Επισημαίνει ο Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος *
Ήλπιζα, αν και δεν το πίστευα, να δω μεγάλες διαδηλώσεις ειρηνιστών στην Ελλάδα κατά της τρομοκρατίας και κατά του εξολοθρευτικού πολέμου Δυτικών και Ρώσων στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας! Ωστόσο, μάλλον δεν περίμενα τα περισσότερα παλαιά και νέα ΜΜΕ στην Ελλάδα να «θάψουν» την είδηση των μεγάλων διαδηλώσεων στην Ισπανία υπέρ της ειρήνης, εναντίον των πολεμικών κραυγών και επεμβάσεων στο όνομα της τρομοκρατίας και ασφαλώς εναντίον των ………
τζιχαντιστών.
Όχι στην εμπλοκή της χώρας τους στον πόλεμο κατά του Ισλαμικού Κράτους, βροντοφώναξαν δεκάδες χιλιάδες πολίτες σε όλες σχεδόν τις μεγάλες πόλεις της Ισπανίας, με αποτέλεσμα ο δεξιός πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι να αναδιπλωθεί και να διαβεβαιώνει σε όλους τους τόνους πως θα είναι πολύ προσεκτικός και μετριοπαθείς στις αποφάσεις του για το ζήτημα!
Εσύ συμπατριώτη τι κάνεις, που ζεις μάλιστα σε μια χώρα πολύ πιο ευαίσθητη γεωπολιτικώς στο ζήτημα, ενώ έχεις το θεωρητικό πλεονέκτημα να κυβερνάσαι από μη-φιλοπόλεμους αριστερούς; Καλλιεργείς το αφήγημα του πολέμου στην γειτονιά σου, σαν να προσβλέπεις στον πόλεμο για να σωθείς από την μιζέρια και το οικονομικό αδιέξοδο που προκαλεί η ανορθόδοξη και άκρως υποκριτική συντεταγμένη πτώχευση κράτους και τραπεζών;
Είσαι ηλίθιο και άθλιο μισανθρωπάκι, στο βαθμό που ως απάντηση στην τρομοκρατία και την δολοφονική μανία κάποιον απολύτως διαταραγμένων ψυχικά ισλαμιστών, προβάλεις υπερηφάνως τον μαζικό θάνατο που προκαλούν οι θερμοβαρικές και άλλες, ιδιαίτερα εξοντωτικές βόμβες των ομόθρησκων ρώσων! Τηρούμενων των αναλογιών, είναι σαν κάποιος που τοποθετούσε τον εαυτό του στο στρατόπεδο των ΗΠΑ, στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο να θριαμβολογούσε ικανοποιημένος για την ρήψη δύο ατομικών βομβών στην Ιαπωνία! Διψάς για αίμα απίστων και υπέρτερη καταστροφική ισχύ, άνθρωπε του Θεού! Σιχαμένο, άνανδρο ανθρωπάκι, που αν υπήρχε Θεός, πρώτα εσένα θα καταριόταν μια και προσβάλεις την δική του οντότητα.
Μα, ο Πούτιν φέρεται να είπε πως «η συγχώρεση των τρομοκρατών είναι στο χέρι του Θεού, δική μου δουλειά είναι να τους στείλω σ’ αυτόν»! Ούτε ο αυτοκρατορίσκος, αρχιλαϊκιστής Πούτιν δεν θα μπορούσε να εκστομίσει τέτοια ύβρι προς τον Θεό και τέτοια βρωμερή χυδαιότητα που εκφράζει με σαφήνεια τον ψυχισμό παρανοϊκών φασιστών, οι οποίοι δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με τον πολιτισμό που οι ίδιοι υπερηφάνως συνδέουν με την πολιτική και εθνική τους ταυτότητα! Ένα μηδενικό με την ιδιότητα της δημοσιογράφου του «Russia Today», κυκλοφόρησε αυτή την αφηγηματική αθλιότητα για προφανείς λόγους, οι οποίοι, ωστόσο, έγιναν τα λόγια της ψυχής μιας σημαντικής μερίδας των ελλήνων, τουλάχιστον στο πλαίσιο του διαδικτύου. Πολύ άρεσε στους συμπολίτες μας αυτή η αποστροφή. Και πολύ αρέσει η φαντασίωση ενός γεροδεμένου Πούτιν, ο οποίος ως τιμωρός εκ μέρους του Ορθόδοξου Θεού, αντιμετωπίζει με δολοφονική μανία και ασύμμετρη εξόντωση τις ασύμμετρες απειλές και ενέργειες των τρομοκρατών ισλαμιστών!
Την ώρα που οι ισπανοί διαδηλώνουν υπέρ της ειρήνης, εσύ συμπατριώτη ανθρωπάκο, διαδηλώνεις δια μέσου του διαδικτύου υπέρ του πολέμου! Εδώ η φαντασίωση οργιάζει, συναντώντας τα πλέον ταπεινά ένστικτα του ανθρώπινου είδους για να τα διεγείρει και να επενδύσει σε αυτά. Ονειροφαντάζεσαι σαν μανιακός να κάνουν οι ρώσοι αυτά που εσύ επιθυμείς, αλλά ποτέ δεν θα τολμούσες να κάνεις, εναντίον των τούρκων. Συμπεριφέρεσαι ως πολεμοχαρής, αφήνοντας ελεύθερο στο διαδίκτυο το αρρωστημένο σου σύμπλεγμα και αθεράπευτα απωθημένα, τα οποία συνδέονται ασφαλώς με μία τυφλή εθνικιστική κουλτούρα, η οποία αποτελεί μία απολύτως διαστροφική της πραγματικότητας και της ιστορίας κατασκευή. Και γι’ αυτό ακριβώς είσαι επικίνδυνος για την ελληνική κοινωνία.
Όχι, δεν θα συμβιβαστούμε με αυτό, δεν θα υποταχθώ προσωπικά σε αυτή την φασιστικού χαρακτήρα βαρβαρότητα, όπως δεν θα μπορέσω και να κάνω ότι την αγνοώ, όπως κάνουν άλλοι δημοκράτες και ειρηνιστές συμπολίτες μου, ακόμα και συνάδελφοί μου από τον χώρο των διεθνών σχέσεων και διεθνών πολιτικών.
Εμείς οι έλληνες θα έπρεπε αυτή την περίοδο για σπουδαίους θετικούς και αποθετικούς λόγους, να πρωτοστατούμε στον κόσμο υπέρ της ειρήνης στην ευρύτερη περιοχή που ξεκινά από την Ευρασία για να περάσει από την Εγγύς Ανατολή και να καταλήξει σε ολόκληρη την Βόρειο και Ανατολική Αφρική, αντί σαν θρασύδειλα, χαμηλής ηθικής υπόστασης ανθρωπάκια, να προσδοκούμε την έναρξη ενός ρωσοτουρκικού πολέμου, ή αντιστάθμισμα (compensation) του προσφυγικού με τα μέτρα λιτότητας που συνομολόγησε η πλειονότητα του πολιτικού συστήματος με τους επίσημους δανειστές του ελληνικού κράτους!
Είμαι βέβαιος πως αν συμβεί η πολεμική σύγκρουση που τόσο επιθυμείς, θα είσαι πρώτος εσύ που θα κρυφτείς και θα μοιρολογείς. Έτσι έκανες πάντα, είτε ως γερμανοτσολιάς στο πρόσφατο παρελθόν, είτε ως κομμουνιστής ηγέτης ή καθοδηγητής, για να πληρώσει στην συνέχεια η ελληνική κοινωνία τα σπασμένα και οι έλληνες έντιμοι πατριώτες είτε δεξιοί, είτε αριστεροί – κυρίως οι δεύτεροι στην περίπτωσή μας – μεγάλο τίμημα.
Δεν είναι το ζήτημα πως η Ελλάδα φαίνεται ήδη να έχει επιλέξει στρατόπεδο σε μια υποθετική ρωσοτουρκική σύγκρουση. Αυτό θα μπορούσε να ήταν απολύτως κατανοητό. Το παράλογο και όχι απλώς παράδοξο, είναι μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας να εμφανίζεται πολύ θερμό στην πιθανότητα θερμής ανάφλεξης στις ρωσοτουρκικές σχέσεις, σαν να μην μπορεί κανείς να φανταστεί τις πραγματικές απειλές από μια τέτοια εξέλιξη για το ελληνικό εθνικό συμφέρον στην περιοχή. Ρίχνουμε ένα πυκνό πέπλο άγνοιας μπροστά στα μάτια μας για να κρύψουμε τις πραγματικότητες που αφορούν στην ένταξη της Ελλάδας στην Δυτική Συμμαχία, όπως και διεθνείς πραγματικότητες που αφορούν σε μία γεωπολιτική διάρθρωση όπου Ρωσία και Τουρκία αποτελούν τους ακρογωνιαίους λίθους ασφαλείας του παγκόσμιου συστήματος.
Είναι προφανές ότι ούτε να φανταστείς δεν μπορείς – όπως δεν μπορώ κι εγώ που επί 33 χρόνια ασχολούμαι επαγγελματικά με τις διεθνείς σχέσεις – το πού θα μπορούσε να οδηγήσει η κλιμάκωση της απολύτως ασαφούς σημερινής διένεξης μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας. Φοβάμαι ότι τον αρρωστημένα συμπλεγματικό, σύγχρονο έλληνα μισάνθρωπο δεν τον απασχολεί καν αυτό το ζήτημα. Αυτός, νοιώθοντας να χάνει τις σταθερές που όριζαν την φούσκα της ευημερίας του, μοιάζει να πιστεύει πως η «αναρχοποίηση» των μεταβλητών που ορίζουν την σχετική σταθερότητα του παγκόσμιου συστήματος, όπως και εκείνη ιδιαιτέρως στην ευρύτερη περιοχή όπου εντάσσεται γεωπολιτικώς και γεωστρατηγικώς η χώρα μας και το εθνικό συμφέρον, θα λειτουργήσει υπέρ του.
Πρόκειται για την ψευδαίσθηση με την μορφή της ψύχωσης, που οδήγησε ευρωπαϊκές κοινωνίες στην αυγή του προηγούμενου αιώνα να διαγράψουν τον πολιτισμό που είχαν κατακτήσει και να προβούν σε ένα παιχνίδι αλληλοεξόντωσης που καταβρόχθιζε εκατομμύρια ζωές, κυρίως νέων στην ηλικία ανθρώπων. Αργότερα, κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν ήταν τόσο οι στρατιώτες που έχαναν μαζικά την ζωή τους, εξευτελιζόμενοι στα πεδία των μαχών, αλλά πολίτες όλων των κατηγοριών και ιδιαίτερα φτωχοί και αποκλεισμένοι, καθώς και υπό εκκαθάριση μειονότητες.
Κι όμως, υπάρχει μεγάλη μερίδα σημερινών ελλήνων που τυφλωμένοι από το αθεράπευτο σύμπλεγμα και μια διάθεση εκδικητικότητας εναντίον αυτών που ο δεξιός ή αριστερός φασισμός ορίζει ως υπεύθυνους της φτωχοποίησής τους και της προσβολής τους, εμφανίζονται να επιδιώκουν πολεμικές καταστάσεις με το μιλιταριστικό αφήγημα και με τα σύμβολά του (τανκς, αεροπλάνα, πολεμικά πλοία κλπ) να είναι αυτό, αυτή την φορά που ποδοσφαιροποιεί την πολιτική!
Το χειρότερο, μάλιστα, είναι ότι όλοι αυτοί πιστεύουν ότι είναι πατριώτες. Καμία σχέση! Μάλλον σοβαρά διαταραγμένες ψυχικώς και πνευματικώς υπάρξεις είναι, που διψούν για εικόνες αίματος και ένα σήριαλ πολεμικών επιχειρήσεων μεγάλης κλίμακας. Μεγάλη είναι η παρεξήγηση εδώ! Τα ανθρωπάκια αυτά πιστεύουν πως για άλλη μια φορά θα παρακολουθήσουν τον πόλεμο από τις οθόνες τους, ξαπλωμένοι μόνοι ή με φίλους στον καναπέ, ή καθισμένοι μπροστά στον υπολογιστή τους για να σχολιάζουν αναπαριστώντας με λέξεις τον διαταραγμένο ψυχισμό τους και την εκδικητικότητά τους – στην πραγματικότητα εναντίον του εαυτού τους που έχουν κάποιους λόγους να μισούν, καθώς δεν μοιάζει να ικανοποιεί τις προσδοκίες τους.
Πατριώτης είναι αυτός που δεν αφήνει αχαλίνωτο το σύμπλεγμά του, ούτε τον ρατσισμό του, ούτε την εκδικητική μανία του! Πατριώτης είναι αυτός που στοχάζεται και δρα με όπλο την ψύχραιμη ανθρωποκεντρική και ταυτόχρονα βιοοικονομική κρίση του. Που λαμβάνει υπόψιν τις πραγματικές σχέσεις στην κοινωνία του και στο παγκόσμιο σύστημα. Που δεν έχει ιστορικές προκαταλήψεις και δεν τον συνεπαίρνουν θρησκευτικές ή εθνικιστικές δοξασίες. Που δεν χαράσσει το μέλλον του στην βάση του συμπλέγματος που δημιουργεί το παρελθόν. Που νοιάζεται για την ιστορία και τον πολιτισμό της ανθρωπότητας, μελετώντας απροκατάληπτα όλες τις πηγές που φέρνει στο φως η επιστημονική έρευνα και δεν εγκλωβίζεται σε πολιτικού χαρακτήρα μυθοπλασίες, συνδεδεμένες με την φασιστική έννοια της «συλλογικής μνήμης». Πατριώτης είναι αυτός που επιχειρεί να κάνει διαρκώς και περισσότερο αμερόληπτη κριτική ανάλυση στην κοινωνική καθημερινότητα και στην παγκόσμια συγκυρία, αλλά όταν υποστεί επίθεση η χώρα του από οποιονδήποτε δεν θα αναρωτηθεί πού είναι το δίκαιο και πού το άδικο, αλλά θα μεταβληθεί σε στρατιώτη, αγωνιστή υπέρ αυτής.
* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
