Συγκεκριμένα, οι ερευνητές αυτής της βασικής μελέτης παρακολούθησαν 6.000 άτομα για 5½ χρόνια και κατέληξαν σε ένα σημαντικό συμπέρασμα: Ότι στα άτομα που πάσχουναπό καρδιοπάθειες και κατάθλιψη, ο κίνδυνος του θανάτου τετραπλασιάζεται, ιδιαίτερα σε εκείνους που πάσχουν από στεφανιαία νόσο.
Επίσης ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην ίδια μελέτη παρουσιάζει και το εύρημα ότι η θνητότητα τριπλασιάζεται και στα άτομα με κατάθλιψη που πάσχουν και από οποιαδήποτε άλλη σοβαρή αρρώστια που θα μπορούσε να είναι θανατηφόρα, π.χ. καρκίνος, ανεπάρκειες ζωτικώνοργάνων κ.λπ.
Όμως, εκείνο που τονίζουν ιδιαίτερα οι ερευνητές είναι ότι η κατάθλιψη αυτή καθαυτή δεν είναι μια απλή ψυχιατρική πάθηση αλλά ουσιαστικά μια σοβαρή θανατηφόρα πάθηση, αφού αποδεδειγμένα αφαιρεί ανθρώπινες ζωές.
Κατά συνέπεια, με βάση αυτά τα δεδομένα, θα πρέπει κάθε άνθρωπος να είναι καλά ενημερωμένος γι’ αυτόν τον ύπουλο εχθρό που λέγεται κατάθλιψη.
Θα πρέπει όμως επίσης να τονισθεί ότι άλλο είναι η θλίψη και άλλο η κατάθλιψη.
Η θλίψη ύστερα από τον θάνατο προσφιλούς προσώπου, που βελτιώνεται με τον χρόνο, δεν είναι κατάθλιψη. Η θλίψη είναι μια φυσιολογική αντίδραση.
Αντίθετα η κατάθλιψη που περιγράφτηκε από τον Ιπποκράτη με τον όρο μελαγχολία, χαρακτηρίζεται από ένα πλήθος συμπτωμάτων, που πολλές φορές υποδύονται σωματικά συμπτώματα. Από περιγραφή της Παλαιάς Διαθήκης, φαίνεται ότι ο βασιλιάς Δαβίδ έπασχε και αυτός από κατάθλιψη. Από κατάθλιψη φαίνεται ότι έπασχαν και άλλες ιστορικές προσωπικότητες, όπως ο Αβραάμ Λίνκολν, για τον οποίον αναφέρεται ότι είχε στη ζωή του τρεις τουλάχιστον σοβαρές καταθλιπτικές προσβολές.
Ο καταθλιπτικός ασθενής μπορεί να παραπονιέται για πολλά σωματικά συμπτώματα, όπως η εύκολη κόπωση, η αϋπνία καθώς και διάφορα άλλα συμπτώματα, όπως π.χ.πονοκέφαλος, στηθαγχοειδή ενοχλήματα με πόνο στο στήθος, πόνους ή φουσκώματα στο στομάχι και την κοιλιά, ανορεξία με αποτέλεσμα να μειώνεται επικίνδυνα το σωματικό του βάρος - αν και σε ορισμένες περιπτώσεις η κατάθλιψη εκδηλώνεται με βουλιμία και αύξηση του σωματικού βάρους.
Η αϋπνία εμφανίζεται σε μεγάλο ποσοστό των καταθλιπτικών ασθενών και πολλές φορές τους ταλανίζει.
Οι καταθλιπτικοί και ιδιαίτερα τα παιδιά και οι έφηβοι μπορεί να χάσουν ξαφνικά το ενδιαφέρον τους για την δουλειά τους, τις σπουδές τους στο σχολείο ή στο πανεπιστήμιο. Γενικότερα, η κατάθλιψη μπορεί να εκδηλωθεί ως μία ψυχολογική διαταραχή του ασθενούς,απώλεια ενδιαφέροντος για οτιδήποτε μέχρι τότε τον ενδιέφερε και απουσία ενθουσιασμού για οτιδήποτε παλιότερα τον συνάρπαζε.
Αναμφισβήτητα η γονιδιακή σύνθεση κάθε ατόμου ενέχεται και για την κατάθλιψη. Όμως σοβαρά οδυνηρά γεγονότα, σοβαρές χρόνιες παθήσεις ή ψυχικά νοσήματα μπορεί να αποτελέσουν εκλυτικούς παράγοντες.
Η κατάθλιψη οργανικά συνδέεται με την απελευθέρωση νευροορμονών (σεροτονίνη – νορεπινεφρίνη) από τον εγκέφαλο (ιππόκαμπος). Η ελάττωση αυτών των νευροορμονών στην κυκλοφορία θεωρείται υπεύθυνη για την κλινική εκδήλωση της νόσου.
Θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι η στήλη αυτή είναι καρδιολογική στήλη και καθόλου δεν φιλοδοξεί να υποκαταστήσει τους ειδικούς νευροφυσιολόγους ή τους ψυχιάτρους.
Όμως οι τελευταίες μελέτες που ενοχοποιούν την κατάθλιψη για τον τετραπλασιασμό της θνητότητας από καρδιοαγγειακά νοσήματα, υποχρεώνει τους καρδιοπαθείς και ίσως περισσότερο τους καρδιολόγους να προσέξουν ιδιαίτερα το θέμα και, σε συνεργασία με νευρολόγους και ψυχιάτρους, να αντιμετωπίζουν από κοινού τον καρδιολογικό ασθενή.
Τα Νεα
