Δηλώσεις Τσίπρα... σκέτη ζάλη

Τα σχετικά με την συνέντευξη του Α. Τσίπρα στη DW τα διάβασα αρχικά σε διάφορα σάιτ και δεν το πίστεψα. Τελικά τα βρήκα και στα μέσα του ΣΥΡΙΖΑ, αφού έπρεπε οπωσδήποτε να διασταυρώσω για να μην πέσω σε «διαστρέβλωση», κι έτσι σιγουρεύτηκα πως τα λόγια αυτά ανήκουν στον Α. Τσίπρα. 

Διαβάζοντάς τα μοιάζουν επίσης με λόγια του κ. Σαμαρά, της κ. Μέρκελ κ.ά. Οι εκφράσεις κόκκινα πανιά είναι  οι «διαρθρωτικές αλλαγές» και η «συναίνεση» που απαιτείται για να προχωρήσουν ...
«Αν θέλουμε η Ελλάδα να κάνει μια νέα αρχή και αν θέλουμε να προχωρήσουμε σε σημαντικές, ουσιαστικές διαρθρωτικές αλλαγές, που είναι αναγκαίο να συμβούν στην Ελλάδα, πρέπει η ελληνική κοινωνία, ο ελληνικός λαός να κατανοήσει ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι θέλουν να υπάρξει δικαιοσύνη. Εάν δεν πεισθεί ο ελληνικός λαός γι' αυτό, πιστέψτε με, δεν είναι δυνατόν να προχωρήσουν αυτές οι διαρθρωτικές αλλαγές, διότι θέλουν κυρίως συναίνεση. Η πλειοψηφία της κοινωνίας θα πρέπει να πεισθεί ότι είναι αλλαγές που θα φέρουν δικαιοσύνη και θα δημιουργήσουν μια νέα βάση για να ξεκινήσουμε από την αρχή».
Γιατί άραγε ο Α. Τσίπρας επιλέγει να αποκαλύψει τόσο πρόωρα την πρόθεσή του να βαδίσει σε δρόμο συνδιαλλαγής και «συνεννόησης» με τους εταίρους; Μπορεί να φανταστεί κανείς το τι θα κάνει μετά από μια ενδεχόμενη εκλογική πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Α.Παπανδρέου μέχρι και την εκλογή του είχε απόλυτα αριστερή σχεδόν «επαναστατική» φρασεολογία περί ΕΟΚ και ΝΑΤΟ που εγκατέλειψε μόνο μετά τις εκλογές του '81.
Λίγο πιο πριν:
«Κατ' αρχάς, δεν συνηθίζω να συναντώ μόνο ανθρώπους με τους οποίους συμφωνώ. Και δεύτερον, έχω πάντοτε την ελπίδα όταν συνομιλώ με ανθρώπους ότι μπορώ να τους πείσω να αλλάξουν γνώμη»...
Το πρόβλημα λοιπόν ήταν ότι οι προηγούμενοι ηγέτες δεν κατάφεραν να πείσουν τη γερμανική πλευρά; Κάπου το 'χω ξανακούσει ή μου φαίνεται;
Τελικά οι Σόιμπλε, Μέρκελ κ.λπ. δεν εκπροσωπούν την κυρίαρχη γερμανική μεγαλοαστική τάξη;
Και τι εκπροσωπούν; Τον εαυτό τους; Και η θιγόμενη από αυτή τη «λάθος»  πολιτική γερμανική πλουτοκρατία που κινδυνεύει, γιατί είναι τόσο ικανοποιημένη από αυτήν την πολιτική; Κι αυτή λάθος κάνει και δεν ξέρει ποιο είναι το συμφέρον της; Και όλη η Ευρώπη αλλά και ο πλανήτης (Βραζιλία, BRICS κ.λπ.) κρατάνε την ανάσα τους περιμένοντας κάποιον να πείσει τους Μέρκελ, Σόιμπλε και σία;
Έχει μια ...ζάλη όλο αυτό, όπως και να το κάνουμε.
«Συνεπώς θα πρέπει με βάση αυτά τα δεδομένα και αυτά τα αποτελέσματα να συμφωνήσουμε τουλάχιστον σε κάτι, δηλαδή, ότι ο ελληνικός λαός δεν αντέχει άλλες θυσίες και ότι χρειάζεται να αναθεωρηθεί αυτό το πρόγραμμα. Χρειάζεται να δούμε όλοι τρόπους μέσα από τους οποίους, και οι δύο πλευρές, θα καταφέρουν να πετύχουν, διότι η αποτυχία του προγράμματος στην Ελλάδα και η οικονομική κατάρρευση δεν θα είναι προς όφελος της Γερμανίας και του γερμανικού λαού».«Και το πρώτο βήμα για να καταλήξει κανείς κάπου είναι να συζητά».
Τι εννοεί... «να αναθεωρηθεί αυτό το πρόγραμμα»; Πόσο; Πολύ; Εντελώς; Λίγο; Ελάχιστα;
Αλλά στο «εντελώς» θα ταίριαζε το «να καταργηθεί» ή «να ακυρωθεί» και όχι «να αναθεωρηθεί».
Η συνέντευξη αυτή, οι δηλώσεις που μετέδωσαν τα δελτία ειδήσεων ότι έκανε ο Α. Τσίπρας στη Γερμανία και η συνέντευξη στον REALfm και το Ν. Χατζηνικολάου νομίζω πως ξεκαθαρίζουν όλο και περισσότερο το τοπίο.
Όσοι εναποθέτουν ελπίδες στη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ας κρατάνε πολύ μικρό καλάθι. Πάρα πολύ μικρό...
'Η μάλλον ας κοιτάξουν λίγο πιο καθαρά, όχι με άγχος, απελπισία και φόβο, αλλά με πίστη στο τι πρέπει και τι μπορεί να γίνει, με πίστη στη δύναμη του λαού στις κρίσιμες στιγμές.
Γιώργος Σαρρής