ανάγνωσης (read only storage): Το υλικό του μέσου εγγραφής (recording medium) επιτρέπει την αποθήκευση δεδομένων, συνήθως σε κάποιο στάδιο της εργοστασιακής κατασκευής της μνήμης, αλλά κατόπιν δεν επιτρέπει καμία περαιτέρω τροποποίηση στις πληροφορίες παρά μόνον την ανάγνωσή τους. 

Διάκριση μνήμης βάσει της χωρητικότητας και της ταχύτητάς της: 

Η συνολική ποσότητα των πληροφοριών που μπορούν να αποθηκευτούν στο μέσο εγγραφής (recording medium) ορίζει το μέγεθος – χωρητικότητα (capacity) της μνήμης. Η χωρητικότητα εκφράζεται ως ποσότητα δικατάστατων στοιχείων, τα οποία παριστάνονται   κωδικοποιημένα στο δυαδικό σύστημα αρίθμησης ως δυαδικά ψηφία (binary digits – bits) 0 ή 1. Το δυαδικό ψηφίο ή δυφίο ή bit είναι η μικρότερη μονάδα μέτρησης πληροφορίας στο δυαδικό κώδικα. Πολλαπλάσιο του bit είναι το νίμπλ (nibble): ομάδα 8 bit• πολλαπλάσιο του νίμπλ είναι το μπάιτ (byte): 2 νίμπλ. Στα πολύ μεγάλα μεγέθη η χωρητικότητα της μνήμης μετριέται: σε κιλομπάιτ (kilobyte): 1024 μπάιτ, σε μεγαμπάιτ (megabyte): 1024 κιλομπάιτ, σε τεραμπάιτ (terabyte): 1024 μεγαμπάιτ κ.ο.τ.

Βασική ή κύρια μνήμη (main memory): Η μνήμη που χρησιμεύει για την προσωρινή αποθήκευση με ηλεκτρονικό τρόπο των εντολών των προγραμμάτων που εκτελούνται καθώς και των δεδομένων τους. Κατά κανόνα είναι πτητική και μικρότερη σε μέγεθος, αλλά ταχύτερης ανταπόκρισης από τη μαζική μνήμη.

Μαζική μνήμη (mass memory): Η μνήμη που χρησιμεύει για τη μόνιμη αποθήκευση με ηλεκτρονικό ή μηχανικό τρόπο των πληροφοριών. Είναι μη πτητική και κατά κανόνα αρκετά μεγαλύτερη σε μέγεθος από την κύρια μνήμη αλλά είναι σχετικά αργής ανταπόκρισης μνήμη. 

Διάκριση μνήμης βάσει της ιεράρχησή της στην αρχιτεκτονική σχεδίαση του υπολογιστή: 

Υπάρχουν τέσσερα επίπεδα στην ιεραρχία μνήμης (memory hierarchy) βάσει της επικρατέστερης αρχιτεκτονικής σχεδίασης του υπολογιστή:

α) Εσωτερικοί καταχωρητές επεξεργαστή (internal processor registers) και λανθάνουσα μνήμη (cache memory): Η μικρότερη, ακριβότερη και ταχύτερη μνήμη που βρίσκεται εντυπωμένη πάνω στο ολοκληρωμένο κύκλωμα (intergraded circuit – IC) της Κεντρικής Μονάδας Επεξεργασίας (central processing unit – CPU).

β) Πρωτεύουσα (primary) ή πρωτοβάθμια μνήμη τυχαίας προσπέλασης (random access memory ή RAM): Σχετικά μικρή και γρήγορη μνήμη που είναι απαραίτητη για την προσωρινή αποθήκευση των εκτελούμενων προγραμμάτων και των δεδομένων τους.

γ) Δευτερεύουσα (secondary) ή δευτεροβάθμια ή σταθερή (fixed) ή επιγραμμική (on-line) μαζική μνήμη: Μεγάλη σε μέγεθος, αν και σχετικά αργή μνήμη μαζικής αποθήκευσης για μακροχρόνια φύλαξη των ψηφιακών πληροφοριών, η οποία είναι σταθερά (fixed) συνδεδεμένη (on-line) στη συσκευή του υπολογιστή.

δ) Τριτεύουσα (tertiary) ή τριτοβάθμια ή αφαιρούμενη (removable) ή μη επιγραμμική (off-line) μαζική μνήμη: Μεγάλη σε μέγεθος, αν και σχετικά αργή μνήμη μαζικής αποθήκευσης για μακροχρόνια φύλαξη των ψηφιακών πληροφοριών, η οποία δύναται να αφαιρεθεί – να αποσυνδεθεί (εξού και off-line) από τη συσκευή του υπολογιστή.

Αρχείο υπολογιστή (computer file) ή ηλεκτρονικό αρχείο (electronic file)
Στους υπολογιστές οι αποθηκευμένες πληροφορίες διαρθρώνονται, με τη συμβολή ορισμένου συστήματος αρχείων (file system), σε ενιαία σύνολα δυαδικών ψηφίων (bytes) συγκεκριμένου μεγέθους που έχουν αρχή και τέλος, τα οποία ονομάζονται αρχεία (files).

Σύστημα αρχείων (file system):  

Τα αρχεία δημιουργούνται, διαγράφονται, προσπελαύνονται, οργανώνονται και γενικά επεξεργάζονται μέσω λειτουργιών συστήματος (system functions) λογισμικού που αλληλεπιδρούν με κατάλληλη βοηθητική δομή δεδομένων που ονομάζεται σύστημα αρχείων (file system). Το σύστημα αρχείων περιέχει δομημένες μεταπληροφορίες, για κάθε αποθηκευμένο αρχείο, εγγεγραμμένες στο μέσο αποθήκευσης με ορισμένη μορφοποίηση (format) οι οποίες συνήθως είναι: το όνομα του αρχείου, ο τύπος των πληροφοριών που περιέχει, το μέγεθός του, η ημερομηνία και η ώρα δημιουργίας του ή η ημερομηνία και η ώρα τελευταίας τροποποίησης των περιεχομένων του, οι ιδιότητές του (attributes) που μεταξύ άλλων μπορεί να καθορίζουν αν το αρχείο έχει ρόλο φακέλου – καταλόγου  (folder – directory)6, το είδος της πρόσβασης σε αυτό κ.ά. 

Ασφάλεια δεδομένων (data security): 

Ο όρος ασφάλεια δεδομένων αφορά κυρίως στην προστασία των δεδομένων από: γνωστοποίηση, καταστροφή, ή αλλοίωση από μη εξουσιοδοτημένους χρήστες (unauthorized user) και δευτερευόντως στην προστασία των δεδομένων από την πιθανότητα φυσικής καταστροφής του μέσου αποθήκευσης.

Οι μέθοδοι ασφαλείας είναι εξειδικευμένο αντικείμενο ενός κλάδου της επιστήμης της πληροφορικής που ασχολείται με την Ασφάλεια Πληροφοριακών Συστημάτων (IT Security). 

Προσωπικά δεδομένα: 

Οι πληροφορίες που επιτρέπουν την άμεση διασύνδεση με το υποκείμενό τους ονομάζονται προσωπικά δεδομένα, σύμφωνα με το ν. 2472/1997. Για παράδειγμα:

• Στοιχεία αναγνώρισης (ονοματεπώνυμο, ηλικία, κατοικία, επάγγελμα, οικογενειακή κατάσταση κ.λπ.)
• Φυσικά χαρακτηριστικά
• Εκπαίδευση
• Εργασιακές σχέσεις
• Οικονομική κατάσταση
• Ηλεκτρονικά ίχνη
• Ενδιαφέροντα, δραστηριότητες, συνήθειες 

Ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα: 

Τα προσωπικά δεδομένα που αναφέρονται στον πυρήνα της ιδιωτικής ζωής των υποκειμένων τους, χαρακτηρίζονται από το Νόμο ως ευαίσθητα. Για παράδειγμα:

• Φυλετική ή εθνική καταγωγή
• Πολιτικά φρονήματα
• Θρησκευτικές ή φιλοσοφικές πεποιθήσεις
• Συμμετοχή σε συνδικαλιστική οργάνωση
• Υγεία και κοινωνική πρόνοια
• Ερωτική ζωή
• Ποινικές διώξεις και καταδίκες
• Συμμετοχή σε συναφείς με τα ανωτέρω ενώσεις προσώπων 

Επεξεργασία προσωπικών δεδομένων: 

Είναι κάθε εργασία που πραγματοποιείται σε δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, όπως: συλλογή, καταχώρηση, οργάνωση, αποθήκευση, τροποποίηση, εξαγωγή, χρήση, διαβίβαση, διάδοση, συσχέτιση, διασύνδεση, δέσμευση, διαγραφή, καταστροφή. 

Νόμος για τη προστασία των προσωπικών δεδομένων: 

Ο Νόμος 2472/1997 ενσωματώνει στην ελληνική έννομη τάξη την ευρωπαϊκή οδηγία 95/46/ΕΚ που ορίζει ένα πλαίσιο κανόνων για την επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων, κοινό σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η εποπτεία της εφαρμογής του παραπάνω νόμου, καθώς και άλλων ρυθμίσεων που αφορούν στην προστασία του ατόμου από την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων έχει ανατεθεί στην ανεξάρτητη Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα.

Εγγράψιμος ψηφιακός δίσκος CD-R (Compact Disk Recordable):  

Το CD-R ή CD-WO (CD Write Once) είναι συσκευή οπτικής αποθήκευσης (optical storage) δεδομένων με μηχανικό τρόπο που ανήκει στην ευρύτερη ομάδα των αποθηκευτικών δισκοσυσκευών (disk storage). Οι τεχνικές προδιαγραφές μορφοποίησης των εγγράψιμων πληροφοριών περιγράφονται στο «πορτοκαλί βιβλίο».

Είναι μη πτητική (non-volatile) αφαιρούμενη (removable) μαζική μνήμη (mass memory) αποθήκευσης δεδομένων (650 με 700 MB), τεχνολογίας μέσου εγγραφής WORM (write once read many) δηλ. μίας εγγραφής – πολλών αναγνώσεων.

Οι πιθανές καταστάσεις ενός CD-R είναι:

• α) Κενό – δηλ. χωρίς εγγράψιμα δεδομένα.
• β) Μιας συνεδρίας (one session) και τερματισμένο (finalized) – δηλ. μερικώς γραμμένο άλλα «κλειστό» (closed) για μην επιτρέπεται να γραφτούν επιπρόσθετα δεδομένα, οπότε το CD καθίσταται μόνον ανάγνωσης (read only).
• γ) Σε πολυσυνεδρία (multisession) – δηλ. μερικώς γραμμένο άλλα «ανοιχτό» (open) για επιπρόσθετες εγγραφές (αλλά όχι υπερεγγραφές) δεδομένων, σε μεταγενέστερο χρόνο σε νέες συνεδρίες (sessions).
• δ) Πλήρως γραμμένο – οπότε το CD είναι μόνον ανάγνωσης (read only).

Σε όλες τις περιπτώσεις το συμβατικό CD-R είναι ιδανικό μέσο για την εξασφάλιση των αποθηκευμένων πληροφοριών από αλλοιώσεις τύπου υπερεγγραφής (overwriting). Επιπλέον, όταν είναι τερματισμένο, είναι ασφαλισμένο και από πρόσθετες εγγραφές δεδομένων.  

Μονάδα USB φλάς (USB flash drive) ή στέλεχος USB (USB stick): 

Η μονάδα USB φλας  είναι συσκευή αποθήκευσης δεδομένων (data storage device) με ηλεκτρονικό τρόπο (δηλ. χωρίς κινούμενα μέρη) που περιλαμβάνει ολοκληρωμένο κύκλωμα μνήμης ημιαγωγών (semiconductor memory) τύπου φλάς: EEPROM (electrically erasable programmable read-only memory).

Είναι μη πτητική (non-volatile) αφαιρούμενη (removable) μαζική μνήμη (mass memory) αποθήκευσης δεδομένων (δεκάδων GB), τεχνολογίας μέσου εγγραφής ημιαγωγών ευμετάβλητης αποθήκευσης (mutable storage) δηλ. το μέσο επιτρέπει πολλαπλές εγγραφές και αναγνώσεις.

Για τη λειτουργία μιας μονάδας USB απαιτείται η προσαρμογή – σύνδεσή της στην ομώνυμη θύρα (USB port) του υπολογιστή.

Οι κοινές μονάδες USB φλάς έχουν προβλήματα ασφάλειας:

• α) Δεν παρέχουν προστασία από εγγραφή και συνεπώς είναι ευπρόσβλητες από ιούς υπολογιστών (computer virus) και κάθε είδους κακόβουλου λογισμικού (malware). Για τον ίδιο λόγο επίσης τα δεδομένα τους είναι εκτεθειμένα σε ηθελημένες, ή κακόβουλες, ή τυχαίες τροποποιήσεις (π.χ. διαγραφές, αλλοιώσεις κτλ.).
• β) Κατά κανόνα, δεν αποτρέπουν την πρόσβαση στις αποθηκευμένες πληροφορίες από μη εξουσιοδοτημένα άτομα.
• γ) Εξαιτίας του μικρού μεγέθους τους, είναι εύκολο να χαθούν, ή να ξεχαστούν, ή να κλαπούν.

Υπάρχουν μονάδες USB φλάς ασφαλείας (secure USB flash drive), ωστόσο για τη σωστή επιλογή τους, χρειάζεται η συμβουλή ειδικού τεχνικού, ειδικευμένου στην ασφάλεια πληροφοριακών συστημάτων. 

Κώδικες αυθεντικότητας δεδομένων (message authentication codes, MAC): 

Οι κώδικες αυθεντικότητας δεδομένων (ΚΑΔ) είναι αλγόριθμοι που μετασχηματίζουν σύνολα δεδομένων οποιουδήποτε μεγέθους σε μία απλή σταθερού μήκους τιμή. Η σταθερού μήκους τιμή που προκύπτει ως έξοδος, σε ορισμένες περιπτώσεις ονομάζεται «σύνοψη» (digest) ή «τιμή κατατεμαχισμού» (hash value) και αποτελεί την ψηφιακή υπογραφή (digital signature) των δεδομένων. Η ψηφιακή υπογραφή, ανάλογα με τον αλγόριθμο, έχει μεγάλες, πολύ μεγάλες, ή πάρα πολύ μεγάλες πιθανότητες να είναι μοναδική για μια συγκεκριμένη σειρά δεδομένων. Συνεπώς, συγκρίνοντας τις τιμές των υπογραφών μπορεί να διαπιστωθεί εάν το αντίγραφο μιας συγκεκριμένης σειράς δεδομένων έχει τροποποιηθεί ή όχι, σε σχέση με το πρωτότυπό της. Αν οι τιμές των υπογραφών διαφέρουν, τότε το αντίγραφο δεν είναι αυθεντικό.

Για αυτόν το λόγο οι ΚΑΔ χρησιμοποιούνται συχνά από τους χρήστες για να προσδιορίσουν αν αντίγραφα αρχείων έχουν υποστεί μεταβολές (π.χ. από κάποιον άλλον χρήστη, ή από κάποιον ιό υπολογιστή), σε σχέση με τα αντίστοιχα αυθεντικά.

Ο δρόμος μας περιμένει

"Μην είσαι παλαβός, Μπραϊμάκι μου, άσε τους Ρωμιούς να σκοτώνουνται αναμεταξύ τους. Δεν έχει ξοφλημό, ανάθεμά τη για ράτσα! Πόσα χρόνια, πάππου πρόσπαππου, πολεμούμε να την ξεκάνουμε; Τί καταφέραμε; Τον κακό μας τον καιρό! Έναν ξεριζώνεις, δέκα φυτρώνουν... Αν δεν σκοτωθούν, σου λέω, αναμεταξύ τους, σκοτωμό δεν έχουν. Τους αφήνω, το λοιπόν, κα σκοτώνουνται. Κι άμα βγάλουν καλά καλά τα μάτια τους, καβαλικεύω τη φοράδα μου και πάω και βάνω τάξη. Κατάλαβες; Σου τα λέω αν αξιωθείς και γίνεις κι εσύ καμιά φορά Αγάς σε ρωμαίικο χωριό, να ξερεις μωρέ, πώς να φέρνεσαι με τους Ρωμιούς"

Νίκος Καζαντζάκης

Μην παίζετε με τους άνεργους

Του Γιώργου Κράλογλου 

Στην Ελλάδα που χάσαμε τον μπούσουλα όταν η γραφομηχανή και το καρμπόν αντικαταστάθηκαν από το κομπιούτερ και τα στικάκια υποσχόμαστε δουλειά στους 2.000.000 ανέργους του 2014μέσα από επενδύσεις για προϊόντα καινοτομίας... Ας μάθουμε πρώτα να αντιγράφουμε σωστά την ξένη τεχνολογία σε καινοτομίες και αν τα καταφέρουμε τα λέμε. 

Για τον λόγο αυτό περισσότερο με ανησύχησε παρά με καθησύχασε ο προχθεσινός υπουργικός συναγερμός των οκτώ οικονομικών υπουργείων που συσκέφθηκαν με τον πρωθυπουργό κ. Α. Σαμαρά πώς θα οργανώσουν την «εκστρατεία» για την αντιμετώπιση της ανεργίας.

Ανησύχησα γιατί εδώ και δύο μήνες έχει αρχίσει ένα περίεργο κουβεντολόι αντιμετώπισης της ανεργίας με στήριξη της καινοτομίας και των καινοτομικών προϊόντων. 

Ένα κουβεντολόι με κούφια λόγια, κορώνες, ευχές και υποσχέσεις που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. 

Διάβασα χθες και το ενορχηστρωμένο στην ίδια κατεύθυνση άρθρο του Γενικού Γραμματέα Μεταφορών κ. Στράτου Σιμόπουλου στο Capital.gr με το όντως εύστοχο Φινλανδικό παράδειγμα καινοτομίας και βεβαιώθηκα ότι πολύ ορθά ανησυχώ. 

Γιατί είναι περισσσότερο από σίγουρο ότι κατέβασαν πάλι πίνακες, κιμωλίες, μολύβια και μπλοκάκια και ξεκινάνε ασκήσεις επί χάρτου για την οικονομική ανάπτυξη της δύστυχης χώρας μας. 

Αλλά αυτή την φορά διαπράττουν την πολιτική απρέπεια να παίζουν και με τον πόνο των ανέργων. 

Επειδή το θέμα το έχω χειρισθεί και στο παρελθόν θα επιχειρήσω πάλι κάποιες απαντήσεις στα όσα ακούστηκαν και γράφτηκαν σχετικά με την καινοτομία στην Ελλάδα όπως και για την προοπτική επενδύσεων σε προϊόντα καινοτομίας. 

Πρώτα απ΄ όλα θα απαντήσω στο κ. Σιμόπουλο που απορεί επειδή η Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας ανήκει στο υπουργείο Παιδείας και όχι στο υπουργείο Ανάπτυξης. Η συγκεκριμένη Γενική Γραμματεία ξεκίνησε από το εποπτεία του πρώην υπουργείου Ενέργειας και Τεχνολογίας της οδού Μιχαλακοπούλου (σήμερα Ανάπτυξης) την δεκαετία του 1980. Αργότερα άρχισε ο «περίπλους» της εν λόγω Γραμματείας αφού κανείς δεν ήθελε πραγματικά να ασχοληθεί με το πραγματικό έργο για το οποίο ιδρύθηκε μαζί της και κανείς μέχρι τώρα δεν την χρησιμοποίησε ως πραγματικό μοχλό για την ανάπτυξη. Αν θυμάμαι καλά τον περασμένο Αύγουστο υπογράφηκε και Προεδρικό Διάταγμα επιστροφής της Γραμματείας στο υπουργείο Ανάπτυξης. Έχει περάσει ένα πεντάμηνο και η μεταφορά της είναι ακόμη στον δρόμο... 

Πάμε παρακάτω όμως. 

Το 2002 η τότε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ είχε πάλι «έμπνευση» για την καινοτομία και την τεχνολογική έρευνα. Θέσπισε λοιπόν με νόμο (2992/02) το κίνητρο της έκπτωσης κατά 50% των δαπανών για τεχνολογική έρευνα από τα καθαρά κέρδη των επιχειρήσεων. Το κίνητρο κράτησε μόνο δύο χρόνια. Μέχρι το τέλος του 2004. Μετά άρχισε η γνωστή μιζέρια. Θα πάρετε παράταση του κινήτρου μέχρι το τέλος του 2008 αλλά «...οι δαπάνες που θα εκπίπτουν δεν θα πρέπει να υπερβαίνουν τον μέσο όρο των αντίστοιχων που έγιναν τις δύο προηγούμενες χρήσεις...». 

Η τρίτη παράταση ήταν διετής και έληξε το 2010. 

Τέρμα το κίνητρο. Το όποιο έτσι και αλλιώς δόθηκε με δόσεις... 

Τώρα ετοιμάζονται να φωνάξουν πάλι τις επιχειρήσεις να ασχοληθούν με την τεχνολογική έρευνα και την καινοτομία... Τους έχουν προλάβει όμως οι ίδιοι οι επιχειρηματίες. 

Με ανάλυσή τους προς το υπουργείο Ανάπτυξης οι επιχειρήσεις που ασχολούνται με την καινοτομία λένε «...επειδή οι επενδύσεις για την εμπορική εκμετάλλευση καινοτομιών είναι υψηλές και έχουν μεγάλο κίνδυνο αποτυχίας. Και επειδή δεν εμπιστευόμαστε το ελληνικό κράτος και τα κίνητρά του ας αφήσουμε σε εκείνους που μπορούν να κάνουν το επιτυχημένο πείραμα της Φινλανδίας και άλλων Σκανδιναβικών κρατών. Και όταν πιάσει η παραγωγή προϊόντων ζητάμε την άδεια να τα αντιγράψουμε...». 

Εάν όμως εσείς, ως κράτος, έχετε άλλη άποψη, αφήστε τα λόγια και εφαρμόσετε την εξής πολιτική: 

- Προτεραιότητα της κρατικής χρηματοδότησης για έρευνα στην εμπορική εκμετάλλευση καινοτομιών. 

- Κίνητρα ίδρυσης εταιρειών σύμπραξης για την παραγωγή καινοτομικών προϊόντων μέσω ΕΣΠΑ και αναπτυξιακών διατάξεων. 

- Θεσμική προστασία των εταιρειών με ιδιαίτερη μεταχείριση στην υπαγωγή σε άρθρα, όπως το 99, του πτωχευτικού κώδικα.

Οι προτάσεις δόθηκαν στα αρμόδια υπουργεία Οικονομίας, Ανάπτυξης και Παιδείας τον Νοέμβριο του 2010. Δόθηκαν και στην Τρόικα και στην ομάδα του κ. Ράιχενμπαχ. 

Απάντηση μέχρι σήμερα, δηλαδή δύο χρόνια μετά, δεν έχει δοθεί. 

Αυτή η πολιτεία λοιπόν και αυτή η πολιτική καλείται σήμερα να λύσει το πρόβλημα της ανεργίας... μέσω της καινοτομίας. 

Πηγή: Κεφάλαιο

Γιατί όλα τα τζιν έχουν μια μικρή τσέπη;

Σε όλα τα τζιν ράβουν δεξιά μια μικρή τσέπη. Αναρωτηθήκατε ποτέ σε τι τελικά χρησιμεύει αυτή η μικρή τσέπη;

Η τσέπη αυτή φτιάχτηκε τα παλιά χρόνια για να μπαίνουν τα ρολόγια με την μικρή αλυσίδα μέσα σε αυτή.

Τώρα πια χρησιμεύει για να βάζουμε εισιτήρια, κέρματα κ.α.

Κοπή πίτας της Τ.Ο ΠΙΕΡΙΑΣ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Η Τοπική Οργάνωση ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ Πιερίας σας προσκαλεί στην κοπή της Πρωτοχρονιάτικης πίτας,την Κυριακή 20/1/2013 στις 7 το απόγευμα στα γραφεία του κόμματος Δραγούμη 1 και Ειρήνης έναντι παλαιού 1ου Δημοτικού σχολείου.

Η παρουσία όλων των συναγωνιστών θα μας τιμήσει και θα μας χαροποιήσει ιδιαιτέρως.

Με τα τιμής

Τ.Ο ΠΙΕΡΙΑΣ ΛΑΪΚΌΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ-ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ 

"Νομοθεσία και Σπόροι στο πλαίσιο της Κρίσης"

Δελτίο Τύπου

Προβληματισμοί για  τη διατροφική  επάρκεια και ασφάλεια, για το μέλλον της γεωργίας και των ντόπιων ποικιλιών, εν όψει της αναθεώρησης του ευρωπαϊκού κανονισμού για τους σπόρους.

Δημόσια  Ενημερωτική συζήτηση

Συντονισμένη από τις οργανώσεις ΑΙΓΙΛOΠΑ και ΠΕΛΙΤΙ

Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013 ώρα 17:00

Στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών οδός Ακαδημίας 60

Κάτω από τις ιδιαίτερες συνθήκες της κρίσης πολλοί νέοι, στρέφονται και πάλι στην πρωτογενή παραγωγή και τη γεωργία. Οι σπόροι, οι παραδοσιακές καλλιέργειες και ποικιλίες και γενικά το φυτικό γενετικό υλικό αποτελούν εξαιρετικά σημαντικά ζητήματα για όλους, δηλαδή για τους παραγωγούς και τους καταναλωτές και ειδικότερα για τους μικρούς γεωργούς, αλλά και για όσους επιστρέφουν σήμερα στη γη και στις πρωταρχικές αξίες και σκοπούς της γεωργίας. Οι επερχόμενες αλλαγές στο νομικό πλαίσιο  παραγωγής και εμπορίας σπόρου και πολλαπλασιαστικού υλικού σε ευρωπαϊκό επίπεδο, προκαλούν έντονες ανησυχίες και προβληματισμούς.

Οι ανησυχίες αυτές σχετίζονται με την ελευθερία χρήσης των σπόρων, τη διάδοση των ντόπιων ποικιλιών  και των ποιοτικών και ήπιων μορφών γεωργίας, τα αναφαίρετα δικαιώματα των γεωργών και καταναλωτών και την διατροφική ασφάλεια και επάρκεια. Τέλος, υπάρχουν προβληματισμοί για το μέλλον της πλούσιας  ελληνικής γεωργικής κληρονομιάς και βιοποικιλότητας αλλά και για το μέλλον της ίδιας της γεωργίας στη χώρα μας.

Η εκδήλωση διοργανώνεται από τον ΑΙΓΙΛΟΠΑ και το ΠΕΛΙΤΙ, οργανώσεις πολιτών που ασχολούνται με τις παραδοσιακές ποικιλίες και σπόρους και περιλαμβάνεται στην καμπάνια ενημέρωσης φορέων, πολιτών και αγροτών που ξεκίνησε τον περασμένο Δεκέμβρη με πρόταση προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης για ευρεία δημόσια διαβούλευση για το θέμα αυτό.

Στην συζήτηση έχει κληθεί για τοποθέτηση -  ενημέρωση εκπρόσωπος του αρμόδιου Υπουργείου.

Πληροφορίες

ΑΙΓΙΛΟΠΑΣ, www.aegilops.gr  ( Δρ. Κώστας Κουτής, τηλ 2428094558)

ΠΕΛΙΤΙ, www.peliti.gr  ( κ. Βάσω Κανελλοπούλου, τηλ. 2297024050)

Ευχαριστούμε τον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών για την ευγενική παραχώρηση της Αίθουσας Εκδηλώσεων

Αν δεν επιθυμείτε να λαμβάνετε τα νέα του Πελίτι γράψτε στο peliti@peliti.gr με την ένδειξη διαγραφή

--

Οικολογική Ομάδα "Μητέρα Γη"

www.motherearth.gr & union@motherearth.gr

Παιχνίδια με τις κάλπες

Έντονο πολιτικό παιχνίδι, καθαρά μικροκομματικού χαρακτήρα, βρίσκεται σε εξέλιξη τα τελευταία 24ωρα, με φόντο τη Βουλή και με αντικείμενο την ψηφοφορία για την παραπομπή υπευθύνων για ποινικά αδικήματα στην προανακριτική επιτροπή.

Χθες, Τετάρτη, συνεδρίασαν οι πρόεδροι του Κοινοβουλίου, προκειμένου να εισηγηθούν τη διαδικασία που θα ακολουθηθεί κατά την ψηφοφορία στην Ολομέλεια της Βουλής, όπου θα κριθεί το ζήτημα της σύστασης επιτροπής για τη διερεύνηση τυχόν ποινικών ευθυνών στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ. Το σύνολο των προτάσεων που υπεβλήθησαν καταλήγει αθροιστικά στο κωμικοτραγικό αποτέλεσμα των τριών ψηφοφοριών και των επτά καλπών.

Τρεις ψηφοφορίες βγάζουν επτά κάλπες

H εκδοχή που προκρίθηκε και θα τεθεί προς τελική έγκριση στην Ολομέλεια της Βουλής είναι να γίνουν διαδοχικές ψηφοφορίες. Ειδικότερα:

- η πρώτη ψηφοφορία θα αφορά στην πρόταση της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Αριστεράς, για παραπομπή μόνο του Γιώργου Παπακωνσταντίνου ως βασικού υπευθύνου της κατάστασης που διαμορφώθηκε με το πραγματικό περιεχόμενο της λίστας που παρέδωσε η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ και η οποία αφορούσε στα ονόματα Ελλήνων φορολογουμένων που «έβγαλαν» χρήματα στο εξωτερικό

- η δεύτερη ψηφοφορία θα γίνει επί της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ για παραπομπή των δύο προκατόχων του χαρτοφυλακίου στο Υπουργείο Οικονομικών (Ευάγγελου Βενιζέλου και Γιώργου Παπακωνσταντίνου) και

- η τρίτη ψηφοφορία θα αφορά στην πρόταση των Ανεξάρτητων Ελλήνων, προσυπογραφόμενη και από τη Χρυσή Αυγή, για παραπομπή των Γιώργου Παπακωνσταντίνου, Ευάγγελου Βενιζέλου, Γιώργου Παπανδρέου και Λουκά Παπαδήμου (τέσσερις κάλπες).

Υπενθυμίζεται πως ο ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε τη διεξαγωγή μίας ψηφοφορίας με τέσσερις κάλπες ή με μία κάλπη και ένα ψηφοδέλτιο που θα περιλαμβάνει όλα τα εγκαλούμενα πρόσωπα καθώς και τα αδικήματα για τα οποία κατηγορούνται αυτά. Τέσσερις κάλπες ζητούν επίσης τόσο οι Ανεξάρτητοι Έλληνες όσο και το ΚΚΕ. Στη διάρκεια της συνεδρίασης δίνεται η δυνατότητα σε όλους τους εγκαλούμενους πρώην υπουργούς και πρωθυπουργούς, εφόσον το επιθυμούν, να αναπτύξουν τις θέσεις τους ενώπιον του Σώματος.

Η συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής ξεκίνησε λίγο μετά τις 10.30 το πρωί. Η συνεδρίαση θα ολοκληρωθεί με τη διεξαγωγή των μαραθώνιων ονομαστικών ψηφοφοριών, οι οποίες αναμένεται να ξεκινήσουν στις 18.00 το απόγευμα.

«Τρικυμία» στη Βουλή

Όσον αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις στελεχών του, δεν αποκλείεται να τεθεί και για τον ίδιο θέμα αποχώρησης σε κάποια από τις ψηφοφορίες. Σε κάθε περίπτωση, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης εξέφρασε τη διαφωνία του για τη διαδικασία που επελέγη και την οποία αποδίδει ευθέως στο ΠΑΣΟΚ. Έτσι, με διάβημα διαμαρτυρίας προς τον πρόεδρο της Βουλής Β. Μεϊμαράκη, τον οποίο επισκέφθηκαν οι κ.κ. Αλ. Τσίπρας, Ι. Δραγασάκης, Π. Λαφαζάνης και Δ. Παπαδημούλης, διατύπωσε την αντίδρασή του, προειδοποιώντας ότι προκύπτουν κίνδυνοι όσον αφορά στη διασφάλιση της μυστικότητας της ψηφοφορίας. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ, άλλωστε, είχε δηλώσει από νωρίς ότι αυτό που επιβάλλεται είναι να διασφαλιστεί πλήρως η μυστικότητα της ψήφου και η δυνατότητα όλων των βουλευτών να ψηφίσουν οποιονδήποτε από τους τέσσερις υπό παραπομπή πολιτικούς, για όποια κατηγορία εκείνοι πιστεύουν. Όπως είπε σχετικά ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος κ. Λαφαζάνης, ο ΣΥΡΙΖΑ εμμένει στην πρότασή του για τέσσερις κάλπες ανά πολιτικό πρόσωπο με υποχρεωτική την ψήφο των βουλευτών και στις τέσσερις, ενώ ως εναλλακτική σκέψη ανέφερε τη μία κάλπη με τέσσερα ψηφοδέλτια που θα περιλαμβάνουν τα ονόματα και τα αδικήματα.

Έντονα αντιδρά και το ΚΚΕ, το οποίο χαρακτήρισε «πραξικοπηματική» την πρόταση της πλειοψηφίας για τρεις κάλπες κατά τη διαδικασία ψηφοφορίας για συγκρότηση προανακριτικής επιτροπής αναφορικά με τη λίστα Λαγκάρντ.

100 ΠΡΩΗΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΚΟΡΤΑΓΚ : ΑΓΩΝΑΣ ΔΡΟΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟ 2004 ΜΕ ΤΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ

       Είμαστε 100 πρώην εργαζόμενοι της κλωστοϋφαντουργίας Κόρταγκ. Από τον Οκτώβριο του 2004 που πτώχευσε η εταιρία, είμαστε σε αγώνα δρόμου με τη γραφειοκρατία, ώστε να μπορέσουμε να πάρουμε  ένα μέρος από τα χρήματα που μας ανήκουν. Μετά κόπων και βασάνων καταφέραμε και πήραμε δύο δόσεις από το ποσό που μας αναλογούσε, σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση.

 

Εδώ και 3 χρόνια μας ταλαιπωρούν ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ  με τη γραφειοκρατία και με την τελική υπογραφή που χρειάζεται να βάλει ΕΝΑΣ δικαστής της Κατερίνης. Δεν σκέφτεται κανείς την αγωνία και την ανάγκη που  έχουμε σε αυτούς τους πολύ δύσκολους καιρούς, ώστε να μπει επιτέλους αυτή η υπογραφή και να μοιραστούν τα χρήματα.
   Ελπίζουμε και πιστεύουμε, ότι ο αρμόδιος δικαστής, θα νοιώσει την ανάγκη μας και θα δείξει την πρέπουσα ευαισθησία και θα δώσει ΣΥΝΤΟΜΑ  την εντολή καταβολής του υπόλοιπου ποσού.
                                               100 ΠΡΩΗΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΚΟΡΤΑΓΚ

Τα μυστικά της Ακρόπολης - Τί κρύβεται κάτω απ΄τον ιερό βράχο;

Οι περισσότεροι Έλληνες, αλλά και πάρα πολλοί ξένοι έχουν βρεθεί τουλάχιστον μία φορά στον ιερό βράχο της Ακρόπολης. Οι περισσότεροι όμως απ’ όσους πήγαν εκεί δεν ήξεραν το παραμικρό για τα μυστικά που κρύβονταν κάτω από τα πόδια τους. Η Ακρόπολη δεν είναι μόνο ένα από τα πιο γνωστά αρχαιολογικά μνημεία του κόσμου που στολίζεται από μερικά από τα ομορφότερα κτίσματα της Ελληνικής αρχαιότητας, αλλά είναι παράλληλα και ένας τόπος που κρύβει πολλά και σημαντικά μυστικά…

Σύμφωνα με την συμβατική ιστορία, δεν είναι γνωστό το πότε η Ακρόπολη κατοικήθηκε για πρώτη φορά. Οι απόψεις σχετικά με τους πρώτους οικισμούς στην Ακρόπολη ποικίλουν σε ένα φάσμα που αρχίζει από την 3η και τελειώνει στην 6η χιλιετία προ Χριστού. Οι αρχαιολόγοι παραδέχονται ότι στην Ακρόπολη υπάρχουν πολλά οικοδομικά επίπεδα, κάποια από τα οποία παραμένουν άγνωστα ακόμα και σήμερα.

Αυτό συμβαίνει επειδή, κάθε φορά που κτιζόταν η Ακρόπολη, τα νέα οικοδομήματα χτίζονταν πάνω στα προηγούμενα. Και δεν θα ήταν επιτρεπτό για κανέναν λόγο, για να βρούμε τι κρύβεται στις αρχαιότερες στρώσεις, να δημιουργήσουμε οποιοδήποτε πρόβλημα στις νεότερες. Η Ακρόπολη λοιπόν έχει πολλά μυστικά ακόμα που περιμένουν να ανακαλυφθούν.

Στην νότια πλευρά της Ακρόπολης μάλιστα έχουν βρεθεί μεγάλα κομμάτια πέτρας. Αυτό γέννησε την υποψία ότι έχουν αφαιρεθεί με κάποιον τρόπο από το εσωτερικό του βράχου. Ως εκ τούτου θα ήταν πολύ πιθανό κάτω από την Ακρόπολη να υπάρχουν υπόγειοι θάλαμοι και στοές.

Ερευνώντας το θέμα, μπορούμε με ασφάλεια να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι κάτω από την Ακρόπολη υπάρχουν υπόγειες δίοδοι οι οποίες καταλήγουν σε πολλά σημεία της Αττικής. Αν και η πρόσβαση σήμερα σε τέτοιες στοές είναι πολύ δύσκολη, σε άλλες εποχές κάτι τέτοιο δεν ίσχυε και έτσι έχουμε διάφορες μαρτυρίες οι οποίες μας μιλούν για ένα εκτεταμένο δίκτυο στοών στην Αττική με κέντρο την Ακρόπολη. Μία αρχαία αναφορά που αποκαλύπτει όχι απλά ότι υπήρχαν στοές κάτω από την Ακρόπολη, αλλά και πως – τότε τουλάχιστον – υπήρχε υπόγεια επικοινωνία με κάποιο παραθαλάσσιο μέρος, είναι αυτή του Παυσανία του περιηγητή που έζησε τον 2ο μετά Χριστόν αιώνα. Έγραψε λοιπόν ο Παυσανίας:

«ἔστι δὲ καὶ οἴκημα Ἐρέχθειον καλούμενον· πρὸ δὲ τῆς ἐσόδου Διός ἐστι βωμὸς Ὑπάτου, ἔνθα ἔμψυχον θύουσιν οὐδέν, πέμματα δὲ θέντες οὐδὲν ἔτι οἴνῳ χρήσασθαι νομίζουσιν. ἐσελθοῦσι δέ εἰσι βωμοί, Ποσειδῶνος, ἐφ᾽ οὗ καὶ Ἐρεχθεῖ θύουσιν ἔκ του μαντεύματος, καὶ ἥρωος Βούτου, τρίτος δὲ Ἡφαίστου· γραφαὶ δὲ ἐπὶ τῶν τοίχων τοῦ γένους εἰσὶ τοῦ Βαυταδῶν καὶ —διπλοῦν γάρ ἐστι τὸ οἴκημα—[καὶ] ὕδωρ ἐστὶν ἔνδον θαλάσσιον ἐν φρέατι. τοῦτο μὲν θαῦμα οὐ μέγα· καὶ γὰρ ὅσοι μεσόγαιαν οἰκοῦσιν, ἄλλοις τε ἔστι καὶ Καρσὶν Ἀφροδισιεῦσιν· ἀλλὰ τόδε <τὸ> φρέαρ ἐς συγγραφὴν παρέχεται κυμάτων ἦχον ἐπὶ νότῳ πνεύσαντι. καὶ τριαίνης ἐστὶν ἐν τῇ πέτρᾳ σχῆμα· ταῦτα δὲ λέγεται Ποσειδῶνι μαρτύρια ἐς τὴν ἀμφισβήτησιν τῆς χώρας φανῆναι.» (Ελλάδος περιήγησις, Αττικά, 26, [5]).

Σύμφωνα με τον Παυσανία λοιπόν, στο Ερεχθείο υπάρχει ένα «φρέαρ» που έχει σχήμα τρίαινας, μέσα από το οποίο, κάθε φορά που έπνεε νότιος άνεμος, ακούγονταν ήχοι κυμάτων. Το χάσμα αυτό όντως υπάρχει στο Ερεχθείο και, κατά τους αρχαίους χρόνους είχε λατρευτική σημασία καθώς οι αρχαίοι απέδιδαν την δημιουργία του στον Ποσειδώνα, τον θεό της θάλασσας. Ο ήχος των κυμάτων που ακουγόταν μέσα από αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να συνεπάγεται πως υπήρχε – αν δεν υπάρχει ακόμα – υπόγεια επικοινωνία της Ακρόπολης με την θάλασσα.

Μια άλλη σημαντική πηγή που μας αποκαλύπτει ότι υπάρχουν διάφορες υπόγειες σήραγγες κάτω από την Αττική είναι και το γεγονός ότι η Ιστορία παραδέχεται ότι οι στοές αυτές χρησιμοποιήθηκαν από τους Έλληνες κατά τον καιρό της επανάστασης του 1821. Και μετά όμως την απελευθέρωση της Ελλάδος, τα σπήλαια δεν ξεχάστηκαν, αλλά έγιναν λημέρια ληστών, όπως του περιβόητου λήσταρχου Νταβέλη, ο οποίος με ορμητήριο το σπήλαιο της Πεντέλης που πήρε το όνομά του, μέσα από τις υπόγειες στοές, μπορούσε να εμφανίζεται σχεδόν σε όποιο σημείο της Αττικής ήθελε και μετά να εξαφανίζεται πάλι μέσα από τα σπήλαια αυτά.

Αργότερα, τον καιρό της γερμανικής κατοχής και συγκεκριμένα την νύχτα μεταξύ 30 και 31 Μαΐου 1941, λέγεται ότι ο Λάκης Σάντας και ο Μανώλης Γλέζος ανέβηκαν στον φυλαγμένο από τους Γερμανούς βράχο της Ακρόπολης κρυφά μέσα από σπήλαιο, κατέβασαν την γερμανική σημαία και έφυγαν απαρατήρητοι πάλι με τον ίδιο τρόπο. Δεδομένου του ότι οι Γερμανοί φύλαγαν τα Προπύλαια ώστε κανείς να μην μπορεί να μπει από εκεί και του ότι ο βράχος της Ακρόπολης είναι απροσπέλαστος από κάθε άλλη πλευρά, ο μόνος τρόπος για να ανέβουν στην Ακρόπολη ήταν μέσα από τα σπήλαια. Το ότι η σημαία των Γερμανών κατέβηκε μέσα στην νύχτα κρυφά λοιπόν, αποτελεί απόδειξη της ύπαρξης των στοών αυτών.

Εκτός όμως από τα ιστορικά στοιχεία για την ύπαρξη στοών κάτω από την Ακρόπολη και κάτω από την Αττική γενικότερα, αξίζει να αναφέρουμε πως είναι γεωλογικά αποδεδειγμένο πως κάτω από την Ακρόπολη υπάρχει νερό. Το νερό αυτό αποδεδειγμένα δεν είναι στάσιμο αλλά κινείται· έρχεται από κάπου και καταλήγει κάπου αλλού. Το νερό όμως δεν θα μπορούσε να κινηθεί με την μορφή υπόγειων ποταμών, σε περίπτωση που η γη ήταν απολύτως συμπαγής. Αυτό λοιπόν ενισχύει ακόμα περισσότερο την άποψη ότι κάτω από την Αττική υπάρχουν στοές, σήραγγες και σπήλαια.

Σημαντικές μαρτυρίες για την ύπαρξη διάφορων υπογείων στοών κάτω από την Αττική, είναι και αυτές των εργατών που εργάστηκαν για την κατασκευή του μετρό στην Αθήνα. Λέγεται ότι, κατά την διάρκεια των εργασιών, οι εργάτες εντόπισαν πληθώρα υπογείων σηράγγων, άλλες από τις οποίες ήταν υπόγειοι χείμαρροι και άλλες από τις οποίες είχαν αρχαιολογικό ενδιαφέρον, καθώς μέσα τους βρέθηκαν χιλιάδες αρχαιολογικά ευρήματα, πολλών από τα οποία αγνοείται η τύχη.

H μέθοδος αφανισμού της μεσαίας αστικής τάξης

Του Λιακόπουλου Δημοσθένη

Εκείνο που δεν αρέσει καθόλου στους παγκοσμιοποιητές είναι η λεγόμενη μεσαία αστική οικονομική τάξη. Αυτή είναι εκείνη, η οποία έχει στα μέλη της όσους είχαν μικρομάγαζα ή μεγαλομάγαζα, μικρές ή μεγάλες βιοτεχνίες και μπορούσαν κάθε μήνα να βγάζουν όχι μόνον έναν, αλλά και τρεις και δέκα και είκοσι μισθούς υπαλλήλου.

Όλοι αυτοί πρέπει να χτυπηθούν από την Νέα Τάξη. Πρέπει, επομένως, να εξαφανιστεί η μεσαία αστική τάξη, διότι αυτή έχοντας την οικονομική δυνατότητα θα μπορούσε να εναντιωθεί στην επερχόμενη παγκοσμιοποίηση του καταναγκασμού και του ελέγχου. Αυτοί πρέπει να πάψουν να υπάρχουν.

Πώς θα εξαφανίσουμε - λένε οι νεοταξίτες - την μεσαία αστική τάξη. Οι μέθοδοι είναι οι εξής:

1. Νοθεύουμε πληθυσμιακά τα δυτικά κράτη με τους λαθρομετανάστες, ώστε οι φτωχοί να είναι πιο πολλοί σε σχέση με την μεσαία τάξη. Οι φτωχοί, επομένως, αυξάνονται λόγω εισαγωγής φτώχειας και λαθρομετανάστευσης, την οποία τα υπανάπτυκτα κράτη εξάγουν.

2. Η μεσαία τάξη θα εκλείψει, εάν εκλείψουν οι μικρομεσαίοι. Για να κλείσει μια μικρομεσαία επιχείρηση οι νεοταξίτες ψηφίζουν νόμους περίεργους, νόμους άκαμπτους, νόμους αμετανόητους, οι οποίοι αναγκάζουν όλο το οικονομικό σύστημα να καταρρεύσει. Για παράδειγμα, φορολογικοί νόμοι, ΦΠΑ, που γονατίζουν τους μικρομεσαίους.

3. Το χρηματιστήριο, το οποίο πολύ διαφημίστηκε και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ένα κραχ στο χρηματιστήριο στην Ελλάδα ρήμαξε όλες σχεδόν τις οικονομίες των Ελλήνων, οι οποίοι πήγαν να παίξουν, διότι είχε διαφημιστεί τόσο πολύ και διότι τους είχαν πει ότι αν βάλουν χρήματα στο χρηματιστήριο σε χρόνο μηδέν και κυρίως χωρίς κόπο θα τα τριπλασιάσουν - και γιατί όχι θα τα εικοσιπλασιάσουν. Αφού έχασαν, λοιπόν, τα χρήματά τους στο χρηματιστήριο, πολλοί αναγκαστικά έγιναν νεόπτωχοι.

4. Εκτός απ’ το χρηματιστήριο, όμως, υπάρχει και ο πληθωρισμός. Ο έμπορος δεν ξέρει αν θα πρέπει να κρατήσει εμπόρευμα, το οποίο θα χάσει την αξία του ή αν θα πρέπει να ρίξει λεφτά για να αγοράσει νέο εμπόρευμα, το οποίο εμπόρευμα με την συνεχή οικονομική ύφεση και πάλι θα τον οδηγήσει σε πτώχευση.

5. Ένας άλλος τρόπος, βέβαια, με τον οποίο χτυπήθηκε η μεσαία αστική τάξη, είναι τα καζίνο, τα πάμπολλα καζίνο, τα οποία ανοίγουν και φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια μέσα στις πόλεις και στα χωριά και απομυζούν τις οικονομίες της μεσαίας αστικής τάξης.

6. Με όλα αυτά, λοιπόν, η μεσαία αστική τάξη σταδιακά σβήνει, σταδιακά χάνεται. Οθάνατος του εμποράκου, όπως πολύ σωστά διαβάσαμε σε μία εφημερίδα. Βέβαια, μέσα στα σύγχρονα μοντέρνα δυτικά κράτη υπάρχουν και οι υγιείς μεγάλες επιχειρήσεις. Αυτές για να ελεγχθούν πρέπει να γίνουν απρόσωπες. Για να γίνουν απρόσωπες, τις πείθουν να πάνε και να ενταχθούν σε κάποιο μεγάλο διεθνές οικονομικό τραστ, που είναι και πολύ σικ!

Όταν, όμως, η επιχείρηση ενταχθεί μέσα στο τραστ, το πρώην αφεντικό γίνεται ένας απλός μέτοχος και από ολόκληρη επιχείρηση, την οποία είχε στα χέρια του και διοικούσε, τώρα έχει μόνο χαρτιά.

7. Το επόμενο βήμα είναι να πείσουν τους νεόπτωχους, την πρώην μεσαία αστική τάξη, να υπαλληλοποιηθεί, κοινώς να επιζητεί να έχει έναν μισθό βρέξει-χιονίσει, να επιζητεί ο καθένας από μας να γίνει υπάλληλος ή στο δημόσιο ή σε καμιά μεγάλη και σίγουρη πολυεθνική εταιρία. Όταν οι νεόπτωχοι και οι πρώην μεσοταξίτες της μεσαίας αστικής τάξης αποκτήσουν τους πρώτους μισθούς, αφού γίνουν υπάλληλοι, τότε τους πείθουν να πάρουν δάνεια. Δάνεια γιατί; Είχαν μάθει να ζουν πλουσιοπάροχα. Τώρα πώς θα ζουν μ’ έναν μόνο μισθό;

«Έχεις σίγουρο μισθό, μη φοβάσαι», λένε οι τράπεζες. «Πάρε ένα δάνειο για να αγοράσεις ό,τι θέλεις και να ζήσεις τις παλιές καλές μέρες, πάρε ένα δάνειο για να πας διακοπές, πάρε ένα δάνειο για να περάσεις τις γιορτές» ξοδεύοντας ψεύτικο χρήμα, το οποίο ουσιαστικά δεν υπάρχει. Δανειζόμενος, όμως, κανένας γίνεται δούλος στην τοπική τράπεζα, η οποία με την σειρά της γίνεται δούλος στην παγκόσμια τράπεζα και στα παρακλάδια της, διότι η τοπική τράπεζα πρέπει να δανειστεί από το εξωτερικό για να δώσει στον εσωτερικό δανεισμό.

8. Ένας άλλος τρόπος για να εξαφανιστεί η μεσαία αστική τάξη είναι να μην υπάρχει στην κυριολεξία. Και να μην υπάρχει, όχι διότι δεν θα δημιουργηθούν νεόπτωχοι, αλλά διότι θα εξαφανιστεί βιολογικά. Και έτσι, έριξαν σε όλον τον κόσμο την έννοια της υπογεννητικότητας. Η μοναδική μας έννοια είναι πώς θα διασκεδάσουμε, πώς θα ξεχαστούμε, πώς θα μπορέσουμε όλοι να κινούμαστε άνετα και πώς θα μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα οικονομικά.

Και έτσι μπαίνουμε διαρκώς στην διαδικασία μιας νέας γενοκτονίας. Όχι σαν την γενοκτονία, την οποία διέπραξαν οι Τούρκοι στους Πόντιους, ή στους Έλληνες της Μικράς Ασίας, αλλά μια γενοκτονία, την οποία οι ίδιοι οι Έλληνες προσπαθούν με πολύ κόπο να φέρουν εις πέρας κάθε χρόνο. 500.000 αμβλώσεις έχουμε κάθε χρόνο στην Ελλάδα.

9. Τέλος, ο ασφαλέστερος τρόπος καταστροφής της μεσαίας τάξης, είναι να πάρει κανείς τα λεφτά των πελατών της. Μειώνοντας λοιπόν τους μισθούς και τις συντάξεις, οι έμποροι και οι ελεύθεροι επαγγελματίες παύουν να έχουν πελατεία, αφού με τους μειωμένους μισθούς, οι σύγχρονοι δούλοι, οι μισθωτοί δηλαδή, δεν μπορούν να κάνουν κατανάλωση στην αγορά. Οι πάντες κλείνουν και η ιστορία τελειώνει. Το ζούμε στην Ελλάδα σήμερα.

Με όλα αυτά, λοιπόν, οι νεοταξίτες πετυχαίνουν την εξαφάνιση της μεσαίας αστικής τάξης, την εξαφάνιση εκείνων των φωνών, που λόγω της οικονομικής τους άνεσης θα μπορούσαν να αντισταθούν και να αντιταχθούν στα σχέδια των παγκοσμιοποιητών.

Κρύψτε… ασφαλίστε σπόρους! Θέλουν να ελέγξουν την τροφή!

Ήταν απλά θέμα χρόνου οι ελληνικές ντόπιες ποικιλίες σπόρων να βρεθούν στο στόχαστρο της επίθεσης, όπως αυτή εξαπολύεται με την μορφή του κλεισίματος της Τράπεζας Διατήρησης Γενετικού Υλικού.

Η αλήθεια είναι ότι γενικά η συγκυρία δεν θα μπορούσε να είναι χειρότερη για τις φυσικές, ντόπιες ποικιλίες σπόρων σε παγκόσμιο επίπεδο, οι οποίες με κάθε τρόπο επιχειρείται να εξαφανιστούν και να κυριαρχήσουν όχι απλά τα υβρίδια αλλά οι γενετικά τροποποιημένοι σπόροι.

Με τον ίδιο τρόπο που μέσα σε μόλις 3-4 δεκαετίες οι φυσικές τροφές ξεχάστηκαν σχεδόν εντελώς και μπήκαν στο περιθώριο και οι άνθρωποι πλέον τρέφονται με επεξεργασμένες τροφές γεμάτες κάθε είδους δηλητήρια, με αντίστοιχο τρόπο προχωράει ραγδαία και η εξαφάνιση των φυσικών σπόρων.

Το σχέδιο έχει σε μεγάλο βαθμό ολοκληρωθεί (5 εταιρείες ελέγχουν το εμπόριο σπόρων) και προωθείται με συντονισμένη εκστρατεία των εταιρειών βιοτεχνολογίας, των διεθνών νεοταξικών οργανισμών (με τα ολοκληρωτικά τους νομοθετήματα codex alimentarious, agenda 21) και των κυβερνήσεων πιόνια τους (με νόμους όπως ο S.510 στις ΗΠΑ).

Η νέα τάξη δείχνει μια πρωτοφανή εμμονή να επιβάλλει τους γενετικά τροποποιημένους (GMO) σπόρους και οργανισμούς με κάθε τρόπο, σε σημείο πλέον οι «ανθρωπιστικές» της επεμβάσεις να γίνονται με αυτόν ως έναν από τους κυρίαρχους λόγους.

Γνωρίζουμε ότι στο Ιράκ ένας από τους πρώτους νόμους που πέρασε το κατοχικό καθεστώς ήταν η απαγόρευση στους αγρότες να διατηρούν σπόρους για να ξανασπείρουν την νέα σοδειά, όπως γινόταν για χιλιετίες. Και όταν αυτό αφορά την περιοχή της αρχαίας Μεσοποταμίας από όπου ξεκίνησε η γεωργία πριν 10 χιλιάδες χρόνια, τότε μια τέτοια ενέργεια είναι πολύ περισσότερο μια ξεκάθαρη δήλωση της νέας τάξης για το τέλος της γεωργίας και της τροφής όπως την ξέραμε.

Μέσα από την επιθετική και παραπλανητική δράση των εταιρειών βιοτεχνολογίας, οι γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες έχουν τώρα εξαπλωθεί σε πάνω από 25 χώρες, έναντι μόλις 3 χωρών (ΗΠΑ, Καναδάς, Αργεντινή) μέχρι πριν λίγα χρόνια. Χαρακτηριστικό και τραγικό παράδειγμα η Ινδία, όπου μέσω της εξαπάτησης των μικρών αγροτών για μεγαλύτερες σοδειές, αυτοί χρεώθηκαν για να αγοράσουν γενετικά τροποποιημένους σπόρους οι οποίοι όμως είχαν πολύ χειρότερη απόδοση από τις δικές τους ντόπιες ποικιλίες.

Πρόστιμα-«φωτιά» σε όσους δεν κατέβαλαν τα τέλη κυκλοφορίας

Ειδοποιητήρια σε 29.000 ιδιοκτήτες αυτοκινήτων που δεν κατέβαλαν τα τέλη κυκλοφορίας μέχρι και τις 8 Ιανουαρίου, οπότε έληξε η σχετική προθεσμία θα αποστείλει τις επόμενες ημέρες το υπουργείο Οικονομικών.

Συγκεκριμένα, όσοι δεν κατέβαλαν εμπρόθεσμα τα τέλη κυκλοφορίας 2013 θα κληθούν με το ειδοποιητήρια να πληρώσουν το αντίτιμο εις διπλούν.

Όσοι από αυτούς δεν συμμορφωθούν θα βρεθούν ενώπιον μεγαλύτερων προβλημάτων καθώς εξετάζεται το ενδεχόμενο να «μπλοκάρεται» η διαδικασία υποβολής της φορολογικής δήλωσης, η οποία είναι επίσης συνδεδεμένη με το Τaxisnet.

Τα τέλη κυκλοφορίας 2013 ανέρχονται σε:

- 22 ευρώ για οχήματα από 51 έως 300 κυβικά εκατοστά.

- 55 ευρώ για οχήματα από 301 έως 785 κυβικά εκατοστά.

- 120 ευρώ από 786 έως 1.070 κυβικά εκατοστά.

- 135 ευρώ για οχήματα από 1.071 έως 1.357 κυβικά εκατοστά.

- 240 ευρώ από 1.358 έως 1.548 κυβικά εκατοστά.

- 265 ευρώ από 1.549 έως 1.738 κυβικά εκατοστά.

- 300 ευρώ από 1.739 έως 1.928 κυβικά εκατοστά.

- 660 ευρώ από 1.929 έως 2.357 κυβικά εκατοστά.

- 880 ευρώ από 2.358 έως 3.000 κυβικά εκατοστά.

- 1.100 ευρώ για οχήματα από 3.001 έως 4.000 κυβικά εκατοστά.

- 1.320 ευρώ για αυτοκίνητα άνω των 4.001 κυβικών εκατοστών.

Έτσι, κάτοχος ΙΧ αυτοκινήτου 1.600 κυβικών εκατοστών που δεν κατέβαλε έγκαιρα τα τέλη κυκλοφορίας θα πρέπει να πληρώσει πλέον 530 ευρώ! Ομοίως κάτοχος ΙΧ αυτοκινήτου 2.000 κυβικών εκατοστών που δεν κατέβαλε έγκαιρα τα τέλη κυκλοφορίας θα πρέπει να πληρώσει πλέον 1.320 ευρώ!

«Ρίχτερ οργής» για Στουρνάρα

Γράφει ο Νίκος Ελευθερόγλου

Η ασυλία του υπουργού Οικονομικών Γ. Στουρνάρα εντός κυβέρνησης και Ν.Δ. έλαβε τέλος. Η προκλητική απόφασή του να ακυρώσει την επιβολή φόρου πολυτελείας στα σκάφη αναψυχής, την ώρα που σφαγιάζει την ελληνική κοινωνία, αποτέλεσε τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Μάλιστα, για πρώτη φορά χθες υπουργοί και «γαλάζιοι» βουλευτές στράφηκαν εναντίον του με δημόσιες δηλώσεις μεταφέροντας το κλίμα οργής που επικρατεί για τον κ. Στουρνάρα.

Τα πιο πολλά… Ρίχτερ εκδηλώθηκαν από τον υπουργό Εσωτερικών Ευριπίδη Στυλιανίδη, ο οποίος -σε συνέντευξή του στον Real- και αναφερόμενο στην ανάκληση της ρύθμισης για τα σκάφη είπε χωρίς περιστροφές: «Σας το λέω ωμά, απαράδεκτο… Δεν επιτρέπεται, όταν τα προηγούμενα χρόνια έχει εφαρμοστεί μια φιλελεύθερη πολιτική στα Ι.Χ., να επιβάλλεται τώρα συνολικό τεκμήριο και μάλιστα μόνιμο και την ίδια ώρα -αν θυμάμαι καλά είναι πάνω από 100.000 οι ιδιοκτήτες σκαφών πάνω από έξι μέτρα- να τυγχάνουν αυτής της αντιμετώπισης». Και πρόσθεσε χαρακτηριστικά για τη στάση του κ. Στουρνάρα: «Εμένα με προσβάλλει…».

Επίσης, ο βουλευτής Β’ Αθηνών Κυριάκος Μητσοτάκης για το ίδιο θέμα τόνισε: «Διατηρώ σοβαρές επιφυλάξεις για το ότι αποσύρθηκε η διάταξη για τον φόρο πολυτελείας στα σκάφη, παρά το γεγονός ότι είμαστε μια χώρα που πρέπει να προάγει τον θαλάσσιο τουρισμό». Ο κ. Μητσοτάκης κατηγόρησε ακόμη τον κ. Στουρνάρα για ανεντιμότητα προς τους πολίτες στους οποίους, αφού κατέβαλαν τα τέλη, τώρα επιβάλλουν χαράτσι ως φόρο πολυτελείας!