Αντάρτης, κλέφτης, παλικάρι πάντα είν’ ο
ίδιος ο λαός…
Η 28η Οκτώβρη ‘40 είναι η μέρα που η φασιστική Ιταλία επιτέθηκε στην
χώρα μας. Ο ελληνικός λαός απάντησε στην επίθεση αυτή με το “ΟΧΙ” στον
φασισμό–ναζισμό και την ηρωική του πάλη στα βουνά της Πίνδου και στη συνέχεια
μέσα από τις γραμμές του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ) – Εθνικού Λαϊκού
Απελευθερωτικού Στρατού (ΕΛΑΣ), που δημιουργήθηκαν με πρωτοβουλία του ΚΚΕ.
«Η έκρηξη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου αποτέλεσε
απόρροια της εκβιαστικής τακτικής που άσκησε η ναζιστική Γερμανία απέναντι στις
συμμαχικές κυβερνήσεις, οι οποίες φάνηκαν ενδοτικές, προκειμένου να διατηρηθεί
η ειρήνη».
Οι πόλεμοι δεν προκαλούνται
επειδή το θέλουν κάποιοι “μανιακοί”, ούτε λόγω τυχαίων γεγονότων. Ο Β’ Παγκόσμιος
Πόλεμος ήταν το αποτέλεσμα της όξυνσης των μεγάλων αντιθέσεων μεταξύ των
ιμπεριαλιστικών χωρών για το ξαναμοίρασμα του κόσμου, των σφαιρών επιρροής και
των πρώτων υλών. Η μεγάλη οικονομική κρίση του καπιταλισμού (1929-33 και
1937-38) επιτάχυνε τις ανακατατάξεις στον συσχετισμό δυνάμεων και όξυνε τις
αντιθέσεις των καπιταλιστικών κρατών.
Όλα τα
καπιταλιστικά κράτη ανταγωνίζονταν για τα συμφέροντα των δικών τους μονοπωλίων,
οδηγώντας τους λαούς στη μεγαλύτερη ανθρωποσφαγή στην ιστορία, τον Β’ Παγκόσμιο
Πόλεμο.
Η ηττημένη του Α’ Παγκοσμίου
Πολέμου Γερμανία επιζητούσε τη ρεβάνς, ενώ οι “αδικημένες” της προηγούμενης
μοιρασιάς Ιταλία και Ιαπωνία ζητούσαν το “κάτι παραπάνω”. Ταυτόχρονα, βασικός
στόχος της ναζιστικής Γερμανίας -αλλά και των άλλων καπιταλιστικών κρατών, ήταν
η Σοβιετική Ένωση, το μοναδικό κράτος ως τότε που η εξουσία ήταν στα χέρια των
εργατών.
Η δικτατορία της 4ης Αυγούστου
Ο πόλεμος
βρήκε την Ελλάδα υπό τη φασιστική δικτατορία του Μεταξά που είχε επιβληθεί την
4η Αυγούστου του ’36. Η δικτατορία ήταν επιλογή της αστικής τάξης και είχε τη
στήριξη του Παλατιού, της Αγγλίας και όλων των αστικών κομμάτων που της έδωσαν
και ψήφο εμπιστοσύνης ή ανοχής. Η δικτατορία της 4ης Αυγούστου ενίσχυσε ακόμα
παραπέρα την πλουτοκρατία, εξαθλίωσε τον λαό, τσάκισε το εργατικό – λαϊκό
κίνημα, χτυπώντας πρώτα απ’ όλα το ΚΚΕ.
To “OXI”
Είναι έτσι όπως λέει το Βιβλίο
Ιστορίας της Γ’ Λυκείου;
«Ο Ιωάννης Μεταξάς απέρριψε την
ιταμή αξίωση: η Ελλάδα θα υπεράσπιζε έστω και με τα όπλα, τα κυριαρχικά της
δικαιώματα. Η αντίδραση του Έλληνα πρωθυπουργού θα συνοψιστεί έκτοτε στη λέξη
“Όχι”. Την ίδια στάση υιοθέτησαν αμέσως και όλοι οι Έλληνες, σπεύδοντας με
ενθουσιασμό στο μέτωπο των επιχειρήσεων και στηρίζοντας έκτοτε με κάθε μέσο την
αντίσταση στον εισβολέα».
Το “όχι” του Μεταξά στους Ιταλούς
εξέφραζε τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης που τότε συνδεόταν με τη
Βρετανία. Δεν είχε σχέση με τις αγνές προθέσεις που εξέφραζε το “ΟΧΙ” του
ελληνικού λαού.
Την ώρα που ο
λαός αντιστεκόταν στην ιταλική εισβολή, ο Μεταξάς έγραφε στο ημερολόγιό του πως
τον ανησυχεί η «υπεραισιοδόξος κοινή γνώμη». Ο υποστράτηγος Π. Πετρουτσόπουλος
έγραψε επίσης πως «Η Ανώτατη Ηγεσία δεν επίστευεν εις την νίκην, αλλά ήθελεν να
ρίψωμεν μερικούς πυροβολισμούς δια την τιμήν των όπλων μας».
Ο λαός, οι απλοί
φαντάροι, τίμιοι αξιωματικοί του στρατού πολέμησαν με σθένος και ηρωισμό και
κατάφεραν να πετάξουν τους Ιταλούς έξω απ’ τα ελληνικά εδάφη. Όμως, όταν τον
Απρίλη του ’41 επιτέθηκε η ναζιστική Γερμανία, μέσα σε λίγες μέρες δόθηκε η
εντολή για συνθηκολόγηση άνευ όρων, ενώ ακόμα πολεμούσαν. Έτσι η χώρα βρέθηκε
κάτω από την τριπλή κατοχή των Γερμανών, Ιταλών και Βούλγαρων φασιστών.
Όρκος ΕΛΑΣίτη
«Ορκίζομαι ότι θα αγωνιστώ έως
την τελευταία σταγόνα του αίματός μου για την πλήρη απελευθέρωση, ακεραιότητα
και ανεξαρτησία της πατρίδας.
Για την περιφρούρηση των
συμφερόντων του ελληνικού λαού και την αποκατάσταση και κατοχύρωση των
κυριαρχικών δικαιωμάτων του».
Τι έκαναν οι βιομήχανοι, οι
τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, οι μεγαλέμποροι και τα κόμματά τους, φιλελεύθερα, δεξιά
και ακροδεξιά, οι πρόγονοι των σημερινών καπιταλιστών και των κομμάτων τους;
Ποιους υμνούν
σήμερα οι Χρυσαυγίτες όταν φωνάζουν «Τιμή στους Χίτες και Ταγματασφαλίτες»;
Είναι τα τάγματα ασφαλείας που
δημιούργησαν οι κατοχικές κυβερνήσεις με τη σύμφωνη γνώμη των Άγγλων και τα
οποία δρούσαν σε ανοιχτή συνεργασία με τους Γερμανούς ενάντια στους Έλληνες
αγωνιστές.
Όρκος
Ταγματασφαλίτη
«Ορκίζομαι εις τον Θεόν τον άγιον
τούτον όρκον, ότι θα υπακούω απολύτως ΕΙΣ ΤΑΣ ΔΙΑΤΑΓΑΣ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ ΤΟΥ
ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΑΔΟΛΦΟΥ ΧΙΤΛΕΡ».
Οι σημερινοί φασίστες-δολοφόνοι
της Χρυσής Αυγής είναι οι πολιτικοί και φυσικοί απόγονοι των ταγματασφαλιτών.
Είναι έτσι όπως λέει το Βιβλίο
ιστορίας της Γ’ Λυκείου;
«Μετά την
κατάληψη του εθνικού εδάφους… η εξόριστη πλέον ελληνική κυβέρνηση… θα
υπερασπίσει με όσα μέσα διέθετε, τα εθνικά συμφέροντα».
Ένα τμήμα τους συνεργάστηκε
ανοικτά με τις δυνάμεις κατοχής. Ήταν οι γνωστοί δωσίλογοι που σχημάτισαν τις
κατοχικές κυβερνήσεις, επάνδρωσαν στις νέες συνθήκες το αστικό κράτος που συνέχισε
να λειτουργεί, έφτιαξαν ολόκληρες περιουσίες από την εκμετάλλευση και την πείνα
του λαού. Ένα άλλο τμήμα τους εγκατέλειψε τη χώρα αρπάζοντας τα κρατικά
αποθέματα σε χρυσό και εγκαταστάθηκε μαζί με το Παλάτι στη Μέση Ανατολή, όπου
υπό την αιγίδα των Βρετανών, αλλά και σε διαπλοκή με τους συνεργάτες των
κατακτητών, ραδιουργούσαν και σχεδίαζαν για την “επόμενη μέρα”, πώς θα
διατηρήσουν την αστική εξουσία, ενώ ήταν οι απόντες του αγώνα.
Το ΚΚΕ
οργανώνει την Αντίσταση
Ο πόλεμος βρήκε το ΚΚΕ στην
παρανομία, με χιλιάδες στελέχη και μέλη του στα μπουντρούμια, τις εξορίες. Όλοι
οι έγκλειστοι ζήτησαν να σταλούν στην πρώτη γραμμή του μετώπου. Η δικτατορία
όχι μόνο απέρριψε όλα τα αιτήματα, αλλά και τους παρέδωσε στους κατακτητές.
Οι κομμουνιστές που δεν είχαν
συλληφθεί πήραν μέρος παλικαρίσια στον ελληνοϊταλικό πόλεμο. Ξεχωριστός ήταν ο
ρόλος των Κομματικών Στρατιωτικών Οργανώσεων της 8ης Μεραρχίας Ηπείρου και της
9ης Μεραρχίας Δυτ. Μακεδονίας.
Με γράμμα του
Γενικού Γραμματέα του ΚΚΕ, Νίκου Ζαχαριάδη, δίνεται το σάλπισμα της αντίστασης.
Οι κομμουνιστές δραπετεύουν και
μαζί με όσους βρίσκονται στην παρανομία οργανώνουν την αντίσταση. Με
πρωτοβουλία του ΚΚΕ δημιουργείται τον Αύγουστο του 1941 το Εργατικό Εθνικό
Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΕΑΜ) και στις 27 Σεπτεμβρίου του 1941 το θρυλικό ΕΑΜ,
όπου συσπειρώθηκε η συντριπτική πλειοψηφία του λαού: εργάτες, φτωχοί αγρότες,
νεολαία. Στις 16 Φεβρουαρίου 1942 δημιουργήθηκε το ένοπλο τμήμα του, ο ΕΛΑΣ, με
καπετάνιο τον Άρη Βελουχιώτη. Λίγο αργότερα (23 Φεβρουαρίου 1943) ιδρύθηκε η
Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων, η ΕΠΟΝ.
Με την απεργία και τα
συλλαλητήρια, με το σαμποτάζ και το όπλο στο χέρι, με την πένα και το “χωνί”,
οι Εαμίτες και οι Ελασίτες έδωσαν τη μάχη, απελευθερώνοντας το μεγαλύτερο μέρος
της Ελλάδας, σώζοντας το λαό από την πείνα, δημιουργώντας στις απελευθερωμένες
περιοχές την Αυτοδιοίκηση, τις Συνελεύσεις του χωριού, τη Λαϊκή Δικαιοσύνη και
τη Λαϊκή Παιδεία. Για πρώτη φορά ψήφισαν οι γυναίκες και οι νέοι από 18 χρονών.
Σ’ όλα αυτά το σχολικό βιβλίο Ιστορίας πάλι της Γ’ Λυκείου αφιερώνει μόλις 153
λέξεις!
Στα χρόνια της
Κατοχής αλλά και μετά το ΚΚΕ έγινε ο εμπνευστής, ο καθοδηγητής, ο νους και η
ψυχή του λαϊκού αγώνα. Χιλιάδες απ’ τα καλύτερα παιδιά του έδωσαν τη ζωή τους
για την απελευθέρωση από τους ξένους και ντόπιους εκμεταλλευτές.
Ναζισμός–φασισμός: Η πιο βάρβαρη,
εγκληματική μορφή του καπιταλισμού
Ο Χίτλερ ανέβηκε στην εξουσία
κοινοβουλευτικά, με τη στήριξη και ανοχή όλων των υπόλοιπων αστικών κομμάτων. Ο
ναζισμός–φασισμός ήταν γέννημα του καπιταλισμού, μια άγρια, εκμεταλλευτική
μορφή διαχείρισης του συστήματος. Η καπιταλιστική κρίση του ’29-’33, ο
αντικομμουνισμός και αντισοβιετισμός που καλλιεργούνταν έστρωσαν το έδαφος. Το
ναζιστικό κόμμα που παρουσιαζόταν ως “αντισυστημικό” και “υπέρ των φτωχών
Γερμανών”, ενισχύθηκε με δισεκατομμύρια από γερμανικά αλλά και αμερικάνικα,
αγγλικά, μονοπώλια και επιχειρηματικούς ομίλους όπως η “Στάνταρτ Όιλ”, η
“Φορντ”, η “Κρουπ”, η “Τίσεν” κά. Με τη δική τους στήριξη ήρθε ο Χίτλερ στην
εξουσία, αυτούς υπηρέτησε. Το ναζιστικό καθεστώς μετέτρεψε πρώτα τους Γερμανούς
εργάτες σε σκλάβους για τα κέρδη των Γερμανών καπιταλιστών. Ο πόλεμος ήταν το
επόμενο βήμα για να επεκταθούν τα γερμανικά μονοπώλια σε νέες αγορές και πηγές
αλλά και για να χτυπηθεί η Σοβιετική Ένωση.
Η Σοβιετική Ένωση συντρίβει τον
φασισμό
Είναι έτσι
όπως λέει το βιβλίο Ιστορίας της Γ’ Λυκείου;
«Ενώ εξελίσσονταν οι επιχειρήσεις
στο αλβανικό μέτωπο, ο Χίτλερ, διαρρηγνύοντας τις φιλικές έως τότε σχέσεις του
με τον Στάλιν, είχε καταρτίσει […] το σχέδιο για την εισβολή στην ΕΣΣΔ…»
Τέτοιες σχέσεις δεν υπήρξαν ποτέ!
Βασικός στόχος της ναζιστικής Γερμανίας ήταν εξαρχής η Σοβιετική Ένωση. Το
σύμφωνο Μολότοφ – Ρίμπεντροπ εξασφάλισε στη Σοβιετική Ένωση πολύτιμο χρόνο για
την προετοιμασία της, για να τσακίσει τον φασισμό, όπως και έγινε!
Περισσότερα από 20 εκατομμύρια
έφτασαν οι ανθρώπινες απώλειες της Σοβιετικής Ένωσης, ανάμεσά τους το άνθος των
κομμουνιστών, 2.000.000 μέλη του κόμματος των μπολσεβίκων που έδωσαν τα πάντα
-και την ίδια τους τη ζωή- για την υπεράσπιση της σοσιαλιστικής πατρίδας και
την απελευθέρωση των λαών. Συγκριτικά, οι απώλειες των ΗΠΑ και της Βρετανίας
ήταν 405.000 και 375.000 αντίστοιχα. Οι δύο τελευταίες άνοιξαν το δεύτερο
μέτωπο στην Ευρώπη το 1944 για να προλάβουν την απελευθερωτική πορεία του
Κόκκινου Στρατού.
Την 1η Μάη του
1945 η σημαία της ΕΣΣΔ κυμάτισε στο Ράιχσταγκ -στη Γερμανική Βουλή- στο
Βερολίνο. Ήταν ουσιαστικά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, της εποποιίας που
έγραψαν οι λαοί, με μπροστάρη τον λαό της Σοβιετικής Ένωσης και τον Κόκκινο
Στρατό που συνέτριψε τη ναζιστική Γερμανία και τους συμμάχους της.
Διδασκόμαστε, εμπνεόμαστε,
συνεχίζουμε!
Όταν ένας λαός αποφασίσει να
πάρει τη ζωή του στα χέρια του, όταν αποφασίσει ο ίδιος να γίνει πρωταγωνιστής
των εξελίξεων, τότε μπορεί να κάνει το αδύνατο δυνατό, μπορεί να νικήσει αυτόν
που στα μάτια του φαίνεται ανίκητος.
Σκέψου! Τι θα είχε γίνει αν
εκείνα τα χρόνια είχε επικρατήσει η λογική της ατομικής λύσης, ότι τίποτα δεν
αλλάζει, ότι οι δυσκολίες είναι αξεπέραστες.
Η αστική τάξη
και η εργατική τάξη, ο λαός, είναι δύο “κόσμοι” σε διαρκή σύγκρουση. Ποτέ δεν
είχαν και δεν θα έχουν κοινά συμφέροντα. Οι καπιταλιστές θέλουν μια “πατρίδα”
που θα εξασφαλίζει την κερδοφορία τους και το ξεζούμισμα των εργατών. Οι
εργαζόμενοι και τα παιδιά τους έχουν ανάγκη από μια πατρίδα λεύτερη από
ντόπιους και ξένους εκμεταλλευτές. Γι’ αυτό ο μόνος γνήσιος, αληθινός
πατριωτισμός είναι ο αγώνας για να πάρει ο λαός τα κλειδιά της οικονομίας στα
χέρια του με τη δική του εξουσία και όχι οι θυσίες για να σωθούν οι
καπιταλιστές και οι συμμαχίες τους, όπως σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Οι εργαζόμενοι
και τα παιδιά τους δεν πρέπει να έχουν καμία εμπιστοσύνη στους καπιταλιστές και
τους πολιτικούς τους, στις κυβερνήσεις τους. Με οργάνωση και τον δικό μας αγώνα
μπορούμε να φέρουμε τα πάνω κάτω. Μπορούμε να έχουμε όσα αξίζουμε και όχι να
ελπίζουμε στα “ψίχουλα” που θα περισσέψουν απ’ το τραπέζι των εκμεταλλευτών.
Οι θυσίες στην
πάλη, ο μαζικός λαϊκός ηρωισμός θα φέρουν αποτέλεσμα: μια καλύτερη ζωή. Για να
κάνει ο λαός κουμάντο στον πλούτο που παράγει. Χωρίς μονοπώλια και
εκμεταλλευτές, με τη δική του λαϊκή εξουσία. Δυνάμωσε την ΚΝΕ. Μπες στον αγώνα
για το γκρέμισμα του συστήματος της εκμετάλλευσης!