Πάει καιρός (κάτι χρόνια) που μιλήσαμε για τις μέρες του Vafanculo, του "Άντε γαμηθείτε", που διοργάνωνε ο Πέπε Γκρίλο.
Αμήχανη η αριστεροδεξιά και η "διανόηση" στην Ελλάδα, παρακολουθεί το φαινόμενο "Πέπε Γκρίλο".
Δεν βλέπει το δάσος, κοιτάζοντας ένα μόνο δέντρο.
Ο νεωτερικός κόσμος δομήθηκε πάνω στο κράτος - πατερούλη και σε μια έξωθεν μηδέποτε ερχόμενη σωτηρία.
Οι ανάγκες, οι επιθυμίες και οι προσδοκίες των απλών ανθρώπων, κάτω από τη λαίλαπα του "Κανονιστικού Σχεδίου" της σημερινής εξουσίας, έχουν διδαχθεί να αναζητούν ένα καταφύγιο σε εμβληματικές και "χαρισματικές" προσωπικότητες.
Επιθυμούν τη ριζική ανατροπή αυτού που υπάρχει ως πολιτική, και σημειολογικά ή συμβολικά, δεν διστάζουν να δώσουν εξουσία στο "κωμικό", που συνάμα είναι τραγικό.
Μόνο οι αντίπαλοι ασχολούνται σοβαρά με το πρόγραμμα του κωμικού Πέπε. Ο λαός θέλει, απλώς, να ψηφίσει το "άντε γαμηθείτε όλοι". Η λογική, αν έχει απομείνει κάτι από αυτή, συντρίβεται κάτω από τη σαρωτική ορμή της επιθυμίας και τους συναισθήματος των μαζών. Οι "μάζες", γαλουχημένες να λειτουργούν ως τέτοιες, θέλουν μόνο να εκφραστούν μέσα από ένα πρόσωπο και λιγότερο μέσα από ένα πρόγραμμα, που δε λέει πολλά και δεν αμφισβητεί την ουσία του ολιγαρχικού πολιτεύματος.
Θέλει πολύ δρόμο η μάζα να γίνει λαός και τελικά πολίτης, αυτόνομος, αυτοτελής και αυτόδικος. Είναι , όμως, μια καλή αρχή το "άντε γαμηθείτε όλοι".
Ποιος από μας δεν το έχει πει; Στην Ελλάδα, μόνο η "αριστερά" και η "διανόηση" δεν το λένε. Με τον Τσίπρα να ικετεύει για λίγη ανοχή στις "μεταρρυθμίσεις" του από τους κρατούντες τα κλειδιά της εξουσίας.
Στην Ελλάδα, "διανόηση" είναι η show bizz. Στην Ιταλία, το αδιαπέραστο φράγμα της show bizz, αυτού του "άμυαλου", "κριτικού" και συνάμα άκριτου υποδοχέα και στυλοβάτη του ολιγαρχικού πολιτεύματος, έχει ρήγμα στην ακραία έκφραση του, αυτή της σάτιρας και της κωμωδίας. Η "δημοκρατία", η όποια δημοκρατία, απέκτησε ονοματεπώνυμο και λέγεται Πέπε Γκρίλο.
Τι σημασία έχει το "πρόγραμμα", μπροστά στην επιθυμία; Στην Ελλάδα, η επιθυμία και ο θυμός των "αγανακτισμένων" αφέθηκαν στην τύχη τους και το κενό, σήμερα, καλύπτεται από τον ναζισμό. Στην πατρίδα του φασισμού, που κάτι θυμάται από το αυτοδιοίκητο των πόλεων, πριν γίνει ενειαίο κράτος, το κενό γέμισε με σάτιρα, με γέλιο και με μια πιο ανθρώπινη προοπτική.
Η Ελλάδα, όμως, είναι το κατ΄εξοχήν πειραματόζωο της Νέας Παγκόσμιας Τάξης πραγμάτων. Και αυτό συμβαίνει, γιατί η "διανόηση" στην εκπαίδευση, στον "πολιτισμό" και στην πολιτική είναι αργυρώνητα όργανα αυτής της "Νέας Τάξης". "Νέα" , γιατί σηματοδοτεί το τέλος της νεωτερικότητας και της αυταπάτης της. "Παλιά", όμως, πολύ παλιά, γιατί επιστρέφουμε στην εποχή της "Μοναρχίας", της Φεουδαρχίας και της Ολοκληρωτικής και Αυταρχικής Διακυβέρνησης. Η "Πρόοδος", σήμερα, είναι "οπισθοδρόμηση".
Άντε γαμηθείτε, μίσθαρνα όργανα μιας απάνθρωπης ολιγαρχικής εξουσίας. Ο μεταλλαγμένος άνθρωπος θα συνεχίσει να αντιστέκεται, κάθε φορά, που θα βρίσκει μια χαραμάδα στο σύστημα σας. Ο Πέπε Γκρίλο, ο λαός της Ιταλίας, σας χαστουκίζει και σας φτύνει , κατάμουτρα...
Κι εγώ μαζί.
Εξακολουθώ να ονειρεύομαι και να προσπαθώ, με τον τρόπο του Δον ΨΥΧΩΤΗ.
Από την Ιταλία, με αγάπη:
Κι αυτό, από την Κεφαλονιά, με αγάπη:
Υλικό για την αυτοϊκανοποίηση σας. Για τη "βυζοδιασκέδαση" σας.
Μήπως και πάψετε να μας γ@μ@τε με το ψέμα και την υποκρισία σας.
ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ:
"...Να πάτε να γαμηθείτε όλοι σας ...αριστεροί, δεξιοί και κεντρώοι, οι οποίοι σήμερα γλύφετε ττις μπότες των διεφθαρμένων δυνάμεων...", λέει μέσα στη βουλή ο ανεξάρτητος βέλγος βουλευτής.
Το κίνημα του "άντε γαμηθείτε όλοι σας", αποκτά κοινοβουλευτική εκπροσώπηση.
Read more: http://tolimeri.blogspot.com/#ixzz2Lq1kFpgJ
