Ευρωεκλογές: Ως προς την Ελλάδα, το καθοριστικό διακύβευμα των επερχόμενων ευρωεκλογών έγκειται στο ενδεχόμενο να επικυρωθεί και πάλι εκλογικά η ραγδαία διαδικασία επιβολής καθεστώτος στην χώρα. Όσοι στις προηγούμενες εκλογές επιλέξαμε να μην συνταχθούμε με την προελαύνουσα οικογενειακή διακυβέρνηση ούτε με τους “αντιπολιτευόμενους” συνεταίρους της, σήμερα αισθανόμαστε καταθλιπτικό το βάρος του 41% στην καθημερινή λειτουργία του δημόσιου βίου, στις ίδιες μας τις ζωές!
Για παράδειγμα, σύμφωνα με την δικανική πεποίθηση της αρμόδιας εισαγγελικής λειτουργού, ο –κατά δημοσιεύματα– κομματάρχης της οικογένειας στον Κολωνό δεν βίασε το 12χρονο κορίτσι ούτε ακριβώς το εξέδιδε! Είχε, πολύ απλά, σεξουαλικές επαφές με το παιδί! Και μόνον διευκόλυνε αλλότρια ακολασία, καθώς το συνόδευε για λόγους ασφαλείας (του εμπορεύματος!) στα ραντεβού, που ο ίδιος έκλεινε! Κρίνει ακόμη η εισαγγελεύς πως δεν αποδείχθηκε (με προσημειωμένα χαρτονομίσματα;) ότι ο Μίχος εισέπραττε την πληρωμή των πελατών! Ούτε καν αποδείχθηκε ότι αυτός ήταν ο τελικός αποδέκτης της πληρωμής! Μ’ αυτή λοιπόν την δεινή –ανεξάρτητη και αδέκαστη– “χειρουργική” ο κομματάρχης (και μαζί του ένα ολάκερο πολιτικό πλέγμα) απαλλάσσεται από τον βιασμό και την μαστροπεία ανήλικης. Κατηγορίες που θα μπορούσαν να στείλουν τον Μίχο για 10 πραγματικά χρόνια στα κάγκελα και ίσως φρεσκάριζαν την μνήμη του ως προς το πελατολόγιο.
Για παράδειγμα, στο τρένο των Τεμπών (εκεί που πρακτικά επιβάτης θα μπορούσε να είναι το παιδί οποιουδήποτε, αλλά μόνον θεωρητικά του Πρωθυπουργού ή των Υπουργών του) η ανάκριση μέχρι πρόσφατα αδιαφορούσε για τα αδιάσειστα στοιχεία που κατέθεταν οι εμπειρογνώμονες των οικογενειών των θυμάτων, τεκμηριώνοντας έκρηξη και φωτιά από φορτίο ξυλολίου! Χρειάστηκε να ξεπεράσουν το 1.400.000 οι υπογραφές (για την κατάργηση της ετεροδικίας/ασυλίας των Υπουργών) για να ευαισθητοποιηθεί η εισαγγελία του Αρείου Πάγου και να δώσει εντολή να συμπεριληφθούν στον ανακριτικό φάκελο τα στοιχεία που προσκόμισαν οι συγγενείς των νεκρών.
Αδιαφόρησε, επίσης, η ανάκριση να προστατεύσει τα πειστήρια στον τόπο του εγκλήματος και δεν ερεύνησε αυτεπάγγελτα ποιοι ενέχονται στην καταστροφή των τεκμηρίων – “σαχλαμάρες” γαρ(!) σύμφωνα με τον Πρωθυπουργό. Την έκρηξη από υλικό που μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία, η ανάκριση μέχρι στιγμής την αρνείται, χρεώνοντας αποκλειστικά στην σύγκρουση την φωτιά που ξέσπασε κατακαίοντας τους περισσότερους από τους 57 νεκρούς και τους περισσότερους τραυματίες.
Ελισσόμενη κατ’ αυτόν τον τρόπο, η ανάκριση επιλέγει να μην ερευνήσει ποιοι φόρτωσαν λαθραία το φονικό ξυλόλιο στο πρώτο βαγόνι μετά τις δύο ηλεκτρομηχανές της εμπορικής αμαξοστοιχίας. Λογικό, καθώς Υπουργοί και Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ κινητοποιήθηκαν ακαριαία με αντικειμενικό αποτέλεσμα να χαθούν στοιχεία για το ξυλόλιο και τους λαθρεμπόρους! Συνεπώς, λειτουργώντας εξονυχιστικά, αδέκαστα και ταχύρρυθμα, η ανάκριση καθιστά περιττή οιαδήποτε ανάμιξη της Ευρωπαίας Εισαγγελέως, η οποία, προδήλως ανθέλλην(!), καταγγέλλει δημόσια ότι οι ελληνικές αρχές δεν την αφήνουν να ερευνήσει τι και ποιοι ευθύνονται για το έγκλημα που συντελέσθηκε στα Τέμπη.
Καθεστώς Μητσοτάκη και ευρωεκλογές
Τα εμβληματικά δύο ανωτέρω παραδείγματα λειτουργούν ως οδοδείκτες της κατεύθυνσης, στην οποία κινείται η χώρα. Κατεύθυνση την οποία σηματοδοτούν ακόμη οι υποκλοπές (των πάντων), οι δολοφονίες δημοσιογράφων (Καραϊβάζ), έγκαιρα θανάσιμα οδικά ατυχήματα (υπεύθυνος φορτίων της Hellenic Trains). Όλα αυτά επικάθονται στην απρόσκοπτη διανομή των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης μεταξύ των εθνικών εργολάβων, στην εκπλήρωση της στρατηγικής μας υποχρέωσης –έναντι των ΗΠΑ!– υποχρέωσης να συμπεριλάβουμε τους ΛΟΑΤΚΙ στην έννοια του γάμου, στην δημοσίως πλέον ομολογούμενη αποστολή όλο και περισσότερων όπλων και πυρομαχικών στους μαχόμενους Ουκρανούς την υπέρτατη για τον δυτικό άνθρωπο ρωσική απειλή!
Οι σφετεριστές της εκλογικής “πλειοψηφίας”, ήτοι το 41% των εγκύρως ψηφισάντων στις τελευταίες εκλογές, δεν έχουν ουσιαστικό πρόβλημα με τα παραπάνω! Ευτυχείς, πορεύονται προς την προσωπική ευωχία που υπόσχεται ο ζοφερός δρόμος του καθεστωτισμού. Τι συμβαίνει, όμως, με την πραγματική, την αριθμητική πλειοψηφία των Ελλήνων; Στο ερώτημα αυτό θα υπάρξει, εκ των πραγμάτων, μια απάντηση στις επικείμενες ευρωεκλογές.
Τα καθεστώτα στηρίζονται πρωτίστως στην ανοχή της κοινωνίας και όχι στην συνειδητή της στήριξη. Στην ελληνική περίπτωση, η επιδίωξη να εξασφαλισθεί η ανοχή του κοινωνικού σώματος καθοριστικά διευκολύνεται από την πρόληψη της δημόσιας παρουσίας οιουδήποτε κομίζει πραγματικά εναλλακτική πρόταση. Οι πολίτες ωθούνται από τον κυρίαρχο μιντιακό και κυβερνητικό λόγο είτε στην αποχή, είτε χειραγωγούνται προς τους fake αντιπολιτευόμενους την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Προτάσσοντας την ανάγκη κινητοποίησης των ίδιων των πολιτών, ώστε να αποκρουσθεί η πολύπτυχη εξάρτηση της χώρας από ξένα συμφέροντα και κέντρα, η Επιτροπή για την Εθνική Κυριαρχία και την Κύπρο (ΕΠ.Ε.Κ.Κ) θα εκμεταλλευθεί και την επί θύραις εκλογική διαδικασία. Δεν αποδεχόμαστε το ισχύον πλαίσιο της ΕΕ ως κοινωνικά δίκαιο, ηθικό, ούτε ως λειτουργικό για την υπεράσπιση των εθνικών μας συμφερόντων! Επιδιώκουμε, στοχεύοντας στην διατάραξη της καθεστηκυίας λειτουργίας του, να πάψει να λειτουργεί ως βρόγχος οικονομικής και πολιτικής εξάρτησης της πατρίδας μας από τις αποφάσεις του κάθε είδους Eurogroup!
Για τον σκοπό αυτό, πρέπει να αλλάξει η ποιότητα και αποτελεσματικότητα των ανθρώπων που εκλέγονται από την χώρα μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, πλείστοι των οποίων έχουν αποσπάσει τα ευρωπαϊκά ρεκόρ της διαφθοράς, της ανηθικότητας και της πολιτικής συναλλαγής! Όχι άλλους στυλοβάτες του καθεστώτος του 41% στις Βρυξέλλες, όχι άλλους ιμάντες μεταφοράς ξένων κελευσμάτων στην Ελλάδα! Ας πάρουμε οι ίδιοι στα χέρια μας τις τύχες μας, ας αναλάβουμε τις ευθύνες μας…
Μεγάλη ευκαιρία για τα κόμματα της Δεξιάς
Μεγάλη ευκαιρία παρουσιάζεται για τα κόμματα της Δεξιάς, ώστε να ξεπεράσουν και τα τρία μαζί, δηλαδή η «Ελληνική Λύση», η «Νίκη» και οι «Σπαρτιάτες», το «όριο» του 20%.
Και αυτό γιατί οι ευρωεκλογές εξ’ορισμού είναι μία «χαλαρή» διαδικασία κατά την οποία ένας ψηφοφόρος μπορεί να στείλει προειδοποιητικά μηνύματα στο κόμμα που ψήφισε, και μάλιστα χωρίς να «δεσμεύεται» και με το νέο κόμμα το οποίο θα ψηφίσει την δεδομένη στιγμή.
Στην κάλπη, αν συνεχιστεί η τάση πτώσης της Ν.Δ. τα δεξιά κόμματα θα ξεπεράσουν το 20%, ενώ το μεγάλο ερώτημα είναι αν θα προλάβει να ενεργοποιηθεί ο Ηλίας Κασιδιάρης και αν θα υπάρξει κόμμα που θα εκφράζει τις θέσεις του.
Αν συμβεί αυτό τότε μπορεί να δούμε και ποσοστά κοντά στο 25% στα τρία ή και σε τέσσερα δεξιά κόμματα.
Ο νόμος για τον γάμο των ΛΟΑΤΚΙ+ και την υιοθεσία παιδιών από αυτούς κάνει τεράστια εκλογική ζημιά στη ΝΔ, ενώ αντίθετα τα Τέμπη, δεν δίνουν ψήφους στην αντιπολίτευση.
Τι προσδοκούν και τι ελπίζουν τα δεξιά κόμματα και ποιες είναι οι «παγίδες» των ευρωεκλογών; Φυσικά, παραμένει ερώτημα τι θα γίνει στην περίπτωση του Ηλία Κασιδιάρη. Θα είναι εκτός φυλακής; Θα υπάρξει κάποιο κόμμα «Κασιδιάρη»; Δεν είναι εύκολο με την έννοια ότι διακυβεύονται πάρα πολλά για να βγει εκτός φυλακής πριν τις ευρωεκλογές.
Δεν ξέρουμε κατά πόσο η κυβέρνηση θα τον ήθελε έξω και απέναντι της και με ένα δικό του κόμμα. Μάλλον, δεν θα τον ήθελε. Το σίγουρο είναι ότι θα συγκέντρωνε ένα καλό ποσοστό και θα αποσπούσε ακόμα περισσότερους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους από τη Νέα Δημοκρατία, καθώς τότε όλα τα δεξιά κόμματα μαζί θα «άγγιζαν» όντως το 25%.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ηλίας Κασιδιάρης ενόψει του αιτήματος αποφυλάκισης του υπό όρους, έχει σιωπήσει σε ό,τι αφορά τις δημόσιες παρεμβάσεις του.
Σε ό,τι αφορά τα τρία δεξιά κοινοβουλευτικά κόμματα:
Οι «Σπαρτιάτες» δεν μπορούν να πείσουν το κοινό της «σκληρής» Δεξιάς αν και έχει αποκατασταθεί η ηρεμία στο κόμμα το τελευταίο χρονικό διάστημα, μετά την αποχώρηση των ανεξάρτητων πλέον βουλευτών Κωνσταντίνου Φλώρου και Χαραλάμπου Κατσιβαρδά.
Η «Νίκη» η οποία έχει κάνει άνοιγμα προς τον χώρο των δημοσιογράφων και των καλλιτεχνών.
Είναι σαφές ότι θέλει ένα πιο διεισδυτικό προφίλ προς την κοινωνία και μένει να φανεί αν αυτό θα της προσφέρει πολιτικά κέρδη.
