Όπως είναι γνωστό, η Δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα και μόλις αυτά πηγαίνουν να δημιουργηθούν τότε έρχεται το Σύνταγμα να δώσει λύσεις. Η χθεσινή απόφαση της κυβέρνησης να πάει σε επίσπευση των Προεδρικών εκλογών έρχεται να άρει το πολιτικό αδιέξοδο που είχε δημιουργηθεί τους τελευταίους μήνες και μια αβεβαιότητα που κλόνισε και την ελληνική οικονομία.
Πιθανότατα η λύση της επίσπευσης εκλογής Προέδρου θα έπρεπε να έχει δοθεί ακόμη και από το φθινόπωρο ώστε απρόσκοπτα η όποια κυβέρνηση υπήρχε να μπορούσε να διαπραγματευτεί με περισσότερη άνεση με τους δανειστές.
Αυτό το νοσηρό κλίμα πολιτικής αβεβαιότητας, διχασμού εντός κι εκτός Βουλής, συγκρούσεων κυβέρνησης και αντιπολίτευσης είχε άμεσο αντίκτυπο στην οικονομία και την αγορά. Οι μεταρρυθμίσεις πάγωσαν, κρίσιμες αποφάσεις δεν μπορούσαν να ληφθούν ενώ η τρόικα αντιλαμβανόμενη το πολιτικό ρίσκο ξεκίνησε την ασφυκτική πίεση.
Οι δανειστές αποφάσισαν να δεσμεύσουν όχι μόνο την παρούσα κυβέρνηση αλλά και την επόμενη, γι' αυτό και ζητούσαν μεγαλύτερη παράταση του Μνημονίου, γι' αυτό και μας βάζουν το μαχαίρι στο λαιμό για μέτρα που πρέπει να γίνουν αποδεκτά και από τον ΣΥΡΙΖΑ. Τα μηνύματα που έρχονταν από το εξωτερικό έλεγαν: «Δεν μας ενδιαφέρει η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα. Ξεκαθαρίστε μόνοι σας ποιοι θέλετε να σας κυβερνήσουν. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι μακροχρόνιες δεσμεύσεις».
Για το λόγο αυτό όλες οι αναλύσεις έλεγαν ότι οι πρωτοφανείς πιέσεις της τρόικας δεν είχαν ως στόχο την παρούσα κυβέρνηση αλλά την αξιωματική αντιπολίτευση που προηγείται στις δημοσκοπήσεις.
Στο εσωτερικό μέτωπο, η αγορά ζητούσε λύσεις εδώ και τώρα. Η «Ημερησία του Σαββάτου» φιλοξένησε 12 επιχειρηματίες οι οποίοι εξέφραζαν την αγωνία τους για τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα που είχαν «βαλτώσει» αλλά και για την πολιτική αβεβαιότητα που πλήττει καίρια την επιχειρηματικότητα.
Ετσι, λοιπόν, η απόφαση για να έρθουν πιο μπροστά οι προεδρικές εκλογές βάζει ένα τέλος στην ταλαιπωρία αφού μέσα σε 20 ημέρες το πολιτικό σύστημα καλείται να αποφασίσει αν θα εκλέξει Πρόεδρο ή αν η ευθύνη για την επόμενη ημέρα της Ελλάδας θα πέσει στις πλάτες του ελληνικού λαού.
Η εκλογή Προέδρου ασφαλώς θα άρει το αδιέξοδο και θα περιορίσει την πολιτική οξύτητα των τελευταίων μηνών, κάνοντας έτσι ευκολότερη τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές, τη συμφωνία για την αξιολόγηση της οικονομίας και φυσικά τις οριστικές αποφάσεις, μέχρι τον Μάρτιο, για την προληπτική γραμμή στήριξης της χώρας.
Η απόφαση του Eurogroup για την παροχή δίμηνης παράτασης στο πρόγραμμα στήριξης εξελήφθη από την κυβέρνηση ως δικλίδα ασφαλείας ώστε να προχωρήσει στην ταχύτερη διαδικασία εκλογής Προέδρου. Αλλωστε, μέχρι τις 29 Δεκεμβρίου τουλάχιστον θα υπάρξει μια μίνιμουμ πολιτική συναίνεση ώστε να εξελιχθούν όλα σε κλίμα ομαλότητας. Αρκεί βεβαίως να μη δημιουργηθεί μια νοσηρή κατάσταση με «κουμπαράδες», «αποστάτες» και άλλα… κοσμητικά επίθετα που ακούστηκαν για βουλευτές που τολμούν να θέλουν εκλογή Προέδρου.
Η 29η Δεκεμβρίου, δύο ημέρες πριν χαράξει η νέα χρονιά, είναι η κρισιμότερη ημερομηνία πιθανότατα των τελευταίων ετών. Η εκλογή Προέδρου λαμβάνει ξεκάθαρα χαρακτήρα ψήφου εμπιστοσύνης ή καταδίκης της κυβέρνησης, αλλά με ευρύτερη πλειοψηφία 180 βουλευτών. Διότι αν εκλεγεί τότε Πρόεδρος, πολύ δύσκολα θα συνεχιστεί το κλίμα εκλογολογίας τους επόμενους μήνες. Η κυβέρνηση θα μπορεί να διαπραγματευτεί με περισσότερη άνεση τη συμφωνία με τους τροικανούς και ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να περιμένει την κατάλληλη χρονική στιγμή για να διεκδικήσει την εξουσία. Και βεβαίως δεν θα μπορεί να επικαλείται συνεχώς δυσαρμονία Βουλής και κοινωνίας, ούτε ότι η κυβέρνηση αυτή δεν έχει το δικαίωμα να κυβερνά.
Τίποτε δεν είναι σίγουρο στη μάχη που θα δοθεί. Τα «κουκιά» μετρώνται ένα – ένα με τις πληροφορίες να αναφέρουν ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ουσιαστικά κυνηγούν 5-6 βουλευτές για να συμπληρώσουν τους «180». Η μάχη θα κριθεί κυρίως σε ότι αφορά το πρόσωπο που θα επιλεγεί για να είναι υποψήφιος αλλά και την πίεση του ελληνικού λαού που στην συντριπτική του πλειοψηφία δεν θέλει πρόωρες εκλογές.
Αν, πάντως, δεν μπορέσει η παρούσα Βουλή να άρει το πολιτικό αδιέξοδο στις 29 Δεκεμβρίου, τότε η χώρα αυτόματα οδηγείται σε προεκλογική περίοδο μέχρι τις αρχές Φεβρουαρίου και άγνωστο αν θα μπορέσει στη συνέχεια να σχηματιστεί σταθερή κυβέρνηση. Αυτό σημαίνει ότι η διαπραγμάτευση για την οικονομία πάει πίσω, χάνονται τα χρονοδιαγράμματα και η παράταση που δόθηκε τελειώνει χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
Στην περίπτωση αυτή είναι σίγουρο ότι οι δανειστές θα επανέλθουν με ακόμη πιο σκληρούς όρους και με ακόμη πιο πιεστικά διλήμματα.
«Η»
