Της
Ευαγγελίας Ράπτου - Στεργιούλα
Συνεχίζοντας το πολιτισμικό του ταξίδι το 42ο
Φεστιβάλ Ολύμπου φιλοξενεί τους συντελεστές της παράστασης «Ποιος τη ζωή μου...»,
το Σάββατο 27 Ιουλίου 2013 και ώρα 21:30 στο Αρχαίο Θέατρο του Δίου.
Ήταν πρωτότυπη έμπνευση, ήχησε παράξενος
αντιστικτικός ήχος, θεωρήθηκε παράτολμο εγχείρημα, ενέσκηψαν στην
πραγματοποίησή του κίνδυνοι ποικίλοι, αποτέλεσε, εν τέλει, μοναδικό
καλλιτεχνικό γεγονός, μια εντυπωσιακή καλλιτεχνική παραγωγή.
Η παράσταση Μίκης Θεοδωράκης «Ποιος τη ζωή μου…»
άρχισε την περιοδεία της στην Ελλάδα αυτό το καλοκαίρι και οι κριτικές που
αποκόμισε στην πρωτεύουσα την ανέδειξαν μέγα καλλιτεχνικό γεγονός της χρονιάς.
Οι σκηνές συγκλονίζουν, οι μουσικές συνεπαίρνουν,
η μελοποιημένη ποίηση αποτυπώνει σε ανάγλυφες εικόνες γεγονότα αξέχαστα, τα τραγούδια
ζωντανεύουν μνήμες αξεθώριαστες μιας εποχής που άφησε τα σημάδια της στην
ελληνική ψυχή. Οι στίχοι συγκλονίζουν.
Η ζωή και το έργο του μεγαλύτερου εν ζωή
μουσικοσυνθέτη δραματοποιείται. Μεταφερόμαστε πίσω στο χρόνο, ζούμε ξανά όλον
τον 20ο αιώνα και γινόμαστε θεατές των πρωταγωνιστών της ιστορίας
του. Εστιασμένη η παράσταση στην οικογένεια και τις στενές σχέσεις που είχαν
μεταξύ τους, το μουσικό θέαμα ξεκινά από το 1922, τη χρονιά της Καταστροφής της
Σμύρνης, που ώθησε τους γονείς του Μίκη να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, να
πάνε στη Χίο και μετά τρία χρόνια να έρθει στη ζωή ο Μιχαήλ Θεοδωράκης, ο
Μίκης…. Γίνεται στάση στις μεταθέσεις του πατέρα Γιώργου Θεοδωράκη και στον πόνο
της μάνας για τον ξεριζωμό από την πατρίδα. Ακολουθούν ο πόλεμος του 40 κι η Κατοχή, τα Δεκεμβριανά, ο Εμφύλιος, η
δολοφονία Λαμπράκη το 1963, τα Ιουλιανά του
1965, η δολοφονία του Πέτρουλα και
η δικτατορία με την τριετή φυλάκιση του συνθέτη, που συνθέτουν
τον ιστορικό καμβά της παράστασης, που φτάνει μέχρι τη Μεταπολίτευση.
Ο θεατής
ταξιδεύει στον χρόνο που έγινε βίωμα του μεγάλου συνθέτη, γιατί, από τη
γενέτειρά του Χίο το 1925 μέχρι την παγκόσμια αναγνώριση και καταξίωση, ο Μίκης
Θεοδωράκης έζησε μια ζωή μυθική και περιπετειώδη. Φύση ανυπότακτη, άρρηκτα
δεμένη, με την έμπνευση και τη δημιουργία, παραμένει ένα σπάνιο φαινόμενο
δημιουργού που το έργο του φτάνει στο μέλλον κάθε εποχής.
Το σενάριο της παράστασης και τη σκηνοθεσία
υπογράφει ο Θέμης Μουμουλίδης. Μια παράσταση φαντασμαγορική, μεγαλεπίβολη, με
135 σκηνές, περισσότερα από 60 τραγούδια – κάποια και ολόκληρα- συνδεδεμένα με
την ιστορία της νεότερης Ελλάδας ακούγονται σε μια παράσταση που αποτελεί χώρο
συνάντησης όλων των τεχνών: του θεάτρου, του χορού, του κινηματογράφου και της μουσικής,
28 ηθοποιοί-χορευτές, 5 τραγουδιστές και 12 μουσικοί επί σκηνής.
Αλλά την παράσταση έκλεψε η ίδια η μουσική, όπως
ήταν φυσικό και αναμενόμενο, όταν πρόκειται για τη ζωή ενός μουσικού τέτοιας
ολκής, όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, και με έργο τόσο τεράστιο και σε έκταση και σε
όγκο και σε ποιότητα.
Οι φωνές των Κώστα Μακεδόνα, Άννας Λινάρδου, Γιώτας Νέγκα και Κώστα Θωμαΐδη
ζωντανεύουν μια ολόκληρη εποχή για την μουσική, όπως και η μεστή από συναίσθημα
φωνή του Γρηγόρη Βαλτινού. Η παράσταση μοιάζει ταυτόχρονα βιογραφική και
μουσική.
Ένα συγκλονιστικό ταξίδι στο χρόνο της νεότερης
Ελλάδας. Μια σπάνια εμπειρία συνολικής λακωνικής θεώρησης του έργου του μεγάλου
Έλληνα διεθνούς φήμης μουσικοσυνθέτη. Όλοι κι όλα συγκινούν, ακουμπούν στο
θυμικό, κάνουν το κοινό να δακρύσει, να χτυπήσει ρυθμικά τα χέρια, να
χειροκροτήσει, να σιγοτραγουδήσει… Από τις στιγμές που σκηνή και πλατεία γίνονται
ένα είναι όταν ακούγεται ο στίχος «αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό
μας....»
