Το 2015, όταν θα έχει κατακάτσει η «σκόνη» και θα κριθεί ψύχραιμα από την Ιστορία, θα χαρακτηριστεί ως ένα έτος βιβλικής καταστροφής για την Ελλάδα.
Δεν ξέρω αν τότε θα έχουν εντοπιστεί τα πραγματικά κίνητρα των δραστών, όμως ο ιστορικός του μέλλοντος θα καταγράψει την καταστροφή και τον αφελληνισμό του τραπεζικού τομέα, από την ίδια την ελληνική κυβέρνηση.
Ο τραπεζικός τομέας της Ελλάδας, που ήταν για δεκαετίες στο στόχαστρο των ……..
γερακιών του διεθνούς κεφαλαίου, οδηγήθηκε πρώτα στην καταστροφή και μετά στον αφελληνισμό, μετά το κλείσιμο των τραπεζών και την επιβολή του ελέγχου κεφαλαίων (capital controls), τότε που ο Βαρουφάκης, κεντρική επιλογή του πρωθυπουργού Τσίπρα, είπε το αμίμητο «αγάπη μου έκλεισα τις τράπεζες», επικοινωνώντας με τη σύζυγό του.
Την απόφαση να κλείσουν οι τράπεζες την έλαβε στην ουσία προσωπικά ο Έλληνας πρωθυπουργός, όταν ανακοίνωσε την (και πάλι προσωπική) απόφαση για τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος-απάτη, της 5ης Ιουλίου 2015.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα από αυτό που λένε τα μέλη της κυβέρνησης και τα παπαγαλάκια της, ότι τις τράπεζες τις έκλεισε η ΕΕ. Όλοι γνωρίζουν, και πρώτος απ’ όλους ο πρωθυπουργός, ότι ακόμα και αν συνέχιζε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να στέλνει καθημερινά με αεροπλάνα ευρώ για να στηρίξει το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, οι καταθέτες από τη Δευτέρα 29 Ιουνίου, την πρώτη εργάσιμη μετά την εξαγγελία του δημοψηφίσματος, θα έτρεχαν στις τράπεζες και θα απέσυραν όλες τις καταθέσεις τους, με αποτέλεσμα την πλήρη καταστροφή του τραπεζικού συστήματος.
Άρα, τις τράπεζες τις έκλεισε η ελληνική κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός, με το μόνο που μένει να διευκρινιστεί από τον ιστορικό του μέλλοντος –γιατί στην ουσία αντιπολίτευση δεν υπάρχει, όπως δεν υπάρχει ούτε ανεξάρτητη δικαιοσύνη–, τα πραγματικά κίνητρα αυτού του εθνικού εγκλήματος.
Ακολούθησε το ξεπούλημα των τραπεζών στους ξένους, άγνωστης ταυτότητας και στόχων, και ένεκα των κεφαλαιακών ελέγχων ακολουθεί ο αφελληνισμός της επιχειρηματικότητας, αφού ελληνικές αλυσίδες κλείνουν η μια μετά την άλλη, για να πάρουν τη θέση τους στην ελληνική αγορά αλυσίδες πολυεθνικών, οι οποίες πάλευαν δεκαετίες γι’ αυτό.
Ο κύκλος της βιβλικής καταστροφής κλείνει με την εκχώρηση των κόκκινων δανείων στα «γεράκια» του διεθνούς κεφαλαίου, τα οποία εκτός από σπίτια, θα αποκτήσουν και όλες τις ελληνικές επιχειρήσεις που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις δανειακές τους υποχρεώσεις.
Αν αυτό δεν είναι βιβλική καταστροφή στην ελληνική οικονομία, που είχε αντέξει την πενταετή κρίση, τότε τι είναι;
Φυσικά, όλα αυτά έχουν και ευρύτερες, εθνικές διαστάσεις, όπως για παράδειγμα το ξεπούλημα της Finansbank από την Εθνική, η οποία είχε αποκτήσει την τουρκική τράπεζα υπό τον όρο να δοθεί άδεια λειτουργίας σε υποκαταστήματα της τράπεζας Ziraat στην Κομοτηνή, την Ξάνθη, την Αθήνα και τη Ρόδο. Τώρα η Εθνική αποχώρησε από την Τουρκία, μόνο που μας έμεινε νεοοθωμανικό αμανάτι η Ziraat, για να υποσκάπτει τα θεμέλια του ελληνικού κράτους στις προαναφερθείσες περιοχές!
Δεν θα μιλήσουμε για την καταστροφή στην εθνική παιδεία, όπου ένας ιδεοληπτικός εθνοαποδομητής υπουργός –αγράμματος, αμόρφωτος, χωρίς πανεπιστημιακό πτυχίο–, με έναν καθηγητή που διορίστηκε παράνομα, στήνουν παγίδα θανάτου στον ελληνισμό. Για τον κ. Φίλη, που συντάσσεται με το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών στο θέμα της Γενοκτονίας, επίσης δεν θα αναφέρουμε τίποτα.
Θα κλείσουμε το πρώτο άρθρο του 2016 με μια μικρή αναφορά στο μεταναστευτικό. Όταν η κυβέρνηση ψήφιζε το νόμο για τη χορήγηση ιθαγένειας και εφάρμοζε την πολιτική των ανοικτών συνόρων, από αυτήν τη στήλη προειδοποιούσαμε τους πάντες ότι οι ενέργειες αυτές θα καταστήσουν την Ελλάδα πόλο έλξης για τους απανταχού επίδοξους λαθρομετανάστες.
Κλείνοντας ο χρόνος, και σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε το Λιμενικό, από τις αρχές του 2015 ως τις 21 Δεκεμβρίου οι λαθραίες είσοδοι ξένων από την Τουρκία αυξήθηκαν σε ποσοστό 1.000% σε σχέση με πέρυσι και ανέρχονται σε 804.465, από τους οποίους οι μισοί (457.149) είναι (ή δηλώνουν ότι είναι…) πρόσφυγες από τη Συρία.
Από κει και πέρα, 347.316 απρόσκλητοι είναι λαθρομετανάστες από 77(!) χώρες του πλανήτη.
Αυτές ήταν σε αδρές γραμμές οι εξελίξεις στους τομείς οικονομίας, της παιδείας και της λαθρομετανάστευσης. Οι εξελίξεις αυτές έχουν αποτελέσματα και επιπτώσεις που είναι ορατά και αισθητά στην καθημερινότητα του απλού Έλληνα, έχουν όμως και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις, που μπορεί να πάρουν το χαρακτήρα εθνικής καταστροφής.
Εκτός κι αν…









Πιστή στο δρόμο των μνημονίων η κυβέρνηση μαζί με ολόκληρη τη συμμαχία των «μένουμε Ευρώπη» ξεκίνησε από τα χαράματα την τρομοϋστερία για το ασφαλιστικό. Δεν θα κοπούν οι βασικές συντάξεις αλλά θα θυσιαστούν οι επικουρικές. Θα κοπούν και οι βασικές λένε οι σύμμαχοι της αντιπολίτευσης. Δεν υπάρχουν λεφτά ούτε για το 2016 (λείπει 1,8δις. λένε), τι θα πάρουν οι μελλοντικοί συνταξιούχοι, λένε οι κυβερνητικοί παπαγάλοι.
Τόσο απλά αυτά και τόσο ορατά, πλην μεγάλη η σύγχυση τους Νέους Χρόνους. Δράστες: Οι μοντερνιστικές ιδεολογίες και τα μεταφυσικά, εξομοιωτικά, εξισωτικά και εσχατολογικά δόγματα των ποικίλων τους εκδοχών και αποχρώσεων. Οι κράχτες πολλοί, πολλών αποχρώσεων, άλλοτε συνειδητοί άλλοτε κινούμενοι αφελώς και ανεπίγνωστα.
Δεν χρειάζεται να επεκταθούμε εδώ για ζητήματα που έχουν αναλυθεί εκτενώς αλλού. Λέμε μόνο ότι τα εσχατολογικά αντί-πνευματικά-υλιστικά μοντερνιστικά ιδεολογικά δόγματα όλων των εκδοχών βρίσκονται στον αντίποδα της ανθρωποκεντρικά νοούμενης Αριστοτελικής Πολιτικής συγκρότησης.
ιστορία είναι γεμάτη μεγάλα νεκροταφεία «συμμόρφωσης» στο εκάστοτε δόγμα. Σήμερα, βέβαια, σε πολλά κράτη συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, έχουμε έσχατη κατάντια: Οι κοινωνίες και τα μέλη τους διατάζονται και εξοντώνονται από τοκογλύφους και κερδοσκόπους που λειτουργούν ανεξάρτητα ή βρίσκονται στη υπηρεσία ηγεμονικών κρατών.
βασικά, των δύο πυλώνων της πολιτισμένης πολιτικής συγκρότησης, της οικογένειας και της πατρίδας. Ακριβώς, η έσχατη κατάληξη των μοντερνιστικών δογμάτων, δηλαδή ο μεταμοντερνισμός, συρρικνώνει ανθρωπολογικά τους πολίτες και τους πολιτισμούς θεσμούς, τις πολιτικές παραδόσεις, τις συλλογικά σμιλευμένες πολιτικές ηθικές και τις οικείες κοσμοθεωρίες. Αποδυναμώνει την Πολιτεία και την καθιστά έτσι αναλώσιμη και τρωτή.
Ακολουθούν τα ποιήματα του Καβάφη που ανέφερα πιο πάνω. Στο τέλος παραθέτω ξανά την κορύφωση που πέτυχε στις «Θερμοπύλες». Κλασικός διαχρονικός ύμνος για τον πολιτικό πολιτισμό, τους προσανατολισμούς των ανθρώπων και των κοινωνιών, την πολιτική ηθική και την σημασία των κοσμοθεωριών και των πολιτικών παραδόσεων. Ταυτόχρονα και μια έξοχη περιγραφή ενός κόσμου που ποτέ δεν κινούνταν γραμμικά. Μηδενική εσχατολογία. Μηδενικός ιδεαλισμός. Μηδενική πολιτική θεολογία.




