Η ανταπόκριση ήταν απίστευτη, μέσα σε λίγες εβδομάδες έγινε το άρθρο μας με τις περισσότερες προβολές όλων των εποχών και έκτοτε διατηρεί σταθερή επισκεψιμότητα.
Όμως, ο χρόνος περνάει και καθώς δημοσιεύονταν νέα δεδομένα και νέα στοιχεία ήρθαν στο φως, κατέστη σαφές ότι έπρεπε να ενημερώσουμε το άρθρο – όχι μόνο όσον αφορά τα γεγονότα, αλλά και την προσέγγιση.
Έτσι, εδώ είναι όλα τα επικαιροποιημένα βασικά στοιχεία και πηγές σχετικά με την υποτιθέμενη “πανδημία”, για να σας βοηθήσουμε να κατανοήσετε τι έχει συμβεί στον κόσμο από τον Ιανουάριο του 2020 και να βοηθήσουμε στη διαφώτιση οποιουδήποτε φίλου σας που μπορεί να είναι ακόμα παγιδευμένος στην ομίχλη της Νέας Κανονικότητας.
Μέρος Ι: Συμπτώματα
ΝΕΟ 1. Ο “Covid19” και η γρίπη έχουν πανομοιότυπα συμπτώματα
Δεν υπάρχουν συμπτώματα ή συλλογές συμπτωμάτων μοναδικά ή ειδικά για το “Covid” και μόνο για το “Covid”. Όλα τα συμπτώματα του “Covid” είναι κοινά σε πολλές άλλες ασθένειες και καταστάσεις, συμπεριλαμβανομένης της συλλογής των κοινών αναπνευστικών λοιμώξεων που στην καθομιλουμένη είναι γνωστές ως “γρίπη”.
Αυτό παραδέχονται αβίαστα οι κύριες πηγές και οι “ειδικοί”, οι οποίοι περιγράφουν συστηματικά τα συμπτώματα του “Covid” ως “συμπτώματα γρίπης”.
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του Κέντρου Ελέγχου Ασθενειών των ΗΠΑ που συγκρίνει το “Covid” με τη γρίπη:
“Δεν μπορείτε να διακρίνετε τη διαφορά μεταξύ της γρίπης και του COVID-19 κοιτάζοντας μόνο τα συμπτώματα, επειδή έχουν ορισμένα από τα ίδια συμπτώματα.
Ενώ το NHS του Ηνωμένου Βασιλείου δηλώνει: “Η ασθένεια είναι πολύ επικίνδυνη:
“Τα συμπτώματα [του Covid] μοιάζουν πολύ με τα συμπτώματα άλλων ασθενειών, όπως το κρυολόγημα και η γρίπη.
Ενώ όλες οι κυρίαρχες πηγές κουβεντιάζουν την παραδοχή με μαλακή γλώσσα – “μερικά από τα ίδια συμπτώματα”, “πολύ παρόμοια” – η αλήθεια είναι ότι τα συμπτώματα είναι πανομοιότυπα. Τα μόνα σημεία διαφοράς που παρατηρήθηκαν ποτέ είναι οι αμφιταλαντεύσεις σχετικά με τη σοβαρότητα και το χρόνο εμφάνισης.
Αυτό το άρθρο από το Health Partners υπογραμμίζει ότι το “Covid” μπορεί να είναι και πιο σοβαρό Ή πιο ήπιο από τη γρίπη, σημειώνοντας ότι το “Covid” μπορεί μερικές φορές να “μοιάζει περισσότερο με κρυολόγημα”
Ενώ σύμφωνα με την Mayo Clinic, στο άρθρο της για το “Covid” έναντι της γρίπης, η μόνη διαφορά στα συμπτώματα είναι ότι: “εμφανίζονται σε διαφορετικούς χρόνους”.
ΝΕΟ 2. Οι “αλλοιώσεις θαμπής υάλου (Ground glass opacities)” ΔΕΝ είναι μοναδικές στον “Covid”
Στις αρχές της πανδημίας, αναφέρθηκε ότι η ιατρική απεικόνιση αποκάλυψε αυτό που ονομάζουν “αδιαφάνεια γυαλιού εδάφους” στους πνεύμονες των ύποπτων περιπτώσεων “Covid” και ότι αυτό χρησιμοποιήθηκε για τη διάγνωση των ασθενών, αλλά οι αλλοιώσεις θαμπής υάλου δεν είναι μοναδικές στο “Covid”.
Σύμφωνα με μια γερμανική εργασία που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Radiologie το 2010:
“Οι αλλοιώσεις θαμπής υάλου (GGO) ορίζεται ως διάχυτη πνευμονική διήθηση [η οποία μπορεί να προκαλείται από] οίδημα, πνευμονία του εναέριου χώρου και διάμεση πνευμονία, μη λοιμώδη πνευμονίτιδα καθώς και εκδηλώσεις όγκου. Φυσιολογικές διεργασίες, όπως ο κακός αερισμός των εξαρτημένων πνευμονικών περιοχών και οι επιδράσεις της εκπνοής μπορούν επίσης να παρουσιαστούν ως αδιαφάνεια γυαλιού εδάφους.
Το 2012 το περιοδικό Journal of Respiratory Care δημοσίευσε μια εργασία με θέμα “The Imaging of Acute Respiratory Distress Syndrome”, (“Η απεικόνιση του συνδρόμου οξείας αναπνευστικής δυσχέρειας”) στην οποία περιγράφεται η GGO ως εξής [η έμφαση προστέθηκε]:
“Οι αλλοιώσεις θαμπής υάλου στην αξονική τομογραφία είναι ένα μη ειδικό σημείο που αντικατοπτρίζει μια συνολική μείωση της περιεκτικότητας του αέρα του προσβεβλημένου πνεύμονα
Το 2022, το Lancet δημοσίευσε μια μελέτη περίπτωσης από έναν Ινδό γιατρό με τον κυριολεκτικό τίτλο: “Ground glass opacities are not always COVID-19” (Οι αλλοιώσεις θαμπής υάλου εν είναι πάντοτε Covid).
Ένα άλλο άρθρο, που δημοσιεύθηκε από το Health.com τον Μάιο του 2022, υπογραμμίζει ότι:
[…] μπορούν να εμφανιστούν λόγω άλλων παθήσεων και λοιμώξεων
Εν ολίγοις, οι GGO είναι μια συνηθισμένη παρουσίαση πνευμονικής νόσου ή τραυματισμού και σχετίζονται με την πνευμονία, την πνευμονίτιδα, τη φυματίωση και πολλές άλλες παθήσεις.
ΝΕΟ 3. Η απώλεια της όσφρησης και της γεύσης δεν είναι μοναδική για τoν Covid”
Όπως και με τις GGOs, έχει αναφερθεί ευρέως ότι η απώλεια της αίσθησης της γεύσης και της όσφρησης είναι το αποκαλυπτικό σημάδι του “Covid”, αλλά αυτό είναι ένα γνωστό σύμπτωμα πολλών λοιμώξεων του ανώτερου αναπνευστικού.
Σύμφωνα με ένα άρθρο του 2001 που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Κονέκτικατ:
“ Στους ενήλικες, οι δύο πιο συχνές αιτίες προβλημάτων όσφρησης που βλέπουμε στην κλινική μας είναι οι εξής (1) απώλεια της όσφρησης λόγω μιας συνεχιζόμενης διαδικασίας στη μύτη και/ή στα ιγμόρεια, όπως οι ρινικές αλλεργίες και (2) απώλεια της όσφρησης λόγω τραυματισμού του εξειδικευμένου νευρικού ιστού στην κορυφή της μύτης (ή ενδεχομένως των ανώτερων οσφρητικών οδών στον εγκέφαλο) από προηγούμενη ιογενή λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού.
Πολλές κοινές ιατρικές παθήσεις είναι γνωστό ότι προκαλούν τόσο οξεία όσο και χρόνια βλάβη στην αίσθηση της όσφρησης και της γεύσης, σύμφωνα με το NHS του Ηνωμένου Βασιλείου:
“Οι αλλαγές στην αίσθηση της όσφρησης προκαλούνται συχνότερα από κρυολόγημα ή γρίπη, ιγμορίτιδα (λοίμωξη των παραρρινίων κόλπων) [ή] αλλεργίες (όπως η αλλεργική ρινίτιδα)
Μέρος II: Διάγνωση και τεστ PCR
ΝΕΟ 4. Δεν είναι δυνατή η κλινική διάγνωση του “Covid19”
Η κλινική διάγνωση είναι η πρακτική της διάγνωσης μιας νόσου με βάση ένα μοναδικό σύμπτωμα ή μια συλλογή συμπτωμάτων. Το λεξικό Wiktionary την ορίζει ως εξής:
“ Ο εκτιμώμενος προσδιορισμός της νόσου που υποκρύπτει τα παράπονα ενός ασθενούς με βάση μόνο τα σημεία, τα συμπτώματα και το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς και όχι με βάση την εργαστηριακή εξέταση ή την ιατρική απεικόνιση.
Δεδομένου ότι το “Covid19” δεν έχει μοναδικό συμπτωματικό προφίλ [1] και δεδομένου ότι ΟΛΑ τα κύρια συμπτώματα του “Covid” μπορούν δυνητικά να ισχύουν κυριολεκτικά για κάθε κοινή αναπνευστική λοίμωξη, είναι αδύνατο να διαγνωστεί το “Covid19” με βάση τα συμπτώματα.
ΝΕΟ 5. Οι δοκιμασίες πλευρικής ροής είναι αναξιόπιστες
Καθ’ όλη τη διάρκεια της “πανδημίας” το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο “αυτοτελές τεστ” για το “Covid” ήταν οι δοκιμασίες πλευρικής ροής (LFT). Αυτές οι εξετάσεις είναι εξαιρετικά αναξιόπιστες και είναι γνωστό ότι επιστρέφουν θετικά αποτελέσματα εξετάσεων από οικιακά υγρά, όπως χυμούς φρούτων και σόδες.
Τα παιδιά στο Ηνωμένο Βασίλειο συχνά “έσπαγαν” τα LFTs τους χρησιμοποιώντας ξύδι ή κόκα-κόλα προκειμένου να δημιουργήσουν ψευδώς θετικά τεστ και να πάρουν μερικές ημέρες άδεια από το σχολείο.
Τον Φεβρουάριο του 2022, ένας “ειδικός” δήλωσε στον Guardian ότι οι LFTs θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ψευδώς θετικά αποτελέσματα με βάση τη διατροφή του ατόμου που εξετάζεται ή μέσω “διασταυρούμενης αντίδρασης” με έναν διαφορετικό ιό.
Τον Φεβρουάριο του 2022, αναφέρθηκε επίσης από μια ομάδα “ειδικών” από το Imperial College ότι οι LFTs μπορούν να “χάσουν” μολυσματικά άτομα. Με άλλα λόγια, η επίσημη θέση είναι ότι οι LFTs παράγουν ψευδώς αρνητικά αποτελέσματα ΚΑΙ ψευδώς θετικά αποτελέσματα.
Περαιτέρω, αναγνωρίζεται – και αποτελεί αντικείμενο επεξηγηματικών άρθρων – ότι τα αποτελέσματα των LFT και της PCR συχνά έρχονται σε αντίθεση μεταξύ τους. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να έχετε θετικό αποτέλεσμα στο ένα, αλλά όχι στο άλλο.
Εν ολίγοις, οι εξετάσεις πλευρικής ροής δεν έχουν σχεδόν καμία διαγνωστική αξία.
ΝΕΟ 6. Τα τεστ PCR δεν σχεδιάστηκαν για τη διάγνωση ασθενειών
Το τεστ αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης με αντίστροφη μεταγραφάση (RT-PCR) περιγράφεται στα μέσα ενημέρωσης ως το “χρυσό πρότυπο” για τη διάγνωση του “Covid”.
Αλλά ο Kary Mullis, ο βραβευμένος με Νόμπελ εφευρέτης της διαδικασίας, δεν είχε ποτέ σκοπό να χρησιμοποιηθεί ως διαγνωστικό εργαλείο και το δήλωσε δημόσια:
“ Η PCR είναι απλώς μια διαδικασία που σας επιτρέπει να φτιάξετε πολλά πράγματα από κάτι. Δεν σου λέει ότι είσαι άρρωστος, ή ότι το πράγμα που κατέληξες να πάρεις θα σε βλάψει ή κάτι τέτοιο”.
ΝΕΟ 7. Τα τεστ PCR έχουν ιστορικό ανακρίβειας και αναξιοπιστίας
Τα “χρυσά πρότυπα” τεστ PCR για το “Covid” είναι γνωστό ότι παράγουν πολλά ψευδώς θετικά αποτελέσματα, αντιδρώντας σε υλικό DNA που δεν είναι ειδικό για το Sars-Cov-2.
Μια κινεζική μελέτη διαπίστωσε ότι ο ίδιος ασθενής μπορεί να λάβει δύο διαφορετικά αποτελέσματα από την ίδια εξέταση την ίδια ημέρα. Στη Γερμανία, είναι γνωστό ότι τα τεστ αντέδρασαν σε ιούς του κοινού κρυολογήματος. Ορισμένα τεστ στις ΗΠΑ αντέδρασαν ακόμη και στο αρνητικό δείγμα ελέγχου.
Ο αείμνηστος πρόεδρος της Τανζανίας, John Magufuli, υπέβαλε δείγματα κατσίκας, pawpaw και πετρελαίου κίνησης για έλεγχο PCR, τα οποία βρέθηκαν όλα θετικά για τον ιό.
Ήδη από τον Φεβρουάριο του 2020 οι ειδικοί παραδέχονταν ότι η εξέταση ήταν αναξιόπιστη. Ο Dr Wang Cheng, πρόεδρος της Κινεζικής Ακαδημίας Ιατρικών Επιστημών δήλωσε στην κινεζική κρατική τηλεόραση: “Η ακρίβεια των τεστ είναι μόνο 30-50%”. Η ίδια η ιστοσελίδα της αυστραλιανής κυβέρνησης υποστήριξε ότι “υπάρχουν περιορισμένα στοιχεία για την αξιολόγηση της ακρίβειας και της κλινικής χρησιμότητας των διαθέσιμων τεστ COVID-19”. Και ένα πορτογαλικό δικαστήριο αποφάνθηκε ότι οι δοκιμές PCR είναι “αναξιόπιστες” και δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για διάγνωση.
Η αναξιοπιστία των τεστ PCR δεν αφορά μόνο το “Covid”, επίσης. Μια μελέτη του 2006 διαπίστωσε ότι τα τεστ PCR για έναν ιό ανταποκρίνονται και σε άλλους ιούς. Το 2007, η εξάρτηση από τα τεστ PCR οδήγησε σε μια “επιδημία” κοκκύτη που στην πραγματικότητα δεν υπήρξε ποτέ.
Μπορείτε να διαβάσετε λεπτομερείς αναλύσεις των αδυναμιών των τεστ PCR εδώ, εδώ και εδώ.
ΝΕΟ 8. Οι τιμές CT των δοκιμών PCR είναι πολύ υψηλές
Τα τεστ PCR εκτελούνται σε κύκλους, ο αριθμός των κύκλων που χρησιμοποιείτε για να λάβετε το αποτέλεσμά σας είναι γνωστός ως “κατώφλι κύκλου” ή τιμή CT. Ο Kary Mullis είπε: “Εάν πρέπει να κάνετε περισσότερους από 40 κύκλους[…] υπάρχει κάτι σοβαρό λάθος με την PCR σας”.
Οι κατευθυντήριες γραμμές της MIQE PCR συμφωνούν, αναφέροντας: “[CT] τιμές μεγαλύτερες από 40 είναι ύποπτες λόγω της υπονοούμενης χαμηλής απόδοσης και γενικά δεν πρέπει να αναφέρονται”.
Ο ίδιος ο Dr. Fauci παραδέχθηκε μάλιστα ότι οτιδήποτε πάνω από 35 κύκλους δεν είναι σχεδόν ποτέ καλλιεργήσιμο.
Η Dr. Juliet Morrison, ιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Riverside, δήλωσε στους New York Times: Είμαι σοκαρισμένη που οι άνθρωποι πιστεύουν ότι 40 [κύκλοι] θα μπορούσαν να αντιπροσωπεύουν θετικό αποτέλεσμα… Ένα πιο λογικό όριο θα ήταν 30 έως 35″.
Στο ίδιο άρθρο ο Dr. Michael Mina, της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Χάρβαρντ, δήλωσε ότι το όριο θα έπρεπε να είναι 30. Ο συντάκτης συνεχίζει επισημαίνοντας ότι η μείωση του CT από 40 σε 30 θα είχε μειώσει τα “κρούσματα κοβιδίων” σε ορισμένες πολιτείες έως και 90%.
Τα ίδια τα δεδομένα του CDC υποδεικνύουν ότι κανένα δείγμα άνω των 33 κύκλων δεν θα μπορούσε να καλλιεργηθεί, και το Ινστιτούτο Robert Koch της Γερμανίας λέει ότι τίποτα άνω των 30 κύκλων δεν είναι πιθανό να είναι μολυσματικό.
Παρά ταύτα, είναι γνωστό ότι σχεδόν όλα τα εργαστήρια στις ΗΠΑ εκτελούν τις εξετάσεις τους σε τουλάχιστον 37 κύκλους και μερικές φορές σε 45. Οι κανόνες της “τυποποιημένης διαδικασίας λειτουργίας” του NHS για τις δοκιμές PCR θέτουν το όριο στους 40 κύκλους.
Με βάση όσα γνωρίζουμε για τις τιμές CT, η πλειονότητα των αποτελεσμάτων των δοκιμών PCR είναι στην καλύτερη περίπτωση αμφισβητήσιμα.
ΝΕΟ 9. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (δύο φορές) παραδέχθηκε ότι οι δοκιμές PCR παρήγαγαν ψευδώς θετικά αποτελέσματα.
Τον Δεκέμβριο του 2020 ο ΠΟΥ εξέδωσε ενημερωτικό σημείωμα σχετικά με τη διαδικασία PCR, δίνοντας οδηγίες στα εργαστήρια να προσέχουν τις υψηλές τιμές CT που προκαλούν ψευδώς θετικά αποτελέσματα:
“όταν τα δείγματα επιστρέφουν υψηλή τιμή Ct, αυτό σημαίνει ότι απαιτήθηκαν πολλοί κύκλοι για την ανίχνευση του ιού. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η διάκριση μεταξύ του θορύβου υποβάθρου και της πραγματικής παρουσίας του ιού-στόχου είναι δύσκολο να εξακριβωθεί.
Στη συνέχεια, τον Ιανουάριο του 2021, ο ΠΟΥ δημοσίευσε άλλο ένα υπόμνημα, αυτή τη φορά προειδοποιώντας ότι τα “ασυμπτωματικά” θετικά τεστ PCR θα πρέπει να επανεξεταστούν, διότι ενδέχεται να είναι ψευδώς θετικά:
“ Όταν τα αποτελέσματα της εξέτασης δεν αντιστοιχούν στην κλινική εικόνα, θα πρέπει να λαμβάνεται νέο δείγμα και να επανεξετάζεται με την ίδια ή διαφορετική τεχνολογία NAT.
Οι ανακοινώσεις αυτές συνέπεσαν με την αρχική κυκλοφορία των “εμβολίων covid”.
ΝΕΟ 10. Η επιστημονική βάση για ΟΛΕΣ τα τεστ “Covid” είναι αμφισβητήσιμη
Το γονιδίωμα του ιού Sars-Cov-2 υποτίθεται ότι αλληλουχήθηκε από Κινέζους επιστήμονες τον Δεκέμβριο του 2019 και στη συνέχεια δημοσιεύθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2020. Λιγότερο από δύο εβδομάδες αργότερα, Γερμανοί ιολόγοι (Christian Drosten κ.ά.) είχαν υποτίθεται χρησιμοποιήσει το γονιδίωμα για να δημιουργήσουν δοκιμασίες για τεστ PCR.
Έγραψαν μια εργασία με τίτλο: Detection of 2019 novel coronavirus (2019-nCoV) by real-time RT-PCR,, η οποία υποβλήθηκε για δημοσίευση στις 21 Ιανουαρίου 2020 και στη συνέχεια έγινε δεκτή στις 22 Ιανουαρίου. Αυτό σημαίνει ότι η εργασία υποτίθεται ότι “αξιολογήθηκε από ομότιμους” σε λιγότερο από 24 ώρες. Μια διαδικασία που συνήθως διαρκεί εβδομάδες.
Έκτοτε, μια κοινοπραξία από περισσότερους από σαράντα επιστήμονες της ζωής ζήτησε την απόσυρση της δημοσίευσης, συντάσσοντας μια μακροσκελή έκθεση που περιγράφει λεπτομερώς 10 σημαντικά λάθη στη μεθοδολογία της δημοσίευσης.
Ζήτησαν επίσης τη δημοσιοποίηση της έκθεσης αξιολόγησης του περιοδικού, για να αποδείξουν ότι η εργασία πέρασε πράγματι από τη διαδικασία αξιολόγησης. Το περιοδικό δεν έχει ακόμη συμμορφωθεί.
Τα τεστ Corman-Drosten αποτελούν τη ρίζα κάθε τεστ PCR “Covid” στον κόσμο. Εάν η εργασία είναι αμφισβητήσιμη, κάθε δοκιμή PCR είναι επίσης αμφισβητήσιμη.
Μέρος ΙΙΙ: “Κρούσματα” & “Θάνατοι”
ΝΕΟ 11. Τεράστιος αριθμός “κρουσμάτων Covid” είναι “ασυμπτωματικά”
Στις αρχές της “πανδημίας” αναφέρθηκε ότι η πλειονότητα των “κρουσμάτων Covid” δεν παρουσίασε ποτέ συμπτώματα. Τον Μάρτιο του 2020, μελέτες που έγιναν στην Ιταλία έδειχναν ότι το 50-75% των θετικών εξετάσεων για το Covid δεν είχαν κανένα σύμπτωμα. Μια άλλη βρετανική μελέτη από τον Αύγουστο του 2020 διαπίστωσε ότι το 86% των “ασθενών με Covid” δεν παρουσίαζαν καθόλου συμπτώματα από τον ιό.
Μια κινεζική δημοσίευση του Μαρτίου 2020 διαπίστωσε ότι πάνω από το 80% των “ασυμπτωματικών περιπτώσεων” ήταν στην πραγματικότητα ψευδώς θετικά αποτελέσματα δοκιμών.
Εν ολίγοις, η συντριπτική πλειοψηφία των “κρουσμάτων” κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους της “πανδημίας” ήταν άνθρωποι που δεν αρρώστησαν ποτέ.
Μετά από μια οδηγία του ΠΟΥ να επανεξεταστούν τα ασυμπτωματικά κρούσματα [9] τον Ιανουάριο του 2021 – ακριβώς όταν τα “εμβόλια” κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά – το ποσοστό των “ασυμπτωματικών κρουσμάτων” φέρεται να ήταν χαμηλότερο, περίπου 40%.
ΝΕΟ 12. Οι αριθμοί των “ασυμπτωματικών κρουσμάτων” είναι εγγενώς άνευ νοήματος
Από την αρχή της “πανδημίας”, ένα “κρούσμα Covid” έχει οριστεί με όρους που εγγυώνται την τεχνητή διόγκωση των στατιστικών στοιχείων.
Ο ορισμός του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για ένα “επιβεβαιωμένο κρούσμα” είναι οποιοσδήποτε παίρνει θετικό αποτέλεσμα PCR, ανεξάρτητα από τα συμπτώματα ή το προσωπικό ιστορικό. Επιπλέον, είναι γνωστό ότι πολλοί οργανισμοί υγείας σε όλο τον κόσμο – συμπεριλαμβανομένου του CDC των ΗΠΑ – περιλαμβάνουν “πιθανά κρούσματα” στις στατιστικές τους.
Ο ΠΟΥ ορίζει ως “πιθανό κρούσμα” οποιονδήποτε πληροί τα “κλινικά κριτήρια” (δηλαδή έχει συμπτώματα γρίπης) και έχει έρθει σε επαφή είτε με ένα “επιβεβαιωμένο κρούσμα” Ή με ένα άλλο “πιθανό κρούσμα”:
“Πιθανό κρούσμα: Ένας ασθενής που πληροί τα κλινικά κριτήρια ΚΑΙ είναι σε επαφή με ένα πιθανό ή επιβεβαιωμένο κρούσμα ή συνδέεται με μια συστάδα COVID-19″.
Όπως διαπιστώθηκε παραπάνω, τα τεστ PCR δεν λειτουργούν και παράγουν ψευδώς θετικά αποτελέσματα. Οι δοκιμές πλευρικής ροής παράγουν επίσης ψευδώς θετικά αποτελέσματα. Είναι γνωστό ότι οι εξετάσεις αυτές μπορεί να δώσουν ακόμη και αντιφατικά αποτελέσματα για το ίδιο άτομο την ίδια στιγμή. Το “Covid19” στερείται επίσης ενός μοναδικού προφίλ συμπτωμάτων, αποκλείοντας την κλινική διάγνωση.
Εάν δεν μπορείτε να εξετάσετε αξιόπιστα τη νόσο σε ένα εργαστήριο και δεν μπορείτε να την αναγνωρίσετε μέσω ενός μοναδικού προφίλ συμπτωμάτων και πολλές “περιπτώσεις” αναγνωρίζονται ως “ασυμπτωματικές”, τότε το “Covid19” γίνεται μια ετικέτα χωρίς νόημα.
Ελλείψει οποιουδήποτε είδους αξιόπιστης διαγνωστικής μεθόδου, τα στατιστικά στοιχεία των περιπτώσεων για οποιαδήποτε ασθένεια είναι εγγενώς άνευ νοήματος.
ΝΕΟ 13. Οι “θάνατοι Covid” δημιουργήθηκαν με στατιστική χειραγώγηση.
Εφόσον οι στατιστικές των περιστατικών “Covid” είναι διογκωμένες [12], προκύπτει αβίαστα ότι οι στατιστικές των θανάτων “Covid” θα ήταν ομοίως αναξιόπιστες. Πράγματι, είχε παρατηρηθεί από την αρχή της “πανδημίας” ότι οι μετρήσεις των “θανάτων Covid” διογκώνονταν τεχνητά.
Σύμφωνα με τον Οργανισμό Υγειονομικών Προτύπων του Ηνωμένου Βασιλείου, ο ΠΟΥ όρισε τον “θάνατο Covid” με τους ακόλουθους όρους:
“ Ο θάνατος COVID-19 ορίζεται για σκοπούς επιτήρησης ως θάνατος που προκύπτει από κλινικά συμβατή ασθένεια σε πιθανό ή επιβεβαιωμένο κρούσμα COVID-19, εκτός εάν υπάρχει σαφής εναλλακτική αιτία θανάτου που δεν μπορεί να συνδεθεί με τη νόσο COVID-19 (π.χ. τραύμα).
Κατά τη διάρκεια της “πανδημίας” πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο προχώρησαν ακόμη περισσότερο και όρισαν ως “θάνατο από Covid” τον “θάνατο από οποιαδήποτε αιτία εντός 28/30/60 ημερών από τη θετική εξέταση”.
Αξιωματούχοι υγειονομικής περίθαλψης από τη Δανία, την Ιταλία, τη Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, τις ΗΠΑ, τη Βόρεια Ιρλανδία και άλλες χώρες παραδέχθηκαν αυτή την πρακτική:
Το CDC των ΗΠΑ καταγράφει ακόμη και “πιθανούς” θανάτους από Covid στις στατιστικές του.
Η αφαίρεση κάθε διάκρισης μεταξύ του θανάτου από “Covid” και του θανάτου από κάτι άλλο μετά από θετική εξέταση για Covid θα οδηγήσει φυσικά σε εντελώς ανούσιους αριθμούς “θανάτων από Covid”.
Ο Βρετανός παθολόγος Dr John Lee προειδοποιούσε για αυτή τη “σημαντική υπερεκτίμηση” ήδη από τον Απρίλιο του 2020. Το έχουν αναφέρει και άλλες κύριες πηγές.
Λαμβάνοντας υπόψη το τεράστιο ποσοστό των “ασυμπτωματικών λοιμώξεων Covid” [11], τη γνωστή επικράτηση σοβαρών συννοσηροτήτων [30] και το γεγονός ότι όλες οι “εξετάσεις Covid” είναι εντελώς αναξιόπιστες [II], αυτό καθιστά τους αριθμούς θανάτων “Covid” μια εντελώς ανούσια στατιστική.
Μέρος IV: Λουκέτα (Lockdowns)
ΝΕΟ 14. Τα λουκέτα δεν αποτρέπουν την εξάπλωση της νόσου
Υπάρχουν ελάχιστες έως μηδαμινές αποδείξεις ότι τα lockdowns έχουν οποιαδήποτε επίπτωση στον περιορισμό των θανάτων “Covid”. Αν συγκρίνετε τις περιοχές που κλείδωσαν με τις περιοχές που δεν κλείδωσαν, δεν μπορείτε να δείτε κανένα μοτίβο.
Μια προτυπωμένη μετα-ανάλυση από το Πανεπιστήμιο Johns Hopkins διαπίστωσε ότι τα lockdowns δεν είχαν σχεδόν καθόλου αντίκτυπο στη θνησιμότητα του “Covid19”, ενώ μια άλλη εργασία σχετικά με τους “Προσδιοριστικούς παράγοντες των θανάτων από COVID-19” που δημοσιεύθηκε τον Απρίλιο του 2021 διαπίστωσε:
ελάχιστες ενδείξεις ότι τα lockdowns μείωσαν τις θανατηφόρες απώλειες
ΝΕΟ 15. Τα λουκέτα σκοτώνουν ανθρώπους
Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι τα λουκέτα – μέσω κοινωνικών, οικονομικών και άλλων ζημιών στη δημόσια υγεία – είναι πιο θανατηφόρα από τον υποτιθέμενο “ιό”.
Ο Dr David Nabarro, ειδικός απεσταλμένος του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για το Covid-19, περιέγραψε τα lockdowns ως “παγκόσμια καταστροφή” τον Οκτώβριο του 2020:
“ Εμείς στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας δεν υποστηρίζουμε τα λουκέτα ως το κύριο μέσο ελέγχου του ιού[…] φαίνεται ότι μπορεί να έχουμε διπλασιασμό της παγκόσμιας φτώχειας μέχρι το επόμενο έτος. Μπορεί κάλλιστα να έχουμε τουλάχιστον διπλασιασμό του παιδικού υποσιτισμού […] Πρόκειται για μια τρομερή, φρικτή παγκόσμια καταστροφή”.
Μια έκθεση του ΟΗΕ από τον Απρίλιο του 2020 προειδοποιούσε για 100.000 παιδιά που θα σκοτωθούν από τις οικονομικές επιπτώσεις των λουκέτων, ενώ δεκάδες εκατομμύρια άλλα αντιμετωπίζουν πιθανή φτώχεια και λιμό.
Η ανεργία, η φτώχεια, οι αυτοκτονίες, ο αλκοολισμός, η χρήση ναρκωτικών και άλλες κρίσεις κοινωνικής/ψυχικής υγείας αυξάνονται σε όλο τον κόσμο. Ενώ οι χαμένες και καθυστερημένες χειρουργικές επεμβάσεις και εξετάσεις έχουν ήδη οδηγήσει σε αύξηση της θνησιμότητας από καρδιακές παθήσεις, καρκίνο και άλλες παθήσεις σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο.
Μια έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας από τον Ιούνιο του 2021 εκτιμούσε ότι σχεδόν 100 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν βυθιστεί στην ακραία φτώχεια από τα λεγόμενα “μέτρα κατά του Κόσμου”.
Από τον Ιανουάριο του 2023, οι υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης σε όλο τον κόσμο εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν χαοτικές καθυστερήσεις στη θεραπεία και τη διάγνωση. Οι παρενέργειες του λουκέτου θα πλήξουν πιθανότατα τη δημόσια υγεία για χρόνια.
Ο αντίκτυπος του λουκέτου θα μπορούσε να εξηγήσει τυχόν παρατηρούμενες αυξήσεις στην υπερβάλλουσα θνησιμότητα[33].
ΝΕΟ 16. Τα μωρά που γεννιούνται κατά τη διάρκεια του λουκέτου έχουν χαμηλότερο δείκτη νοημοσύνης
Μια μελέτη που έγινε στο Πανεπιστήμιο Brown διαπίστωσε ότι τα παιδιά που γεννήθηκαν μετά τον Μάρτιο του 2020 είχαν, κατά μέσο όρο, IQ 21 μονάδες χαμηλότερα από τις προηγούμενες γενιές, καταλήγοντας στο συμπέρασμα:
“παραμένουν ερωτήματα σχετικά με τον αντίκτυπο της εργασίας από το σπίτι, του καταφυγίου και άλλων πολιτικών δημόσιας υγείας που έχουν περιορίσει την κοινωνική αλληλεπίδραση και τις τυπικές εμπειρίες της παιδικής ηλικίας στην πρώιμη νευροανάπτυξη των παιδιών.
Αυτό αντικατοπτρίζει τις αναφορές σε μεγαλύτερα παιδιά (ηλικίας 4-5 ετών) για καχεκτική ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων και αδυναμία ανάγνωσης των ενδείξεων του προσώπου.
ΝΕΟ 17. Τα νοσοκομεία δεν ήταν ποτέ ασυνήθιστα υπερφορτωμένα.
Το κύριο επιχείρημα που χρησιμοποιείται για την υπεράσπιση του κλειδώματος είναι ότι η “ισοπέδωση της καμπύλης” θα απέτρεπε την ταχεία εισροή περιστατικών και θα προστάτευε τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης από την κατάρρευση. Αλλά τα περισσότερα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης δεν ήταν ποτέ κοντά στην κατάρρευση.
Τον Μάρτιο του 2020 αναφέρθηκε ότι τα νοσοκομεία στην Ισπανία και την Ιταλία είχαν ξεχειλίσει από ασθενείς, αλλά αυτό συμβαίνει κάθε περίοδο γρίπης. Το 2017 τα ισπανικά νοσοκομεία ήταν στο 200% της χωρητικότητάς τους και το 2015 οι ασθενείς κοιμόντουσαν στους διαδρόμους. Μια δημοσίευση του JAMA από τον Μάρτιο του 2020 διαπίστωσε ότι τα ιταλικά νοσοκομεία “συνήθως λειτουργούν με χωρητικότητα 85-90% κατά τους χειμερινούς μήνες”.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το NHS είναι τακτικά καταπονημένο μέχρις εξαντλήσεως κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Στο πλαίσιο της πολιτικής τους για το Covid, το NHS ανακοίνωσε την άνοιξη του 2020 ότι θα “αναδιοργανώσει τη χωρητικότητα των νοσοκομείων με νέους τρόπους για να αντιμετωπίζει ξεχωριστά τους ασθενείς με Covid και τους μη ασθενείς με Covid” και ότι “ως αποτέλεσμα τα νοσοκομεία θα αντιμετωπίσουν πιέσεις χωρητικότητας σε χαμηλότερα συνολικά ποσοστά πληρότητας από ό,τι θα συνέβαινε προηγουμένως”.
Αυτό σημαίνει ότι αφαίρεσαν χιλιάδες κρεβάτια.
Ναι, κατά τη διάρκεια μιας υποτιθέμενης θανατηφόρας πανδημίας, μείωσαν στην πραγματικότητα τη μέγιστη πληρότητα των νοσοκομείων.
Παρά το γεγονός αυτό, το NHS δεν αισθάνθηκε ποτέ πίεση πέρα από την τυπική περίοδο γρίπης και κατά καιρούς είχε στην πραγματικότητα 4 φορές περισσότερα κενά κρεβάτια από το κανονικό.
Τόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο όσο και στις ΗΠΑ δαπανήθηκαν εκατομμύρια για προσωρινά νοσοκομεία έκτακτης ανάγκης που δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ.
Ένα άρθρο στο Health Policy τον Νοέμβριο του 2021 διαπίστωσε ότι, σε όλη τη Δυτική Ευρώπη, η “ικανότητα αιχμής” των κλινών ΜΕΘ ξεπεράστηκε μόνο για μία ημέρα – στη Λομβαρδία στις 3 Απριλίου 2020.
ΝΕΟ 18. Υπήρξε μαζική αύξηση της χρήσης “παράνομων” DNRs
Παρατηρητήρια και κυβερνητικοί οργανισμοί ανέφεραν τεράστια αύξηση στη χρήση των εντολών μη ανανηψης (DNR) κατά τα έτη 2020-2021.
Ήδη από τον Μάρτιο του 2020, όταν η “πανδημία” βρισκόταν ακόμη στα αρχικά της στάδια, εμφανίζονταν ήδη άρθρα σε συστημικά περιοδικά που προέβλεπαν “μονομερή” χρήση DNR, κάτι που “σπάνια είχε ρόλο πριν από το Covid”:
“οι κλινικοί ιατροί σε ορισμένες συνθήκες υγειονομικής περίθαλψης μπορεί να αποφασίσουν μονομερώς να γράψουν μια εντολή DNR. Αυτή η τελευταία προσέγγιση δεν είναι ομοιόμορφα αποδεκτή και, πριν από το COVID-19, σπάνια είχε ρόλο. Κατά τη διάρκεια αυτής της πανδημίας, ωστόσο, σε ακραίες καταστάσεις, όπως ένας ασθενής με σοβαρή υποκείμενη χρόνια ασθένεια και οξεία καρδιοαναπνευστική ανεπάρκεια που επιδεινώνεται παρά τη μέγιστη δυνατή θεραπεία, μπορεί να υπάρχει ρόλος για μια μονομερή DNR για να μειωθεί ο κίνδυνος ιατρικά μάταιης ΚΑΡΠΑ για τους ασθενείς, τις οικογένειες και τους εργαζόμενους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης.
Στις ΗΠΑ, τα νοσοκομεία εξέτασαν το ενδεχόμενο “καθολικής DNR” για κάθε ασθενή που βρέθηκε θετικός στο Covid και οι νοσοκόμες που κατήγγειλαν το σύστημα DNR παραδέχθηκαν ότι έγινε κατάχρηση στη Νέα Υόρκη.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο υπήρξε μια “άνευ προηγουμένου” αύξηση των “παράνομων” DNR για άτομα με αναπηρία, τα ιατρεία γενικής ιατρικής έστελναν επιστολές σε μη τερματικούς ασθενείς συνιστώντας τους να υπογράψουν εντολές DNR, ενώ άλλοι γιατροί υπέγραφαν “καθολικές DNR” για ολόκληρους οίκους ευγηρίας.
Μια μελέτη που έγινε από το Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ διαπίστωσε ότι πάνω από το ένα τρίτο όλων των “ύποπτων” ασθενών με Covid είχαν επισυνάψει μια DNR στον φάκελό τους εντός 24 ωρών από την εισαγωγή τους στο νοσοκομείο.
Μια εργασία που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “Public Health Frontiers” τον Μάιο του 2021, έκανε την “ηθική” υπόθεση της “μονομερούς” χρήσης των DNR σε ασθενείς με Covid:
“Ορισμένες χώρες αναγκάστηκαν να υιοθετήσουν πολιτική μονομερούς DNR για ορισμένες ομάδες ασθενών […] Στην τρέχουσα δύσκολη κατάσταση… πρέπει να ληφθούν δύσκολες αποφάσεις. Τα κοινωνικά και όχι τα ατομικά οφέλη μπορεί να υπερισχύσουν.
Η καθολική χρήση εξαναγκαστικών ή παράνομων εντολών DNR θα μπορούσε να ευθύνεται για οποιαδήποτε αύξηση της θνησιμότητας το 2020/21.[33].
Μέρος V: Αναπνευστήρες
ΝΕΟ 19. Ο αερισμός ΔΕΝ αποτελεί θεραπεία για τις αναπνευστικές λοιμώξεις
Ο μηχανικός αερισμός δεν αποτελεί, και ποτέ δεν αποτέλεσε, συνιστώμενη θεραπεία για αναπνευστική λοίμωξη οποιουδήποτε είδους. Τις πρώτες ημέρες της πανδημίας, πολλοί γιατροί εμφανίστηκαν αμφισβητώντας τη χρήση των αναπνευστήρων για τη θεραπεία του “Covid”.
Γράφοντας στην εφημερίδα The Spectator, ο Dr. Matt Strauss δήλωσε: “Ο Δρ:
“Οι αναπνευστήρες δεν θεραπεύουν καμμία ασθένεια. Μπορούν να γεμίσουν τους πνεύμονές σας με αέρα όταν βρεθείτε σε αδυναμία να το κάνετε μόνοι σας. Στη συνείδηση του κοινού συνδέονται με τις πνευμονοπάθειες, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι αυτή η πιο συνηθισμένη ή η πιο κατάλληλη εφαρμογή τους.
Ο Γερμανός πνευμονολόγος Dr. Thomas Voshaar, πρόεδρος της Ένωσης Πνευμονολογικών Κλινικών δήλωσε:
“Όταν διαβάσαμε τις πρώτες μελέτες και αναφορές από την Κίνα και την Ιταλία, αναρωτηθήκαμε αμέσως γιατί η διασωλήνωση ήταν τόσο συχνή εκεί. Αυτό ερχόταν σε αντίθεση με την κλινική μας εμπειρία με την ιογενή πνευμονία.
Παρά το γεγονός αυτό, ο WHO, το CDC, το ECDC και το NHS “συνέστησαν” όλοι οι ασθενείς με Covid να αερίζονται αντί να χρησιμοποιούν μη επεμβατικές μεθόδους.
Αυτό δεν ήταν μια ιατρική πολιτική που σχεδιάστηκε για την καλύτερη δυνατή θεραπεία των ασθενών, αλλά μάλλον για τη μείωση της υποθετικής εξάπλωσης του Covid με την αποτροπή των ασθενών από την εκπνοή σταγονιδίων αερολύματος, αυτό έγινε σαφές στις επίσημα δημοσιευμένες κατευθυντήριες οδηγίες.
ΝΕΟ 20. Οι αναπνευστήρες σκοτώνουν ανθρώπους.
Η τοποθέτηση κάποιου σε αναπνευστήρα που πάσχει από γρίπη, πνευμονία, χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια ή οποιαδήποτε άλλη πάθηση που περιορίζει την αναπνοή ή επηρεάζει τους πνεύμονες, δεν θα ανακουφίσει κανένα από αυτά τα συμπτώματα. Στην πραγματικότητα, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα τα επιδεινώσει και θα σκοτώσει πολλούς από αυτούς.
Οι σωλήνες διασωλήνωσης αποτελούν πιθανή πηγή μιας λοίμωξης γνωστής ως “πνευμονία που σχετίζεται με τον αναπνευστήρα”, η οποία σύμφωνα με μελέτες επηρεάζει έως και το 28% όλων των ατόμων που τοποθετούνται σε αναπνευστήρα και σκοτώνει το 20-55% των ατόμων που μολύνονται.
Ο μηχανικός αερισμός είναι επίσης επιζήμιος για τη φυσική δομή των πνευμόνων, με αποτέλεσμα την “πνευμονική βλάβη που προκαλείται από τον αναπνευστήρα”, η οποία μπορεί να επηρεάσει δραματικά την ποιότητα ζωής και να οδηγήσει ακόμη και στο θάνατο.
Οι ειδικοί εκτιμούν ότι το 40-50% των ασθενών που υποβάλλονται σε αναπνευστήρα πεθαίνουν, ανεξάρτητα από την ασθένειά τους. Σε όλο τον κόσμο, μεταξύ 66 και 86% όλων των “ασθενών του Covid” που τοποθετήθηκαν σε αναπνευστήρες πέθαναν.
Σύμφωνα με τη “μυστική νοσοκόμα”, οι αναπνευστήρες χρησιμοποιούνταν τόσο ακατάλληλα στη Νέα Υόρκη, που κατέστρεφαν τους πνεύμονες των ασθενών:
Αυτή η πολιτική ήταν στην καλύτερη περίπτωση αμέλεια και στη χειρότερη περίπτωση πιθανώς εσκεμμένη δολοφονία. Αυτή η κακή χρήση των αναπνευστήρων θα μπορούσε να εξηγήσει οποιαδήποτε αύξηση της θνησιμότητας το 2020/21 [33].
Μέρος VI: Μάσκες
ΝΕΟ 21. Οι μάσκες δεν λειτουργούν
Τουλάχιστον δώδεκα επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει ότι οι μάσκες δεν κάνουν τίποτα για να σταματήσουν την εξάπλωση των αναπνευστικών ιών.
Μια μετα-ανάλυση που δημοσιεύθηκε από το CDC τον Μάιο του 2020 διαπίστωσε ότι “δεν υπάρχει σημαντική μείωση της μετάδοσης της γρίπης με τη χρήση μάσκας προσώπου”.
Μια καναδική ανασκόπηση του Ιουλίου 2020 διαπίστωσε “περιορισμένες ενδείξεις ότι η χρήση μάσκας μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο ιογενών αναπνευστικών λοιμώξεων”.
Μια άλλη μελέτη με πάνω από 8000 άτομα διαπίστωσε ότι οι μάσκες “δεν φάνηκε να είναι αποτελεσματικές κατά των εργαστηριακά επιβεβαιωμένων ιογενών λοιμώξεων του αναπνευστικού ούτε κατά των κλινικών λοιμώξεων του αναπνευστικού”.
Είναι κυριολεκτικά πάρα πολλές για να τις παραθέσω όλες, αλλά μπορείτε να τις διαβάσετε: [1][2][3][4][5][6][7][8][9][10] Ή διαβάστε μια περίληψη από την SPR εδώ.
Ενώ έχουν γίνει κάποιες μελέτες που ισχυρίζονται ότι δείχνουν ότι η μάσκα λειτουργεί για το Covid, είναι όλες σοβαρά ελαττωματικές. Η μία βασίστηκε σε έρευνες με αυτοαναφορές ως δεδομένα. Μια άλλη ήταν τόσο κακοσχεδιασμένη που μια ομάδα εμπειρογνωμόνων απαίτησε την απόσυρσή της. Μια τρίτη αποσύρθηκε αφού οι προβλέψεις της αποδείχθηκαν εντελώς λανθασμένες.
Ο ΠΟΥ ανέθεσε τη δική του μετα-ανάλυση στο Lancet, αλλά η μελέτη αυτή εξέτασε μόνο τις μάσκες N95 και μόνο σε νοσοκομεία. [Για μια πλήρη παρουσίαση των κακών δεδομένων αυτής της μελέτης κάντε κλικ εδώ.]
Εκτός από τα επιστημονικά στοιχεία, υπάρχουν πολλά στοιχεία από τον πραγματικό κόσμο που αποδεικνύουν ότι οι μάσκες δεν κάνουν τίποτα για να σταματήσουν την εξάπλωση της ασθένειας.
Για παράδειγμα, η Βόρεια Ντακότα και η Νότια Ντακότα είχαν σχεδόν πανομοιότυπα ποσοστά “κρουσμάτων”, παρόλο που η μία είχε εντολή για μάσκες και η άλλη όχι:
Στο Κάνσας, οι κομητείες χωρίς εντολή για μάσκες είχαν στην πραγματικότητα λιγότερα “κρούσματα” Covid από τις κομητείες με εντολή για μάσκες. Και παρά το γεγονός ότι οι μάσκες είναι πολύ διαδεδομένες στην Ιαπωνία, το 2019 είχε το χειρότερο ξέσπασμα γρίπης των τελευταίων δεκαετιών.
Οι μάσκες όχι μόνο δεν λειτουργούν, αλλά ήταν ευρέως γνωστό ότι δεν λειτουργούσαν πριν από το 2020.
Μια βιβλιογραφική ανασκόπηση του 2016 που δημοσιεύθηκε στο Journal of Oral Health διαπίστωσε:
“ δεν υπάρχουν πειστικά επιστημονικά δεδομένα που να υποστηρίζουν την αποτελεσματικότητα των μασκών για την προστασία του αναπνευστικού συστήματος.
(Η μελέτη αυτή αφαιρέθηκε αθόρυβα από τον ιστότοπο του περιοδικού τον Ιούνιο του 2020, επειδή “δεν ήταν πλέον σχετική με το σημερινό κλίμα”).
Μια άλλη μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε το 2020 αλλά διεξήχθη το 2019, διαπίστωσε:
“καμμία σημαντική επίδραση των μασκών προσώπου στη μετάδοση της εργαστηριακά επιβεβαιωμένης γρίπης.
Στην ανασκόπηση του 2020, “Masks Don’t Work”, ο Dr Denis Rancourt παραθέτει μελέτες από το 2009, το 2010, το 2012, το 2016, το 2017 και το 2019… καμία από τις οποίες δεν διαπίστωσε κανένα σημαντικό όφελος από τη χρήση μάσκας.
Και, το πιο χαρακτηριστικό, στη δική του έκθεση για τη γρίπη από το 2019, ο ίδιος ο ΠΟΥ σημειώνει ότι:
“δεν υπάρχουν στοιχεία ότι [οι μάσκες είναι] αποτελεσματικές στη μείωση της μετάδοσης
ΝΕΟ 22. Οι μάσκες κάνουν κακό στην υγεία σας
Η χρήση μάσκας για μεγάλα χρονικά διαστήματα, η χρήση της ίδιας μάσκας περισσότερες από μία φορές και άλλες πτυχές των υφασμάτινων μασκών μπορεί να κάνουν κακό στην υγεία σας. Μια μακροχρόνια μελέτη σχετικά με τις βλαβερές συνέπειες της χρήσης μάσκας δημοσιεύθηκε πρόσφατα από το International Journal of Environmental Research and Public Health
Ο Dr. James Meehan ανέφερε τον Αύγουστο του 2020 ότι έβλεπε αύξηση της βακτηριακής πνευμονίας, των μυκητιασικών λοιμώξεων και των εξανθημάτων στο πρόσωπο.
Οι μάσκες είναι επίσης γνωστό ότι περιέχουν πλαστικές μικροΐνες, οι οποίες βλάπτουν τους πνεύμονες όταν εισπνέονται και μπορεί να είναι δυνητικά καρκινογόνες.
Τα παιδιά που φορούν μάσκες ενθαρρύνουν την αναπνοή από το στόμα, η οποία οδηγεί σε παραμορφώσεις του προσώπου.
Άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν λιποθυμήσει λόγω δηλητηρίασης από CO2 ενώ φορούσαν τις μάσκες τους, ενώ ορισμένα παιδιά στην Κίνα υπέστησαν ακόμη και αιφνίδια καρδιακή ανακοπή.
Επιπλέον, οι μάσκες μπορεί στην πραγματικότητα να αυξήσουν την πιθανότητα εμφάνισης αναπνευστικών ασθενειών, μια δοκιμή υφασμάτινων μασκών από το 2015 διαπίστωσε ότι:
“Η κατακράτηση υγρασίας, η επαναχρησιμοποίηση των υφασμάτινων μασκών και η κακή διήθηση μπορεί να οδηγήσουν σε αυξημένο κίνδυνο μόλυνσης.
Ενώ μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Ιούλιο του 2022 διαπίστωσε ότι οι μάσκες, ιδίως εκείνες που φοριούνται περισσότερες από μία φορές, αποτελούν εστίες αναπαραγωγής τόσο για βακτήρια όσο και για μυκητιακά μικρόβια.
Μια άλλη δημοσίευση με κριτές σχετικά με την αποτελεσματικότητα της μάσκας, από τον Απρίλιο του 2022, διαπίστωσε:
“Παρόλο που δεν μπορούν να εξαχθούν συμπεράσματα αιτίου-αποτελέσματος από αυτή την ανάλυση παρατήρησης, η έλλειψη αρνητικής συσχέτισης μεταξύ της χρήσης μάσκας και των κρουσμάτων και θανάτων από COVID-19 υποδηλώνει ότι η ευρεία χρήση μασκών […] δεν ήταν ικανή να μειώσει τη μετάδοση του COVID-19. Επιπλέον, η μέτρια θετική συσχέτιση μεταξύ της χρήσης μάσκας και των θανάτων στη Δυτική Ευρώπη υποδηλώνει επίσης ότι η καθολική χρήση μάσκας μπορεί να είχε επιβλαβείς ακούσιες συνέπειες.
ΝΕΟ 23. Οι μάσκες κάνουν κακό στον πλανήτη
Εκατομμύρια επί εκατομμυρίων μάσκες μίας χρήσης χρησιμοποιούνται κάθε μήνα για πάνω από ένα χρόνο. Μια έκθεση από τον ΟΗΕ διαπίστωσε ότι η πανδημία Covid19 θα έχει ως πιθανό αποτέλεσμα τα πλαστικά απόβλητα να υπερδιπλασιαστούν τα επόμενα χρόνια, και η συντριπτική πλειοψηφία αυτών είναι μάσκες προσώπου.
Η έκθεση συνεχίζει να προειδοποιεί ότι αυτές οι μάσκες (και άλλα ιατρικά απόβλητα) θα φράξουν τα συστήματα αποχέτευσης και άρδευσης, γεγονός που θα έχει αλυσιδωτές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, την άρδευση και τη γεωργία.
Μια μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Swansea διαπίστωσε ότι “βαρέα μέταλλα και πλαστικές ίνες απελευθερώνονται όταν οι μάσκες απόρριψης βυθίζονται στο νερό”. Τα υλικά αυτά είναι τοξικά τόσο για τους ανθρώπους όσο και για την άγρια ζωή.
Μια άλλη μελέτη, που δημοσιεύθηκε το 2022, διαπίστωσε ότι:
“ οι μάσκες προσώπου μιας χρήσης και τα πλαστικά γάντια θα μπορούσαν να αποτελούν συνεχή κίνδυνο για την άγρια ζωή για δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες χρόνια.
Μέρος VII: Εμβόλια
ΝΕΟ 24. Τα “εμβόλια” του Covid είναι εντελώς πρωτοφανή
Πριν από το 2020 δεν είχε ποτέ αναπτυχθεί επιτυχές εμβόλιο κατά ανθρώπινου κορονοϊού.
Μετά την έλευση του “Covid”, φέρεται να φτιάξαμε πάνω από 20 από αυτά μέσα σε 18 μήνες.
Οι επιστήμονες προσπαθούσαν να αναπτύξουν ένα εμβόλιο κατά του SARS και του MERS εδώ και χρόνια με μικρή επιτυχία. Ορισμένα από τα αποτυχημένα εμβόλια SARS προκάλεσαν στην πραγματικότητα υπερευαισθησία στον ιό SARS. Αυτό σημαίνει ότι τα εμβολιασμένα ποντίκια θα μπορούσαν δυνητικά να νοσήσουν πιο σοβαρά από τα μη εμβολιασμένα ποντίκια. Μια άλλη προσπάθεια προκάλεσε ηπατική βλάβη σε κουνάβια.
Ενώ η θεωρία πίσω από τα παραδοσιακά εμβόλια είναι ότι η έκθεση του οργανισμού σε ένα εξασθενημένο στέλεχος ενός μικροοργανισμού θα προκαλέσει ανοσολογική απόκριση, πολλά από αυτά τα νέα “εμβόλια” του Covid είναι εμβόλια mRNA.
Τα εμβόλια mRNA (αγγελιοφόρο ριβονουκλεϊκό οξύ) θεωρητικά λειτουργούν με την έγχυση ιικού mRNA στον οργανισμό, όπου αναπαράγεται μέσα στα κύτταρά σας και ενθαρρύνει τον οργανισμό σας να αναγνωρίσει και να παράγει αντιγόνα για τις “πρωτεΐνες αιχμής” του ιού.
Τα εμβόλια mRNA αποτελούν αντικείμενο έρευνας από τη δεκαετία του 1990, αλλά πριν από το 2020 κανένα εμβόλιο mRNA δεν εγκρίθηκε ποτέ για χρήση σε ανθρώπους.
Ωστόσο, μετά την έλευση του Covid, δύο διαφορετικές εταιρείες δημιούργησαν δύο υποτιθέμενα “ασφαλή και αποτελεσματικά” εμβόλια mRNA μέσα σε λίγες εβδομάδες η μία μετά την άλλη.
ΝΕΟ 25. Τα “εμβόλια Covid” δεν παρέχουν ανοσία ούτε αποτρέπουν τη μετάδοση
Είναι εύκολα παραδεκτό ότι τα “εμβόλια” Covid δεν παρέχουν ανοσία από τη μόλυνση και δεν εμποδίζουν τη μετάδοση της νόσου σε άλλους. Πράγματι, ένα άρθρο στο British Medical Journal υπογράμμισε ότι οι δοκιμές εμβολίων δεν είχαν σχεδιαστεί για να προσπαθήσουν καν να αξιολογήσουν αν τα “εμβόλια” περιόριζαν τη μετάδοση.
Οι ίδιοι οι κατασκευαστές εμβολίων, κατά την κυκλοφορία των μη δοκιμασμένων γονιδιακών θεραπειών mRNA, ήταν απολύτως σαφείς ότι η “αποτελεσματικότητα” του προϊόντος τους βασιζόταν στη “μείωση της σοβαρότητας των συμπτωμάτων”.
Τον Οκτώβριο του 2022 το στέλεχος της Pfizer, Janine Small, καταθέτοντας ενώπιον του κοινοβουλίου της ΕΕ, παραδέχθηκε ότι η Pfizer ποτέ δεν δοκίμασε καν αν το εμβόλιό της εμπόδιζε τη μετάδοση του “Covid” πριν από την κυκλοφορία του στο κοινό.
ΝΕΟ 26. Τα εμβόλια έγιναν εσπευσμένα και έχουν άγνωστες μακροπρόθεσμες επιπτώσεις
Η ανάπτυξη εμβολίων είναι μια αργή, επίπονη διαδικασία. Συνήθως, από την ανάπτυξη μέχρι τις δοκιμές και τελικά την έγκριση για δημόσια χρήση χρειάζονται πολλά χρόνια. Τα διάφορα εμβόλια για το Covid αναπτύχθηκαν και εγκρίθηκαν όλα σε λιγότερο από ένα χρόνο.
Η ίδια η ιστοσελίδα της Moderna παραδέχεται ότι “κανονικά χρειάζονται 10-15 χρόνια για την ανάπτυξη ενός εμβολίου”, αλλά καυχιέται για την παραγωγή του SpikeVax “μέσα σε 2 μήνες”
Προφανώς, δεν μπορούν να υπάρξουν μακροπρόθεσμα δεδομένα ασφάλειας για χημικές ουσίες που είναι ηλικίας μικρότερης του ενός έτους.
Η Pfizer παραδέχεται ακόμη ότι αυτό ισχύει στη σύμβαση προμήθειας που διέρρευσε μεταξύ του φαρμακευτικού γίγαντα και της κυβέρνησης της Αλβανίας:
“οι μακροπρόθεσμες επιδράσεις και η αποτελεσματικότητα του εμβολίου δεν είναι επί του παρόντος γνωστές και ότι μπορεί να υπάρξουν ανεπιθύμητες ενέργειες του εμβολίου που δεν είναι επί του παρόντος γνωστές
Επιπλέον, κανένα από τα εμβόλια δεν έχει υποβληθεί σε κατάλληλες δοκιμές. Πολλά από αυτά παρέλειψαν εντελώς τις δοκιμές αρχικών σταδίων και οι δοκιμές σε ανθρώπους σε προχωρημένο στάδιο είτε δεν έχουν αξιολογηθεί από ομότιμους, είτε δεν έχουν δημοσιεύσει τα δεδομένα τους, είτε δεν θα ολοκληρωθούν μέχρι το 2023 είτε εγκαταλείφθηκαν μετά από “σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες”.
ΝΕΟ 27. Οι κατασκευαστές εμβολίων έχουν λάβει νομική αποζημίωση σε περίπτωση που προκαλέσουν βλάβη
Ο νόμος των ΗΠΑ για τη δημόσια ετοιμότητα και την ετοιμότητα έκτακτης ανάγκης (PREP) χορηγεί ασυλία τουλάχιστον μέχρι το 2024.
Ο νόμος της ΕΕ για την αδειοδότηση προϊόντων κάνει το ίδιο, ενώ υπάρχουν αναφορές για ρήτρες εμπιστευτικής ευθύνης στις συμβάσεις που υπέγραψε η ΕΕ με τους κατασκευαστές εμβολίων.
Το Ηνωμένο Βασίλειο προχώρησε ακόμη παραπέρα, χορηγώντας μόνιμη νομική αποζημίωση στην κυβέρνηση, και σε κάθε υπάλληλό της, για οποιαδήποτε βλάβη προκληθεί όταν ένας ασθενής υποβάλλεται σε θεραπεία για το Covid19 ή για “ύποπτο Covid19”.
Και πάλι, η αλβανική σύμβαση που διέρρευσε υποδηλώνει ότι η Pfizer, τουλάχιστον, κατέστησε αυτή την αποζημίωση τυπική απαίτηση για την προμήθεια εμβολίων Covid:
“ Ο αγοραστής συμφωνεί με το παρόν να αποζημιώσει, να υπερασπιστεί και να απαλλάξει την Pfizer […] από και έναντι όλων των αγωγών, αξιώσεων, ενεργειών, απαιτήσεων, απωλειών, ζημιών, ευθυνών, διακανονισμών, ποινών, προστίμων, εξόδων και δαπανών
ΝΕΟ 28. Τα “εμβόλια” Covid ενέχουν σημαντικό κίνδυνο ανεπιθύμητων παρενεργειών
Τα πειραματικά εμβόλια Covid έχουν ενδεχομένως προκαλέσει δεκάδες σοβαρές παθήσεις σε εκατομμύρια ανθρώπους. Αυτές περιλαμβάνουν μυοκαρδίτιδα (ιδίως σε νεαρά αγόρια), θρόμβους αίματος, αλλεργικές αντιδράσεις, δερματικές παθήσεις, παράλυση Bell, διαταραχές της εμμήνου ρύσεως και άλλα. [Για μια λεπτομερή ανάλυση αυτών των καταστάσεων, κάντε κλικ εδώ]
Το Σύστημα Αναφοράς Ανεπιθύμητων Ενεργειών Εμβολίων (VAERS) του CDC των ΗΠΑ έχει λάβει διπλάσιες αναφορές από την κυκλοφορία του εμβολίου covid από ό,τι όλα τα προηγούμενα έτη μαζί.
Πηγή: : OpenVAERS
Μέρος VIII: Δεδομένα θνησιμότητας
ΝΕΟ 29. Το ποσοστό επιβίωσης του “Covid” είναι πάνω από 99%
Οι κυβερνητικοί ιατρικοί εμπειρογνώμονες έκαναν τα πάντα για να τονίσουν, από την αρχή της πανδημίας, ότι η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού δεν κινδυνεύει από το “Covid”.
Μια νέα παγκόσμια ανασκόπηση των δεδομένων του Covid, που δημοσιεύθηκε τον Οκτώβριο του 2022 από τον επιδημιολόγο του Stanford John Ioannidis (et al), διαπίστωσε ένα μέσο ποσοστό θνησιμότητας μόλις 0,07% σε άτομα ηλικίας κάτω των 70 ετών.
Σχεδόν όλες οι μελέτες αντισωμάτων σχετικά με τον λόγο λοίμωξης-θανάτου (IFR) του Covid επέστρεψαν αποτελέσματα μεταξύ 0,04% και 0,5%. Αυτό σημαίνει ότι, αν υποθέσουμε για μια στιγμή ότι το “Covid” υπήρξε ποτέ ως διακριτή ασθένεια, το ποσοστό επιβίωσής του ήταν τουλάχιστον 99,5%.
ΝΕΟ 30. Η συντριπτική πλειονότητα των θανάτων από “covid” έχει σοβαρές συννοσηρότητες
Τον Μάρτιο του 2020, η ιταλική κυβέρνηση δημοσίευσε στατιστικά στοιχεία που έδειχναν ότι το 99,2% των θανάτων από “covid” είχαν τουλάχιστον μία σοβαρή συννοσηρότητα.
Αυτές περιλάμβαναν καρκίνο, καρδιοπάθεια, άνοια, Αλτσχάιμερ, νεφρική ανεπάρκεια και διαβήτη (μεταξύ άλλων). Πάνω από το 50% από αυτούς είχαν τρεις ή περισσότερες σοβαρές προϋπάρχουσες παθήσεις.
Αυτό το μοτίβο διατηρήθηκε σε όλες τις άλλες χώρες κατά τη διάρκεια της “πανδημίας”. Ένα αίτημα FOIA τον Οκτώβριο του 2020 προς το ONS του Ηνωμένου Βασιλείου αποκάλυψε ότι λιγότερο από το 10% της επίσημης καταμέτρησης των “θανάτων από Covid” εκείνη την εποχή είχε το Covid ως μοναδική αιτία θανάτου.
Συνοπτικά, η συντριπτική πλειονότητα των “θανάτων από Covid” ήταν πολύ εύθραυστοι άνθρωποι.
Αυτό ερμηνεύτηκε από τον Τύπο ως η μεγάλη ηλικία ή η αναπηρία ως “παράγοντες κινδύνου” για το “Covid”. Ωστόσο, θα μπορούσε να ειπωθεί με μεγαλύτερη ακρίβεια ότι ο νούμερο ένα παράγοντας κινδύνου για “θάνατο από Covid” ήταν ο θάνατος από κάτι άλλο.
ΝΕΟ 31. Η μέση ηλικία θανάτου από “Covid” είναι μεγαλύτερη από το μέσο προσδόκιμο ζωής
Η μέση ηλικία “θανάτου από Covid” στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι 82,5 έτη. Στην Ιταλία, είναι 86 έτη. Στη Γερμανία, 83 έτη. Στην Ελβετία, 86. Στον Καναδά, 86. Στις ΗΠΑ, 78, στην Αυστραλία, 82.
Σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις η διάμεση ηλικία ενός “θανάτου Covid” είναι υψηλότερη από το εθνικό προσδόκιμο ζωής.
Η έρευνα του Μαρτίου 2021 διαπίστωσε ότι, στις οκτώ χώρες που μελετήθηκαν, πάνω από το 64% όλων των “θανάτων Covid” συνέβησαν σε άτομα που ξεπερνούσαν το εθνικό προσδόκιμο ζωής.
Ως εκ τούτου, για το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου, η “πανδημία” είχε ελάχιστες έως μηδαμινές επιπτώσεις στο προσδόκιμο ζωής. Σε αντίθεση με την ισπανική γρίπη, η οποία προκάλεσε μείωση του προσδόκιμου ζωής στις ΗΠΑ κατά 28% μέσα σε μόλις ένα χρόνο. [πηγή]
ΝΕΟ 32. Η θνησιμότητα Covid αντικατοπτρίζει ακριβώς την καμπύλη φυσικής θνησιμότητας
Στατιστικές μελέτες από το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ινδία έχουν δείξει ότι η καμπύλη για τον “θάνατο Covid” ακολουθεί σχεδόν επακριβώς την καμπύλη για την αναμενόμενη θνησιμότητα:
Ο κίνδυνος θανάτου “από το Covid” ακολουθεί, σχεδόν ακριβώς, τον κίνδυνο θανάτου στο υπόβαθρό σας γενικά.
Η μικρή αύξηση για ορισμένες από τις μεγαλύτερες ηλικιακές ομάδες μπορεί να εξηγηθεί από άλλους παράγοντες[15][18][20][28].
ΝΕΟ 33. ΔΕΝ υπήρξε ασυνήθιστη υπερβολική θνησιμότητα
Ο παγκόσμιος απολογισμός των θανάτων του “Covid”, ακόμη και με υπερβολικά στατιστικά στοιχεία [13], δεν ήταν ποτέ αρκετά υψηλός ώστε να δικαιολογήσει τις δρακόντειες αντιδράσεις που είδαμε από τις περισσότερες παγκόσμιες κυβερνήσεις.
Στα τρία χρόνια του “Covid”, υπήρξαν περίπου 6,8 εκατομμύρια “θάνατοι από το Covid”, ή 2,3 εκατομμύρια ανά έτος. Αυτό είναι το 0,03% του παγκόσμιου πληθυσμού. Για λόγους σύγκρισης, η ισπανική γρίπη του 1918 σκότωσε 25-100 εκατομμύρια ανθρώπους σε δύο χρόνια, ή μεταξύ 0,7 και 2,8% του παγκόσμιου πληθυσμού ανά έτος.
Ο Τύπος αποκάλεσε το 2020 το “πιο θανατηφόρο έτος του Ηνωμένου Βασιλείου μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο”, αλλά αυτό είναι παραπλανητικό, διότι αγνοεί τη μαζική αύξηση του πληθυσμού από τότε. Μια πιο λογική στατιστική μέτρηση της θνησιμότητας είναι το ποσοστό θνησιμότητας με βάση την ηλικία (ASMR):
Σύμφωνα με αυτό το μέτρο, το 2020 δεν είναι καν το χειρότερο έτος θνησιμότητας από το 2000. Στην πραγματικότητα, από το 1943 μόνο 9 έτη ήταν καλύτερα από το 2020.
Ομοίως, στις ΗΠΑ το ASMR για το 2020 είναι μόνο στα επίπεδα του 2004:
Η Σουηδία, η οποία ως γνωστόν δεν κλείδωσε, είδε την ολική θνησιμότητα να φτάνει σε επίπεδα που είχαν παρατηρηθεί το 2012:
Το σύνολο δεδομένων θνησιμότητας της Παγκόσμιας Τράπεζας εκτιμά ότι το 2020 ο ακαθάριστος παγκόσμιος δείκτης θνησιμότητας θα αυξηθεί από ~7,6 σε 8, ή θα επιστρέψει στα επίπεδα που παρατηρήθηκαν από το 2006 έως το 2011.
Από τον Μάιο του 2021, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας άρχισε να συζητά το “πραγματικό κόστος της πανδημίας”, προωθώντας προσπάθειες για περαιτέρω διόγκωση του αριθμού των θανάτων της πανδημίας, αποδίδοντας όλους τους επιπλέον θανάτους από το 2020 στο Covid. Ωστόσο, δεδομένου ότι οποιαδήποτε αύξηση της θνησιμότητας θα μπορούσε να αποδοθεί σε αιτίες που δεν οφείλονται στο Covid [γεγονότα 15, 18, 20 & 28], αυτό είναι είτε παράλογο είτε σκόπιμη παραπλάνηση.
Περαιτέρω, υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι τυχόν υπερβολικοί θάνατοι δεν είχαν καμία σχέση με το “Covid”, δεδομένου ότι οι υπερβολικοί θάνατοι συνέχισαν να αυξάνονται ακόμη και όταν τα κρούσματα του Covid φέρονται να μειώνονται. Όπως αναφέρθηκε στο Spectator τον Νοέμβριο του 2022:
“ Γιατί οι υπερβολικοί θάνατοι είναι υψηλότεροι τώρα απ’ ό,τι κατά τη διάρκεια του “Covid”;
Δεν είναι επίσης μόνο το Ηνωμένο Βασίλειο, όπως έγραψαν οι Toby Green και Thomas Fazi για το Unherd στις 30 Ιανουαρίου:
“ …παρά τα σχετικά χαμηλά ποσοστά θανάτων στο Covid, οι συνολικοί υπερβολικοί θάνατοι σε όλες τις ηλικιακές ομάδες στην Ευρώπη το 2022 ήταν τόσο υψηλοί όσο το 2020 και υψηλότεροι από το 2021 – ακόμη και στις παλαιότερες κοορτές. Πέρα από την Ευρώπη, η κατάσταση είναι περίπου η ίδια…
Το γεγονός ότι οι υπερβολικοί θάνατοι συνέχισαν να αυξάνονται παρά την υποτιθέμενη επιβράδυνση της “πανδημίας” αποτελεί απόδειξη ότι η όποια υπερβολική θνησιμότητα μπορεί να μην προκλήθηκε ποτέ από το “Covid”, αλλά στην πραγματικότητα οφειλόταν σε άλλους παράγοντες (π.χ. τις οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις των πολιτικών εγκλεισμού και ενδεχομένως τη διανομή μη δοκιμασμένων και περιττών “εμβολίων”).
Μέρος IX: Σχεδιασμός και εξαπάτηση
ΝΕΟ 34. Η ΕΕ προετοίμαζε “διαβατήρια εμβολίων” τουλάχιστον ένα ΕΤΟΣ πριν από την έναρξη της πανδημίας
Τα προτεινόμενα αντίμετρα COVID, που παρουσιάστηκαν στο κοινό ως αυτοσχέδια μέτρα έκτακτης ανάγκης, υπήρχαν από πριν από την εμφάνιση της νόσου.
Δύο έγγραφα της ΕΕ που δημοσιεύθηκαν το 2018, το “2018 State of Vaccine Confidence” και μια τεχνική έκθεση με τίτλο: “Designing and implementing an immunisation information system” (Σχεδιασμός και εφαρμογή ενός συστήματος πληροφοριών για τον εμβολιασμό), συζητούσαν την αληθοφάνεια ενός συστήματος παρακολούθησης των εμβολιασμών σε ολόκληρη την ΕΕ.
Τα έγγραφα αυτά συνδυάστηκαν στον “χάρτη πορείας εμβολιασμού” του 2019, ο οποίος (μεταξύ άλλων) καθιέρωσε μια “μελέτη σκοπιμότητας” σχετικά με τα διαβατήρια εμβολίων που θα ξεκινήσει το 2019 και θα ολοκληρωθεί το 2021:
Τα τελικά συμπεράσματα αυτής της έκθεσης δόθηκαν στη δημοσιότητα τον Σεπτέμβριο του 2019, μόλις έναν μήνα πριν από το γεγονός 201 (παρακάτω).
Στην πραγματικότητα, τα προγράμματα εμβολιασμού και ανοσοποίησης έχουν αναγνωριστεί ως “σημείο εισόδου για την ψηφιακή ταυτότητα” τουλάχιστον από το 2018.
Η ID2020, που ιδρύθηκε το 2016, είναι μια εταιρική-κυβερνητική “συμμαχία” αφιερωμένη στην “παροχή ψηφιακής ταυτότητας σε όλους”. Τον Μάρτιο του 2018 η ID2020 δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο: “Εμβολιασμός: ένα σημείο εισόδου για την ψηφιακή ταυτότητα“, στο οποίο ο συγγραφέας υποστηρίζει
“ Η ανοσοποίηση αποτελεί μια τεράστια ευκαιρία για την κλιμάκωση της ψηφιακής ταυτότητας
Το ID2020 ιδρύθηκε από κοινού από τη Microsoft, το Ίδρυμα Rockefeller και τη Συμμαχία Εμβολίων GAVI. Στους “εταίρους” της περιλαμβάνονται το Facebook και ο ΟΗΕ.
ΝΕΟ 35. Μια “εκπαιδευτική άσκηση” προέβλεψε την πανδημία μόλις εβδομάδες πριν από την έναρξή της
Τον Οκτώβριο του 2019 το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και το Πανεπιστήμιο Johns Hopkins πραγματοποίησαν την εκδήλωση 201. Αυτή ήταν μια εκπαιδευτική άσκηση βασισμένη σε έναν ζωονοσογόνο κορονοϊό που θα ξεκινούσε μια παγκόσμια πανδημία. Η άσκηση χρηματοδοτήθηκε από το Ίδρυμα Bill και Melinda Gates και τη συμμαχία εμβολίων GAVI.
Η άσκηση δημοσίευσε τα ευρήματα και τις συστάσεις της τον Νοέμβριο του 2019 ως “έκκληση για δράση”. Ένα μήνα αργότερα, η Κίνα κατέγραψε το πρώτο κρούσμα του “Covid”.
NEΟ 36. Οι παγκόσμιοι ηγέτες που ήταν σκεπτικιστές του “Covid” “πέθαναν ξαφνικά”
Πολλοί πολιτικοί ηγέτες που αντιτάχθηκαν στις πολιτικές “Covid” του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας πέθαναν απροσδόκητα, μόνο και μόνο για να δουν τις πολιτικές τους κατά του “Covid” από τους διαδόχους τους να ανατρέπονται αμέσως.
Στις 3 Μαΐου 2020, ο πρόεδρος του Μπουρούντι Pierre Nkurunzia απέρριψε το Covid ως “φάρσα”. Τρεις ημέρες αργότερα το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων προειδοποίησε για “επικίνδυνες τάσεις στη δημοκρατία του Μπουρούντι”.
Στις 14 Μαΐου 2020 ο Nkurunzia απέλασε επίσημα τους εκπροσώπους του ΠΟΥ από το Μπουρούντι. Λιγότερο από ένα μήνα αργότερα, πέθανε “από ξαφνική ασθένεια”. Ο διάδοχός του χαρακτήρισε τον Covid “τον μεγαλύτερο εχθρό μας” και κάλεσε τον ΠΟΥ πίσω.
Υπήρξε μια σχεδόν πανομοιότυπη κατάσταση στην Τανζανία, όπου ο σκεπτικιστής του Covid πρόεδρος John Magufuli αμφισβήτησε την ακρίβεια των τεστ PCR και απαγόρευσε τη χρήση των εμβολίων Covid στη χώρα του.
Τον Μάρτιο του 2021, ο Magufuli εξαφανίστηκε από τη δημόσια θέα για εβδομάδες. Και πάλι, το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων δημοσίευσε ένα άρθρο που ζητούσε την απομάκρυνσή του και πάλι αναφέρθηκε ότι πέθανε ξαφνικά.
Ο διάδοχός του ανέτρεψε αμέσως την πορεία του στο Covid, επιβάλλοντας καραντίνες, κοινωνική αποστασιοποίηση και χρήση μάσκας, καθώς και την εγγραφή της Τανζανίας στο πρόγραμμα εμβολίων του ΠΟΥ και τον εμβολιασμό 10 εκατομμυρίων πολιτών της.
ΝΕΟ 37. Κατά τη διάρκεια της “πανδημίας” του Covid, η γρίπη σχεδόν εντελώς “εξαφανίστηκε”
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, από τον Φεβρουάριο του 2020, τα κρούσματα γρίπης φέρονται να έχουν μειωθεί κατά περισσότερο από 98%.
Δεν είναι μόνο οι ΗΠΑ, επίσης, τον Σεπτέμβριο του 2020 το CDC των ΗΠΑ ανέφερε ότι η δραστηριότητα της γρίπης μειώθηκε αισθητά στις ΗΠΑ, την Αυστραλία, τη Νότια Αφρική και τη Χιλή.
Τον Απρίλιο του 2021, το Scientific American δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο:
“Η γρίπη έχει εξαφανιστεί για περισσότερο από ένα χρόνο.
Η εξήγηση που δόθηκε είναι ότι τα μέτρα κατά της γρίπης – π.χ. οι μάσκες και τα λουκέτα – σταμάτησαν την εξάπλωση της γρίπης. Αλλά έχουμε διαπιστώσει ότι οι μάσκες και τα λουκέτα δεν σταματούν την εξάπλωση των αναπνευστικών ασθενειών[14][21].
Εν ολίγοις, σε παγκόσμιο επίπεδο, η γρίπη εξαφανίστηκε σχεδόν εντελώς καθ’ όλη τη διάρκεια του 2020 και του 2021, και αυτό δεν μπορεί να εξηγηθεί από τα μέτρα κατά των Κοβιδίων.
Εν τω μεταξύ, μια νέα ασθένεια που ονομάζεται “Covid”, η οποία έχει πανομοιότυπα συμπτώματα [1] και παρόμοιο ποσοστό θνησιμότητας [29] με τη γρίπη, προσβάλλει προφανώς όλους τους ανθρώπους που συνήθως προσβάλλονται από τη γρίπη.
Μέρος Χ: Κέρδος και κίνητρο
ΝΕΟ 38. Η πανδημία Covid προώθησε μια προϋπάρχουσα πολιτική ατζέντα.
Από τις πρώτες μέρες της, το Covid χρησιμοποιήθηκε ως δικαιολογία για να προωθηθούν μεταρρυθμίσεις των συστημάτων τροφίμων, ταυτότητας και νομισμάτων, καθώς και για να προωθηθούν “πράσινες” ατζέντες που συγκεντροποιούν τόσο την παγκόσμια όσο και την εθνική εξουσία.
Ήδη από τον Μάρτιο του 2020, ο πρώην πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου Gordon Brown ζητούσε μια “παγκόσμια κυβέρνηση” για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Η πανδημία είδε επίσης μια αύξηση της λογοκρισίας και των εξουσιών επιτήρησης, τόσο στην Κίνα όσο και στη Δύση.
Τον Σεπτέμβριο του 2018, ο σημαντικός ρόλος της “ψηφιακής ταυτότητας” στο μελλοντικό “κοινωνικό συμβόλαιο” αποτέλεσε μείζον θέμα συζήτησης στο Νταβός. Τον Δεκέμβριο του 2020, ο Economist ανέφερε ότι “το Covid-19 ωθεί τα εθνικά σχέδια για την παροχή ψηφιακών ταυτοτήτων στους πολίτες”.
Τον Ιανουάριο του 2019, αναφέρθηκε ότι η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών και 70 κεντρικές τράπεζες σε όλο τον κόσμο συμμετείχαν σε έρευνα για τα ψηφιακά νομίσματα κεντρικών τραπεζών (CBDC). Τον Ιούλιο του 2021 το FinTech times ανέφερε ότι η πανδημία είχε “επιταχύνει την ανάπτυξη των ψηφιακών νομισμάτων κεντρικών τραπεζών έως και κατά πέντε χρόνια”,
Καθ’ όλη τη διάρκεια του 2019, άρθρα και έγγραφα ζητούσαν “ριζικό μετασχηματισμό” του παγκόσμιου συστήματος τροφίμων. Μέχρι το 2021 η Deloitte ανέφερε ότι το “Covid” είχε “επιταχύνει τον μετασχηματισμό των τροφίμων”.
Το Ινστιτούτο Grantham του Imperial College του Λονδίνου δημοσίευσε ένα άρθρο στο οποίο υποστήριζε ότι το Covid είχε επιτρέψει στη γνώμη των εμπειρογνωμόνων “ένα πόδι στην πόρτα”, ώστε να μπορούν “να υποστηρίξουν σθεναρά την ανάκαμψη με “καθαρές μηδενικές εκπομπές” και ένα ανθεκτικό μέλλον”.
Τέλος, η πανδημία άνοιξε την πόρτα για σαρωτικές παγκοσμιοποιητικές αλλαγές στις πολιτικές δημόσιας υγείας με τη μορφή της προτεινόμενης “Συνθήκης για την Πανδημία”.
ΝΕΟ 39. Οι εταιρείες είδαν ΜΑΖΙΚΑ κέρδη λόγω του Covid
Εταιρείες σε πολλούς τομείς είδαν τεράστια κέρδη λόγω της “πανδημίας”, τα περισσότερα από τα οποία προέκυψαν από την αύξηση των κυβερνητικών δαπανών που έβαλαν δημόσιο χρήμα σε ιδιωτικά χέρια.
Η παγκόσμια αγορά για τις μάσκες προσώπου, για παράδειγμα, επεκτάθηκε κατά πάνω από 15000%, από 1,4 δισ. δολάρια το 2019 σε 225 δισ. δολάρια το 2020. Και αυτό είναι μόνο οι μάσκες προσώπου, όχι άλλες μορφές μέσων ατομικής προστασίας (ΜΑΠ), οι οποίες όλες είδαν μαζικές αυξήσεις τόσο στις ιδιωτικές όσο και στις κρατικές δαπάνες.
Μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο, το κόστος της απλής αποθήκευσης αυτών των ΜΑΠ εκτοξεύτηκε σε πάνω από 1 δισεκατομμύριο λίρες, με άλλα αχρησιμοποίητα ΜΑΠ αξίας 4 δισεκατομμυρίων λιρών να πετιούνται απλώς και άλλες διαγραφές συνολικού ύψους σχεδόν 10 δισεκατομμυρίων λιρών.
Τα ελαστικά γάντια και τα απολυμαντικά χεριών είδαν επίσης τεράστια άνοδο στην αγορά τους χάρη στις κυβερνητικές δαπάνες. Πολλά από αυτά τα χρήματα σπαταλήθηκαν εντελώς, καθώς τα προϊόντα έληγαν.
Η Amazon είδε τα κέρδη της να διπλασιάζονται χάρη στο covid, και οι πλατφόρμες streaming πρόσθεσαν εκατομμύρια νέους χρήστες χάρη στα λουκέτα
Ωστόσο, τα μεγαλύτερα κέρδη παρατηρήθηκαν στον τομέα των εμβολίων. Από την κυκλοφορία των εμβολίων, οι φαρμακευτικές εταιρείες κέρδισαν περίπου 1000 δολάρια το δευτερόλεπτο.
Στα τέλη του 2019, τα έσοδα της Pfizer ήταν τα χαμηλότερα που είχαν υπάρξει από το 2010, δύο χρόνια αργότερα είχαν αυξηθεί κατά 150% και ήταν τα υψηλότερα που είχαν υπάρξει ποτέ.
Μέσα σε λίγους μήνες από την κυκλοφορία των εμβολίων, 9 κατασκευαστές εμβολίων είχαν γίνει δισεκατομμυριούχοι. Μέχρι τον Μάιο του 2022, ο αριθμός αυτός είχε αυξηθεί σε 40.
ΝΕΟ 40. Η ελίτ έκανε περιουσία κατά τη διάρκεια της ψευτο-πανδημίας
Δεν είναι μόνο οι φαρμακευτικές εταιρείες που έχουν επωφεληθεί από το Covid, από την αρχή του lockdown οι πλουσιότεροι άνθρωποι έχουν γίνει σημαντικά πλουσιότεροι.
Τον Οκτώβριο του 2020, το Business Insider ανέφερε ότι “οι δισεκατομμυριούχοι είδαν την καθαρή τους αξία να αυξάνεται κατά μισό τρισεκατομμύριο δολάρια” μόνο τους πρώτους έξι μήνες της πανδημίας.
Μέχρι τον Απρίλιο του 2021 το Forbes ανέφερε ότι δημιουργήθηκαν 40 νέοι δισεκατομμυριούχοι που “πολεμούσαν τον κοροναϊό”.
Αυτή η διαδικασία έχει μόνο επιταχυνθεί.
Τον Μάιο του 2022, ο αριθμός των νέων δισεκατομμυριούχων που δημιουργήθηκαν από την πανδημία ανερχόταν σε 543. Ή περίπου ένας κάθε 30 ώρες για τα προηγούμενα δύο χρόνια. Αυτό περιλαμβάνει 40 νέους δισεκατομμυριούχους μόνο στον φαρμακευτικό τομέα.
Εν τω μεταξύ, το μερίδιο του παγκόσμιου πλούτου που κατέχουν οι δισεκατομμυριούχοι αυξήθηκε από 10% το 2019 σε 14% το 2022, μια μεγαλύτερη αύξηση από ό,τι τα προηγούμενα 16 χρόνια μαζί.
Συνολικά, οι πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο αύξησαν τον συλλογικό τους πλούτο κατά πάνω από πέντε τρισεκατομμύρια δολάρια τα τελευταία τρία χρόνια, και όλα αυτά χάρη στο Covid.
Συμπέρασμα
Στην εισαγωγή αυτού του άρθρου, έκανα λόγο να πω ότι επικαιροποιείται όχι μόνο ως προς τα γεγονότα, αλλά και ως προς την προσέγγιση. Τώρα θα το διευκρινίσω.
Όταν δημοσιεύθηκε η πρώτη έκδοση αυτής της λίστας, το “Covid” ήταν ακόμη μια άσκηση με πραγματικά πυρά. Ένας εκτεταμένος πόλεμος προπαγάνδας, όπου τα στοιχεία ήσαν πυρομαχικά και οι γραμμές ανεφοδιασμού ήταν τεταμένες. Έπρεπε να είναι αυτό που ήταν – σύντομο, περιεκτικό και εύκολα προσβάσιμο.
Αυτές τις μέρες το μέτωπο της πανδημίας είναι ένα πιο ήσυχο μέρος. Ένα λασπωμένο ερείπιο ενός πεδίου μάχης, διάσπαρτο με πτώματα και κουτσές σημαίες πάνω σε σπασμένα κοντάρια. Αφήνεται στους ρακοσυλλέκτες, καθώς και οι δύο πλευρές προετοιμάζονται για την επόμενη μεγάλη ώθηση.
Το ” Covid ” μειώνεται ελαφρά και προτιμάται η συζήτηση για την Ουκρανία, την κλιματική αλλαγή, ακόμη και για την “επόμενη πανδημία”.
Ο κόσμος μας δεν έχει επιστρέψει στην “κανονικότητα” – και πιθανότατα δεν θα επιστρέψει ποτέ – αλλά ενώ ο μετασχηματισμός παραμένει στη θέση του, ο παράγοντας αυτής της αρχικής αλλαγής παραμερίζεται σιγά-σιγά από νέα μέτωπα στον πόλεμο της Μεγάλης Επανεκκίνησης για τον έλεγχο του κόσμου.
Τώρα διαπιστώνουμε ότι υπάρχει χώρος – και χρόνος – για να επιθεωρήσουμε πλήρως την αφήγηση του “Covid” και να πούμε την πραγματική ιστορία της “πανδημίας” που έφερε τα πάνω κάτω στον κόσμο, προκειμένου να αδειάσει καλύτερα τις τσέπες του.
Η προηγούμενη έκδοση αυτού του καταλόγου είχε αφεθεί σκόπιμα ελεύθερη από κάθε ερμηνεία εκ μέρους του συγγραφέα. Ότι τα γεγονότα αφέθηκαν να μιλήσουν από μόνα τους, και αυτό έκαναν. Πράγματι, εξακολουθούν να το κάνουν.
Αλλά παρ’ όλα αυτά, ως τελική δήλωση προς την παγκόσμια κριτική επιτροπή, θέλω να συνοψίσω την ιστορία που μας αφηγούνται αυτά τα γεγονότα.
- Κατά τη διάρκεια του 2017, του ’18 και του ’19, διάφοροι διεθνείς και παγκόσμιοι φορείς έθεσαν σε εφαρμογή σχέδια – ή συζήτησαν την πιθανότητα – παγκόσμιων εκστρατειών εμβολιασμού, συμπεριλαμβανομένου του τρόπου με τον οποίο θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να διευκολύνουν την εισαγωγή ψηφιακών διαβατηρίων που συνδέονται με ιατρικούς φακέλους.
- Στα τέλη του 2019, πραγματοποιήθηκε μια διεθνής άσκηση που επικεντρώθηκε σε έναν υποθετικό ζωονοσογόνο κορονοϊό που προκαλεί μια παγκόσμια πανδημία και στο σχεδιασμό μιας πιθανής αντίδρασης.
- Μόλις δύο μήνες αργότερα, υποστηρίχθηκε ότι ένας υποτιθέμενος πραγματικός ζωονοσογόνος κοροναϊός είχε αρχίσει να μολύνει ανθρώπους. Η “νέα ασθένεια” είχε τυπικά συμπτώματα που έμοιαζαν με αυτά της γρίπης και πολύ παρόμοιο ποσοστό θνησιμότητας με τις εποχικές ασθένειες που έμοιαζαν με αυτές της γρίπης. Συμπτωματικά, κατά την περίοδο αυτή τα κρούσματα γρίπης φέρονται να μειώθηκαν σχεδόν στο μηδέν.
- Οι δοκιμές για αυτόν τον “νέο ιό” έγιναν εσπευσμένα, παρακάμπτοντας τη συνήθη διαδικασία αξιολόγησης από ομοτίμους.
- Χρησιμοποιήθηκαν μαζικές εξετάσεις σε ασυμπτωματικούς ανθρώπους για να δημιουργηθούν “κρούσματα κολοβακτηριδίου”, ενώ χρησιμοποιήθηκαν μαζικές εξετάσεις σε άτομα που πέθαιναν ήδη στο νοσοκομείο για να δημιουργηθούν “θάνατοι κολοβακτηριδίου”.
- Ως “απάντηση” στην “πανδημία”, εισήχθησαν λουκέτα, παραλύοντας την οικονομία και προκαλώντας μαζική αύξηση της φτώχειας, του υποσιτισμού, της κατάχρησης ναρκωτικών και αλκοόλ και των προβλημάτων ψυχικής υγείας. Ενώ παράλληλα εξασφάλιζαν ότι οι άνθρωποι που υπέφεραν από πραγματικά προβλήματα υγείας θα απέφευγαν τα νοσοκομεία από φόβο.
- Εν τω μεταξύ, στα νοσοκομεία, οι “κατευθυντήριες γραμμές για τα κοκτέιλ” οδήγησαν σε δολοφονική κατάχρηση των εντολών DNR και του μηχανικού αερισμού.
- Αυτά τα μέτρα σκότωναν ανθρώπους, συμβάλλοντας στη δημιουργία των αυξήσεων της υπερβάλλουσας θνησιμότητας που θα μπορούσαν να αποδοθούν επισήμως στο “Covid”, αλλά οι οποίες δεν μειώθηκαν παρά τη μείωση του αριθμού των “περιπτώσεων Covid”.
- Οι μάσκες και η κοινωνική αποστασιοποίηση επιβλήθηκαν στο κοινό – παρά τις δικές τους έρευνες που έδειξαν ότι είναι αναποτελεσματικές – προκειμένου να αυξηθεί ο φόβος του κοινού και λειτούργησαν κυριολεκτικά ως η μόνη οπτική απόδειξη ότι κάτι συνέβαινε.
- Υπό το πρόσχημα αυτής της ψεύτικης “πανδημίας”, πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη ανταλλαγή δημόσιου χρήματος σε ιδιωτικά χέρια όλων των εποχών.
- Η “πανδημία” επέτρεψε επίσης μια μαζική συγκέντρωση εξουσίας – τόσο σε εθνικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι ηγέτες σχεδόν κάθε έθνους στη Γη κατέλαβαν περισσότερη εξουσία για τους εαυτούς τους παίζοντας μαζί της, και όσοι αρνήθηκαν σκοτώθηκαν.
- Τέλος, και το πιο σημαντικό, το “Covid” επέτρεψε την ταχεία επιτάχυνση μιας πολιτικής ατζέντας που φιλοδοξεί να αναδιαμορφώσει τον κόσμο σε ένα δυστοπικό σόου τρόμου. Η ψηφιακή επιτήρηση, οι υποχρεωτικές ιατρικές διαδικασίες, η απαγόρευση κυκλοφορίας, η αστυνομική βία και η λογοκρισία, όλα εξομαλύνθηκαν περαιτέρω υπό το πρόσχημα της “προστασίας της δημόσιας υγείας”. Ενώ προγράμματα όπως το ψηφιακό νόμισμα, η “διατροφική μεταρρύθμιση” και οι πολιτικές της “πράσινης νέας συμφωνίας” είδαν όλα αξιοσημείωτη αύξηση της ταχύτητας ανάπτυξής τους.
Αυτά είναι τα ζωτικά γεγονότα της πανδημίας, και λένε μόνο μία ιστορία. Το “Covid” ήταν ένας σχεδιασμός. Μια ψεύτικη ασθένεια, που δημιουργήθηκε για να πουλήσει μια πολύ πραγματική ατζέντα. Αυτή είναι η μόνη λογική εξήγηση όλων των στοιχείων που έχουμε.
Η “επίσημη ιστορία” δεν ευσταθεί. Αν το Covid ήταν μια πραγματική ασθένεια και μια πραγματική πανδημία, δεν θα χρειαζόταν διεφθαρμένες πρακτικές δοκιμών και στατιστικές ταχυδακτυλουργίες για να εξαπλωθεί. Αν ήταν πραγματικά θανατηφόρο, δεν θα χρειαζόταν να βασίζονται σε στατιστική χειραγώγηση για να δημιουργήσουν “θανάτους από Covid”. Αν οι αρμόδιοι ήταν ειλικρινείς, δεν θα είχαν ποτέ εισαγάγει μέτρα “δημόσιας υγείας” που η ίδια η έρευνά τους λέει ότι δεν λειτουργούν.
Η ιδέα ότι όλα αυτά ήταν μια χιονοστιβάδα λαθών – μια τέλεια καταιγίδα δημόσιου πανικού, κυβερνητικής ανικανότητας και εταιρικής απληστίας – επίσης δεν αποτελεί μια ολοκληρωμένη εξήγηση, καθώς αποτυγχάνει να εξηγήσει τις πολλές πράξεις παραγωγικής και εσκεμμένης ανεντιμότητας, και μας ζητά και πάλι να πιστέψουμε ότι το συμβάν 201 ήταν απλώς μια σύμπτωση.
Η θεωρία της “διαρροής από το εργαστήριο” ή του “βιολογικού όπλου” – ότι το “Covid” είναι μια πραγματική ασθένεια που απελευθερώθηκε στο κοινό είτε τυχαία είτε σκόπιμα – δεν ταιριάζει ούτε με τα γεγονότα ούτε με τη λογική.
Πραγματικά, όπως και με την επίσημη εκδοχή, ένας πραγματικός ιός δεν θα χρειαζόταν ψεύτικες στατιστικές για να εξαπλωθεί. Ενώ λογικά, υπάρχει το πρόβλημα του ελέγχου.
Όπως το έθεσε ο Mike Yeadon στο πρόσφατο άρθρο του:
“ η επίδραση ενός κυκλοφορούντος νέου παθογόνου παράγοντα δεν θα μπορούσε να προβλεφθεί με ακρίβεια. Θα μπορούσε να εξαντληθεί γρήγορα. Ή μπορεί να αποδειχθεί αρκετά πιο θανατηφόρο από ό,τι περίμεναν, καταστρέφοντας προηγμένους πολιτισμούς.
Όχι, η μόνη ιστορία που στέκει είναι ότι το “covid” ήταν μια ψυχολογική επιχείρηση σε παγκόσμια κλίμακα. Η μεγαλύτερη και ευρύτερη προπαγανδιστική εκστρατεία όλων των εποχών, με μοναδικό στόχο να διαλύσει τον κόσμο και να τον αναπλάσει με μια νέα παγκοσμιοποιημένη εικόνα.
Στην πραγματικότητα, μας έλεγαν συνεχώς ότι αυτό συνέβαινε. Μια “μεγάλη επανεκκίνηση” προκειμένου να “χτίσουμε ξανά καλύτερα” προς μια “νέα κανονικότητα”. Δεν έκρυβαν την πρόθεσή τους:
Ο “Covid” ήταν – και είναι – ένα απατηλό μέσο για έναν κακόβουλο σκοπό. Πρέπει να το δούμε αυτό, να το καταλάβουμε και να το θυμόμαστε. Διότι αν δεν αναλύσουμε και κατανοήσουμε σωστά την κλίμακα και τη μεθοδολογία αυτής της προπαγάνδας, θα είμαστε εξίσου ευάλωτοι στις ίδιες μεθόδους την επόμενη φορά που θα αναπτυχθούν.
Ενώ τα μέσα μπορεί να αποσυρθούν, ο σκοπός θα παραμένει πάντα.
Ο νέος τους κόσμος υπάρχει τώρα, παντού γύρω μας. Αλλά είναι μόνο μισοχτισμένος, και ο διακριτός και τελικός στόχος όλων όσων κάνουν και λένε προχωρώντας προς τα εμπρός θα είναι να εργάζονται για την ολοκλήρωσή του.
Αυτή είναι η χρυσή τομή του “Covid”, αν θέλετε να βρείτε μια. Ελλείψει καλύτερης αναλογίας, η μάσκα έχει γλιστρήσει. Πήραμε μια γεύση από τον τοίχο από τούβλα του Zappa. Τώρα ξέρουμε τι πραγματικά θέλουν.
Θέλουν τον έλεγχο – πάνω σε όλα και σε όλους. Θέλουν να μας μειώσουν – να μειώσουν τη νοημοσύνη μας, τα μέσα μας, την υγεία μας και τα δικαιώματά μας. Θέλουν να επιταχύνουν την αργή μας πορεία προς την τυραννία και να χτίσουν ένα παγκόσμιο στρατόπεδο εργασίας που περιβάλλεται από φανταστικά κακά που υπνωτίζουν τους τροφίμους να πιστεύουν ότι το συρματόπλεγμα είναι για το καλό τους… επειδή κρατάει τα τέρατα έξω.
Με απλά λόγια, θέλουν να τελειώσουν αυτό που ξεκίνησε ο “Covid”. Αλλά όσο εμείς τους βλέπουμε και τους καταλαβαίνουμε, δεν θα μπορέσουν ποτέ να το κάνουν.
