Ο ευτελισμός των θεσμών κίνδυνος για τη Δημοκρατία

Τις τελευταίες ημέρες της Πομπηίας φαίνεται ότι ζει το πολιτικό σύστημα όπως το γνωρίσαμε από τη Μεταπολίτευση έως σήμερα...

Αυτές ακριβώς τις τελευταίες ημέρες ζούμε το θέατρο του υποτιθέμενου παραλόγου, με τους πολιτικούς ταγούς να μην γνωρίζουν τίποτε για το «έγκλημα» που έχει συντελεστεί και που δυστυχώς έχει αντίκτυπο τόσο στη συνοχή της κοινωνίας όσο και στη διεθνή εικόνα της χώρας.   Όλα ξεκινούν από τη μη τήρηση της ορθής λειτουργίας των θεσμών κάτι που θα διασφάλιζε την αξιοπιστία της δράσης όλων των δημόσιων λειτουργών. Ας ξεκινήσουμε όμως από τα βασικά. Η αρχή της διάκρισης των εξουσιών προβλέπει την ύπαρξη τριών εξουσιών, της εκτελεστικής, της νομοθετικής και της δικαστικής. Η εκτελεστική εξουσία που περιλαμβάνει κυρίως τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και την κυβέρνηση, τα τελευταία χρόνια και ειδικά στην εποχή του Μνημονίου κάνει ότι μπορεί  για να κάνει εχθρό της την κοινωνία και υποβαθμίσει τον πολιτικό διάλογο, λειτουργώντας πρωτίστως με επικοινωνιακά κριτήρια. Ο Κάρολος Παπούλιας, με όλο το σεβασμό για τη θέση του και το πρόσωπό του, δεν κατάφερε να διασφαλίσει στις κρίσιμες στιγμές την σωστή λειτουργία των θεσμών. Οι κυβερνήσεις Παπανδρέου παρά τις εξαγγελίες για μεταρρυθμίσεις και αλλαγή σελίδας από τα τελευταία παρακμιακά χρόνια της κυβέρνησης Καραμανλή, παρέδωσε ανεπιστρεπτί τη χώρα στους δανειστές. Η διαμάχη των φατριών στο εσωτερικό των πασοκικών κυβερνήσεων μάλλον επιβεβαίωσαν το άδοξο τέλος ενός κόμματος που, παρόλα τα στραβά που μπορεί κανείς να του καταλογίσει, έφερε πιο κοντά τα κοινωνικά στρώματα. Οι τρόποι που οι κυβερνήσεις Παπανδρέου χρησιμοποίησαν για να περάσουν τα μνημονιακά μέτρα βρέθηκαν στα όρια της συνταγματικής νομιμότητας, γεγονός που συμπαρέσυρε και την αξιοπιστία των ίδιων των θεσμών, αφού οι πολίτες αναρωτιούνται αν οι θεσμοί έχουν φτιαχτεί για να τους προστατεύσουν ή για να τους τιμωρήσουν. Η κυβέρνηση Παπαδήμου συνέχισε στην ίδια ρότα ενώ η κυβέρνηση Σαμαρά δεν μπορεί να βρει ακόμη το βηματισμό της, χαμένη στις αμφιθυμίες της συγκυβέρνησης. Η νομοθετική εξουσία από την πλευρά της φρόντισε τα τελευταία χρόνια να υπονομεύσει το κύρος της με πολλούς τρόπους. Λίγο οι διορισμοί συγγενών βουλευτών στη Βουλή, λίγο οι ατελέσφορες και αναποτελεσματικές εξεταστικές επιτροπές, που οδηγούν σε ατιμωρησία, λίγο τα προνόμια των βουλευτών, έχουν αναγκάσει τον κόσμο να θεωρεί συλλήβδην τους βουλευτές ως ένα συντεχνιακό σώμα που το ενδιαφέρει μόνο η διατήρηση των προνομιών του. Τις δυο τελευταίες ημέρες δε γίναμε μάρτυρες της αποδυνάμωσης του θεσμικού ρόλου του προεδρείου της βουλής με τον κ. Μεϊμαράκη να αναστέλλει τα καθήκοντά του και όχι να παραιτείται και να μιλάει –το γεγονός διαψεύστηκε από τους πρωταγωνιστές- με χυδαία και αγοραία φρασεολογία σε συνάδελφό του και κατά δική του μαρτυρία φίλο του βουλευτή. Επίσης ο αντιπρόεδρος της Βουλής Θανάσης Νάκος που είναι πρόεδρος της Επιτροπής ελέγχου των οικονομικών των βουλευτών, δήλωσε ότι δεν θα συμμετάσχει στην επιτροπή την ημέρα που θα συζητιέται η δική του περίπτωση, αφού ελέγχεται από το ΣΔΟΕ. Ίσως να ήταν πολιτικά ορθότερο να παραιτηθεί από τη θέση του προέδρου της Επιτροπής. Την ίδια στιγμή η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Χρυσής Αυγής που έχει εκλεγεί με τη βούληση του ελληνικού λαού συμπεριφέρεται στη Βουλή σαν «πόρτα σε μαγαζί» εν ώρα εργασίας. Η Τρίτη εξουσία, η δικαστική, δείχνει να παλεύει να σώσει τα προσχήματα με τη δράση μεμονωμένων αδιάφθορων δικαστικών λειτουργών. Όμως φαινόμενα όπως η διαρροή των ονομάτων που ελέγχονται από το ΣΔΟΕ χωρίς να έχει δοθεί το πραγματικό υπόβαθρο της κάθε υπόθεσης χωριστά, ρίχνουν «λάδι στη φωτιά» και νερό στο μύλο όσων επιδιώκουν την αποσταθεροποίηση της χώρας. Από την άλλη δεν μπορεί η απειλή της αποσταθεροποίησης να αποτελεί αιώνιο άλλοθι για κουκούλωμα σκανδάλων και συμπεριφορές που οδήγησαν τη χώρα μέχρι εδώ. Τέλος, η τέταρτη εξουσία, στην οποία δεν αναφερθήκαμε, τα ισχυρά μίντια, δείχνουν να απολαμβάνουν την ενεργοποίηση του «Βεζούβιου» και την εικόνα της λάβας που είναι έτοιμη να χυθεί στις πλαγιές του. Αυτό που ξεχνούν είναι ότι όταν το ηφαίστειο εκραγεί αφήνει μόνο στάχτες…