ΕΔΩ ΠΙΕΡΙΑ
Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2016
ΣΚΑΪ : «Ακριβή μου ΕΡΤ» – Από φόρους των πολιτών το 97% των εσόδων της!
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
πρόεδρος ΙΣΑ...
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
...την Αυγή με μερσεντοφόρα μούλικα The Bloopers Team (web radio)
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
WHO IS WHO! Ο πατέρας του γραμματέα-ροκά: Χρηματιστής, δηλώνει δημοσιογράφος και παραμένει στην... ΕΣΗΕΑ!
Harris Kodopoulos
ΔΙΟΡΙΣΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ
Ο πατέρας του γραμματέα-ροκά: Χρηματιστής, δηλώνει δημοσιογράφος και παραμένει στην.... ΕΣΗΕΑ..
Πληρώνουμε την περίθαλψη και τα φάρμακα του εμείς οι δημοσίογράφοι...
Αν δεν του πληρώνουμε και τη σύνταξη...
Μπορεί ένας Χρηματιστής να είναι και...
δημοσιογράφος μέλος της ΕΣΗΕΑ;
Το καταστατικό της ΕΣΗΕΑ το απαγορεύει ρητά...!!
Ο Στάθης Σχινάς, πατέρας του Ιάσονα Σχινά-Παπαδόπουλου, γραμματέα της νεολαίας του Σύριζα ο οποίος εξαπέλυσε υβριστική επίθεση κατά του Πρώτου Θέματος όταν αποκάλυψε ότι όλη του η οικογένεια διορίστηκε από το Σύριζα στο δημόσιο, ο οποίος καθημερινά ξιφουλκεί κατά των … οργάνων του Κεφαλαίου μέσα από το Ραδιοφωνικό Σταθμό Κόκκινο και ταυτόχρονα είναι Σύμβουλος Έκδοσης ενός εβδομαδιαίου εντύπου του οποίου ο ιδιοκτήτης είναι προσκείμενος στην … ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είναι γνωστό ότι ξεκίνησε την καριέρα του ως δημοσιογράφος από την Καθημερινή περνώντας από διάφορα μέσα πριν φτάσει να γίνει χρηματιστής.
Μάλιστα σχετικά γρήγορα έγινε και μέλος της ΕΣΗΕΑ ιδιότητα που παραδόξως διατηρεί μέχρι και σήμερα.
Και όλα αυτά ενώ έχει διατελέσει μέτοχος εταιρίας επενδύσεων, μέτοχος καθώς και Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος Χρηματιστηριακής.
Η ΕΣΗΕΑ που επιδεικνύει πολύ σκληρή στάση σε πειθαρχικά παραπτώματα και υποτίθεται ότι διαγράφει όσους αλλάζουν επάγγελμα στην περίπτωση του Στάθη Σχινά έκανε ότι δεν συνέβη απολύτως τίποτα.
Το ερώτημα βέβαια είναι αν ο Στάθης Σχινάς τα χρόνια που ήταν χρηματιστής αν τύγχανε και των ευεργετημάτων όσων ασκούν το δημοσιογραφικό λειτούργημα και είναι μέλη της ΕΣΗΕΑ.
Αυτό προφανώς είναι αρμόδιοι να το απαντήσουν από την ΕΣΗΕΑ.
Ο Στάθης Σχινάς έβγαλε με άνεση την κασκέτα του δημοσιογράφου και φόρεσε αυτή του χρηματιστή.
Με την ίδια ευκολία το 2012 πέταξε το τρύπιο πια καπέλο του χρηματιστή και φόρεσε την ολοκαίνουρια τραγιάσκα του μπαρουτοκαπνισμένου αγωνιστή της Αριστεράς του Σύριζα.
Για την ιστορία πάντως ο κ. Σχινάς άρχισε να συνεργάζεται το 1999 με τη Nikko Bank, με την Bear Stearns (το πρώτο μεγάλο «κανόνι» της κρίσης του 2008) και τη Lazard.
Ταυτόχρονα ιδρύει την εταιρεία ΝΕP, ενώ είναι και συνιδρυτής της επενδυτικής Altius Investment που θα περάσει το 2001 τις πύλες της Σοφοκλέους.
Εχει στενές επαγγελματικές σχέσεις και εργάζεται για διάφορες επιχειρήσεις της τότε Σοφοκλέους, όπως την Inform ΛΥΚΟΣ, τη Γενική Τράπεζα κ.ά.
Το 2000 γίνεται μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου και σύμβουλος επικοινωνίας των Ιχθυοτροφείων Νηρέας.
Το 2003 η ΝEP συγχωνεύεται με τη χρηματιστηριακή Artion.
Ο Στάθης Σχινάς είναι πλέον στέλεχος της χρηματιστηριακής και συνέταιρος μεταξύ άλλων μετόχων με τον Γιάννη Δασκαλαντωνάκη, της γνωστής επιχειρηματικής οικογένειας των ξενοδοχείων.
Ολα κυλούν ευχάριστα μέχρι που οι Αρχές κατηγορούν τον διευθύνοντα σύμβουλο της χρηματιστηριακής ότι αγόραζε ομόλογα τα οποία πούλαγε σε εξασφαλισμένα υψηλότερη τιμή σε ασφαλιστικά ταμεία.
Ο Στάθης Σχινάς, όπως και οι άλλοι μέτοχοι της χρηματιστηριακής, δεν εμπλέκονται στην υπόθεση, αλλά η ζημιά στην εταιρεία έχει γίνει.
Μόλις ξεκαθάρισε η κατάσταση, ακολούθησε η συγχώνευση της Artion με τη χρηματιστηριακή Solidus.
Ο Στάθης Σχινάς αναλαμβάνει τον Ιούλιο του 2009 πρόεδρος του νέου σχήματος.
Αξιοποιεί με αποφασιστικότητα τις εμπειρίες που του χάρισε η δημοσιογραφία στις επιχειρήσεις.
Εχει διορατικότητα και ικανότητες.
Καταλαβαίνει έγκαιρα τα «κύματα» που έρχονται και τα εκμεταλλεύεται κατάλληλα.
Το Χρηματιστήριο έχει ξεφτίσει και η εποχή που έκανε ομιλίες σε συνέδρια και ενημέρωνε για την ποικιλία των παραγώγων, όπως είναι τα shipping derivatives, weather derivatives, credit derivatives, polution derivatives και property derivatives, έχει περάσει ανεπιστρεπτί.
Θυμάται τη θητεία του στην «Καθημερινή», στον «Επενδυτή» και της δεξιάς «Απογευματινής» που εργάστηκε και θέλει να επιστρέψει στα παλιά. Μεταπηδά πάλι στη δημοσιογραφία και «επενδύει» στο «άλογο» του Σύριζα. Η ιδεολογία του είναι η επιβίωση και προσπαθεί πάλι να τα καταφέρει με πάθος και προσήλωση στον στόχο του.
Ο πατέρας του γραμματέα-ροκά: Χρηματιστής, δηλώνει δημοσιογράφος και παραμένει στην.... ΕΣΗΕΑ..
Πληρώνουμε την περίθαλψη και τα φάρμακα του εμείς οι δημοσίογράφοι...
Αν δεν του πληρώνουμε και τη σύνταξη...
Μπορεί ένας Χρηματιστής να είναι και...
δημοσιογράφος μέλος της ΕΣΗΕΑ;
Το καταστατικό της ΕΣΗΕΑ το απαγορεύει ρητά...!!
Ο Στάθης Σχινάς, πατέρας του Ιάσονα Σχινά-Παπαδόπουλου, γραμματέα της νεολαίας του Σύριζα ο οποίος εξαπέλυσε υβριστική επίθεση κατά του Πρώτου Θέματος όταν αποκάλυψε ότι όλη του η οικογένεια διορίστηκε από το Σύριζα στο δημόσιο, ο οποίος καθημερινά ξιφουλκεί κατά των … οργάνων του Κεφαλαίου μέσα από το Ραδιοφωνικό Σταθμό Κόκκινο και ταυτόχρονα είναι Σύμβουλος Έκδοσης ενός εβδομαδιαίου εντύπου του οποίου ο ιδιοκτήτης είναι προσκείμενος στην … ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είναι γνωστό ότι ξεκίνησε την καριέρα του ως δημοσιογράφος από την Καθημερινή περνώντας από διάφορα μέσα πριν φτάσει να γίνει χρηματιστής.
Μάλιστα σχετικά γρήγορα έγινε και μέλος της ΕΣΗΕΑ ιδιότητα που παραδόξως διατηρεί μέχρι και σήμερα.
Και όλα αυτά ενώ έχει διατελέσει μέτοχος εταιρίας επενδύσεων, μέτοχος καθώς και Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος Χρηματιστηριακής.
Η ΕΣΗΕΑ που επιδεικνύει πολύ σκληρή στάση σε πειθαρχικά παραπτώματα και υποτίθεται ότι διαγράφει όσους αλλάζουν επάγγελμα στην περίπτωση του Στάθη Σχινά έκανε ότι δεν συνέβη απολύτως τίποτα.
Το ερώτημα βέβαια είναι αν ο Στάθης Σχινάς τα χρόνια που ήταν χρηματιστής αν τύγχανε και των ευεργετημάτων όσων ασκούν το δημοσιογραφικό λειτούργημα και είναι μέλη της ΕΣΗΕΑ.
Αυτό προφανώς είναι αρμόδιοι να το απαντήσουν από την ΕΣΗΕΑ.
Ο Στάθης Σχινάς έβγαλε με άνεση την κασκέτα του δημοσιογράφου και φόρεσε αυτή του χρηματιστή.
Με την ίδια ευκολία το 2012 πέταξε το τρύπιο πια καπέλο του χρηματιστή και φόρεσε την ολοκαίνουρια τραγιάσκα του μπαρουτοκαπνισμένου αγωνιστή της Αριστεράς του Σύριζα.
Για την ιστορία πάντως ο κ. Σχινάς άρχισε να συνεργάζεται το 1999 με τη Nikko Bank, με την Bear Stearns (το πρώτο μεγάλο «κανόνι» της κρίσης του 2008) και τη Lazard.
Ταυτόχρονα ιδρύει την εταιρεία ΝΕP, ενώ είναι και συνιδρυτής της επενδυτικής Altius Investment που θα περάσει το 2001 τις πύλες της Σοφοκλέους.
Εχει στενές επαγγελματικές σχέσεις και εργάζεται για διάφορες επιχειρήσεις της τότε Σοφοκλέους, όπως την Inform ΛΥΚΟΣ, τη Γενική Τράπεζα κ.ά.
Το 2000 γίνεται μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου και σύμβουλος επικοινωνίας των Ιχθυοτροφείων Νηρέας.
Το 2003 η ΝEP συγχωνεύεται με τη χρηματιστηριακή Artion.
Ο Στάθης Σχινάς είναι πλέον στέλεχος της χρηματιστηριακής και συνέταιρος μεταξύ άλλων μετόχων με τον Γιάννη Δασκαλαντωνάκη, της γνωστής επιχειρηματικής οικογένειας των ξενοδοχείων.
Ολα κυλούν ευχάριστα μέχρι που οι Αρχές κατηγορούν τον διευθύνοντα σύμβουλο της χρηματιστηριακής ότι αγόραζε ομόλογα τα οποία πούλαγε σε εξασφαλισμένα υψηλότερη τιμή σε ασφαλιστικά ταμεία.
Ο Στάθης Σχινάς, όπως και οι άλλοι μέτοχοι της χρηματιστηριακής, δεν εμπλέκονται στην υπόθεση, αλλά η ζημιά στην εταιρεία έχει γίνει.
Μόλις ξεκαθάρισε η κατάσταση, ακολούθησε η συγχώνευση της Artion με τη χρηματιστηριακή Solidus.
Ο Στάθης Σχινάς αναλαμβάνει τον Ιούλιο του 2009 πρόεδρος του νέου σχήματος.
Αξιοποιεί με αποφασιστικότητα τις εμπειρίες που του χάρισε η δημοσιογραφία στις επιχειρήσεις.
Εχει διορατικότητα και ικανότητες.
Καταλαβαίνει έγκαιρα τα «κύματα» που έρχονται και τα εκμεταλλεύεται κατάλληλα.
Το Χρηματιστήριο έχει ξεφτίσει και η εποχή που έκανε ομιλίες σε συνέδρια και ενημέρωνε για την ποικιλία των παραγώγων, όπως είναι τα shipping derivatives, weather derivatives, credit derivatives, polution derivatives και property derivatives, έχει περάσει ανεπιστρεπτί.
Θυμάται τη θητεία του στην «Καθημερινή», στον «Επενδυτή» και της δεξιάς «Απογευματινής» που εργάστηκε και θέλει να επιστρέψει στα παλιά. Μεταπηδά πάλι στη δημοσιογραφία και «επενδύει» στο «άλογο» του Σύριζα. Η ιδεολογία του είναι η επιβίωση και προσπαθεί πάλι να τα καταφέρει με πάθος και προσήλωση στον στόχο του.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
Τσεκουροφόρε... Ε, όχι και μόνο 150 αμοιβή για σκάνδαλο 250 εκατομμυρίων!
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
Τσίπρας: Αν δεν ήταν η τραγωδία μας θα ήταν ο γελωτοποιός μας…
Του Θύμιου Παπανικολάου
Περιοδικό "Ρεσάλτο"
Βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού και βλέπει ρόδινα όνειρα: Τόσο αστείος είναι ο «αριστερός» μας πρωθυπουργός.
Ο πολιτικός του χρόνος έχει συρρικνωθεί θεαματικά και αυτός κομπάζει με αυθάδεια: «θα εξαντλήσουμε όχι μόνο αυτήν την τετραετία, αλλά και την άλλη»!!!
Τα πιστεύει αλήθεια ή είναι ο τρόμος από την επερχόμενη πτώση του που τον αναγκάζει να την εξορκίσει με την απελπισμένη κραυγή:
«Εδώ θα παραμείνουμε και την άλλη τετραετία»…
Μάλλον είναι ο συνδυασμός του τρόμου με το ονειροπόλημα (το καταφύγιο των απελπισμένων), φορμαρισμένα με την... επαρμένη γελοιότητα…
Δεν είναι λίγο πράγμα να εκτοξεύεσαι, ξαφνικά, από το μηδέν στα κυβερνητικά ύψη. Και επειδή ο Τσίπρας δεν έχει ούτε ξεφυλλίσει το Μαρξ αγνοεί κάποιες βαθυστόχαστες ιστορικές του παρατηρήσεις: Συχνά δημιουργούνται μέσα στις κοινωνίες τέτοιες συνθήκες και τέτοιες καταστάσεις που δίνουν τη δυνατότητα σε μέτρια και γελοία πρόσωπα να παίζουν το ρόλο του ήρωα…
Πώς να αντιληφτεί ο Τσίπρας ότι οι σημερινές συνθήκες της μαζικής παραγωγής φελλών και ηλιθίων τον εκτόξευσαν στα ύψη και ότι τέτοιες εκτοξεύσεις γρήγορα προσγειώνονται ανώμαλα και με την ίδια ταχύτητα της …εκτόξευσης…
Αυτός, μέσα στη μεθυστική του έπαρση όχι μόνο ονειρεύεται τετραετίες, αλλά συνεχίζει ακάθεκτος να κερδοσκοπεί πρόστυχα πάνω στη ΦΡΙΚΗ που σπέρνει, εμφανίζοντας αυτή τη φρίκη σαν τον παράδεισο του μέλλοντος!!!
Γι αυτό δεν προκαλεί μόνο την ΟΡΓΗ, αλλά και το γέλιο…
Αυτός ο πολιτικός φελλός, αν δεν αποτελούσε την ΤΡΑΓΩΔΙΑ της καταστροφής μας και της κατοχικής ΦΡΙΚΗΣ, θα περνούσε στην ιστορία σαν ο μεγάλος γελωτοποιός της…
Ο πολιτικός του χρόνος έχει συρρικνωθεί θεαματικά και αυτός κομπάζει με αυθάδεια: «θα εξαντλήσουμε όχι μόνο αυτήν την τετραετία, αλλά και την άλλη»!!!
Τα πιστεύει αλήθεια ή είναι ο τρόμος από την επερχόμενη πτώση του που τον αναγκάζει να την εξορκίσει με την απελπισμένη κραυγή:
«Εδώ θα παραμείνουμε και την άλλη τετραετία»…
Μάλλον είναι ο συνδυασμός του τρόμου με το ονειροπόλημα (το καταφύγιο των απελπισμένων), φορμαρισμένα με την... επαρμένη γελοιότητα…
Δεν είναι λίγο πράγμα να εκτοξεύεσαι, ξαφνικά, από το μηδέν στα κυβερνητικά ύψη. Και επειδή ο Τσίπρας δεν έχει ούτε ξεφυλλίσει το Μαρξ αγνοεί κάποιες βαθυστόχαστες ιστορικές του παρατηρήσεις: Συχνά δημιουργούνται μέσα στις κοινωνίες τέτοιες συνθήκες και τέτοιες καταστάσεις που δίνουν τη δυνατότητα σε μέτρια και γελοία πρόσωπα να παίζουν το ρόλο του ήρωα…
Πώς να αντιληφτεί ο Τσίπρας ότι οι σημερινές συνθήκες της μαζικής παραγωγής φελλών και ηλιθίων τον εκτόξευσαν στα ύψη και ότι τέτοιες εκτοξεύσεις γρήγορα προσγειώνονται ανώμαλα και με την ίδια ταχύτητα της …εκτόξευσης…
Αυτός, μέσα στη μεθυστική του έπαρση όχι μόνο ονειρεύεται τετραετίες, αλλά συνεχίζει ακάθεκτος να κερδοσκοπεί πρόστυχα πάνω στη ΦΡΙΚΗ που σπέρνει, εμφανίζοντας αυτή τη φρίκη σαν τον παράδεισο του μέλλοντος!!!
Γι αυτό δεν προκαλεί μόνο την ΟΡΓΗ, αλλά και το γέλιο…
Αυτός ο πολιτικός φελλός, αν δεν αποτελούσε την ΤΡΑΓΩΔΙΑ της καταστροφής μας και της κατοχικής ΦΡΙΚΗΣ, θα περνούσε στην ιστορία σαν ο μεγάλος γελωτοποιός της…
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
Βόμβα του Τσοβόλα με στοιχεία: Ο Σημίτης υπερχρέωσε την Ελλάδα (αναλυτικός πίνακας)
Βόμβα για τα έως σήμερα λεγόμενα περί υπερχρέωσης της χώρας αποτελί το ντοκουμέντο που παρουσιάζει ο πρώην υπουργός των κυβερνήσεων Ανδρέα Παπανδρέου, Δημήτρης Τσοβόλας. Ο πρώην υπουργός οικονομικών παραθέτει στοιχεία από τα οποία φαίνεται ξεκάθαρα ότι το "άλμα" στα χρέη του κράτους έγινε επί κυβερνήσεων Κώστα Σημίτη παρά τον «μύθο» ότι οι παροχές μέχρι το 1989 εκτίναξαν το χρέος.
Δείτε τι γράφει ο Δημήτρης Τσοβόλας
Πιο κάτω παραθέτω τον...
πίνακα 6.1 με τίτλο “Σύνθεση Χρέους Κεντρικής Διοίκησης (ποσά σε δισεκ. δρχ)” των ετών από 1987 έως και 1997. Είναι απολογιστικά (οριστικά στοιχεία). Ο πίνακας αυτός της εξέλιξης του χρέους περιλαμβάνεται στην Εισηγητική έκθεση του Προϋπολογισμού έτους 1998 (Κυβέρνηση του κ. Σημίτη), (σελίδα 180) η οποία ψηφίστηκε από την Βουλή και έγινε νόμος του Κράτους:
Από τον πίνακα αυτό προκύπτει χωρίς καμιά αμφιβολία, ότι είναι αναληθές και σκόπιμο, αυτό που επί εικοσιπέντε και πλέον χρόνια υποστήριζε η Ν.Δ. και το δήθεν εκσυγχρονιστικό ΠΑ.ΣΟ.Κ., ότι υπερχρεώθηκε η χώρα μας το 1989, λόγω της κοινωνικής πολιτικής και άλλων παροχών που δόθηκαν στον Ελληνικό λαό την περίοδο 1981-1989.
Προκύπτει, αντίθετα, ότι μετά το 1989, παρότι πάρθηκαν αντιλαϊκά και αντικοινωνικά μέτρα και εκποιήθηκε μέρος της εθνικής περιουσίας, το δημόσιο χρέος της Κεντρικής Διοίκησης αυξήθηκε σημαντικά και ως ποσοστό στο Α.Ε.Π. και σε απόλυτους αριθμούς.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι στις 31-12-1989 (η τότε Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. παρέδωσε στις 30-6-1989) το χρέος αυτό ανέρχονταν σε 6.699 δισεκ. δρχ., ή σε ποσοστό 61,5% του Α.Ε.Π.
Στη συνέχεια όμως με Κυβέρνηση Ν.Δ. (και Πρωθυπουργό τον κ. Κων. Μητσοτάκη), το 1993 ανήλθε στο τρομακτικό ποσό των 23.431 δισεκ. δρχ. ή ποσοστό 110,9% του Α.Ε.Π.
Προκύπτει, αντίθετα, ότι μετά το 1989, παρότι πάρθηκαν αντιλαϊκά και αντικοινωνικά μέτρα και εκποιήθηκε μέρος της εθνικής περιουσίας, το δημόσιο χρέος της Κεντρικής Διοίκησης αυξήθηκε σημαντικά και ως ποσοστό στο Α.Ε.Π. και σε απόλυτους αριθμούς.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι στις 31-12-1989 (η τότε Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. παρέδωσε στις 30-6-1989) το χρέος αυτό ανέρχονταν σε 6.699 δισεκ. δρχ., ή σε ποσοστό 61,5% του Α.Ε.Π.
Στη συνέχεια όμως με Κυβέρνηση Ν.Δ. (και Πρωθυπουργό τον κ. Κων. Μητσοτάκη), το 1993 ανήλθε στο τρομακτικό ποσό των 23.431 δισεκ. δρχ. ή ποσοστό 110,9% του Α.Ε.Π.
Τέλος στην περίοδο 1994 έως 1997 (με κυβέρνηση κ. Σημίτη) ανήλθε στο ποσό των 39.339 δισεκ. δρχ. το 1997 ή σε ποσοστό 120,2% στο Α.Ε.Π.
Σήμερα δε, παρά τα σκληρά μνημόνια ανέρχεται στο ποσό των 364 δισ. ευρώ ή σε ποσοστό 180% του Α.Ε.Π..
Ο καθένας ας βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.
Αθήνα, 25-1-2016
Δημήτριος Τσοβόλας
Ο καθένας ας βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.
Αθήνα, 25-1-2016
Δημήτριος Τσοβόλας
πηγή: PrettyLife.gr, μέσω "expresstime"
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ένας χρόνος μετά... Ξεβρακώνει την κυβέρνηση των πρώην συντρόφων της... με καταγγελίες που τρομάζουν!
Πολλά ειπώθηκαν, πολλά θα ειπωθούν και πολλά θα φιλοτεχνηθούν.
Πολλά θα έχουν σημασία κι άλλα τόσα καμμία.
Ένα χρόνο μετά την ψήφο ανατροπής του λαού, που θέλησε να σπάσει τα μνημονιακά δεσμά του, ο ίδιος λαός βρίσκεται δέσμιος μιας δράκας αδίστακτων προσώπων, που του υποσχέθηκαν απελευθέρωση και χειραφέτηση την ώρα που υπόγεια έσκαβαν τα θεμέλια της...νεομνημονιακής φυλακής.
Το χειρότερο λάθος που έχει να κάνει αυτός ο λαός είναι να πιστέψει ότι είναι άξιος της μοίρας του, ότι αυτοί είναι οι εκπρόσωποι που του αναλογούν, να παραιτηθεί. Να δεχθεί ότι αξίζει να τιμωρηθεί επειδή πίστεψε κι εμπιστεύθηκε εκείνους που τον πρόδωσαν.
Αντίθετα, οφείλει να εγερθεί και να εξεγερθεί εναντίον των πολιτικών απατεώνων που
προσπαθούν να ντύσουν με ιδεολογικό μανδύα την αδίστακτη ροπή τους προς την εξουσία, τους θώκους, τα προνόμια, εκείνων που εξευτέλισαν την έννοια και την ιστορία της Αριστεράς, παζαρεύοντας την τύχη της χώρας για την δική τους πολιτική αυτοσυντήρηση και οικονομική επιβίωση.
Είναι ώρα αυτοκριτικής και αυτοσυνειδησίας. Δεν δικαιωθήκαμε όσοι δώσαμε έμφαση στην αρχή της εμπιστοσύνης, της συντροφικότητας, της αλληλεγγύης, χωρίς να επιβεβαιώνονται αυτές οι αρχές από λογοδοσία των πεπραγμένων μιας ηγεσίας που γρήγορα απαξίωσε κάθε έννοια συλλογικότητας και εσωτερικής δημοκρατίας.
Κάναμε λάθος όσοι πιστέψαμε ότι με το παράδειγμά μας θα εμπνέαμε άλλους να εργασθούν ανιδιοτελώς, χωρίς να βλέπουμε ότι η εξουσία Τσίπρα και περιβάλλοντος τους εκμαύλιζε με οφίκια και ανταλλάγματα ή τους εκβίαζε με τον πιο κυνικό τρόπο.
Ποιος να το έλεγε;
Ο Αλέξης Τσίπρας, που εξελέγη Πρωθυπουργός για «να νικήσει το φόβο η ελπίδα», να εκφοβίζει και να τρομοκρατεί τους πολίτες και να τους απειλεί ότι δεν υπάρχει εναλλακτική.
Να κρύβεται πίσω από διαρροές και φιλοτεχνημένα ρεπορτάζ και να μην τολμά να απαντήσει: πότε μας πούλησε όλους και με ποιο αντάλλαγμα;
Πώς μπορεί να κοιτάζει τον εαυτό του στον καθρέφτη την ώρα που παραγγέλνει την πολιτική-μιντιακή δολοφονία εκείνων που αντιστέκονται;
Και πώς τολμά να απευθύνει επετειακούς πανηγυρικούς λόγους όταν ο ίδιος ακύρωσε τη νίκη της 25ης Ιανουαρίου 2015;
Ποιος ένας χρόνος αποτυπώνεται στη σημερινή κυβερνητική καρικατούρα, που δεν έχει καμμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ του περασμένου Γενάρη;
Ποιος ένας χρόνος αποτυπώνεται σήμερα, όταν ο ίδιος εκτέλεσε την κοινοβουλευτική εκκαθάριση των εκλεγμένων απ’ το λαό βουλευτών για να σχηματίσει μια κοινοβουλευτική ομάδα δοτών, τοποθετημένων σε λίστες, που πολλοί ουδέποτε έχουν εκλεγεί με την ψήφο των πολιτών, προκειμένου να επικυρώνουν Μνημόνια;
Ο Προκόπης Παυλόπουλος, ο άνθρωπος που το 2014 δήλωσε ότι αντιλαμβάνεται ότι τον έχει απορρίψει ο λαός και δεν τόλμησε να είναι υποψήφιος στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015, ο άνθρωπος που ψήφισε όλα τα Μνημόνια και όλες τις αντισυνταγματικές ρυθμίσεις και Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, αφού πρώτα ανέλυε ότι διαφωνεί, λόγω αντισυνταγματικότητας, ο άνθρωπος που η μόνη λαμπρή πολιτική στιγμή του ήταν η παραίτησή του μετά τη δολοφονία Γρηγορόπουλου, να ασκεί κυβερνητική πολιτική ως υπερπρωθυπουργός σε συνεργασία με δανειστές, Στουρνάρα, και ό,τι πιο διεφθαρμένο υπάρχει σε αυτόν τον τόπο και να εκτρέφει θλιβερά μιντιακά φερέφωνα μέσα στο Προεδρικό Μέγαρο.
Ο Νίκος Βούτσης, που η πιο επιτυχημένη του επαγγελματική ενασχόληση είναι η συγκρότηση εσωκομματικής φράξιας, ο άνθρωπος που διέλυσε την κοινοβουλευτική ομάδα όσο ήταν Γραμματέας της, την περίοδο 2012-2014, να γίνεται Πρόεδρος της Βουλής και να δέχεται τα συγχαρητήρια Παυλόπουλου που «ξαναέφτιαξε τη Βουλή που ξέρανε», να εξαπολύει κυνήγι μαγισσών εναντίον των πολιτικών αντιπάλων- όχι Ν.Δ. ή ΠΑΣΟΚ, αλίμονο, με αυτούς συνεννοείται, αλλά όσων υπερασπίζονται ακόμη τις θέσεις με τις οποίες εξελέγησαν το Γενάρη του 15.
Σήμερα ο κ. Βούτσης τίμησε την 25η Γενάρη αποστέλλοντας 14μελή ομάδα κρούσης, με 3 τουλάχιστον αστυνομικούς, προκειμένου να προβεί σε κατάσχεση και καταλογογράφηση των προσωπικών αρχείων των μελών της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, χωρίς τη συναίνεσή τους και παρά τη ρητή αντίρρησή τους.
Έστειλε μάλιστα και έγγραφο για να δηλώσει ότι «συναίνεση δεν απαιτείται». Συμπαραστάτης του και προεξάρχων των πολιτικών διώξεων πρώην συντρόφων και ο Γενικός Γραμματέας της Βουλής Κώστας Αθανασίου, που μεθοδικά λειτούργησε ως αριστερό άλλοθι και εξαργύρωσε αδρά τις υπηρεσίες του.
Αντιπρόεδροι της Βουλής ο Γιώργος Βαρεμένος και η Τασία Χριστοδουλοπούλου, που ουδέποτε έχει εκλεγεί με την ψήφο των πολιτών στο βουλευτικό αξίωμα, παρά τις αλλεπάλληλες συμμετοχές της σε εκλογές.
Υπουργός Ασφαλιστικής Γενοκτονίας ο Γιώργος Κατρούγκαλος.
Υπουργός ξεπουλήματος του ΟΛΠ ο επικεφαλής του λιμανιού της Αγωνίας, Θοδωρής Δρίτσας.
Υπουργός Παιδείας ο στερούμενος του αγαθού της Παιδείας Νίκος Φίλης, που έφθασε να αυτοσχεδιάζει για να αμφισβητήσει το ιστορικό γεγονός της γενοκτονίας των Ποντίων.
Στασίδι στους τηλεοπτικούς σταθμούς έχουν πιάσει διάφορες περσόνες, που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή, ακριβώς όπως έκαναν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. τα προηγούμενα χρόνια- πολλοί άλλωστε ήταν οι ίδιοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ.
Και όσοι αντισταθήκαμε, κι όσοι πριν από εμάς ή και μαζί με εμάς αγωνίστηκαν, να αναρωτιόμαστε: για αυτούς δώσαμε την ψυχή μας;
Για αυτούς αρνηθήκαμε οικογένεια, προσωπική ζωή, επάγγελμα και πέσαμε στη φωτιά, δουλέψαμε νυχθημερόν, συγκρουστήκαμε, λοιδορηθήκαμε;
Η απάντηση έρχεται αβίαστη:
Όχι, δεν το κάναμε για αυτούς. Το κάναμε για να έχει μέλλον, προοπτική, ορίζοντα αυτή η πατρίδα, ο λαός της, οι νέες γενιές. Το κάναμε γιατί αυτό ήταν το καθήκον μας.
Και θα το ξανακάνουμε.
Με τη γνώση και την εμπειρία της προδοσίας και του τραύματος.
Με την επίγνωση ότι η μάχη μας είναι μάχη ζωής κι αξιοπρέπειας.
Και στη μάχη αυτή δεν χωρούν επαμφοτερίζοντες.
Χωρούν μόνο αποφασισμένοι.
Αποφασισμένοι να ορίσουν τη ζωή και τη μοίρα τους, να πάρουν πίσω το μέλλον τους.
Στις χθεσινές αθλιότητες του Αλέξη Τσίπρα, που προσπάθησε να ξαναγράψει την ιστορία, να μηδενίσει τη χρονολογία (ιστορικά, δεν είναι ο πρώτος…) και να παραστήσει τον εκπρόσωπο των φτωχών και κατατρεγμένων, που ο ίδιος με την πολιτική του αποτελειώνει, θα υπάρξει απάντηση. Δημόσια, όπως επιβάλλεται, και σε σύντομο χρόνο.
Μείζον ατόπημα να προσπαθεί να καρπωθεί την δράση και τους αγώνες όσων πιστεύαμε πραγματικά στις δεσμεύσεις με τις οποίες εκλεγήκαμε τον περασμένο Γενάρη.
Μείζον ατόπημα να προσπαθεί να φορτώσει στον λαό το 3ο Μνημόνιο, ισχυριζόμενος ότι δήθεν ο λαός το νομιμοποίησε τον Σεπτέμβρη.
Οι εκλογές του Σεπτέμβρη ήταν αντισυνταγματικές, μεθοδευμένες με τους δανειστές και σε αυτές δεν ψήφισε σχεδόν το 50% των εκλογέων. Ο ίδιος στην πραγματικότητα κυβερνά με το 18%, που έχει ήδη φυλλορροήσει και που ψήφισε έναν ψευδεπίγραφο ΣΥΡΙΖΑ, ξένο προς την πορεία και την ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ που ο Τσίπρας διέλυσε.
Μείζον ατόπημα και ένδειξη μιας αμετανόητης θρασύτητας να αποκαλεί «ανόητες ηρωικές φωνές» όσους στάθηκαν συνεπείς και, φυσικά, ουδέποτε εισηγήθηκαν «τυφλή σύγκρουση», αλλά αντίθετα υπέβαλαν συγκεκριμένες προτάσεις και συγκροτημένες στρατηγικές, στις οποίες ο ίδιος ουδέποτε απάντησε ευθέως, αλλά εξαπολύοντας τα σκυλιά της συκοφαντίας και της λασπολογίας.
Για τα ατοπήματά τους, οι νεομνημονιακοί φωστήρες και ο αρχηγός τους θα κριθούν από την ιστορία. Για τα εγκλήματα, από τη Δικαιοσύνη. Για την προδοσία, από το λαό.
Πιο σκληρά όμως θα κριθούν από τις νέες και τις επόμενες γενιές, που τις κερνούν φόρους, εισφορές, αδιέξοδα και τους φορτώνουν κι άλλο χρέος.
Ιστορικά, Αλέξη, ο Εφιάλτης καταγράφηκε ως προδότης και ο Λεωνίδας δεν λοιδορήθηκε ως ανόητος.
Μπορείς, βέβαια, πάντοτε να παραγγείλεις στον κ. Φίλη νέα βιβλία ιστορίας, με χορηγία της Αυγής, που επαγγελματικά πλέον εκτελεί κυβερνητικά συμβόλαια. Θα σε συμβούλευα στην περίπτωση αυτή να κηρύξεις το "έτος υπό το μηδέν".
anemosantistasis.blogspot.com, μέσω "klassikoperiptosi"
Πολλά θα έχουν σημασία κι άλλα τόσα καμμία.
Ένα χρόνο μετά την ψήφο ανατροπής του λαού, που θέλησε να σπάσει τα μνημονιακά δεσμά του, ο ίδιος λαός βρίσκεται δέσμιος μιας δράκας αδίστακτων προσώπων, που του υποσχέθηκαν απελευθέρωση και χειραφέτηση την ώρα που υπόγεια έσκαβαν τα θεμέλια της...νεομνημονιακής φυλακής.
Το χειρότερο λάθος που έχει να κάνει αυτός ο λαός είναι να πιστέψει ότι είναι άξιος της μοίρας του, ότι αυτοί είναι οι εκπρόσωποι που του αναλογούν, να παραιτηθεί. Να δεχθεί ότι αξίζει να τιμωρηθεί επειδή πίστεψε κι εμπιστεύθηκε εκείνους που τον πρόδωσαν.
Αντίθετα, οφείλει να εγερθεί και να εξεγερθεί εναντίον των πολιτικών απατεώνων που
προσπαθούν να ντύσουν με ιδεολογικό μανδύα την αδίστακτη ροπή τους προς την εξουσία, τους θώκους, τα προνόμια, εκείνων που εξευτέλισαν την έννοια και την ιστορία της Αριστεράς, παζαρεύοντας την τύχη της χώρας για την δική τους πολιτική αυτοσυντήρηση και οικονομική επιβίωση.
Είναι ώρα αυτοκριτικής και αυτοσυνειδησίας. Δεν δικαιωθήκαμε όσοι δώσαμε έμφαση στην αρχή της εμπιστοσύνης, της συντροφικότητας, της αλληλεγγύης, χωρίς να επιβεβαιώνονται αυτές οι αρχές από λογοδοσία των πεπραγμένων μιας ηγεσίας που γρήγορα απαξίωσε κάθε έννοια συλλογικότητας και εσωτερικής δημοκρατίας.
Κάναμε λάθος όσοι πιστέψαμε ότι με το παράδειγμά μας θα εμπνέαμε άλλους να εργασθούν ανιδιοτελώς, χωρίς να βλέπουμε ότι η εξουσία Τσίπρα και περιβάλλοντος τους εκμαύλιζε με οφίκια και ανταλλάγματα ή τους εκβίαζε με τον πιο κυνικό τρόπο.
Ποιος να το έλεγε;
Ο Αλέξης Τσίπρας, που εξελέγη Πρωθυπουργός για «να νικήσει το φόβο η ελπίδα», να εκφοβίζει και να τρομοκρατεί τους πολίτες και να τους απειλεί ότι δεν υπάρχει εναλλακτική.
Να κρύβεται πίσω από διαρροές και φιλοτεχνημένα ρεπορτάζ και να μην τολμά να απαντήσει: πότε μας πούλησε όλους και με ποιο αντάλλαγμα;
Πώς μπορεί να κοιτάζει τον εαυτό του στον καθρέφτη την ώρα που παραγγέλνει την πολιτική-μιντιακή δολοφονία εκείνων που αντιστέκονται;
Και πώς τολμά να απευθύνει επετειακούς πανηγυρικούς λόγους όταν ο ίδιος ακύρωσε τη νίκη της 25ης Ιανουαρίου 2015;
Ποιος ένας χρόνος αποτυπώνεται στη σημερινή κυβερνητική καρικατούρα, που δεν έχει καμμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ του περασμένου Γενάρη;
Ποιος ένας χρόνος αποτυπώνεται σήμερα, όταν ο ίδιος εκτέλεσε την κοινοβουλευτική εκκαθάριση των εκλεγμένων απ’ το λαό βουλευτών για να σχηματίσει μια κοινοβουλευτική ομάδα δοτών, τοποθετημένων σε λίστες, που πολλοί ουδέποτε έχουν εκλεγεί με την ψήφο των πολιτών, προκειμένου να επικυρώνουν Μνημόνια;
Ο Προκόπης Παυλόπουλος, ο άνθρωπος που το 2014 δήλωσε ότι αντιλαμβάνεται ότι τον έχει απορρίψει ο λαός και δεν τόλμησε να είναι υποψήφιος στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015, ο άνθρωπος που ψήφισε όλα τα Μνημόνια και όλες τις αντισυνταγματικές ρυθμίσεις και Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, αφού πρώτα ανέλυε ότι διαφωνεί, λόγω αντισυνταγματικότητας, ο άνθρωπος που η μόνη λαμπρή πολιτική στιγμή του ήταν η παραίτησή του μετά τη δολοφονία Γρηγορόπουλου, να ασκεί κυβερνητική πολιτική ως υπερπρωθυπουργός σε συνεργασία με δανειστές, Στουρνάρα, και ό,τι πιο διεφθαρμένο υπάρχει σε αυτόν τον τόπο και να εκτρέφει θλιβερά μιντιακά φερέφωνα μέσα στο Προεδρικό Μέγαρο.
Ο Νίκος Βούτσης, που η πιο επιτυχημένη του επαγγελματική ενασχόληση είναι η συγκρότηση εσωκομματικής φράξιας, ο άνθρωπος που διέλυσε την κοινοβουλευτική ομάδα όσο ήταν Γραμματέας της, την περίοδο 2012-2014, να γίνεται Πρόεδρος της Βουλής και να δέχεται τα συγχαρητήρια Παυλόπουλου που «ξαναέφτιαξε τη Βουλή που ξέρανε», να εξαπολύει κυνήγι μαγισσών εναντίον των πολιτικών αντιπάλων- όχι Ν.Δ. ή ΠΑΣΟΚ, αλίμονο, με αυτούς συνεννοείται, αλλά όσων υπερασπίζονται ακόμη τις θέσεις με τις οποίες εξελέγησαν το Γενάρη του 15.
Σήμερα ο κ. Βούτσης τίμησε την 25η Γενάρη αποστέλλοντας 14μελή ομάδα κρούσης, με 3 τουλάχιστον αστυνομικούς, προκειμένου να προβεί σε κατάσχεση και καταλογογράφηση των προσωπικών αρχείων των μελών της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, χωρίς τη συναίνεσή τους και παρά τη ρητή αντίρρησή τους.
Έστειλε μάλιστα και έγγραφο για να δηλώσει ότι «συναίνεση δεν απαιτείται». Συμπαραστάτης του και προεξάρχων των πολιτικών διώξεων πρώην συντρόφων και ο Γενικός Γραμματέας της Βουλής Κώστας Αθανασίου, που μεθοδικά λειτούργησε ως αριστερό άλλοθι και εξαργύρωσε αδρά τις υπηρεσίες του.
Αντιπρόεδροι της Βουλής ο Γιώργος Βαρεμένος και η Τασία Χριστοδουλοπούλου, που ουδέποτε έχει εκλεγεί με την ψήφο των πολιτών στο βουλευτικό αξίωμα, παρά τις αλλεπάλληλες συμμετοχές της σε εκλογές.
Υπουργός Ασφαλιστικής Γενοκτονίας ο Γιώργος Κατρούγκαλος.
Υπουργός ξεπουλήματος του ΟΛΠ ο επικεφαλής του λιμανιού της Αγωνίας, Θοδωρής Δρίτσας.
Υπουργός Παιδείας ο στερούμενος του αγαθού της Παιδείας Νίκος Φίλης, που έφθασε να αυτοσχεδιάζει για να αμφισβητήσει το ιστορικό γεγονός της γενοκτονίας των Ποντίων.
Στασίδι στους τηλεοπτικούς σταθμούς έχουν πιάσει διάφορες περσόνες, που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή, ακριβώς όπως έκαναν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. τα προηγούμενα χρόνια- πολλοί άλλωστε ήταν οι ίδιοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ.
Και όσοι αντισταθήκαμε, κι όσοι πριν από εμάς ή και μαζί με εμάς αγωνίστηκαν, να αναρωτιόμαστε: για αυτούς δώσαμε την ψυχή μας;
Για αυτούς αρνηθήκαμε οικογένεια, προσωπική ζωή, επάγγελμα και πέσαμε στη φωτιά, δουλέψαμε νυχθημερόν, συγκρουστήκαμε, λοιδορηθήκαμε;
Η απάντηση έρχεται αβίαστη:
Όχι, δεν το κάναμε για αυτούς. Το κάναμε για να έχει μέλλον, προοπτική, ορίζοντα αυτή η πατρίδα, ο λαός της, οι νέες γενιές. Το κάναμε γιατί αυτό ήταν το καθήκον μας.
Και θα το ξανακάνουμε.
Με τη γνώση και την εμπειρία της προδοσίας και του τραύματος.
Με την επίγνωση ότι η μάχη μας είναι μάχη ζωής κι αξιοπρέπειας.
Και στη μάχη αυτή δεν χωρούν επαμφοτερίζοντες.
Χωρούν μόνο αποφασισμένοι.
Αποφασισμένοι να ορίσουν τη ζωή και τη μοίρα τους, να πάρουν πίσω το μέλλον τους.
Στις χθεσινές αθλιότητες του Αλέξη Τσίπρα, που προσπάθησε να ξαναγράψει την ιστορία, να μηδενίσει τη χρονολογία (ιστορικά, δεν είναι ο πρώτος…) και να παραστήσει τον εκπρόσωπο των φτωχών και κατατρεγμένων, που ο ίδιος με την πολιτική του αποτελειώνει, θα υπάρξει απάντηση. Δημόσια, όπως επιβάλλεται, και σε σύντομο χρόνο.
Μείζον ατόπημα να προσπαθεί να καρπωθεί την δράση και τους αγώνες όσων πιστεύαμε πραγματικά στις δεσμεύσεις με τις οποίες εκλεγήκαμε τον περασμένο Γενάρη.
Μείζον ατόπημα να προσπαθεί να φορτώσει στον λαό το 3ο Μνημόνιο, ισχυριζόμενος ότι δήθεν ο λαός το νομιμοποίησε τον Σεπτέμβρη.
Οι εκλογές του Σεπτέμβρη ήταν αντισυνταγματικές, μεθοδευμένες με τους δανειστές και σε αυτές δεν ψήφισε σχεδόν το 50% των εκλογέων. Ο ίδιος στην πραγματικότητα κυβερνά με το 18%, που έχει ήδη φυλλορροήσει και που ψήφισε έναν ψευδεπίγραφο ΣΥΡΙΖΑ, ξένο προς την πορεία και την ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ που ο Τσίπρας διέλυσε.
Μείζον ατόπημα και ένδειξη μιας αμετανόητης θρασύτητας να αποκαλεί «ανόητες ηρωικές φωνές» όσους στάθηκαν συνεπείς και, φυσικά, ουδέποτε εισηγήθηκαν «τυφλή σύγκρουση», αλλά αντίθετα υπέβαλαν συγκεκριμένες προτάσεις και συγκροτημένες στρατηγικές, στις οποίες ο ίδιος ουδέποτε απάντησε ευθέως, αλλά εξαπολύοντας τα σκυλιά της συκοφαντίας και της λασπολογίας.
Για τα ατοπήματά τους, οι νεομνημονιακοί φωστήρες και ο αρχηγός τους θα κριθούν από την ιστορία. Για τα εγκλήματα, από τη Δικαιοσύνη. Για την προδοσία, από το λαό.
Πιο σκληρά όμως θα κριθούν από τις νέες και τις επόμενες γενιές, που τις κερνούν φόρους, εισφορές, αδιέξοδα και τους φορτώνουν κι άλλο χρέος.
Ιστορικά, Αλέξη, ο Εφιάλτης καταγράφηκε ως προδότης και ο Λεωνίδας δεν λοιδορήθηκε ως ανόητος.
Μπορείς, βέβαια, πάντοτε να παραγγείλεις στον κ. Φίλη νέα βιβλία ιστορίας, με χορηγία της Αυγής, που επαγγελματικά πλέον εκτελεί κυβερνητικά συμβόλαια. Θα σε συμβούλευα στην περίπτωση αυτή να κηρύξεις το "έτος υπό το μηδέν".
anemosantistasis.blogspot.com, μέσω "klassikoperiptosi"
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
Άλλος ένας υπουργός που πρέπει να ελεγχθεί για το κακούργημα της απιστίας....
Kostas Sotiriou
Τέλος του χρόνου έδωσε 8 απευθείας αναθέσεις δημοσίων έργων και έπειτα έθεσε εκτός ηλεκτρονικών διαγωνισμών τα δημόσια έργα για ενάμιση χρόνο λέγοντας κάποιες γελοίες δικαιολογίες.
Tώρα αποκαλύπτεται ότι... έχει προυπηρεσία στις αδιαφανείς και ύποπτες αναθέσεις δημοσίων έργων αφού και ο ίδιος ήταν μέλος μιας ομάδας επτά εργολάβων που λυμαινόταν τα έργα του ΟΛΠ το 2004. Άλλος ένας υπουργός που πρέπει να ελεγχθεί για το κακούργημα της απιστίας. Επίσης είναι πρωτοφανές τόσοι υπουργοί και ο πρωθυπουργός σε μια κυβέρνηση να είναι πρώην εργολάβοι.Αυτό δεν είναι κόμμα ,κοινοπραξία είναι...#ΒΡΩΜΑ_ΚΑΙ_ΔΥΣΩΔΙΑ
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
Λαπαβίτσας: Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πουλήσει την ψυχή του για να παραμείνει στην εξουσία
Από το "PRESS-GR"
Τα «βέλη» του εναντίον των πρώην συντρόφων του στον ΣΥΡΙΖΑ εξαπολύει ο Κώστας Λαπαβίτσας με άρθρο του στον Guardian για τον έναν χρόνο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.
Στο άρθρο του υπό τον τίτλο «Ένα χρόνο μετά, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πουλήσει την ψυχή του για να παραμείνει στην εξουσία» ο Κώστας Λαπαβίτσας αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόζει πιστά τις πολιτικές λιτότητας που κάποτε επέκρινε, έχει εκκαθαρίσει την αριστερή του πτέρυγα και ο Αλέξης Τσίπρας έχει εγκαταλείψει τον ριζοσπαστισμό του προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία με κάθε κόστος».
«Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το πρώτο παράδειγμα μιας κυβέρνησης της Αριστεράς, η οποία όχι μόνο απέτυχε να εκπληρώσει τις υποσχέσεις της, αλλά υιοθέτησε και το πρόγραμμα του αντιπάλου. Η αποτυχία του έχει ενδυναμώσει στην... Ευρώπη την αντίληψη ότι η λιτότητα είναι ο μόνος δρόμος και τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει» υπογραμμίζει.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο
Ένας χρόνος έχει περάσει από την εκλογή μιας αριστερής ριζοσπαστικής κυβέρνησης στην Ελλάδα. Τον περασμένο Γενάρη ο Αλέξης Τσίπρας, ο δυναμικός νέος πρωθυπουργός της χώρας, υπόσχονταν ένα αποφασιστικό χτύπημα ενάντια στη λιτότητα. Ο αντισυμβατικός υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης σύντομα κατέφτασε στο Λονδίνο και προκάλεσε αίσθηση στα μέσα ενημέρωσης. Όλα έδειχναν πως στην Ελλάδα υπήρχε μια κυβέρνηση που απέρριπτε τους πνιγηρούς αστικούς τύπους και ήταν έτοιμη για μάχη. Οι προσδοκίες ήταν υψηλές.
Ένα χρόνο μετά, ο ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόζει πιστά τις πολιτικές λιτότητας που κάποτε επέκρινε. Έχει εκκαθαρίσει την αριστερή του πτέρυγα και ο Αλέξης Τσίπρας έχει εγκαταλείψει τον ριζοσπαστισμό του προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία με κάθε κόστος. Η Ελλάδα έχει χάσει κάθε ελπίδα.
Γιατί όμως υπήρξε αυτή η κατάληξη; Ένας αστικός μύθος που διαδίδεται σε ορισμένους κύκλους των μέσων ενημέρωσης υποστηρίζει ότι τους ριζοσπάστες σταμάτησε ένα πραξικόπημα που σχεδίασαν συντηρητικοί πολιτικοί και ευρωπαίοι αξιωματούχοι, οι οποίοι ήταν αποφασισμένοι να εξαλείψουν κάθε κίνδυνο μετάδοσης επικίνδυνων ιδεών. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατανικήθηκε από τα τέρατα του νεοφιλελευθερισμού και των προνομίων. Παρόλα αυτά, αγωνίστηκε καλά. Ίσως και να έσπειρε τους σπόρους της επανάστασης.
Η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Ένα χρόνο πριν η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν πεπεισμένη ότι εάν απέρριπτε ένα νέο σχέδιο «διάσωσης», οι ευρωπαίοι δανειστές θα υποχωρούσαν υπό τον φόβο μιας γενικευμένης οικονομικής και πολιτικής αναταραχής. Οι κίνδυνοι για την ευρωζώνη ήταν, όπως υπέθεταν, μεγαλύτεροι από τους κινδύνους για την Ελλάδα. Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ διαπραγματεύονταν σκληρά, θα του προσφέρονταν ένας «έντιμος συμβιβασμός» με χαλάρωση της λιτότητας και ελάφρυνση του εθνικού χρέους. Ο ιθύνων νους αυτής της στρατηγικής ήταν ο Γιάνης Βαρουφάκης, αλλά υιοθετήθηκε από τον Αλέξη Τσίπρα και την πλειοψηφία της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ.
Καλοπροαίρετοι επικριτές επεσήμαιναν επανειλημμένα ότι το ευρώ είχε από πίσω του ένα άκαμπτο σύνολο θεσμικών οργάνων με την δική τους εσωτερική λογική, που απλούστατα θα απέρριπταν κάθε αίτημα για εγκατάλειψη της λιτότητας και διαγραφή του χρέους. Επιπλέον, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ήταν έτοιμη να περιορίσει την παροχή ρευστότητας προς τις ελληνικές τράπεζες, στραγγαλίζοντας την οικονομία – και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μαζί της. Η Ελλάδα δεν μπορούσε να διαπραγματευτεί αποτελεσματικά χωρίς ένα εναλλακτικό σχέδιο, που θα συμπεριελάμβανε και το ενδεχόμενο εξόδου από την νομισματική ένωση, καθώς ο μόνος τρόπος να αποφύγει το αδιέξοδο της ΕΚΤ ήταν η δημιουργία της δικής της ρευστότητας. Κάτι τέτοιο μόνο εύκολο δεν θα ήταν φυσικά, αλλά τουλάχιστον θα πρόσφερε στην Ελλάδα τη δυνατότητα να αντισταθεί στις καταστροφικές στρατηγικές διάσωσης των δανειστών. Δυστυχώς, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήθελε ουτε καν να ακούσει κάτι τέτοιο.
Η απάντηση των ευρωπαίων πολιτικών ήταν απορία, απογοήτευση και κλιμακούμενη εχθρότητα.
Η καταστροφική φύση της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ έγινε ξεκάθαρη ήδη από την 20η Φεβρουαρίου 2015. Οι ευρωπαίοι πολιτικοί εξανάγκασαν την νέα ελληνική κυβέρνηση να αποδεχθεί νέους στόχους ως προς τα πρωτογενή πλεονάσματα, την υλοποίηση «μεταρρυθμίσεων», την πλήρη κάλυψη όλων των υποχρεώσεων του χρέους και την αποχή από την χρήση των κονδυλίων που ήδη υπήρχαν από προηγούμενα προγράμματα «διάσωσης» για οποιοδήποτε άλλο σκοπό εκτός από τη στήριξη των τραπεζών. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έκλεισε ήρεμα τη στρόφιγγα της ρευστότητας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και αρνήθηκε να δώσει έστω και ένα ευρώ επιπρόσθετης οικονομικής βοήθειας έως ότου η Ελλάδα συμμορφωθεί.
Η απόγνωση στην χώρα αυξάνονταν ολοένα και περισσότερο, καθώς η κυβέρνηση απορροφούσε και τα τελευταία αποθέματα ρευστότητας, οι τράπεζες στέρευαν και η οικονομία κινούνταν μόλις και μετά βίας. Τον Ιούνιο η Ελλάδα αναγκάστηκε να επιβάλλει ελέγχους στις κεφαλαιακές ροές και να κηρύξει τραπεζική αργία. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησε μια τελευταία ζαριά τον Ιούλιο, όταν ο Αλέξης Τσίπρας προκήρυξε δημοψήφισμα για την έγκριση ενός νέου αυστηρού προγράμματος «διάσωσης». Προς μεγάλη κατάπληξη όλων, το 62% των Ελλήνων με μεγάλη γενναιότητα απέρριψε τις προτάσεις των δανειστών. Ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος είχε υποστηρίξει το «Όχι», κατάλαβε ότι στην πράξη το αποτέλεσμα σήμαινε την έξοδο από το ευρώ, ενδεχόμενο για το οποίο η κυβέρνησή του δεν είχε κάνει καμία σοβαρή προετοιμασία.
Ασφαλώς και υπήρξαν πρόχειρα «σχέδια» για ένα παράλληλο νόμισμα ή ένα παράλληλο τραπεζικό σύστημα, αλλά τέτοιες ερασιτεχνικές ιδέες δεν είχαν καμία χρησιμότητα στο παρά πέντε. Επιπλέον, ο ελληνικός λαός δεν ήταν προετοιμασμένος και ο ΣΥΡΙΖΑ ως πολιτικό κόμμα μόλις που στέκονταν στα πόδια του. Πάνω απ’ όλα, ο Αλέξης Τσίπρας και ο κύκλος του είχαν δεσμευτεί προσωπικά για την παραμονή στο ευρώ. Αντιμέτωπος με τα καταστροφικά αποτελέσματα της στρατηγικής του, ο Τσίπρας παραδόθηκε απόλυτα στους δανειστές.
Έκτοτε έχει υιοθετήσει μια σκληρή πολιτική πλεονασματικών προϋπολογισμών, έχει αυξήσει τη φορολογία και έχει ξεπουλήσει τις ελληνικές τράπεζες σε κερδοσκοπικά κεφάλαια, έχει ιδιωτικοποιήσει αεροδρόμια και λιμάνια και απειλεί να μειώσει τις συντάξεις. Το νέο μνημόνιο καταδίκασε την Ελλάδα σε μακροπρόθεσμη ύφεση καθώς οι προοπτικές ανάπτυξης είναι κάκιστες, η μορφωμένη νεολαία μεταναστεύει και το εθνικό χρέος αυξάνει συνεχώς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το πρώτο παράδειγμα μιας κυβέρνησης της Αριστεράς, η οποία όχι μόνο απέτυχε να εκπληρώσει τις υποσχέσεις της, αλλά υιοθέτησε και το πρόγραμμα του αντιπάλου. Η αποτυχία του έχει ενδυναμώσει στην Ευρώπη την αντίληψη ότι η λιτότητα είναι ο μόνος δρόμος και τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει. Οι συνέπειες είναι σοβαρές για αρκετές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ισπανίας, όπου οι Podemos χτυπούν την πόρτα της εξουσίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ απέτυχε όχι επειδή η λιτότητα είναι ανίκητη, ούτε επειδή η ριζοσπαστική αλλαγή είναι ανέφικτη, αλλά επειδή δυστυχώς ήταν απρόθυμος και ανέτοιμος να αμφισβητήσει ευθέως το ευρώ. Η ριζοσπαστική αλλαγή και η εγκατάλειψη της λιτότητας στην Ευρώπη απαιτούν ευθεία αντιπαράθεση με την ίδια τη νομισματική ένωση. Για τις μικρότερες χώρες αυτό σημαίνει προετοιμασία για «έξοδο». Για τις ισχυρές χώρες σημαίνει αποδοχή καθοριστικών αλλαγών στους δυσλειτουργικούς κανόνες της νομισματικής ένωσης. Αυτό έχει να αντιμετωπίσει η Ευρωπαϊκή Αριστερά. Αυτό είναι και το μοναδικό μάθημα από την πανωλεθρία του ΣΥΡΙΖΑ.
Στο άρθρο του υπό τον τίτλο «Ένα χρόνο μετά, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πουλήσει την ψυχή του για να παραμείνει στην εξουσία» ο Κώστας Λαπαβίτσας αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόζει πιστά τις πολιτικές λιτότητας που κάποτε επέκρινε, έχει εκκαθαρίσει την αριστερή του πτέρυγα και ο Αλέξης Τσίπρας έχει εγκαταλείψει τον ριζοσπαστισμό του προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία με κάθε κόστος».
«Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το πρώτο παράδειγμα μιας κυβέρνησης της Αριστεράς, η οποία όχι μόνο απέτυχε να εκπληρώσει τις υποσχέσεις της, αλλά υιοθέτησε και το πρόγραμμα του αντιπάλου. Η αποτυχία του έχει ενδυναμώσει στην... Ευρώπη την αντίληψη ότι η λιτότητα είναι ο μόνος δρόμος και τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει» υπογραμμίζει.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο
Ένας χρόνος έχει περάσει από την εκλογή μιας αριστερής ριζοσπαστικής κυβέρνησης στην Ελλάδα. Τον περασμένο Γενάρη ο Αλέξης Τσίπρας, ο δυναμικός νέος πρωθυπουργός της χώρας, υπόσχονταν ένα αποφασιστικό χτύπημα ενάντια στη λιτότητα. Ο αντισυμβατικός υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης σύντομα κατέφτασε στο Λονδίνο και προκάλεσε αίσθηση στα μέσα ενημέρωσης. Όλα έδειχναν πως στην Ελλάδα υπήρχε μια κυβέρνηση που απέρριπτε τους πνιγηρούς αστικούς τύπους και ήταν έτοιμη για μάχη. Οι προσδοκίες ήταν υψηλές.
Ένα χρόνο μετά, ο ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόζει πιστά τις πολιτικές λιτότητας που κάποτε επέκρινε. Έχει εκκαθαρίσει την αριστερή του πτέρυγα και ο Αλέξης Τσίπρας έχει εγκαταλείψει τον ριζοσπαστισμό του προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία με κάθε κόστος. Η Ελλάδα έχει χάσει κάθε ελπίδα.
Γιατί όμως υπήρξε αυτή η κατάληξη; Ένας αστικός μύθος που διαδίδεται σε ορισμένους κύκλους των μέσων ενημέρωσης υποστηρίζει ότι τους ριζοσπάστες σταμάτησε ένα πραξικόπημα που σχεδίασαν συντηρητικοί πολιτικοί και ευρωπαίοι αξιωματούχοι, οι οποίοι ήταν αποφασισμένοι να εξαλείψουν κάθε κίνδυνο μετάδοσης επικίνδυνων ιδεών. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατανικήθηκε από τα τέρατα του νεοφιλελευθερισμού και των προνομίων. Παρόλα αυτά, αγωνίστηκε καλά. Ίσως και να έσπειρε τους σπόρους της επανάστασης.
Η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Ένα χρόνο πριν η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν πεπεισμένη ότι εάν απέρριπτε ένα νέο σχέδιο «διάσωσης», οι ευρωπαίοι δανειστές θα υποχωρούσαν υπό τον φόβο μιας γενικευμένης οικονομικής και πολιτικής αναταραχής. Οι κίνδυνοι για την ευρωζώνη ήταν, όπως υπέθεταν, μεγαλύτεροι από τους κινδύνους για την Ελλάδα. Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ διαπραγματεύονταν σκληρά, θα του προσφέρονταν ένας «έντιμος συμβιβασμός» με χαλάρωση της λιτότητας και ελάφρυνση του εθνικού χρέους. Ο ιθύνων νους αυτής της στρατηγικής ήταν ο Γιάνης Βαρουφάκης, αλλά υιοθετήθηκε από τον Αλέξη Τσίπρα και την πλειοψηφία της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ.
Καλοπροαίρετοι επικριτές επεσήμαιναν επανειλημμένα ότι το ευρώ είχε από πίσω του ένα άκαμπτο σύνολο θεσμικών οργάνων με την δική τους εσωτερική λογική, που απλούστατα θα απέρριπταν κάθε αίτημα για εγκατάλειψη της λιτότητας και διαγραφή του χρέους. Επιπλέον, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ήταν έτοιμη να περιορίσει την παροχή ρευστότητας προς τις ελληνικές τράπεζες, στραγγαλίζοντας την οικονομία – και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μαζί της. Η Ελλάδα δεν μπορούσε να διαπραγματευτεί αποτελεσματικά χωρίς ένα εναλλακτικό σχέδιο, που θα συμπεριελάμβανε και το ενδεχόμενο εξόδου από την νομισματική ένωση, καθώς ο μόνος τρόπος να αποφύγει το αδιέξοδο της ΕΚΤ ήταν η δημιουργία της δικής της ρευστότητας. Κάτι τέτοιο μόνο εύκολο δεν θα ήταν φυσικά, αλλά τουλάχιστον θα πρόσφερε στην Ελλάδα τη δυνατότητα να αντισταθεί στις καταστροφικές στρατηγικές διάσωσης των δανειστών. Δυστυχώς, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήθελε ουτε καν να ακούσει κάτι τέτοιο.
Η απάντηση των ευρωπαίων πολιτικών ήταν απορία, απογοήτευση και κλιμακούμενη εχθρότητα.
Η καταστροφική φύση της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ έγινε ξεκάθαρη ήδη από την 20η Φεβρουαρίου 2015. Οι ευρωπαίοι πολιτικοί εξανάγκασαν την νέα ελληνική κυβέρνηση να αποδεχθεί νέους στόχους ως προς τα πρωτογενή πλεονάσματα, την υλοποίηση «μεταρρυθμίσεων», την πλήρη κάλυψη όλων των υποχρεώσεων του χρέους και την αποχή από την χρήση των κονδυλίων που ήδη υπήρχαν από προηγούμενα προγράμματα «διάσωσης» για οποιοδήποτε άλλο σκοπό εκτός από τη στήριξη των τραπεζών. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έκλεισε ήρεμα τη στρόφιγγα της ρευστότητας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και αρνήθηκε να δώσει έστω και ένα ευρώ επιπρόσθετης οικονομικής βοήθειας έως ότου η Ελλάδα συμμορφωθεί.
Η απόγνωση στην χώρα αυξάνονταν ολοένα και περισσότερο, καθώς η κυβέρνηση απορροφούσε και τα τελευταία αποθέματα ρευστότητας, οι τράπεζες στέρευαν και η οικονομία κινούνταν μόλις και μετά βίας. Τον Ιούνιο η Ελλάδα αναγκάστηκε να επιβάλλει ελέγχους στις κεφαλαιακές ροές και να κηρύξει τραπεζική αργία. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησε μια τελευταία ζαριά τον Ιούλιο, όταν ο Αλέξης Τσίπρας προκήρυξε δημοψήφισμα για την έγκριση ενός νέου αυστηρού προγράμματος «διάσωσης». Προς μεγάλη κατάπληξη όλων, το 62% των Ελλήνων με μεγάλη γενναιότητα απέρριψε τις προτάσεις των δανειστών. Ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος είχε υποστηρίξει το «Όχι», κατάλαβε ότι στην πράξη το αποτέλεσμα σήμαινε την έξοδο από το ευρώ, ενδεχόμενο για το οποίο η κυβέρνησή του δεν είχε κάνει καμία σοβαρή προετοιμασία.
Ασφαλώς και υπήρξαν πρόχειρα «σχέδια» για ένα παράλληλο νόμισμα ή ένα παράλληλο τραπεζικό σύστημα, αλλά τέτοιες ερασιτεχνικές ιδέες δεν είχαν καμία χρησιμότητα στο παρά πέντε. Επιπλέον, ο ελληνικός λαός δεν ήταν προετοιμασμένος και ο ΣΥΡΙΖΑ ως πολιτικό κόμμα μόλις που στέκονταν στα πόδια του. Πάνω απ’ όλα, ο Αλέξης Τσίπρας και ο κύκλος του είχαν δεσμευτεί προσωπικά για την παραμονή στο ευρώ. Αντιμέτωπος με τα καταστροφικά αποτελέσματα της στρατηγικής του, ο Τσίπρας παραδόθηκε απόλυτα στους δανειστές.
Έκτοτε έχει υιοθετήσει μια σκληρή πολιτική πλεονασματικών προϋπολογισμών, έχει αυξήσει τη φορολογία και έχει ξεπουλήσει τις ελληνικές τράπεζες σε κερδοσκοπικά κεφάλαια, έχει ιδιωτικοποιήσει αεροδρόμια και λιμάνια και απειλεί να μειώσει τις συντάξεις. Το νέο μνημόνιο καταδίκασε την Ελλάδα σε μακροπρόθεσμη ύφεση καθώς οι προοπτικές ανάπτυξης είναι κάκιστες, η μορφωμένη νεολαία μεταναστεύει και το εθνικό χρέος αυξάνει συνεχώς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το πρώτο παράδειγμα μιας κυβέρνησης της Αριστεράς, η οποία όχι μόνο απέτυχε να εκπληρώσει τις υποσχέσεις της, αλλά υιοθέτησε και το πρόγραμμα του αντιπάλου. Η αποτυχία του έχει ενδυναμώσει στην Ευρώπη την αντίληψη ότι η λιτότητα είναι ο μόνος δρόμος και τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει. Οι συνέπειες είναι σοβαρές για αρκετές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ισπανίας, όπου οι Podemos χτυπούν την πόρτα της εξουσίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ απέτυχε όχι επειδή η λιτότητα είναι ανίκητη, ούτε επειδή η ριζοσπαστική αλλαγή είναι ανέφικτη, αλλά επειδή δυστυχώς ήταν απρόθυμος και ανέτοιμος να αμφισβητήσει ευθέως το ευρώ. Η ριζοσπαστική αλλαγή και η εγκατάλειψη της λιτότητας στην Ευρώπη απαιτούν ευθεία αντιπαράθεση με την ίδια τη νομισματική ένωση. Για τις μικρότερες χώρες αυτό σημαίνει προετοιμασία για «έξοδο». Για τις ισχυρές χώρες σημαίνει αποδοχή καθοριστικών αλλαγών στους δυσλειτουργικούς κανόνες της νομισματικής ένωσης. Αυτό έχει να αντιμετωπίσει η Ευρωπαϊκή Αριστερά. Αυτό είναι και το μοναδικό μάθημα από την πανωλεθρία του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
Φιέστα άσ’ τα!
ΣΤΑΘΗΣ
"Ρεσάλτο"
Και αίφνης ο κ. Κατρούγκαλος φαίνεται διατεθειμένος να προχωρήσει σεβελτιώσεις στο προσχέδιο για το Ασφαλιστικό. Και τίθεται το ερώτημα: ήταν ανάγκη να γίνει της μουρλής, για να αντιληφθεί ο κ. Κατρούγκαλος ότι υπάρχουν βελτιώσιμα σημεία; - γιατί δεν περιείχε αυτές τις «βελτιώσεις» το προσχέδιο ευθύς εξαρχής;Πρόκειται για ένα λογικό ερώτημα, και τα λογικά ερωτήματα δεν ενδείκνυται να τίθενται αυτήν την... εποχή.
Ενα δεύτερο -λογικό κι αυτό- ερώτημα αφορά στο αν οι βελτιώσεις είναιικανοποιητικές - σ’ αυτό όμως θα απαντήσουν οι ενδιαφερόμενοι. Και το τρίτον, όχι ερώτημα, αλλά διαπίστωση είναι, ότι όλα αυτά τυγχάνουν ζατρίκιον εν ου παικτοίς. «Στη Ρώμη θα ληφθούν οι αποφάσεις», το Βερολίνο θα αποφανθεί ποιος ζει και ποιος πεθαίνει με το νέο Ασφαλιστικό (και το εργασιακό, τα κόκκινα δάνεια, τη δημοσιονομική πολιτική, τις ιδιωτικοποιήσεις) - και όλα εκείνα για
τα οποία ομίλησε με τόσην περηφάνια ο κ. Τσίπρας κατά τον πανηγυρικό του για το ένα έτος διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Ο επικεφαλής της Αριστεράς που γονάτισε μιλούσε και μιλούσε για να μην πει τίποτα: για τον ΕΝΦΙΑ που δεν κατήργησε, για τον μισθό που δεν ανέβασε στα 751 ευρώ, για τη 13η σύνταξη που δεν επανέφερε - περσινά
ξινά σταφύλια, θα έλεγε κανείς. Νέα δεινά πιο ζοφερά και ζέοντα έχουν ενσκήψει, πλην όμως ούτε για αυτά ομίλησε ο κ. Τσίπρας, μάλλον για να μη χαλάσει το πανηγυρικό κλίμα της γιορτής, έτσι όπως το εξέφραζε η κυρία Τζάκρησκληρίζοντας σαν μικρή χαρούμενη μαζορέτα χιπ-χιπ και ουράάά κάθε φορά που άκουγε τη λέξη Αριστερά.
Ηταν μια σεμνή γιορτή, στην οποίαν παρέστησαν και χαιρέτισαν αδελφά κόμματα, όπως η COSCO, η Fraport, η Ζήμενς και άλλα, αν και η παρουσία του ενθουσιώδους πλήθους δεν παρέπεμπε τόσον σε αριστερούς, όσον σε τσικό του ΠΑΣΟΚ. Κι όταν λέμε πλήθος, αν συνυπολογίσουμε και το σόι του κ. Σχινά-Παπαδόπουλου, εννοούμε πλήθος μέγα. Και με μέγα πάθος,
βάραγε ο κ. Σόιμπλε τα νταούλια, ενώ χόρευαν στον ρυθμό τους οι κόκκινες σημαίες μεσίστιες για την απουσία του κ. Στουρνάρα (ο άνθρωπος ήταν χρεωμένος να φυλάει το Νομισματοκοπείο).
Προσωπικώς συγκινήθηκα ενθυμούμενος την ευφορία του λαού για τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ τον περασμένο Γενάρη, που σύντομα μετατράπηκε σε εφορία με επικεφαλής το Τρύφων - να λογαριάζει: τις εστί πλούσιος; ένα κι ένα κάνουν τρία, συν οκτώ ίσον εξήντα πέντε! Οσον πήρε και το «όχι» στο δημοψήφισμα, 65%! Οσον επίσης πληρώνει φόρους και εισφορές ένας πάμπλουτος που βγάζει 18.000 ευρώ τον χρόνο - είτε αγρότης, είτε δικηγόρος, αρκεί να μην είναι αεριτζής του τζόγου - αυτοί δεν πληρώνουν τίποτα. Οντως, ήταν μια ωραία γιορτή και εξ όλων πιο θαυμαστό ήταν το σθένος του κ. Τσίπρα να λέει ψέματα. Δεν ξέρω εσείς, αλλά η αφεντιά μου όταν μου λένε ψέματα κατάμουτρα κλονίζομαι. Ακουγα τον κ. Τσίπρα και σκεφτόμουν ότι ίσως δεν θα χάσω το σπίτι μου, ότι σε τρεις μήνες το πολύ θα βλέπω ξανά τη ζωή με αισιόδοξο πνεύμα, ότι θα ’χουν φύγει οι Γερμανοί και μαζί τους θα έχουν πάει στον αγύριστο οι ομαδικές απολύσεις, ότι
θα μείνει το τέταρτο ράιχ μπουκάλα με το τέταρτο μνημόνιο στο χέρι! Ω, ναι! είναι αλήθεια, όταν ο κ. Τσίπρας μου λέει ψέματα κατάμουτρα, το δικό μου χρέος απέναντι στη Γερμανία γίνεται βιώσιμο, ενώ το χρέος της Γερμανίας απέναντι σε μένα (και το αδιόριστο σόι μου) γίνεται άφαντο.
Μεγάλη υπόθεση η αλήθεια, σύντροφοι. Η αλήθεια είναι επαναστατική έλεγε ο Λένιν, το αληθινό είναι εθνικό έλεγε ο Σολωμός, η αλήθεια είναι ότι λέμε και καμιά κουβέντα για να περνάει η ώρα, λέει ο κ. Τσίπρας. Συνεπώς μεγάλο το δίκιο του, όταν ερωτά τη Δεξιά: «με ποιον είναι; με τα μπλόκα ή με το ΔΝΤ;». Οχι! Με τα μπλόκα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και με το ΔΝΤ η Δεξιά. Αυτή είναι η κανονικότητα! Για αυτό κι εγώ
διαδηλώνω στα μπλόκα για να στηρίξω τις διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με τα μπλόκα. Τα οποία στηρίζουν τις διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με το ΔΝΤ. Τόσον απλό, και απορώ τι δεν καταλαβαίνετε, ανόητοι.
Βεβαίως να εξηγούμεθα! όταν σας λέω «ανόητους», δεν θέλω να σας προσβάλλω. Θέλω να σας αναβαθμίσω, όπως αναβάθμισε την Ελλάδα η Standardand Poor’s: από ημικατεστραμμένη σε μισοκατεστραμμένη. Δεν είναι αυτό μια επιτυχία; Αδικο λοιπόν έχει ο κ. Τσίπρας, όταν θέλει να σκίσει το τρίτο μνημόνιο, για να μπούμε στο τέταρτο;..
Οπως και να ’χει, το μόνον πρόβλημα που έχω όταν προσπαθώ να σας κρυφτώ πίσω από το δάχτυλό μου είναι ότι η Τρόικα μου κόβει ένα-ένα τα δάχτυλα.
ΠΗΓΗ: enikos
"Ρεσάλτο"
Και αίφνης ο κ. Κατρούγκαλος φαίνεται διατεθειμένος να προχωρήσει σεβελτιώσεις στο προσχέδιο για το Ασφαλιστικό. Και τίθεται το ερώτημα: ήταν ανάγκη να γίνει της μουρλής, για να αντιληφθεί ο κ. Κατρούγκαλος ότι υπάρχουν βελτιώσιμα σημεία; - γιατί δεν περιείχε αυτές τις «βελτιώσεις» το προσχέδιο ευθύς εξαρχής;Πρόκειται για ένα λογικό ερώτημα, και τα λογικά ερωτήματα δεν ενδείκνυται να τίθενται αυτήν την... εποχή.Ενα δεύτερο -λογικό κι αυτό- ερώτημα αφορά στο αν οι βελτιώσεις είναιικανοποιητικές - σ’ αυτό όμως θα απαντήσουν οι ενδιαφερόμενοι. Και το τρίτον, όχι ερώτημα, αλλά διαπίστωση είναι, ότι όλα αυτά τυγχάνουν ζατρίκιον εν ου παικτοίς. «Στη Ρώμη θα ληφθούν οι αποφάσεις», το Βερολίνο θα αποφανθεί ποιος ζει και ποιος πεθαίνει με το νέο Ασφαλιστικό (και το εργασιακό, τα κόκκινα δάνεια, τη δημοσιονομική πολιτική, τις ιδιωτικοποιήσεις) - και όλα εκείνα γιατα οποία ομίλησε με τόσην περηφάνια ο κ. Τσίπρας κατά τον πανηγυρικό του για το ένα έτος διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Ο επικεφαλής της Αριστεράς που γονάτισε μιλούσε και μιλούσε για να μην πει τίποτα: για τον ΕΝΦΙΑ που δεν κατήργησε, για τον μισθό που δεν ανέβασε στα 751 ευρώ, για τη 13η σύνταξη που δεν επανέφερε - περσινάξινά σταφύλια, θα έλεγε κανείς. Νέα δεινά πιο ζοφερά και ζέοντα έχουν ενσκήψει, πλην όμως ούτε για αυτά ομίλησε ο κ. Τσίπρας, μάλλον για να μη χαλάσει το πανηγυρικό κλίμα της γιορτής, έτσι όπως το εξέφραζε η κυρία Τζάκρησκληρίζοντας σαν μικρή χαρούμενη μαζορέτα χιπ-χιπ και ουράάά κάθε φορά που άκουγε τη λέξη Αριστερά.Ηταν μια σεμνή γιορτή, στην οποίαν παρέστησαν και χαιρέτισαν αδελφά κόμματα, όπως η COSCO, η Fraport, η Ζήμενς και άλλα, αν και η παρουσία του ενθουσιώδους πλήθους δεν παρέπεμπε τόσον σε αριστερούς, όσον σε τσικό του ΠΑΣΟΚ. Κι όταν λέμε πλήθος, αν συνυπολογίσουμε και το σόι του κ. Σχινά-Παπαδόπουλου, εννοούμε πλήθος μέγα. Και με μέγα πάθος,βάραγε ο κ. Σόιμπλε τα νταούλια, ενώ χόρευαν στον ρυθμό τους οι κόκκινες σημαίες μεσίστιες για την απουσία του κ. Στουρνάρα (ο άνθρωπος ήταν χρεωμένος να φυλάει το Νομισματοκοπείο).Προσωπικώς συγκινήθηκα ενθυμούμενος την ευφορία του λαού για τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ τον περασμένο Γενάρη, που σύντομα μετατράπηκε σε εφορία με επικεφαλής το Τρύφων - να λογαριάζει: τις εστί πλούσιος; ένα κι ένα κάνουν τρία, συν οκτώ ίσον εξήντα πέντε! Οσον πήρε και το «όχι» στο δημοψήφισμα, 65%! Οσον επίσης πληρώνει φόρους και εισφορές ένας πάμπλουτος που βγάζει 18.000 ευρώ τον χρόνο - είτε αγρότης, είτε δικηγόρος, αρκεί να μην είναι αεριτζής του τζόγου - αυτοί δεν πληρώνουν τίποτα. Οντως, ήταν μια ωραία γιορτή και εξ όλων πιο θαυμαστό ήταν το σθένος του κ. Τσίπρα να λέει ψέματα. Δεν ξέρω εσείς, αλλά η αφεντιά μου όταν μου λένε ψέματα κατάμουτρα κλονίζομαι. Ακουγα τον κ. Τσίπρα και σκεφτόμουν ότι ίσως δεν θα χάσω το σπίτι μου, ότι σε τρεις μήνες το πολύ θα βλέπω ξανά τη ζωή με αισιόδοξο πνεύμα, ότι θα ’χουν φύγει οι Γερμανοί και μαζί τους θα έχουν πάει στον αγύριστο οι ομαδικές απολύσεις, ότιθα μείνει το τέταρτο ράιχ μπουκάλα με το τέταρτο μνημόνιο στο χέρι! Ω, ναι! είναι αλήθεια, όταν ο κ. Τσίπρας μου λέει ψέματα κατάμουτρα, το δικό μου χρέος απέναντι στη Γερμανία γίνεται βιώσιμο, ενώ το χρέος της Γερμανίας απέναντι σε μένα (και το αδιόριστο σόι μου) γίνεται άφαντο.Μεγάλη υπόθεση η αλήθεια, σύντροφοι. Η αλήθεια είναι επαναστατική έλεγε ο Λένιν, το αληθινό είναι εθνικό έλεγε ο Σολωμός, η αλήθεια είναι ότι λέμε και καμιά κουβέντα για να περνάει η ώρα, λέει ο κ. Τσίπρας. Συνεπώς μεγάλο το δίκιο του, όταν ερωτά τη Δεξιά: «με ποιον είναι; με τα μπλόκα ή με το ΔΝΤ;». Οχι! Με τα μπλόκα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και με το ΔΝΤ η Δεξιά. Αυτή είναι η κανονικότητα! Για αυτό κι εγώδιαδηλώνω στα μπλόκα για να στηρίξω τις διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με τα μπλόκα. Τα οποία στηρίζουν τις διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με το ΔΝΤ. Τόσον απλό, και απορώ τι δεν καταλαβαίνετε, ανόητοι.Βεβαίως να εξηγούμεθα! όταν σας λέω «ανόητους», δεν θέλω να σας προσβάλλω. Θέλω να σας αναβαθμίσω, όπως αναβάθμισε την Ελλάδα η Standardand Poor’s: από ημικατεστραμμένη σε μισοκατεστραμμένη. Δεν είναι αυτό μια επιτυχία; Αδικο λοιπόν έχει ο κ. Τσίπρας, όταν θέλει να σκίσει το τρίτο μνημόνιο, για να μπούμε στο τέταρτο;..Οπως και να ’χει, το μόνον πρόβλημα που έχω όταν προσπαθώ να σας κρυφτώ πίσω από το δάχτυλό μου είναι ότι η Τρόικα μου κόβει ένα-ένα τα δάχτυλα.ΠΗΓΗ: enikos
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2016
Η «επετειακή» επίθεση της Ζωής Κωνσταντοπούλου στον Αλέξη Τσίπρα: «Λίγη αιδώς...»
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου όχι μόνο δεν ξέχασε την... πρώτη επέτειο του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, αλλά εξαπέλυσε δριμεία επίθεση στον Πρωθυπουργό.
"Λίγη αιδώς: Αντί επετειακών εκδηλώσεων για την 25/1/15 που τσαλαπατήσατε,κόψτε κορδέλες με χορηγία Cosco-Fraport", έγραψε στο Twitter, συμπληρώνοντας σε άλλη ανάρτησή της: "Ο Τσίπρας του σήμερα αμαύρωσε με τις πράξεις του τη νίκη της 25.1.15. Ο ΣΥΡΙΖΑ του σήμερα δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ του '15".
"Λίγη αιδώς: Αντί επετειακών εκδηλώσεων για την 25/1/15 που τσαλαπατήσατε,κόψτε κορδέλες με χορηγία Cosco-Fraport", έγραψε στο Twitter, συμπληρώνοντας σε άλλη ανάρτησή της: "Ο Τσίπρας του σήμερα αμαύρωσε με τις πράξεις του τη νίκη της 25.1.15. Ο ΣΥΡΙΖΑ του σήμερα δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ του '15".
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
Ξεκινούν άμεσα οι πλειστηριασμοί, ακόμη και πρώτων κατοικιών
Θα προχωρήσουν το επόμενο διάστημα οι πλειστηριασμοί ακινήτων, ακόμη και ορισμένων που αφορούν πρώτες κατοικίες, εκτίμησε ο Γιώργος Ρούσκας, πρόεδρος του Συμβολαιογραφικού Συλλόγου, μιλώντας στην εκπομπή Mega Σαββατοκύριακο. Όπως τόνισε ο κ. Ρούσκας, ήδη έχουν εκδοθεί 60.000 διαταγές πληρωμής και η νομική διαδικασία για την έναρξη των πλειστηριασμών έχει ολοκληρωθεί.
"Στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα θα έχουμε έξαρση του αριθμού πλειστηριασμών ακινήτων”, τόνισε ο κ. Ρούσκας, διευκρινίζοντας ότι θα πρόκειται για ακίνητα που δεν υπάγονται στις νέες ρυθμίσεις του νόμου Κατσέλη, ενώ σε αυτά περιλαμβάνονται ακόμα και πρώτες κατοικίες.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
Οι μισθοί μειώθηκαν πάνω από 23%, τα προϊόντα ανατιμήθηκαν έως και 18%!
Εως και 18% αυξάνονται μέσα σε έναν χρόνο οι τιμές σε βασικά τρόφιμα, παρά την πολυετή ύφεση της οικονομίας, τον υψηλό αριθμό ανέργων άνω του 1,1 εκατ. ατόμων αλλά και την τεράστια μείωση πάνω από 23% των μισθών των εργαζομένων.
To στοιχείο αυτό καταγράφει έρευνα του «Εθνους», με βάση τα επίσημα δεδομένα της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ αλλά και τις μαρτυρίες καταναλωτών στην εφημερίδα.
Οπως προκύπτει και από τα στοιχεία του πληθωρισμού για την περίοδο Δεκέμβριους 2014-Δεκέμβριος 2015, καταγράφονται σημαντικές ανατιμήσεις όπως στις πατάτες (18,6%), στο ελαιόλαδο (14,1%), στα νωπά λαχανικά (5,5%), στα αβγά (3,7%), στον καφέ (9%), στο ψωμί και στα δημητριακά (2,9%), στα ζαχαρώδη (5,4%), στα αποξηραμένα φρούτα, τους ξηρούς καρπούς (10,5%), στα λοιπά τρόφιμα (6,9%) και στο γάλα (1.8%).
Ακόμη και στο λάδι, όπου η φετινή παραγωγή έχει ξεπεράσει κάθε προσδοκία οι τιμές αυξήθηκαν ως και 16%.
Είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα όπως του καφέ, που αυξήθηκε 16,44%, αλλά και νωπών προϊόντων όπως οι πατάτες και τα λαχανικά που αυξήθηκαν ως και 13%, ενώ και προϊόντα όπως τα αυγά που πήραν αύξηση ως και 14,19%.
Παράγοντες της αγοράς αλλά και πάγιες διαπιστώσεις της Επιτροπής Ανταγωνισμού αναδεικνύουν ορισμένους από τους σημαντικότερους λόγους των αυξήσεων
- Η πρόσφατη αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ
- Στα νωπά προϊόντα οι ανατιμήσεις οφείλονται αφενός στη διαρκώς συρικνούμενη εγχώρια αγροτική παραγωγή αλλά και στους ελλιπείς ελέγχους κατά τη διακίνηση των προϊόντων.
- Η έλλειψη ανταγωνιστικότητας της αλυσίδας εφοδιασμού τροφίμων.
- Η δυσκολία πρόσβασης των επιχειρήσεων σε χρηματοδοτικές πηγές, και που εντάθηκε μετά την επιβολή των capital controls και τη φυγή καταθέσεων στο εξωτερικό.
- Η αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης των επιχειρήσεων.
- Η δράση καρτέλ μεταξύ επιχειρήσεων που έχει ως αποτέλσμα να καθορίζουν τις τιμές, να περιορίζουν την παραγωγή και να μοιράζουν την αγορά.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
Εκθεση-σοκ: «Χάθηκε» η αριστεία από τα ελληνικά σχολεία
Της Χαράς Καλημέρη
«Άγνωστη» λέξη είναι η αριστεία για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Μόλις το 3,9% των 15χρονων μαθητών επιτυγχάνει υψηλές επιδόσεις σε βασικά γνωστικά αντικείμενα, όπως είναι τα Μαθηματικά, στους διεθνείς διαγωνισμούς PISA, όταν στην Ευρώπη οι αριστούχοι ανέρχονται, κατά μέσο όρο, σε 10,9%.
Ο κύριος όγκος των Ελλήνων μαθητών (περί το 60%) συγκεντρώνει μέτριες βαθμολογίες, ενώ ένα υψηλό ποσοστό της τάξεως του 35,7% βαθμολογείται «κάτω από τη βάση», ξεπερνώντας κατά πολύ τον ευρωπαϊκό μέσο όρο των χαμηλών επιδόσεων (23,9%). Θεωρείται, έτσι, πως ο στόχος που έχει τεθεί από την Ε.Ε. να περιοριστεί έως το 2020 το ποσοστό των «αδύναμων» μαθητών κάτω από το 15% είναι ανέφικτος για τη χώρα μας, την ίδια ώρα που εκτιμάται πως ο ένας στους τρεις μαθητές θα οδηγηθεί εκτός εκπαιδευτικού συστήματος.
Τα «φτωχά» εκπαιδευτικά αποτελέσματα δεν είναι, όμως, η μοναδική επίπτωση της έλλειψης στρατηγικού σχεδιασμού και της πολιτικής του «ράβε - ξήλωνε» στην Παιδεία που ακολουθείται επί δεκαετίες. Ανησυχία προκαλεί, επίσης, η όξυνση των εκπαιδευτικών, άρα και των κοινωνικών, ανισοτήτων. Είναι ενδεικτικό ότι στις αγροτικές περιοχές, στην ηπειρωτική Ελλάδα και τα νησιά, ο ένας στους δύο μαθητές φοιτά σε μη προνομιούχα σχολεία, ενώ στα μεγάλα αστικά κέντρα το αντίστοιχο ποσοστό περιορίζεται στο 15,7%. Όσο πιο απομακρυσμένο δε, ένα σχολείο, τόσο πιο παραμελημένο είναι από την Πολιτεία?
Τα παραπάνω συμπεράσματα προκύπτουν από επεξεργασία των στοιχείων που εμπεριέχονται στην ετήσια έκθεση του Κέντρου Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΚΑΝΕΠ) της ΓΣΕΕ για την εκπαίδευση. «Το ζήτημα επίδοσης των μαθητών είναι ιδιαίτερα πολύπλοκο, ενώ ο εντοπισμός των παραγόντων που συμβάλουν στη διαφοροποίησή της είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την εξάλειψη των εκπαιδευτικών ανισοτήτων» υπογραμμίζει στην «Η» ο επιστημονικός υπεύθυνος της έρευνας κ. Νίκος Παίζης.
Και προσθέτει: «Μόνο όταν γίνει δυνατό να αντιμετωπιστούν οι παράγοντες που εμποδίζουν το μαθητικό πληθυσμό να αναδείξει και να καλλιεργήσει τις ικανότητες και τις κλίσεις του θα μπορούμε να μιλάμε για ισότητα στις μαθησιακές ευκαιρίες. Η επιτυχημένη προσφορά και διάθεση κατάλληλων και ίσων ευκαιριών σε ένα ποικιλόμορφο μαθητικό πληθυσμό αποτελεί σημαντικό κριτήριο αξιολόγησης των αποτελεσμάτων που παράγουν τα εκπαιδευτικά συστήματα».
Τα βασικότερα ευρήματα για το εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι τα εξής:
«Κάτω από τη βάση» οι Ελληνες μαθητές: Βουλγαρία, Κύπρος, Ρουμανία και Ελλάδα είναι οι χώρες που κατέγραψαν τα υψηλότερα ποσοστά αποτυχίας των δεκαπεντάχρονων μαθητών στα Μαθηματικά στο διαγωνισμό PISA του ΟΟΣΑ το 2012. Είχαν όχι μόνο τους περισσότερους μαθητές που βαθμολογήθηκαν «κάτω από τη βάση» (35,7% στην Ελλάδα, 40,8% στη Ρουμανία, 42% στην Κύπρο και 43,8% στη Βουλγαρία), αλλά και τους λιγότερους αριστούχους (3,9% στην Ελλάδα, 3,2% στη Ρουμανία, 3,7% στην Κύπρο και 4,1% στη Βουλγαρία).
Την πεντάδα των χωρών με τις χαμηλότερες επιδόσεις συμπληρώνει η Κροατία (29,9% κάτω από τη βάση, 7% αριστούχοι). Στον αντίποδα, τα χαμηλότερα ποσοστά αποτυχίας των μαθητών καταγράφονται στην Εσθονία (10,5%), τη Φινλανδία (12,3%), την Πολωνία (14,4%) και την Ολλανδία (14,8%).
Μαθητές «δύο κατηγοριών»: Η Ελλάδα σημειώνει το μεγαλύτερο εύρος ανισοκατανομής πόρων ανάμεσα σε προνομιούχα (κοινωνικο- οικονομικά και πολιτιστικά) και μη προνομιούχα σχολεία. Στα μη προνομιούχα σχολεία της χώρας, που βρίσκονται σε απομακρυσμένες ηπειρωτικές και νησιωτικές περιοχές, αλλά και σε υποβαθμισμένες συνοικίες εντός του λεκανοπεδίου Αττικής, φοιτά το 25,3% των μαθητών ηλικίας 15 ετών. Βλέποντας, όμως, κανείς την κατανομή των σχολείων, διαπιστώνει ότι στις αγροτικές περιοχές, στην ηπειρωτική Ελλάδα και στα νησιά, μη προνομιούχα είναι το 57,5% των σχολείων, ενώ προνομιούχα το 10,5%.
Αντίθετα, σε μεγάλο αστικό κέντρο το 43,3% είναι προνομιούχα σχολεία και μόλις το 15,7% μη προνομιούχα. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα μη προνομιούχα σχολεία είναι οξύτατα τόσο σε εκπαιδευτικό προσωπικό όσο και σε υποδομές. Είναι ενδεικτικό ότι στις αγροτικές περιοχές, υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις τόσο σε κτίρια, αίθουσες, αυλές κ.ά., ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις ο εξοπλισμός σε εργαστήρια και βιβλιοθήκες είναι ανύπαρκτος.
Σχολεία χωρίς θέρμανση και φώτα: Συνολικά, το 21,% των μαθητών ηλικίας 15 ετών φοιτά σε σχολεία όπου το πρόβλημα της έλλειψης ή ανεπάρκειας των συστημάτων θέρμανσης και φωτισμού παρεμποδίζει «πάρα πολύ» ή «πολύ» την ίδια τη μαθησιακή διαδικασία στο σχολείο τους. Το ποσοστό αυτό αυξάνει στο 34,8% των μαθητών όταν αναφέρονται ζητήματα ελλείψεων στους χώρους εκπαίδευσης (σχολικές αίθουσες, διάδρομοι, ζητήματα καθαριότητας κ.ά).
Η μαθησιακή διαδικασία παρεμποδίζεται, επίσης, από ελλείψεις σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές στο 21,1% των μαθητών, σε εκπαιδευτικό λογισμικό για διδακτική χρήση στο 29,9%, σε συνδεσιμότητα των Η/Υ στο Internet στο 55,3% των μαθητών και σε διδακτικά μέσα στο 47,4% των μαθητών ηλικίας 15 ετών. Σοβαρότατες ανεπάρκειες καταγράφονται, εξάλλου, σε εξοπλισμό εργαστηρίων (στο 54,0% των μαθητών) και βιβλιοθηκών (29,% των μαθητών).
Εκτός εκπαίδευσης ο ένας στους τρεις: Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα αδυνατεί να «συγκρατήσει» μια σημαντική μερίδα μαθητών. Το 32,1% οδηγείται εκτός εκπαίδευσης και κατάρτισης, με την Ελλάδα να καταλαμβάνει τη 12η θέση μεταξύ 26 ευρωπαϊκών χωρών. Τα πέντε κράτη-μέλη που καταγράφουν τα υψηλότερα ποσοστά συγκράτησης των μαθητών στο εκπαιδευτικό σύστημα είναι η Φινλανδία (92,5%), η Σουηδία (87,5%), η Δανία (83,5%), η Εσθονία (82,7%) και η Ιρλανδία (81,8%). Στον αντίποδα, τα πέντε κράτη-μέλη με τα χαμηλότερα ποσοστά είναι η Ολλανδία (34,0%), η Ουγγαρία (38,1%), η Σλοβενία (41,3%), η Γερμανία (47,0%), και η Βουλγαρία (47,2%).
Το κοινωνικό στάτους και τα προγράμματα σπουδών
Τι φταίει και οι Ευρωπαίοι μαθητές παρουσιάζουν τόσο μεγάλες διαφορές στις επιδόσεις τους; Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, μόλις το 29% της διακύμανσης της επίδοσης των μαθητών στα Μαθηματικά εξηγείται από τις διαφορές μεταξύ των κρατών-μελών της Ε.Ε. Το υπόλοιπο μέρος οφείλεται σε διαφορές μεταξύ σχολείων στο ίδιο κράτος, αλλά και μεταξύ μαθητών μέσα στο ίδιο σχολείο.
Το κοινωνικο-οικονομικό υπόβαθρο των μαθητών και του σχολείου ερμηνεύει τις διαφοροποιήσεις σε ποσοστό πάνω από 50%, ενώ σημαντικοί παράγοντες είναι, επίσης, ο τρόπος με τον οποίο οργανώνεται και μεταφέρεται η διδασκαλία στις τάξεις, καθώς και οι ανθρώπινοι και οικονομικοί πόροι που έχουν επενδυθεί στα σχολεία.
Στην Ελλάδα, το ποσοστό διακύμανσης της επίδοσης στα Μαθηματικά μεταξύ των σχολείων διαμορφώνεται στο 28,8%, με το κοινωνικό στάτους των μαθητών να παίζει καθοριστικό ρόλο. Ωστόσο, στο γνωστικό αντικείμενο της Ανάγνωσης, το μεγαλύτερο μέρος της διακύμανσης φαίνεται εξηγείται από τον παράγοντα «πρόγραμμα σπουδών» των σχολείων.
Τα πέντε κράτη-μέλη με τα χαμηλότερα ποσοστά διακύμανσης της επίδοσης των μαθητών στα Μαθηματικά μεταξύ των σχολείων είναι η Φινλανδία (6,3%), η Σουηδία (12,3%), η Δανία (13,0%), η Εσθονία (13,3%) και η Ιρλανδία (15,3%). Αξίζει να σημειωθεί ότι και στα πέντε αυτά κράτη-μέλη οι μαθητές σημειώνουν ταυτόχρονα υψηλή επίδοση ή τουλάχιστον πάνω από το μέσο όρο.
Τα στοιχεία αυτά, μάλιστα, έρχονται σε αντίθεση με την κυριαρχούσα άποψη πως εκχωρώντας περισσότερους βαθμούς ελευθερίας στα σχολεία οξύνονται οι ανισότητες στα παραγόμενα εκπαιδευτικά αποτελέσματα.
Στη Φινλανδία, για παράδειγμα, όπου τα σχολεία έχουν μια σχετική αυτονομία ως προς τη διαμόρφωση του μαθησιακού περιβάλλοντος, αλλά και τη διαχείριση των πόρων, εντοπίζονται οι λιγότερες διαφοροποιήσεις στην επίδοση μεταξύ σχολείων. Αντίθετα, κάποια από τα πιο συγκεντρωτικά εκπαιδευτικά συστήματα εμφανίζουν ιδιαίτερα μεγάλες διακυμάνσεις στην επίδοση διαφορετικών σχολικών μονάδων.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)