ΕΔΩ ΠΙΕΡΙΑ

ΕΔΩ ΠΙΕΡΙΑ

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012

Όταν οι "υπηρέτες του λαού" γίνονται δυνάστες και δεινοθέτες




Της Χριστίνας Ντούβαλη

«Οφείλουμε να σώσουμε τη χώρα από την καταστροφή» δηλώνει οΑντώνης Σαμαράς στην Κοινοβουλευτική Ομάδα (K.O.) της Νέας Δημοκρατίας, η οποία συγκλήθηκε ενόψει της κρίσιμης ψηφοφορίας επί των νέων μέτρων ( ξέχασε τα 18 σημεία της προεκλογικής εκστρατείας).

Η κρίση στην Ελλάδα ξεκίνησε από τις τράπεζες και κατόπιν έγινε δημοσιονομική,αφού αναγκάστηκε το δημόσιο να αναλάβει το χρέος τους,το οποίο πληρώνουν φυσικά οι φορολογούμενοι.
  • Νόμος 3723 ΦΕΚ 250 της 9/12/2008 επί Κ. Καραμανλή:Δίνονται στις τράπεζες 28 δις από την Ελληνική Κυβέρνηση. Πριν καν τεθεί ζήτημα χρέους και δανεισμού.
  • Ν.3845 ΦΕΚ 65 6-Μαι-2010 επί Γ.Α.Παπανδρέου κι άλλα δις στις τράπεζες ενώ παράλληλα αρχίζουν τις περικοπέςσε μισθούς συντάξεις,αύξηση ΦΠΑ,φορολογικές μεταρρυθμίσεις,ασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις,μεταρρυθμίσεις στον τομέα της υγείας.
  • Ν.3864 ΦΕΚ 119 21-Ιουλ-2010 κυβέρνηση Γ.Α.Παπανδρέου: Ίδρυση Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (HFSF):Σκοπός του Ταμείου είναι η διατήρηση της σταθερότητας του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, μέσω της ενίσχυσης της κεφαλαιακής επάρκειας των πιστωτικών ιδρυμάτων, συμπεριλαμβανομένων και θυγατρικών αλλοδαπών πιστωτικών ιδρυμάτων, εφόσον λειτουργούν νόμιμα στην Ελλάδα κατόπιν άδειας της Τράπεζας της Ελλάδος.-10 δις ευρώ το κεφάλαιο του ταμείου προερχόμενο από κεφάλαια που θα αντληθούν στο πλαίσιο του μηχανισμού στήριξης της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο- το οποίο θα καλυφθεί σταδιακά από το Ελληνικό Δημόσιο.
  • Ν.3965 ΦΕΚ 113 18-Μαι-2011: Αναμόρφωση πλαισίου λειτουργίας Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους, Δημοσίων Επιχειρήσεων και Οργανισμών, σύσταση Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Περιουσίας και άλλες διατάξεις.- 30 δις ευρώ στα πιστωτικά ιδρύματα.- εννοούν λέγοντας «άλλες διατάξεις».
  • ΦΕΚ Α 203 14.9.2011: Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου- Ρύθμιση θεμάτωνχρηματοπιστωτικού χαρακτήρα - 1. Το προβλεπόμενο στο πρώτο εδάφιο της 2/43219/0025/ 6-5-2011 απόφασης του Υφυπουργού Οικονομικών συνολικό ποσό εγγύησης καθορίζεται σε τριάντα δισεκατομμύρια ευρώ (€ 30.000.000.000).-30 δις επιπλέον.
  • Ν.4031 ΦΕΚ 256-09-12-2011: Κύρωση Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου «Ρύθμιση θεμάτων χρηματοπιστωτικού χαρακτήρα». Συνολικό ποσό εγγύησης καθορίζεται σε τριάντα δισεκατομμύρια (30.000.000.000) ευρώ.- Που;;;;; – Σε τράπεζες
‘Όλα αυτά επι κυβερνήσεως Γ.Α.Παπανδρέου.
Δεν τελειώσαμε…’Εχει συνέχεια..
ΦΕΚ Α’ 94/19-04-2012 : H κυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου με την «ευγενή συμμετοχή» τηςΝΔ του Αντώνη Σαμαρά. Αποφασίζουν την έκτακτη περίπτωση εξαιρετικά επείγουσαςκαι απρόβλεπτης ανάγκης για την αντιμετώπιση κατεπειγόντων θεμάτων κεφαλαιακής ενίσχυσης των πιστωτικών ιδρυμάτων.
α. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 3 του ν. 3864/2010, οι λέξεις «Το κεφάλαιο του Ταμείου ανέρχεται στο ποσό των δέκα δισεκατομμυρίων (10.000.000.000) ευρώ» αντικαθίστανται με τις λέξεις «Το κεφάλαιο του Ταμείου ανέρχεται στο ποσό των πενήντα δισεκατομμυρίων (50.000.000.000) ευρώ».
Το Ελληνικό Κράτος έδωσε ομόλογα στις τράπεζες για τα ποσά που αναφέρονται παραπάνω και εκείνες με τη σειρά τους, τα έδωσαν στην Ε.Κ.Τ. για να πάρουν μετρητά με επιτόκιο 1% .

Και ενώ το Ελληνικό Δημόσιο-οι φορολογούμενοι-χρηματοδότησε τα τραπεζικά ιδρύματα με σκοπό να διοχετευτεί «ζεστό χρήμα» στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις (το ορίζει ο νόμος) -ανάπτυξη θέλουν- οι τράπεζες προτίμησαν να αγοράσουν ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου με επιτόκιο 4,8 %.

Και ενώ οι τράπεζες όφειλανμε τη λήξη των ομολόγων, να εξοφλήσουν τα δικά τους δάνεια προς την ΕΚΤ, να πάρουν πίσω τα ομόλογα και να τα επιστρέψουν στο Ελληνικό Δημόσιο για να ακυρωθούν -πράγμα το οποίο δεν έκαναν– δεν έδωσαν και τις απαιτούμενες εγγυήσεις στο Δημόσιο -(κινητά & ακίνητα)- το οποίο ήταν ο εγγυητής.

Υπεύθυνος για την παραλαβή των εγγυήσεων από τις τράπεζες όπως ο νόμος 3723/08 ορίζει, ήταν ο διοικητής της Τράπεζας Της Ελλάδος. Επεκτάθηκε και η ισχύς του νόμου 3723/08 μέχρι της 31/12/2012 για να δωθούν και άλλα δις στις τράπεζες

Πάλι, το μάρμαρο θα το πληρώσουν μισθωτοί, συνταξιούχοι,μικρομεσαίοι.

Αντί λοιπόν να έχουμε μια κυβέρνηση που θα προστατέψει το λαό και θα του εξασφαλίσει ευημερία και ασφάλεια,έχουμε κυβέρνηση η οποία εκμεταλλεύεται τον Υπέρτατο Νόμο –τη σωτηρία της Πατρίδας– για να κάνει βαρύγδουπες δηλώσεις τύπου «Οφείλουμε να σώσουμε τη χώρα από την καταστροφή». Εννοώντας προφανώς ως χώρα τα τραπεζικά ιδρύματα,αφού και την περιουσία του δημοσίου εκποιούν και βγάζουν στο σφυρί και την Εθνική Κυριαρχία εκχωρούν, με τη δικαιολογία « εφ’οσον δεν παράγουμε τίποτα δεν μπορούμε να διαπραγματευτούμε».

Προτιμούν να εκβιάζουν το λαό με διλήμματα : «μνημόνια ή πείνα»- θα πεινάσετε για να πεινάσετε- , «σκεφτόμαστε τα παιδιά μας»-φυσικά,αφού αποτελούν τεκμήριο για εσας,άρα περισσότεροι φόροι-, « θα χαθούν καταθέσεις»- α, να σας πούμε και τα νέα, οι ελληνικές καταθέσεις είναι εγγυημένες από το ΤΕΚΕ,μέχρι του ποσού των 100.000 ευρώ ανά τράπεζα και καταθέτη- (αλλάξτε λοιπόν «δίσκο») και άλλα «νόστιμα ευφυολογήματα».

Τέτοια δημοκρατία έχει να ζήσει η Ελλάδα από τη χούνταΑντί να διώκονται οι «μιζαδόροι»,αυτοί που καταχράζονται δημόσιο χρήμα και εξουσία συλλαμβάνονται δημοσιογράφοι που βγάζουν την αλήθεια στο φως. Διώκεται ο χαμηλοσυνταξιούχος,ο μισθωτός,ο άνεργος,ο πολύτεκνος, ο αγρότης ο καθηγητής,ο ένστολος,ο έμπορος,o φοιτητής. Ο Λαός εν αγνοία τουχρηματοδοτεί τις τράπεζες οι οποίες εσκεμμένα και με την ανοχή των κυβερνούντων, του πίνουν το αίμα. Ο Λαός αυτής της χώρας,του οποίου την ύπαρξη, έχουν ξεχάσει οι «άρχοντες», -γιατί δεν τον βλέπουν- τόσο ψηλά έχουν εγκαταστήσει τους θρόνους τους,ξεχνώντας βέβαια το: ‘‘Τον άρχοντα τριών δει μεμνήσθαι∙ πρώτον μεν ότι ανθρώπων άρχει∙ δεύτερον κατά νόμους άρχει∙ τρίτον ότι ουκ αεί άρχει’’Αγάθων, 450-400 π.Χ..*

ΥΣ.* Σε ελεύθερη μετάφραση:
Aυτός που κυβερνά πρέπει να έχει κατά νουν τρία πράγματα: πρώτον, ότι διοικεί ανθρώπους (με τις ατέλειες και τις αδυναμίες τους, με παράπονα δίκαια ή και παράλογα, αλλά πάντως πνευματικά όντα και όχι ζώα), δεύτερον, ότι διοικεί σύμφωνα με τους υφιστάμενους νόμους της πολιτείας (γραπτούς και άγραφους) και συνεπώς είναι απαράδεκτο να εκτρέπεται σε υπερβασίες, αυθαιρεσίες και αδικίες και, τρίτον, ότι δεν είναι αιώνιος άρχων, κάποτε θα εκπέσει της αρχής και πρέπει ως εκ τούτου, να είναι πολύ προσεκτικός, ώστε όταν απομακρυνθεί από την εξουσία να έχει αφήσει αγαθές εντυπώσεις, τόσο για τις ικανότητές του, όσο και για τις αρετές του.