Aμόλησε ο τσοπάνης τα σκυλιά, αρσενικά και θηλυκά, να γαβγίζουν λυσσασμένα δεξιά και αριστερά, σε βουνά και σε λαγκάδια, σε πόλεις και χωριά, σε πλατείες και αυλές, για να σκιαχτούνε τα αρνιά και τα κατσίκια, να μη αλλάξουν στάνη.
Μεγάλα τσοπανόσκυλα πήραν τη γραμμή ανέβηκαν σε υψώματα και βάθρα, ακόμα και σε γυάλινες οθόνες κι αλυχτούσαν.
-Μη τολμήσετε να βγείτε έξω από το μαντρί γιατί θα σας φάνε οι λύκοι.
Μεγάλα τσοπανόσκυλα πήραν τη γραμμή ανέβηκαν σε υψώματα και βάθρα, ακόμα και σε γυάλινες οθόνες κι αλυχτούσαν.
-Μη τολμήσετε να βγείτε έξω από το μαντρί γιατί θα σας φάνε οι λύκοι.
Έξω απ το μαντρί ελλοχεύουν μεγάλοι κίνδυνοι. Οι λύκοι της Ευρώπης θα σας κατασπαράξουν. Αυτοί δεν είναι... καλοί όπως εμείς. Μπορεί εμείς να σας κουρέψαμε και να σας έχουμε πάρει τις κούρνιες σας, το μαλλί και το χορτάρι που βοσκάτε, αυτοί όμως θα σας φάνε τα κρέατα σας. Μπορεί εμείς να έχουμε πουλήσει τις στάνες και τα βοσκοτόπια σας που πια δεν τα εξουσιάζετε, αυτοί όμως θα σας πετάξουν στη θάλασσα και δεν θα βρίσκετε να φάτε πράσινο χορτάρι.
Ο άλλος τσοπάνης που σας υπόσχετε πως θα βρείτε χορτάρι να τρώτε και στάνες για να κοιμάστε, σας λέει ψέματα. Αφού εγώ ούτε χορτάρι άφησα ούτε στάνη απούλητη. Που θα βρει αυτός να σας ταΐσει;;;
Μείνετε στο μαντρί μου και σας υπόσχομαι ότι θα έλθουν καλύτερες μέρες για σας. Θα σας ταΐζω να παχύνετε για να μπορώ να σας παίρνω το μαλλί σας, το γάλα σας και το κρέας σας. Θα σας εξασφαλίσω καλύτερο τρόπο να σας σφάζω!
Κάποια απ τα αρνιά σήκωσαν κεφάλι και άρχισαν τα διαμαρτύρονται στον τσοπάνη τους.
-Τι μας λες τώρα;; Και εσύ δεν μας έδινες υποσχέσεις πριν δύο χρόνια ότι θα επαναδιαπραγματευτείς με τους Ευρωπαίους μεγαλοτσοπαναραίους και τσιφλικάδες ότι θα πετύχεις ευνοϊκότερους όρους ώστε να τρώμε περισσότερο και κάπως καλύτερα για να μας πιάνει το χορτάρι που τρώμε;; Και αντ αυτού τι έγινε;; Μόνο κουτόχορτο μας ταΐζεις δυο χρόνια τώρα. Ακόμα και οι μπιστικοί σου μόνο με λόγια προσπαθούν να μας χορτάσουν. Εσύ δεν μας έλεγες τόσο καιρό τώρα ότι τελειώνουν οι δύσκολες μέρες και θα δούμε φως;;; Πούντο το φως;;; Ακόμα και οι μέρες μας, έχουν σκοτεινιάσει. Τα αρνάκια μας το σκάνε νύχτα από τη μάντρα και φεύγουν σε άλλες στάνες, σε άλλα κράτη για να βρούνε τροφή να φάνε. Μας έταζες επενδύσεις σε βοσκοτόπια και τυροκομιά για να γίνεται το γάλα μας τυριά και γιαούρτια και τώρα ούτε γάλα δεν μπορούμε να κατεβάσουμε από την πείνα.
Εμείς θα φύγουμε από το μαντρί αυτό και θα σε αφήσουμε μονάχο με τα σκυλιά σου. Δεν ξέρουμε αν ο άλλος τσοπάνης θα μας δώσει όσα μας υπόσχεται, αλλά το ρισκάρουμε, θα πάμε στο μαντρί του, αφού δεν έχουμε κάτι καλύτερο να κάνουμε, ούτε κάτι να χάσουμε, αφού δεν μας έμεινε τίποτα πια. Ακόμα και τα μισά, ακόμα και το ένα τρίτο απ αυτά που μας τάζει αν μας δώσει, θα είμαστε ευχαριστημένοι. Όπως δοκιμάσαμε εσένα τότε, θέλουμε να δοκιμάσουμε κι εκείνον τώρα. Στο κάτω κάτω, όπως αλλάζουμε τώρα εσένα θα αλλάξουμε και εκείνον όταν έρθει η ώρα. Είναι η ώρα να αποφασίσουμε με το μυαλό μας. Άλλωστε μάθαμε πια ότι κανένα αρνί δεν σώθηκε ποτέ βελάζοντας. Μόνο όσα το έβαλαν στα πόδια, γλύτωσαν από τη σφαγή.
Και να σου πούμε κάτι;; Το αισθανόμαστε, το μυριζόμαστε στον αέρα ότι θα είμαστε καλύτερα, ας μη αγαπάμε τον άλλο τσοπάνη, ας μην τον εμπιστευόμαστε, αφού καταλάβαμε ότι όλοι οι τσοπάνηδες λέτε ψέματα σε μας τα αρνιά και τα κατσίκια, επειδή σας πιστεύουμε εύκολα. Χρόνια τώρα μας δουλεύετε για να περνάτε εσείς καλά και εμείς χειρότερα. Μετράτε τα κεφάλια μας και παίρνετε επιδοτήσεις, και εμάς μας ταΐζετε κουτόχορτο που είναι φτηνό.
Έχετε κάνει κολιγιά με τους ιδιοκτήτες αυτών των γυάλινων παραθύρων που μας λένε κάθε βράδυ τις ειδήσεις, και εμφανίζουν κάτι άλλα σκυλιά με γραβάτες και φουστόμπλουζες φιρμάτες για να μας φοβίζουν με τα λεγόμενα τους ότι λέει θα χρεοκοπήσουμε αν αλλάξουμε στάνη και τσοπάνο. Μα αφού είμαστε ήδη χρεοκοπημένοι τι θα αλλάξει για μας;;; Μήπως φοβούνται κάποιοι άλλοι από τα κονάκια σας και εσύ μαζί τους, ότι θα χάσετε τις κουτάλες που ανακατεύετε τα καζάνια με το γάλα μας, τις χύτρες που το βράζετε, και τις λαμαρίνες που στέλνετε στο φούρνο τα κρέατα μας;;;
Αν δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι για τα αρνιά και τα κατσίκια τι τα νοιάζει ποιος θα είναι ο τσοπάνης τους;;
Έτσι λοιπόν αποφασίσαμε να βάλουμε μπροστά τα κατσίκια με τα κέρατά τους και όλοι μαζί να γκρεμίσουμε τους φράχτες και να ορμήσουμε σε άλλα μαντριά, τουλάχιστον προς τα εκεί που έχουμε μια ελπίδα.
Μαζί σας δεν υπάρχει ελπίδα. Μας πρήξατε.
Από αἰέν ἀριστεύειν, μέσω "Το Γρέκι"
