Η καταστροφολογική συζήτηση για την κλιματική αλλαγή δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια τακτική αντιπερισπασμού από την κυβέρνηση, τη ριζοσπαστική Αριστερά και τον κυρίαρχο Τύπο τους.
Οι πολλοί νόμοι, τα τρισεκατομμύρια σε ομοσπονδιακές πιστώσεις και φορολογικές πιστώσεις και οι ανεφάρμοστες προτάσεις για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής δεν θα επιβραδύνουν την άνοδο των ωκεανών ούτε θα θεραπεύσουν τον πλανήτη.
Η άσκηση πίεσης για περισσότερη ρύθμιση του κλίματος αποσκοπεί στην ενίσχυση της εξουσίας του αυταρχικού κράτους, όχι στην προστασία του περιβάλλοντος.
Η ριζοσπαστική Αριστερά (σε ορισμένες περιοχές του δυτικού κόσμου εμφανίζεται καλυμμένη υπό το μανδύα μέχρι και ενός δεξιού κόμματος), έχει κάνει τον κόσμο να έχει εμμονή με το αν έχουμε 10, 20 ή 50 χρόνια πριν από τις παραμονές της καταστροφής.
Η υστερία δίνει στην κυβέρνηση τη δικαιολογία που χρειάζεται για περισσότερους ελέγχους πάνω στην ενέργεια που χρησιμοποιούμε, τα προϊόντα που αγοράζουμε, τα σπίτια στα οποία ζούμε, τα τρόφιμα που τρώμε και από την πανδημία και μετά πότε μπορούμε να βγούμε από τα σπίτια μας.
Ωστόσο, τα δεδομένα που υποστηρίζουν τις μελέτες για το κλίμα σπάνια δημοσιοποιούνται, ώστε οι επιστήμονες να μπορούν να ελέγξουν την αναπαραγωγιμότητα των μελετών.
Οι πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών για παράδειγμα, ζουν ήδη κάτω από ένα νομικό πλαίσιο που περιλαμβάνει πάνω από 3.000 ξεχωριστά ποινικά αδικήματα σε 50 τίτλους του αμερικανικού κώδικα, 23.000 σελίδες ομοσπονδιακού νόμου, πάνω από 200.000 κανονισμούς και σχεδόν καθημερινά εκτελεστικά διατάγματα που συνήθως περιορίζουν τις ενέργειες που θεωρούνται ενοχλητικές για την κακιστοκρατία (δλδ. την διακυβέρνηση ενός κράτους από τους χειρότερους και πλέον ανίκανους πολίτες με καταστροφικά αποτελέσματα για το κοινωνικό σύνολο).
Επιπλέον, η κυβέρνηση έχει σε εφεδρεία 136 νόμους έκτακτης ανάγκης που της επιτρέπουν να αναλάβει τον έλεγχο της βιομηχανικής παραγωγής, των επικοινωνιών και των τραπεζών, καθώς και των περισσότερων πτυχών του εμπορίου.
Οι περισσότεροι από αυτούς τους νόμους έκτακτης ανάγκης τίθενται σε ισχύ όταν ο πρόεδρος τους κηρύσσει αποτελεσματικούς.
“Προβλέψεις για καταστροφικά γεγονότα Αποκαλυπτικών διαστάσεων που θα είχαν ως αποτέλεσμα την εξαφάνιση της ανθρωπότητας, την κατάρρευση του πολιτισμού ή την καταστροφή του πλανήτη έχουν γίνει τουλάχιστον από την αρχή της Κοινής Εποχής”. Μέχρι στιγμής, ο πλανήτης εξακολουθεί να υπάρχει.
Ο George Orwell σημείωσε: “Οι άνθρωποι μπορούν να προβλέψουν το μέλλον μόνο όταν αυτό συμπίπτει με τις επιθυμίες τους, και τα κατάφωρα γεγονότα μπορούν να αγνοηθούν όταν είναι ανεπιθύμητα”.
Στην περίπτωση της κλιματικής αλλαγής, όσοι προβλέπουν το μέλλον πιστεύουν ότι ο καπιταλισμός είναι καρκίνος στη γη, οι άνθρωποι πρέπει να φύγουν και η αλήθεια είναι άσχετη.
Το The Left’s Little Red Book on Forming a New Green Republic (Μικρό Κόκκινο Βιβλίο της Αριστεράς για τη διαμόρφωση μιας νέας Πράσινης Δημοκρατίας) αποτυπώνει τις πολλές δηλώσεις της Αριστεράς που υποστηρίζουν αυτούς τους στόχους***.
***Σημ.: Βέβαια στη πλειοψηφία των κρατών σύσσωμο το πολιτικό σύστημα είναι προσανατολισμένο στις κατευθυντήριες οδηίες του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ για την εγκαθίδρυση της αντανθρώπινης ατζέντας και την επιβολή της Ολοκληρωτικής Παγκόσμιας Τυραννίας. Το ίδιο ισχύει και στις ΗΠΑ παρά τις φαινομενικα ατίθετες φωνές κάποιων Ρεπουμπλικανών (“Δεξιών”)
Ένας από τους ηγέτες της, ο πρίγκιπας Φίλιππος, είχε δηλώσει μετά ηρεμίας: “Αν μετενσαρκωνόμουν, θα επιθυμούσα να επιστρέψω στη Γη ως φονικός ιός για να μειωθούν τα επίπεδα του ανθρώπινου πληθυσμού”. Ίσως το Covid-19 του έδωσε την ευκαιρία να πραγματοποιηθεί η ευχή του;”
Το αποτύπωμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς είναι παντού. Μέσα σε ένα χρόνο, η κυβέρνηση Μπάιντεν χρησιμοποίησε την εκτελεστική εξουσία για να κλείσει το Εθνικό Αποθεματικό Πετρελαίου – Αλάσκα, τον αγωγό Keystone και τον αγωγό φυσικού αερίου EastMed που θα προμήθευε την Ευρώπη με φυσικό αέριο που δεν προέρχεται από τον Πούτιν.
Χωρίς ενέργεια, ο κόσμος καταρρέει. Αλλά αυτή είναι μια τακτική που χρησιμοποιεί η ριζοσπαστική Αριστερά για να επιτύχει την ατζέντα της.
Κλείνοντας τον ενεργειακό εφοδιασμό των ΗΠΑ, ο Biden βλάπτει την ασφάλεια και την οικονομία των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι ΗΠΑ αναγκάζονται να βασίζονται σε κράτη-τρομοκράτες (Ρωσία, Σαουδική Αραβία, Κίνα και τώρα Ιράν και Βενεζουέλα) για την παραγωγή βρώμικων καυσίμων, ώστε να μπορούμε να τσαλαβουτάμε.
Εκτός αν υπάρχει κάποιο απώτερο κίνητρο, κανένας λογικός παγκόσμιος ηγέτης δεν θα έθετε ποτέ το έθνος του στο έλεος των τρομοκρατών.
Η ριζοσπαστική Αριστερά παίζει το ομοσπονδιακό ρυθμιστικό σύστημα σαν ένας μεγάλος πιανίστας. Με τις διατάξεις για τις αγωγές πολιτών που ενσωματώνονται σε όλους τους περιβαλλοντικούς νόμους, η Αριστερά εμποδίζει συστηματικά τις βιομηχανίες που χρειάζονται ομοσπονδιακές άδειες.
Ασκώντας τη δύναμη των διατάξεων για τις αγωγές πολιτών, η ριζοσπαστική Αριστερά χρησιμοποιεί τον νόμο για τα καθαρά ύδατα για να ρυθμίσει τη γεωργία και την οικοδόμηση σπιτιών, δεδομένου ότι το νερό ρέει πάνω από τη γη.
Η Αριστερά χρησιμοποιεί τον νόμο για τον καθαρό αέρα για να αρνηθεί την έκδοση αδειών σχεδόν σε κάθε δραστηριότητα που έχει εκπομπές στον αέρα, η οποία περιλαμβάνει τη μεταποίηση, την παραγωγή ενέργειας και τις μεταφορές.
Χρησιμοποιούν τον Εθνικό Νόμο για την Προστασία του Περιβάλλοντος για να καθυστερούν τις άδειες για χρόνια, μερικές φορές για δεκαετίες, οδηγώντας σε υπερβάσεις κόστους και χρεοκοπίες, απλώς και μόνο με τον ισχυρισμό ότι μια χιλιασέλιδη δήλωση περιβαλλοντικών επιπτώσεων δεν είναι επαρκώς ισχυρή.
Εκτός από την παρεμπόδιση της οικονομικής ανάπτυξης, η ριζοσπαστική Αριστερά αναγκάζει την κυβέρνηση να ρυθμίζει σχεδόν κάθε αντικείμενο στο σπίτι, συμπεριλαμβανομένων των πλυντηρίων πιάτων, των πλυντηρίων ρούχων, των ντους, των τουαλετών, των ανεμιστήρων οροφής, των λαμπτήρων, των μονάδων θέρμανσης και κλιματισμού, των κουζινών, των φούρνων, των ψυγείων και των συμβατικών προϊόντων μαγειρικής. Εβδομήντα τέσσερα ρυθμιστικά πρότυπα καλύπτουν αυτά τα προϊόντα.
Άλλα 15.000 προϊόντα, από τις καφετιέρες μέχρι τα μελανοδοχεία, ρυθμίζονται από την Επιτροπή Ασφάλειας Καταναλωτικών Προϊόντων.
Τώρα η ριζοσπαστική Αριστερά θέλει να απαγορεύσει πολλά κοινά τρόφιμα, όπως η ζάχαρη, η σοκολάτα, ο καφές, το κρέας, το φοινικέλαιο, η σόγια, το μεταλλικό νερό, τα πλαστικά μπουκάλια, τα ψάρια, ιδίως ο σολομός, το ρύζι και τα δημητριακά, καθώς και κάθε φρούτο και λαχανικό που απαιτεί νερό.
Μια άλλη ομάδα της ριζοσπαστικής Αριστεράς προσδιορίζει τα 10 κορυφαία τρόφιμα που βλάπτουν το κλίμα: αρνί, μοσχαρίσιο χοιρινό κρέας, κοτόπουλο, γαλοπούλα, σολομός, τόνος σε κονσέρβα, τυρί, αυγά και πατάτες.
Για τις πλαστικές συσκευασίες που συντηρούν τα τρόφιμά μας, η ριζοσπαστική Αριστερά έχει 25 λόγους για την απαγόρευσή τους. Θέλουν επίσης να απαγορεύσουν τα καλαμάκια των αναψυκτικών – αλλά δεν λένε τίποτα για τα δισεκατομμύρια κιλά πλαστικού των ηλιακών συλλεκτών πολυπυριτίου που είναι ενσωματωμένοι με τοξικά μέταλλα.
Σίγουρα έχουν καταφέρει να αυξήσουν το κόστος της βενζίνης, των ορυκτών καυσίμων που τροφοδοτούν τα εργοστάσια και την οικονομία μας, καθώς και χιλιάδων προϊόντων που παρασκευάζονται από πετροχημικά: πλαστικά, χρώματα, φαρμακευτικά προϊόντα, καλλυντικά και αμέτρητα άλλα.
Τώρα η ριζοσπαστική Αριστερά απαιτεί από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα να διαλύσει τις τράπεζες, αν αυτές χορηγούν δάνεια ή επενδύουν σε επιχειρήσεις ορυκτών καυσίμων που “βλάπτουν τη Γη” – αλλά όχι για την εξόρυξη και την επεξεργασία δισεκατομμυρίων τόνων μετάλλων και ορυκτών που απαιτούνται για την “καθαρή, ανανεώσιμη” αιολική και ηλιακή ενέργεια.
Αυτοί οι περιορισμοί δεν στηρίζονται στην επιστήμη, τη λογική, την πραγματικότητα ή τη συνέπεια – αλλά σε μια πολιτική αφήγηση ότι ο τρόπος ζωής μας θα οδηγήσει σε μια πλανητική καταστροφή Αποκαλυπτικών διαστάσων. Το αφήγημα της πορνογραφικής καταστροφολογίας συγκαλύπτει την πραγματική ατζέντα της κυβέρνησης: μια πιο αυταρχική κυβέρνηση.
Όλα αφορούν τον αυταρχικό έλεγχο, ηλίθιε!
Η μόνη κατάλληλη σύνοψη αυτού του άρθρου είναι να παραθέσω ένα απόσπασμα από τον David Forman, ιδρυτή μιας ριζοσπαστικής αριστερής περιβαλλοντικής ομάδας πίεσης. Ο Forman είπε: “Η σταδιακή εξάλειψη της ανθρώπινης φυλής θα λύσει κάθε πρόβλημα στη γη, κοινωνικό και περιβαλλοντικό”.
Με βάση τις υποκριτικές ενέργειες πολλών ηγετών της Αριστεράς – όπως ο Gavin Newsom, η Gretchen Whitmer, η Lori Lightfoot, η AOC, η Nancy Pelosi, η Stacy Abrams και εκατοντάδες άλλοι – θα πρέπει να υποθέσουμε ότι θα εξαιρούνται από τη σταδιακή εξόντωση που κυρήσσει ο Forman.
