Του Γιώργου Κράλογλου
Στην Ελλάδα που χάσαμε τον μπούσουλα όταν η γραφομηχανή και το καρμπόν αντικαταστάθηκαν από το κομπιούτερ και τα στικάκια υποσχόμαστε δουλειά στους 2.000.000 ανέργους του 2014μέσα από επενδύσεις για προϊόντα καινοτομίας... Ας μάθουμε πρώτα να αντιγράφουμε σωστά την ξένη τεχνολογία σε καινοτομίες και αν τα καταφέρουμε τα λέμε.
Για τον λόγο αυτό περισσότερο με ανησύχησε παρά με καθησύχασε ο προχθεσινός υπουργικός συναγερμός των οκτώ οικονομικών υπουργείων που συσκέφθηκαν με τον πρωθυπουργό κ. Α. Σαμαρά πώς θα οργανώσουν την «εκστρατεία» για την αντιμετώπιση της ανεργίας.
Ανησύχησα γιατί εδώ και δύο μήνες έχει αρχίσει ένα περίεργο κουβεντολόι αντιμετώπισης της ανεργίας με στήριξη της καινοτομίας και των καινοτομικών προϊόντων.
Ένα κουβεντολόι με κούφια λόγια, κορώνες, ευχές και υποσχέσεις που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Διάβασα χθες και το ενορχηστρωμένο στην ίδια κατεύθυνση άρθρο του Γενικού Γραμματέα Μεταφορών κ. Στράτου Σιμόπουλου στο Capital.gr με το όντως εύστοχο Φινλανδικό παράδειγμα καινοτομίας και βεβαιώθηκα ότι πολύ ορθά ανησυχώ.
Γιατί είναι περισσσότερο από σίγουρο ότι κατέβασαν πάλι πίνακες, κιμωλίες, μολύβια και μπλοκάκια και ξεκινάνε ασκήσεις επί χάρτου για την οικονομική ανάπτυξη της δύστυχης χώρας μας.
Αλλά αυτή την φορά διαπράττουν την πολιτική απρέπεια να παίζουν και με τον πόνο των ανέργων.
Επειδή το θέμα το έχω χειρισθεί και στο παρελθόν θα επιχειρήσω πάλι κάποιες απαντήσεις στα όσα ακούστηκαν και γράφτηκαν σχετικά με την καινοτομία στην Ελλάδα όπως και για την προοπτική επενδύσεων σε προϊόντα καινοτομίας.
Πρώτα απ΄ όλα θα απαντήσω στο κ. Σιμόπουλο που απορεί επειδή η Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας ανήκει στο υπουργείο Παιδείας και όχι στο υπουργείο Ανάπτυξης. Η συγκεκριμένη Γενική Γραμματεία ξεκίνησε από το εποπτεία του πρώην υπουργείου Ενέργειας και Τεχνολογίας της οδού Μιχαλακοπούλου (σήμερα Ανάπτυξης) την δεκαετία του 1980. Αργότερα άρχισε ο «περίπλους» της εν λόγω Γραμματείας αφού κανείς δεν ήθελε πραγματικά να ασχοληθεί με το πραγματικό έργο για το οποίο ιδρύθηκε μαζί της και κανείς μέχρι τώρα δεν την χρησιμοποίησε ως πραγματικό μοχλό για την ανάπτυξη. Αν θυμάμαι καλά τον περασμένο Αύγουστο υπογράφηκε και Προεδρικό Διάταγμα επιστροφής της Γραμματείας στο υπουργείο Ανάπτυξης. Έχει περάσει ένα πεντάμηνο και η μεταφορά της είναι ακόμη στον δρόμο...
Πάμε παρακάτω όμως.
Το 2002 η τότε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ είχε πάλι «έμπνευση» για την καινοτομία και την τεχνολογική έρευνα. Θέσπισε λοιπόν με νόμο (2992/02) το κίνητρο της έκπτωσης κατά 50% των δαπανών για τεχνολογική έρευνα από τα καθαρά κέρδη των επιχειρήσεων. Το κίνητρο κράτησε μόνο δύο χρόνια. Μέχρι το τέλος του 2004. Μετά άρχισε η γνωστή μιζέρια. Θα πάρετε παράταση του κινήτρου μέχρι το τέλος του 2008 αλλά «...οι δαπάνες που θα εκπίπτουν δεν θα πρέπει να υπερβαίνουν τον μέσο όρο των αντίστοιχων που έγιναν τις δύο προηγούμενες χρήσεις...».
Η τρίτη παράταση ήταν διετής και έληξε το 2010.
Τέρμα το κίνητρο. Το όποιο έτσι και αλλιώς δόθηκε με δόσεις...
Τώρα ετοιμάζονται να φωνάξουν πάλι τις επιχειρήσεις να ασχοληθούν με την τεχνολογική έρευνα και την καινοτομία... Τους έχουν προλάβει όμως οι ίδιοι οι επιχειρηματίες.
Με ανάλυσή τους προς το υπουργείο Ανάπτυξης οι επιχειρήσεις που ασχολούνται με την καινοτομία λένε «...επειδή οι επενδύσεις για την εμπορική εκμετάλλευση καινοτομιών είναι υψηλές και έχουν μεγάλο κίνδυνο αποτυχίας. Και επειδή δεν εμπιστευόμαστε το ελληνικό κράτος και τα κίνητρά του ας αφήσουμε σε εκείνους που μπορούν να κάνουν το επιτυχημένο πείραμα της Φινλανδίας και άλλων Σκανδιναβικών κρατών. Και όταν πιάσει η παραγωγή προϊόντων ζητάμε την άδεια να τα αντιγράψουμε...».
Εάν όμως εσείς, ως κράτος, έχετε άλλη άποψη, αφήστε τα λόγια και εφαρμόσετε την εξής πολιτική:
- Προτεραιότητα της κρατικής χρηματοδότησης για έρευνα στην εμπορική εκμετάλλευση καινοτομιών.
- Κίνητρα ίδρυσης εταιρειών σύμπραξης για την παραγωγή καινοτομικών προϊόντων μέσω ΕΣΠΑ και αναπτυξιακών διατάξεων.
- Θεσμική προστασία των εταιρειών με ιδιαίτερη μεταχείριση στην υπαγωγή σε άρθρα, όπως το 99, του πτωχευτικού κώδικα.
Οι προτάσεις δόθηκαν στα αρμόδια υπουργεία Οικονομίας, Ανάπτυξης και Παιδείας τον Νοέμβριο του 2010. Δόθηκαν και στην Τρόικα και στην ομάδα του κ. Ράιχενμπαχ.
Απάντηση μέχρι σήμερα, δηλαδή δύο χρόνια μετά, δεν έχει δοθεί.
Αυτή η πολιτεία λοιπόν και αυτή η πολιτική καλείται σήμερα να λύσει το πρόβλημα της ανεργίας... μέσω της καινοτομίας.
Πηγή: Κεφάλαιο
