Τρέμουν το ενδεχόμενο προσφυγής στις κάλπες οι ξένοι επικυρίαρχοι και οι εγχώριοι συνεργάτες τους, κουκουλοφόροι και μη. Πρέπει πάση θυσία να διατηρηθεί η «πολιτική σταθερότητα», ασχέτως αν αυτό σημαίνει σταθερότητα στην επιτάχυνση της πορείας της χώρας και του λαού προς τον όλεθρο. Το project είναι συγκεκριμένο και σαφές. Η Ελλάδα να γίνει οικόπεδο και οι κάτοικοί της να μετατραπούν σε νομάδες, που θα συνωθούνται στις Ειδικές Ζώνες Εργασίας, δηλαδή, στα σύγχρονα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας για ένα κομμάτι ψωμί.
Σε πρώτο πλάνο το λεξικό της απάτης, όπως το διδαχτήκαμε στο πετσί μας τα τρία τελευταία χρόνια. «Διάσωση» της οικονομίας, σημαίνει καταστροφή, «σωτηρία», διάλυση και κατοχή της χώρας, «διαρθρωτικές αλλαγές», μαζικές απολύσεις και ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, «απελευθέρωση της εργασίας», αποχαλίνωση της νεοφιλελεύθερης εκμετάλλευσης.
Η αποχώρηση-αποβολή της ΔΗΜΑΡ από το ετερόκλητο κυβερνητικό σχήμα αποκαλύπτει τον… ειδικό ρόλο, που είχε αναθέσει η Διαπλοκή στην… υπεύθυνη «Αριστερά» του Κουβέλη. Ταυτόχρονα, δικαιώνει όλους όσοι είχαν μιλήσει περί αριστερού Καρατζαφέρη και επανάληψη του φαινομένου της στυμμένης λεμονόκουπας.
Τώρα την εκτέλεση των επόμενων «συμβολαίων» αναλαμβάνουν οι δυο ολετήρες, ως αυθεντικοί και συνεπείς εκφραστές της βαρβαρότητας.
«Ο παλιός δικομματισμός είναι εδώ, ενωμένος δυνατός(;)». Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ, που κυβέρνησαν τον τόπο από το 1974, που έχουν την ευθύνη για τη χρεοκοπία της χώρας, τώρα αναλαμβάνουν, χωρίς τη συνδρομή της ΔΗΜΑΡ, να τη σώσουν (ξανά!)….
Το μαύρο που έριξε στις οθόνες η φασίζουσα δράκα του Μαξίμου ήταν ο πρόλογος του black story των Σαμαρά και Βενιζέλου.
Συνεπώς, δύο τρόποι υπάρχουν για να ανακοπεί η καταστροφική πορεία της χώρας. Ο βίαιος, που δεν θ΄ αφήσει κολυμπηθρόξυλο όρθιο και ο ειρηνικός, δηλαδή, οι εκλογές.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως αξιωματική αντιπολίτευση και εν δυνάμει κυβέρνηση, πρέπει επιτέλους να αντιληφθεί ότι, μπορεί με τις κατάλληλες πρωτοβουλίες και δράσεις, με ειλικρινή και πειστικό λόγο να σύρει τους εντελοδόχους της Μέρκελ, στις κάλπες.
Μέρες που είναι, ας ελπίσουμε ακόμη και στην επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος…
