Μυστήρια πράγματα μπορεί να συμβαίνουν σε μια δικαστική αίθουσα, πόσω μάλλον όταν η διαδικασία διεξάγεται κεκλεισμένων των θυρών. Αλήθεια, γιατί πρέπει να αποκλείονται και τα μέσα ενημερώσεως από τις δίκες που γίνονται κεκλεισμένων των θυρών; Αποσβολωμένο ενημερώθηκε το πανελλήνιον για την πρόταση της εισαγγελέως στην πολύκροτη δίκη σχετικά με την κακοποίηση, εκπόρνευση και εν τέλει τον βιασμό μιας 12χρονης στον Κολωνό. Για τον βασικό κατηγορούμενο Ηλία Μίχο προτείνεται απαλλαγή από τις βασικές κατηγορίες που αφορούν σε βιασμό, μαστροπεία σε οίκους ανοχής μέσω εξαναγκασμού με αποκόμιση πορνικών εσόδων. Και τούτο, λόγω αμφιβολιών!
Να θυμίσουμε τον θόρυβο που είχε ξεσπάσει όταν απεκαλύφθη η δυσώδης αυτή υπόθεσις. Να θυμίσουμε ότι ο ένας μετά τον άλλον οι –ευυπόληπτοι υποτίθεται– πελάτες της 12χρονης οδηγούντο στα κρατητήρια της Αστυνομίας και από εκεί στην εισαγγελία. Να επισημάνουμε ότι η εισαγγελεύς εζήτησε την καταδίκη 22 ατόμων για γενετήσιες πράξεις με ανήλικο που έχει συμπληρώσει τα 12 έτη έναντι αμοιβής. Πώς γίνεται αφ’ ενός να ζητείται η καταδίκη αυτών και να αθωώνεται ο θεωρούμενος υπαίτιος που τους έστελνε την 12χρονη, μας είναι παντελώς ακατανόητο. Φταίνε άραγε τα περιθώρια (παραθυράκια) που αφήνει η νομοθεσία; Φταίει ο τρόπος με τον οποίο ερμηνεύεται η δικονομία από την εισαγγελέα; Όπως και να έχει το πράγμα, κάτι δεν πηγαίνει καθόλου καλά εδώ.