Η ιδέα μιας «πόλης 15 λεπτών», στην οποία οι κάτοικοι ζουν σε μικρή απόσταση με τα πόδια ή με ποδήλατο από όλες τις καθημερινές τους ανάγκες ήταν που αγκαλιάστηκαν από πολλούς δημάρχους σε όλο τον κόσμο κατά την διάρκεια της παγκόσμιας πανδημίας ως κεντρική αρχή σχεδιασμού.
Ωστόσο, υπάρχουν κίνδυνοι από την εφαρμογή ενός μοντέλου που σχεδιάστηκε στην Ευρώπη σε πολλές πόλεις της Βόρειας Αμερικής, προειδοποιούν ορισμένοι ειδικοί σε θέματα αστικών περιοχών. Η μεταφύτευση του 15λεπτου προτύπου πόλης πέρα από τον Ατλαντικό θα μπορούσε να είναι «υποθετική και αποικιακή», δήλωσε ο αστικός σχεδιαστής και στοχαστής Jay Pitter από το Τορόντο στο Συνέδριο CityLab 2021, που φιλοξενείται από την Bloomberg Philanthropies και το Aspen Institute.
Επιφανειακά, αυτές οι γειτονιές των 15 λεπτών μπορεί να ακούγονται ευχάριστες και βολικές. Αλλά υπάρχει ένα πλεονέκτημα καταναγκασμού. H βασική ιδέα μιας πόλης 15 λεπτών δεν είναι στην πραγματικότητα καθόλου πόλη. Είναι ένας θύλακας – ένα γκέτο – μια υποδιαίρεση.