Για άλλη μια φορά ήρθε Απόφαση του Ακυρωτικού Διοικητικού Εφετείου Αθηνών να δικαιώσει τις καταγγελίες και την εναντίωσή μας σε αυθαίρετες τιμωρητικές, εξοντωτικές «μετακινήσεις», που η Περιφερειακή Αρχή Πατούλη επιμένει να πραγματοποιεί, υπηρετώντας διαφόρων ειδών σκοπιμότητες και διώκοντας κάθε φωνή, που σηκώνει ανάστημα στην αυθαιρεσία.
Πρόκειται για την 269/2023 Απόφαση, που ήρθε να ακυρώσει και την 2η αυθαίρετη «μετακίνηση» του συναδέλφου Παναγιώτη Ντόντου, μέλους του Δ.Σ. του Συλλόγου και του Γ.Σ. της ΟΣΥΑΠΕ, που ήρθε να απαντήσει σε ζητήματα που είχαμε θέσει για τις «μετακινήσεις» και με το υπ’ αριθ. 230/26-10-2021 Εξώδικο του Συλλόγου μας, προς την Διοίκηση και τα μέλη του Υπηρεσιακού Συμβουλίου, όταν παρέπεμψε το θέμα σε αυτό ο Περιφερειάρχης.
Και η απόφασή αυτή, αμετάκλητη και άμεσα εκτελεστή ήρθε να ακουμπήσει στο δίκιο, που διαλαλούμε ότι έχουμε, ήρθε να σταθεί απέναντι στην αδικία, που «πνίγει» εδώ και χρόνια πολλούς εργαζόμενους…, ήρθε και συμπλήρωσε την προηγούμενη υπ’ αριθμ. 1261/2021 Απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών.
| Και η απόφασή αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία, γιατί αφορά τους εργαζόμενους των Περιφερειών, ξεδιαλύνει ζητήματα, βάζει φρένο σε ανάλογες ενέργειες των Περιφερειαρχών. |
Είναι χαρακτηριστικά τα αναφερόμενα στην υπ’ αριθμ. 269/2023 Απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών :
- «Στην περίπτωση όμως μετακινήσεως υπαλλήλου σε οργανική μονάδα άλλης περιφερειακής ενότητος από αυτήν στην οποία ανήκει η οργανική του θέση, χωρίς την υποβολή εκ μέρους του σχετικής αιτήσεως, επιβάλλεται η επίκληση λόγων εξαιρετικής υπηρεσιακής ανάγκης που απαιτούν την μετακίνησή του. Περαιτέρω, στις μεταθέσεις ή μετακινήσεις προσωπικού, οι οποίες αποσκοπούν σε κάλυψη υπηρεσιακών αναγκών, το Υπηρεσιακό Συμβούλιο πρέπει να γνωμοδοτεί αδέσμευτο από τις υποδείξεις της Διοικήσεως, ως προς το πρόσωπο του μετακινουμένου και την θέση στην οποία πρέπει να γίνει η μετακίνηση. Συνεπώς, το ερώτημα της Διοικήσεως προς το Υπηρεσιακό Συμβούλιο πρέπει να περιλαμβάνει τις κενές προς πλήρωση θέσεις, τα ονόματα των προσώπων τα οποία τυπικώς μπορούν να μετατεθούν και τις τυχόν υφιστάμενες αιτήσεις μεταθέσεως. Μόνον δε στην περίπτωση υπάρξεως συγκεκριμένης ανάγκης μεταθέσεως-μετακινήσεως ορισμένου προσώπου δύναται η Διοίκηση να υποδείξει αιτιολογημένως την μετάθεση ή μετακίνηση του προσώπου αυτού ( ΣτΕ 378/1984, 4443, 4448/1986, πρβλ. ΣτΕ 4837/1987, 2231/1996, 1772/2000, 258/2001).»
- «…το υπηρεσιακό συμβούλιο, επί της γνωμοδοτήσεως του οποίου ερείδεται η προσβαλλόμενη πράξη, εγνωμοδότησε θετικώς για την εκ νέου μετακίνηση του αιτούντος στην επίμαχο θέση, κατόπιν ερωτήματος που του υπεβλήθη από τον Περιφερειάρχη Αττικής, με την υπόδειξη μόνον του αιτούντος ως μετακινητέου, χωρίς αναφορά των λοιπών υπηρετούντων υπαλλήλων, Προϊσταμένων και Αναπληρωτών Προϊσταμένων των Διευθύνσεων της Περιφερείας Αττικής, οι οποίοι θα μπορούσαν τυπικώς να μετακινηθούν αντ΄ αυτού, δηλαδή κατόπιν ονομαστικού ερωτήματος.».
- Και συνεχίζει «..η αόριστος αναφορά της υποστελεχώσεως των υπηρεσιών της Περιφερείας, δεν είναι δυνατόν να προσδώσει επαρκή αιτιολογία στην ανάγκη μετακινήσεως αναγκαστικώς του αιτούντος έναντι άλλων συνυπηρετούντων συναδέλφων του, αλλά και ούτε είναι δυνατόν να στοιχειοθετήσει το ανεπηρέαστο (από τις έντονες υποδείξεις της Διοικήσεως) της κρίσεώς του. Εξ άλλου, τόσον στην εν λόγω γνωμοδότηση του υπηρεσιακού συμβουλίου, όσον και στην προσβαλλόμενη απόφαση, δεν προσδιορίζεται επακριβώς, δια της παραθέσεως συγκεκριμένων στοιχείων, η εξαιρετική υπηρεσιακή ανάγκη, η θεραπεία της οποίας επιτυγχάνεται με την μετακίνηση αποκλειστικώς του αιτούντος στην επίμαχο υπηρεσία, δεδομένου ότι, η αόριστος αναφορά στην κατάσταση της πανδημίας και στην εξ αυτής ανάγκη ελέγχων για την τήρηση των υγειονομικών πρωτοκόλλων με σκοπό την περιφρούρηση της δημοσίας υγείας, κατά τα κοινώς γνωστά, δεν εντοπίζεται μόνον στην εδαφική περιοχή του δυτικού τομέως Αττικής, αλλά επεκτείνεται και επικαλύπτει ολόκληρο την χώρα….».
Τα παραπάνω αναφερόμενα αποδεικνύουν την ορθότητα όσων γράφτηκαν πολλές φορές σε ανακοινώσεις μας καθώς και στο υπ’ αριθμ. 133/11-9-2018 έγγραφο της ΟΣΥΑΠΕ αμέσως μετά την ψήφιση του άρθρου 219 του ν. 4555/2018, για τις «μετακινήσεις», που αποτέλεσε την ικανοποίηση αγωνιστικών διεκδικήσεων πολλών χρόνων, προκειμένου να μπουν κανόνες στις περιπτώσεις, που οι υπάλληλοι των Περιφερειών «μετακινούνται» σε άλλη Περιφερειακή Ενότητα, τόσο μετά από αίτημά τους, όσο και σε «εξαιρετικές ανάγκες» (νοούνται λόγοι έκτακτης και απρόβλεπτης και όχι κανονικής και συνήθους υπηρεσιακής ανάγκης) ώστε να προστατεύονται τα δικαιώματά τους. Ταυτόχρονα δείχνουν και την ανάγκη να δυναμώσουμε τον αγώνα για ακύρωση της ρύθμισης – τροπολογίας Βορίδη – Πατούλη, που πετσόκοψαν το εύρος της ισχύουσας ρύθμισης όσον αφορά την Περιφέρεια Αττικής.
Η Απόφαση 269/2023 του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών χτυπάει την αλαζονεία της Περιφερειακής Αρχής της ΝΔ, των υπηρεσιακών της στηριγμάτων, που κατά παραγγελία υλοποιούν τα «θέλω» της και τις επιταγές της, καθώς και τη σαθρή επιχειρηματολογία του εργοδοτικού συνδικαλισμού που λειτουργεί ως άλλοθι της αντεργατικής πολιτικής.
Να θυμίσουμε την υπερψήφιση της «μετακίνησης» από την επικεφαλής της παράταξης της «Αναγέννησης» στο Υπηρεσιακό Συμβούλιο, την απαράδεκτη επιχειρηματολογία της κατά την σχετική συζήτηση στο Δ.Σ., αλλά και στις ανακοινώσεις της.
Έγραφε στις 31/1/2022 «Θεωρούμε την συγκεκριμένη μετακίνηση νόμιμη ως Διοικητική Πράξη… Σαφώς και δεν πρόκειται για μετάθεση, αφού στην Περιφέρεια Αττικής δεν έχει εφαρμογή ο όρος…»!!! Και συνέχιζε στις 20/12/2022 όταν η Περιφερειακή Αρχή «ξαναχτύπησε» με νέες «μετακινήσεις» συναδέλφων «Άλλωστε το σύστημα κυκλικής μετακίνησης των υπαλλήλων στο σύγχρονο διοικητικό management, προσφέρει την δυνατότητα απόκτησής γνώσεων και εμπειριών σε διαφορετικά επίπεδα του οργανισμού και ως εκ τούτου θεωρείται θεμιτό προς τους εργαζόμενους και αποτελεσματικός τρόπος άσκησης διοίκησης»!!!
Δυστυχώς όμως γα την Περιφερειακή Αρχή και τα στηρίγματά της, η Απόφαση του Ακυρωτικού Διοικητικού Εφετείου Αθηνών αποτελεί πλέον νομολογία, είναι αμετάκλητη και άμεσα εκτελεστή και έχει υποχρέωση συμμόρφωσης…
