Ο ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΣ ΧΥΛΟΣ ΞΕΒΡΑΣΕ ΤΗ ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ “ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ”

            Οι τελευταίες εξελίξεις από την εγκληματική δράση της ναζιστικής συμμορίας της “Χρυσής Αυγής” είναι ενδεικτικές για τον ρόλο και τον σκοπό αυτής της οργάνωσης.

            Είναι αλήθεια ότι η ναζιστική συμμορία αυτή κατάφερε στις δύο τελευταίες βουλευτικές εκλογές να εκτοξεύσει τα ποσοστά της σε θεόρατα ύψη, σε σύγκριση με τα προηγούμενα ποσοστά στης. Περίπου 450.000 ψήφους πήρε από τους 22.000 που είχε πριν το 2012. Τα ποσοστά αυτά μπορεί κάποιους να ξάφνιασαν ή να προξένησαν δυσαρέσκεια, αλλά το πολιτικό πλαίσιο στο οποίο κινήθηκε η “Χρυσή Αυγή” είχε ήδη δημιουργηθεί και της έδινε το άλλοθι να δρα σαν πολιτικό κόμμα.

            Η “αντιμνημονιακή” ρητορεία διευκόλυνε τη ναζιστική συμμορία να διευρύνει στα μέγιστα το ακροατήριο της και κυρίως μέσα σε εργατικές - λαϊκές μάζες που πλήρωναν και πληρώνουν βαρύτατα τις συνέπειες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, της πολιτικής της ΕΕ, του κεφαλαίου.

            Αξίζει εδώ να θυμηθούμε και τον ρόλο των “πλατειών” πριν 2 χρόνια, το σκηνικό που στήθηκε σε πλατείες της χώρας που αποθέωναν το δήθεν «ακομμάτιστο» και «αυθόρμητο». Οι «πλατείες» στόχευαν στο να παίξουν το ρόλο της βαλβίδας εκτόνωσης της λαϊκής δυσαρέσκειας, οργής και θυμού από τις κλιμακούμενες αντεργατικές, αντιλαϊκές πολιτικές του κεφαλαίου που φτωχαίνουν το λαό, τον οδηγούν σε αδιέξοδα, ανασφάλεια, αβεβαιότητα.

            Στις πλατείες αφαιρέθηκε εσκεμμένα το ταξικό πρόσημο από τις εφαρμοζόμενες πολιτικές και κάτω από τον «αντιμνημονιακό» μανδύα συνευρέθηκαν ετερόκλητες κοινωνικές, πολιτικές δυνάμεις που τους ένωνε κυρίως η συσκότιση του ταξικού περιεχομένου της λαϊκής πάλης.

            Αυτή η τακτική ήταν ακίνδυνη για το σύστημα και το πολιτικό προσωπικό του. «Χαϊδεύτηκε» δεόντως από τους θεματοφύλακες της αστικής εξουσίας και πολιτικής, που κατεδαφίζει εργατικά - λαϊκά δικαιώματα για να ξεπεραστεί η οικονομική κρίση προς όφελος του κεφαλαίου.

            Είναι χαρακτηριστικές οι αναφορές των εκπροσώπων των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, ακόμα και του τότε ΛΑΟΣ για το “κίνημα της πλατείας”. Την ώρα που λοιδορούσαν, χλεύαζαν τους οργανωμένους αγώνες του εργατικού λαϊκού κινήματος, χαιρετούσαν σαν κάτι θετικό το “κίνημα” αυτό.

            Σε αυτό το πολιτικό-οικονομικό περιβάλλον έδρασε η ναζιστική συμμορία της «Χρυσής Αυγής». Αφού έβαλε στην άκρη τα ναζιστικά της σύμβολα, φόρεσε το κοστούμι της «πατριωτικής» δύναμης που εκπροσωπεί απλά τον ελληνικό εθνικισμό. Κραύγαζε κι αυτή ενάντια στο μνημόνιο και κυρίως στην πλατεία Συντάγματος στο πάνω μέρος της, αφού στο κάτω στρατοπέδευαν οι τότε “ακομμάτιστοι” του ΣΥΡΙΖΑ, αριστεριστές και λοιποί παρατρεχάμενοι.

           

            Τα συνθήματα που κυριαρχούσαν, ήταν κενά πολιτικού περιεχομένου που γοήτευαν όμως έναν κόσμο πραγματικά αγανακτισμένο. Κόσμος που μέχρι τότε δεν βρέθηκε σε κανένα μετερίζι του αγώνα, κόσμος που είχε μειωμένη πείρα, δεν συμμετείχε σε καμία αγωνιστική διεργασία, δεν είχε καμία συμμετοχή σε πολιτικά πράγματα, άνθρωποι που μέχρι τότε αδιαφορούσαν για τα πολιτικά. Σε αυτό τον κόσμο έπιαναν πιο εύκολα τα απολίτικα συνθήματα όπως “να καεί, το μπ… η Βουλή” , “αλήτες προδότες πολιτικοί” κτλ. Συνθήματα που επιδερμικά ακούγονταν σωστά, άλλα ήταν απογυμνωμένα από το ταξικό τους στοιχείο, γενίκευαν επικίνδυνα, δεν έδειχναν τη διέξοδο για τον εργαζόμενο λαό.

           

            Τα συνθήματα των πλατειών δεν μετατόπιζαν συνειδήσεις, δεν γίνονταν ρήξεις ριζοσπαστικές, δεν βοηθούσαν στην χειραφέτηση του εργαζόμενου από την επιρροή των αστικών, μικροαστικών, οπορτουνιστικών ιδεολογημάτων. Μπορεί να εξέφραζαν το λαϊκό θυμό και την οργή αλλά δεν άγγιζαν το κύριο. Την κυριαρχία των μονοπωλίων στην οικονομικοπολιτική ζωή, την ταξική εκμετάλλευση της καπιταλιστικής εργοδοσίας, την πολιτική του κεφαλαίου, της ΕΕ. Αυτό είναι το κύριο που πρέπει να αμφισβητηθεί σήμερα. Με όρους λαϊκής πολιτικής πάλης, με όρους Λαϊκής Συμμαχίας σε αντικαπιταλιστική, αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, με στόχο την εργατική - λαϊκή εξουσία.

            Το δίλημμα και ο διαχωρισμός “μνημονιακές – αντιμνημονιακές” δυνάμεις είναι επίπλαστος, παραπλανητικός, αποπροσανατολιστικός. Συσκοτίζει το ταξικό περιεχόμενο της ασκούμενης πολιτικής, της πολιτικής υπέρ του κεφαλαίου. Προσπερνάει την καπιταλιστική κρίση, που είναι μια αντικειμενική, νομοτελειακή εξέλιξη αθωώνοντας με αυτό τον τρόπο την εγχώρια αστική τάξη, την πλουτοκρατία εγχώρια, διεθνώς και κυρίως τμημάτων της ΕΕ. Δυνάμεις του κεφαλαίου που όλα τα προηγούμενα χρόνια είχαν υψηλούς ρυθμούς κερδοφορίας που τώρα στην κρίση αξιώνουν πολιτικές διαχείρισης που θα ελαχιστοποιήσουν της απώλειες τους.

            Και σε περίοδο καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και σε περίοδο καπιταλιστικής ανάπτυξης ο παρονομαστής είναι κοινός: Εφαρμογή αντεργατικών μέτρων για να συμπιέζεται συνεχώς η τιμή της εργατικής δύναμης, πολιτικές που δίνουν συνεχώς προνόμια στο μεγάλο κεφάλαιο (φοροελαφρύνσεις, οικονομικά κίνητρα κτλ). Αυτές οι πολιτικές υπέρ του κεφαλαίου, πηγάζουν από τη στρατηγική της ΕΕ στα πλαίσια του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης που θωρακίζουν την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του κεφαλαίου.

            Στο μνημόνιο συμπυκνώνονται όλες οι αντεργατικές ρυθμίσεις που έχουν συνδιαμορφώσει και  συναποφασίσει όλες οι αστικές πολιτικές δυνάμεις εδώ και χρόνια στα πλαίσια της ΕΕ. Η «ιδιαιτερότητα» του μνημονίου είναι ότι αυτές οι αντεργατικές ρυθμίσεις προωθούνται ταχύτερα, αφού κάτι τέτοιο επιβάλλεται για το ξεπέρασμα της κρίσης, προς όφελος του κεφαλαίου.

            Αυτήν την πραγματικότητα θέλουν να συσκοτίσουν όλες οι αστικές πολιτικές δυνάμεις γιατί όλοι τους προασπίζονται το σάπιο καπιταλισμό και κάνουν ότι μπορούν να εμποδίσουν την ένταση της ταξικής πάλης, την αντεπίθεση του λαϊκού κινήματος, με προοπτική την εργατική – λαϊκή εξουσία.

            Σε αυτό το παιχνίδι παίζει η ναζιστική συμμορία “Χρυσή Αυγή” η οποία αποτελεί το πιο σκληρό ανάχωμα του συστήματος για να εμποδίσει τη ριζοσπαστικοποίηση του λαού και της νεολαίας, τροφοδοτώντας το δηλητήριο  της ναζιστικής ιδεολογίας, του ρατσιστικού μίσους, τη μισαλλοδοξία, το φυλετικό ρατσισμό, Τόσο αντισυστημικοί είναι, τόσο “αντιπλουτοκρατικοί”, που δίνουν εξετάσεις στα μεγάλα αφεντικά και τους μεγαλοεργοδότες κάνοντας δολοφονικές και μαφιόζικες επιθέσεις σε συνδικαλιστές και εργάτες, όπως στο Πέραμα, όπως και με τη δολοφονία του αντιφασίστα εργάτη Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι. Σκοπός τους να εκφοβίζουν, να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους που σηκώνουν κεφάλι, να αναγκάσουν το λαό να αποδεχτεί όλα τα αντεργατικά μέτρα όπως αξιώνουν τα αφεντικά. Είναι βαθιά νυχτωμένοι όμως οι ναζιστές χρυσαυγίτες αν πιστεύουν ότι η εργατική πρωτοπορία, το Π.Α.ΜΕ, το ΚΚΕ και ριζοσπάστες άνθρωποι θα σκύψουν το κεφάλι ποτέ.

            Ο λαός οργανωμένος στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στις συνοικίες, στα χωριά, μπορεί και πρέπει να απομονώσει τους ναζιστές της «Χρυσής Αυγής», συμμορία βγαλμένη από τα σπλάχνα του ίδιο του συστήματος. Να οργανώσει την εργατική – λαϊκή πάλη με όρους ταξικής αναμέτρησης που αυτό προϋποθέτει ο λαός να ξεμπερδεύει με αυταπάτες οτι ο καπιταλισμός μπορεί να γίνει ανθρώπινος μέσα από μια άλλη διαχείριση του όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Να αμφισβητήσει τα αστικά κόμματα με ταξικό κριτήριο, σαν κόμματα του κεφαλαίου και όχι μόνο σαν κόμματα που είναι “πνιγμένα” στις μίζες, ρεμούλες, διασπαθώντας δημόσιο χρήμα, που και για τις πράξεις τους αυτές βέβαια πρέπει να τιμωρηθούν.

            Ο εργαζόμενος λαός μπροστά, να γίνει ιδιοκτήτης του πλούτου που παράγει, αφέντης στον τόπο του, για τη λαϊκή ευημερία, την κοινωνική πρόοδο και εξέλιξη.

            Ισχυρό ΚΚΕ παντού, όχι άλλες αναβολές και καθυστερήσεις, για να δρομολογηθούν άμεσα θετικές εξελίξεις για το λαό, με τους ίδιους τους εργαζόμενους πρωταγωνιστές.

ΣΑΒΒΙΔΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Μέλος του ΚΚΕ της ΤΕ Πιερίας