Αρκετές ημέρες πριν ξεσπάσει η καταιγίδα στη Βουλή με τη διαφοροποίηση του Γαβριήλ Σακελλαρίδη και την παραίτησή του από το βουλευτικό αξίωμα, ο Αλ. Τσίπρας είχε κάνει σε στενό κύκλο συνομιλητών του -σύμφωνα με πληροφορίες της «κυριακάτικης δημοκρατίας- τη δυσοίωνη πρόβλεψη:«Μόνο δύο πράγματα μπορεί να ρίξουν την κυβέρνηση: Η πρώτη κατοικία και το ασφαλιστικό».
Κατά το ένα σκέλος, η προφητεία επιβεβαιώθηκε ως ένα βαθμό αφού η κυβέρνηση …..
από το βράδυ της Πέμπτης στηρίζεται πλέον όχι σε 155 αλλά σε 153 βουλευτές και αν ο κ. Σακελλαρίδης είχε ακολουθήσει άλλη τακτική, θα ήταν ακόμη ένας λιγότερος. Αυτός είναι και ο λόγος που δίνεται μέχρι εσχάτων η μάχη να μετακινηθούν χρονικά προς τα πίσω οι επώδυνες αποφάσεις για το ασφαλιστικό ώστε να περιοριστεί ο κίνδυνος ενός δεύτερου ισχυρού (αν όχι μοιραίου) ρήγματος στην κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Ο αρμόδιος υπουργός Γ. Κατρούγκαλος έχει αναβάλει περισσότερες από μια φορές -υπό την έντονη πίεση και του κομματικού επιτελείου της Κουμουνδούρου- την παρουσίαση του σχεδίου του για τις συντάξεις, αλλά από την άλλη πλευρά οι δανειστές κάθε άλλο παρά εμφανίζονται είναι διατεθειμένοι να το δεχτούν.
Στις ίδιες συζητήσεις του ο κ. Τσίπρας εκφράζει γενικότερη ανησυχία για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα αυτόν το χειμώνα και διατυπώνει την ελπίδα ότι εάν έως την άνοιξη αντέξει η κυβέρνηση τότε η κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί στη συνέχεια και άρα -παρά τη μικρή πλειοψηφία της στη Βουλή- να μην αντιμετωπίσει προβλήματα παραμονής στην εξουσία. Αυτή η ελπίδα στηρίζεται κυρίως στις εκτιμήσεις ότι θα αρχίσει να αλλάζει διεθνώς το κλίμα για την ελληνική οικονομία και -όπως λέει στους συνομιλητές του ο πρωθυπουργός- στη ροή κονδυλίων από το ΕΣΠΑ. Οι επόμενοι πέντε μήνες είναι πολλαπλά κρίσιμοι διότι εκτός των άλλων έως το Πάσχα πρέπει να υλοποιηθεί τουλάχιστον το 58% των δράσεων του τρίτου Μνημονίου μπροστά στις οποίες τα σημερινά μέτρα μοιάζουν με «χάδια»!
Επειδή πάντως ο κ. Τσίπρας επιχειρεί να μεταφέρει αυτές τις ενέσεις αισιοδοξίας και σε δύσπιστα στελέχη του, ορισμένοι μένουν με την εντύπωση ότι προσπαθεί ταυτόχρονα να αγοράσει πολιτικό χρόνο για να κατασιγάσει τις εσωκομματικές διεργασίες στον ΣΥΡΙΖΑ που προβλέπονται πολύ έντονες. Από τις συζητήσεις αυτές φαίνεται επίσης ότι ο πρωθυπουργός – σε μεγάλη απόσταση από τη δημόσια ρητορική του- έχει πλήρη επίγνωση του ναρκοπεδίου στο οποίο βρίσκεται αλλά και ότι ήδη σχεδιάζει πιθανές εναλλακτικές λύσεις που -όσο κι αν ακούγεται απίστευτο υπό τις παρούσες συνθήκες- περιλαμβάνουν και τις εκλογές!
Στο πλαίσιο αυτό η ανταρσία Σακελλαρίδη, έστω κι αν παραιτήθηκε από βουλευτής, θεωρείται πιο «επίφοβη» σε σχέση με τον Στ. Παναγούλη ο οποίος αποτελεί μεμονωμένη περίπτωση.Πίσω από τον κ. Σακελλαρίδη βρίσκεται η ομάδα των «53» η οποία τείνει να αποτελέσει -ύστερα από τη διάσπαση του καλοκαιριού και την αποχώρηση της Αριστερής Πλατφόρμας- τη νέα εσωκομματική αντιπολίτευση. Κατά τις πληροφορίες στην ομάδα αυτή (μέλος της οποίας υπήρξε τουλάχιστον μέχρι πρότινος και ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος) μετέχουν και περίπου δέκα εν ενεργεία βουλευτές οι οποίοι αποδέχθηκαν -όπως και ο κ. Σακελλαρίδης- να μπουν στις λίστες του Σεπτεμβρίου. Η συμμετοχή τους έγινε (λόγω και της πληροφόρησης από τον κ. Τσακαλώτο) εν γνώσει των σκληρών μέτρων που ετοιμάζονταν, άρα δεν τίθεται επί της ουσίας κανένα θέμα αιφνιδιασμού. Το έκαναν σε πολιτική βάση εν όψει των εξελίξεων της επόμενης μέρας στον ΣΥΡΙΖΑ. Η κόκκινη γραμμή που μάλιστα έχουν θέσει εσωτερικά στον κ. Τσίπρα είναι ότι δεν θα δεχθούν σε καμία περίπτωση το σχηματισμό οικουμενικής κυβέρνησης. Ο πρωθυπουργός μιλώντας τις τελευταίες ημέρες και με στελέχη των «53» φέρεται να επανέλαβε τη δέσμευση αυτή. Έτσι υπό την έννοια αυτή η παραίτηση Σακελλαρίδη επιδέχεται, κατά τους γνωρίζοντες το παρασκήνιο, δύο αναγνώσεων Η πρώτηέχει να κάνει με το γεγονός ότι παραχωρώντας τη βουλευτική έδρα της Α’ Αθηνών στον αναπληρωτή υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης Χριστόφορο Βερναρδάκη διευκόλυνε την επιβίωση της κυβέρνησης. Η δεύτερη συνδέεται με το μήνυμα «επιφυλακής» που έστειλε η νέα εσωκομματική αντιπολίτευση υπό την ομηρία της οποίας τελεί πια το Μέγαρο Μαξίμου. Δεν είναι μάλιστα τυχαίο ότι υπέρ του κ. Σακελλαρίδη τάχθηκαν αμέσως ο πρώην γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ Τάσος Κορωνάκης και αποχωρήσαντες πρώην βουλευτές όπως η Ηρώ Διώτη καθώς και ότι η ομάδα των «53 έχει αποκαταστήσει, σύμφωνα με πληροφορίες, διαύλους επικοινωνίας με την Λαϊκή Ενότητα του Παν. Λαφαζάνη.
Αρκετοί υποστηρίζουν ότι το προσεχές διάστημα θα επαναληφθεί ανάλογο εσωκομματικό σκηνικό με εκείνου του προηγούμενου οκταμήνου αλλά με τη διαφορά ότι στη θέση της Αριστερής Πλατφόρμας θα βρίσκονται οι «53». Από την πλευρά του ο κ. Τσίπρας δεν κρύβει ότι αν κινδυνεύσει η πλειοψηφία του στη Βουλή θα ήθελε τη στήριξη της Φ. Γεννηματά και του Στ. Θεοδωράκη. Αμφότεροι όμως (όπως αποκάλυψε πρώτη η «κυριακάτικη δημοκρατία») έχουν κάθε λόγο να είναι αρνητικοί και αντιτάσσουν το σενάριο της κυβέρνησης ευρύτερης συνεργασίας με τη συμμετοχή δηλαδή και της ΝΔ. Λόγω της άρνησης αυτής, την πολιτική πίεση προς τα κόμματα της αντιπολίτευσης (εν αναμονή και της εκλογής ηγεσίας στη ΝΔ) ανέλαβε να μεταφέρει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος ύστερα από την προχθεσινή συνάντησή του με τον κ. Τσίπρα.
Πάντως από τη μία πλευρά ο πρωθυπουργός αντιμετωπίζει την πίεση των εν δυνάμει εταίρων του για οικουμενική κυβέρνηση και από την άλλη την αντίθεση μιας σημαντικής πλέον μερίδας του κόμματός του σε κάτι τέτοιο. Μια λύση, για να συμβεί το πρώτο, είναι να διακινδυνεύσει άλλη μια διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ έστω και μικρότερης κλίμακας. Ήδη η «Αυγή» βάλλει συστηματικά κατά των «53» όπως έκανε μέχρι πρότινος κατά της πτέρυγας Λαφαζάνη.Ωστόσο υπάρχει και το μεγαλύτερο πρόβλημα ότι σε μια οικουμενική πολύ δύσκολα θα μπορέσει να κρατήσει ο ίδιος των θώκο του πρωθυπουργού. Τούτων δοθέντων επανέρχονται ακροθιγώς τα σενάρια των εαρινών εκλογών. Μάλιστα ο κ. Τσίπρας, όπως πληροφορείται η «κυριακάτικη δημοκρατία», εκφράζει στις συζητήσεις του την άποψη ότι εάν οδηγηθούν εκεί τα πράγματα ο ΣΥΡΙΖΑ θα υποστεί μεν μια μεγάλη μείωση των δυνάμεων του αλλά θα καταφέρει να συγκρατήσει -έναντι του 36,5% του Σεπτεμβρίου- περίπου 25% και να διατηρήσει τον έλεγχο των πολιτικών εξελίξεων.
Ανδρέας Καψαμπέλης
Ανδρέας Καψαμπέλης
