Η μεγαλύτερη πολιτική και οικονομική παραπλάνηση στην Ελλάδα των τελευταίων δεκαετιών είναι ότι το μνημόνιο έχει στόχο τη διάσωση της χώρας και την ομαλή έξοδό της από την κρίση.
Όπως αποκαλύπτουν σήμερα τα «Επίκαιρα», το πρόγραμμα της τρόικας αποσκοπεί σε μια ες αεί υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων ως δομικό στοιχείο της συνταγής και όχι ως μεταβατικό στάδιο που θα οδηγήσει στην ανάκαμψη.
Τα στοιχεία που παρουσιάζει στο κείμενό του ο χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής, Πάνος Παναγιώτου, αποδεικνύουν ότι η εφαρμογή του μνημονίου, το οποίο έχει στόχο να κρατήσει την Ελλάδα στο ευρώ, μέχρι να ολοκληρωθεί θα έχει επιφέρει συνέπειες εξίσου καταστροφικές με αυτές ενδεχόμενης επιστροφής της χώρας στη δραχμή.
Η περαιτέρω φτωχοποίηση της ελληνικής κοινωνίας θα είναι αντίστοιχη με αυτή που θα επικρατούσε αν η Ελλάδα υιοθετούσε πάλι το εθνικό νόμισμά της, με τη διαφορά ότι δεν θα έχει τα οφέλη απ’ αυτό αλλά ούτε και προοπτική ανάκαμψης. Θα πρόκειται στην ουσία για ένα βιοτικό επίπεδο επιστροφής στη δραχμή, εντός ευρώ όμως.
Το 2009 οι ενέργειες της νεοεκλεγείσας κυβέρνησης Παπανδρέου, έδωσαν μια άλλη διάσταση στα οικονομικά προβλήματα της χώρας, κάνοντας μέσα σε μια νύχτα την πτώχευσή της και την προσφυγή σε ένα μηχανισμό στήριξης ουσιαστικά αναπόφευκτες.
Αυτό διαφαίνεται και στην παραδοχή, ήδη από τον Δεκέμβριο του 2009, του υπουργού Οικονομικών, Γιώργου Παπακωνσταντίνου, όπως αποτυπώνεται σε «ευαίσθητο» έγγραφο της αμερικάνικης πρεσβείας στην Αθήνα που διέρρευσε στα Wikileaks.
Όπως αναφέρουν τα «Επίκαιρα», σύμφωνα με το έγγραφο, σε εμπιστευτικές συζητήσεις που έγιναν στις 18 και 21 Δεκεμβρίου στην Αθήνα μεταξύ του αμερικανού εκπροσώπου του υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ για θέματα Ευρώπης, Μάθιου Χάαρσαγκερ, και αξιωματούχων της ελληνικής κυβέρνησης και των ελληνικών τραπεζών, ο υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας, Γ. Παπακωνσταντίνου, είπε ότι «υπάρχει η συνειδητοποίηση πως μια χώρα της Ευρωζώνης μπορεί να πτωχεύσει και ότι η ΕΕ ή το ΔΝΤ θα πρέπει να παράσχουν στήριξη αν προκύψει μια τέτοια κατάσταση».
Έξι μήνες αργότερα η Ελλάδα υπέγραφε το μνημόνιο συνεργασίας με το ΔΝΤ. Οι επίσημες προβλέψεις της τρόικας και ελληνικής κυβέρνησης έκαναν λόγο για επιστροφή της Ελλάδας στην ανάπτυξη και στις αγορές στα τέλη του 2012.
Η πραγματική πρόβλεψη του ΔΝΤ, ωστόσο, ήταν διαφορετική απ’ αυτή που δημοσιεύτηκε το 2010 απλώς και μόνο για να πειστεί ο ελληνικός λαός να αποδεχτεί το μνημόνιο και ήταν πολύ πιο κοντά σε αυτή που δημοσιεύτηκε στην πέμπτη αναθεώρηση του προγράμματος, όπου αναφέρονται τα εξής: «Η ανάπτυξη αναμένεται να παραμείνει χαμηλότερα από τα μέσα προ κρίσης επίπεδα για μια παρατεταμένη περίοδο εντός του πλαισίου της εμπειρίας από χώρες που υλοποίησαν εσωτερικές υποτιμήσεις. Στην πραγματικότητα, η απαραίτητη ανακατανομή των πόρων προς τον εμπορεύσιμο τομέα δείχνει ότι η τρέχουσα ύφεση έχει ένα σημαντικό συστατικό μονιμότητας».
Είμαστε ακόμη στο 50% της εσωτερικής υποτίμησης
Δεν είναι τυχαίο που ο σημερινός υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, όπως αναφέρει το δημοσίευμα, προβλέπει την αθροιστική συρρίκνωση του ΑΕΠ της Ελλάδας στο 25% μέχρι το 2014 ούτε θα πρέπει να αποτελέσει έκπληξη αν το ΑΕΠ μειωθεί ακόμη περισσότερο, αφού αυτό θα αποτελεί απλώς αναθεωρημένο στόχο του μνημονίου, το οποίο εξαρχής επιδιώκει την ύφεση ως μέσο επίτευξης της επιθυμητής εσωτερικής υποτίμησης. Ούτε θα πρέπει να θεωρείται συμπτωματική η απογείωση του χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ, αλλά «παράπλευρη απώλεια», την οποία η τρόικα και η ελληνική κυβέρνηση γνώριζαν και αποδέχτηκαν απ’ την πρώτη στιγμή, αφού η εσωτερική υποτίμηση προκαλεί ύφεση και η ύφεση μείωση του ΑΕΠ και εκτίναξη του λόγου χρέους/ΑΕΠ.
Έτσι, στην πραγματικότητα η πτώχευση της Ελλάδας δεν ήταν μια απροσδόκητη συνέπεια του μνημονίου ή της αποτυχίας υλοποίησής του, καθώς το ίδιο το μνημόνιο αποτελεί από την πρώτη στιγμή το πρόγραμμα ελεγχόμενης χρεοκοπίας της χώρας, με μοναδικό στόχο αυτή να κρατηθεί πάση θυσία εντός ευρώ για να μην απειληθούν ευρωπαϊκά και άλλα συμφέροντα.
Σύμφωνα με δύο ανεξάρτητες εκθέσεις, η πρώτη από το ίδρυμα Open Europe στο Λονδίνο και η δεύτερη από το πανεπιστήμιο London School of Economics και το ίδρυμα CERP, η Ελλάδα μέχρι στιγμής έχει πετύχει μόλις το μισό της εσωτερικής υποτίμησης που επιθυμεί η τρόικα και προβλέπεται στο μνημόνιο. Σε συνομιλία που είχε ο συντάκτης του κειμένου με τον επικεφαλής της έρευνας για την έκθεση του Open Europe, Ραούλ Ρουπάρελ, είπε ρητά και κατηγορηματικά ότι η Ελλάδα έχει να υποστεί από δω και πέρα «άλλο τόσο» εσωτερική υποτίμηση όσο υπέστη μέχρι τα τέλη του 2012.
Είναι λοιπόν δεδομένο ότι για την τρόικα η εσωτερική υποτίμηση και επομένως η ύφεση και η αύξηση της ανεργίας πρέπει να συνεχιστούν μέχρι η Ελλάδα να θεωρείται ανταγωνιστική έναντι της Γερμανίας μέσα στην Ευρωζώνη και κάτι τέτοιο συνεπάγεται περισσότερα μέτρα και μεγαλύτερη οικονομική αποδυνάμωση των Ελλήνων, με άμεσους ή έμμεσους τρόπους.
Η Ελλάδα λοιπόν χρειάζεται το συντομότερο μια νέα συμφωνία, αφενός με τους πολίτες και αφετέρου με τους εταίρους της, Ευρωπαίους ή μη, η οποία θα πρέπει να έχει βραχυπρόθεσμους και ρεαλιστικούς στόχους και ουσιαστική και μακροπρόθεσμη προοπτική.
