Το τέλος του παραμυθιού περί ανάπτυξης, της ελληνικής οικονομίας.

Του Σταμάτη Στεφανάκου
Ακούσαμε και διαβάσαμε προεκλογικά και μετεκλογικά υποσχέσεις επί υποσχέσεων για ανάπτυξη στην οικονομία.

Ακούσαμε και διαβάσαμε και διάφορα γλαφυρά για τα «προβλήματα» ανταγωνιστικότητας τα όποια έχουν προκληθεί, από το  «κακό» δημόσιο, την «κακή» εφαρμογή των μνημονίων, της  «κακές» πολιτικές του παρελθόντος.
Είδαμε να ενοχοποιούνται  οι «κακοί» συνδικαλιστές, και όσοι άνηκαν στο πραγματικό αντιμνημονιακό μπλοκ (ΑΝΕΛ, ΣΥΡΙΖΑ,ΚΚΕ,ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΠΑΜ, κλπ).  Εδικά δε η αριστερά , που σημειωτέον δεν κυβέρνησε ποτέ , να κατηγορείται ότι έχει την ευθύνη για όλα… Για όλα έφταιγε «κάποιος», άλλος πολιτικός του παρελθόντος, οι  «τεμπέληδες» έλληνες, οι «αντιπαραγωγικοί» εργαζόμενοι και άλλα πολλά και όμορφα, που με απλοχεριά τα ΜΜΕ μας έχουν σερβίρει και συνεχίζουν αδιάκοπα  να σερβίρουν.
Ζήσαμε απειλές του τύπου: «θα μας πετάξουν από το ευρώ», θα «χρεοκοπήσει η χώρα» και ακούσαμε κορωνίδες της μορφής περί πατριωτισμού και εθνικού καθήκοντος…
Βιώσαμε την καταστολή στο πετσί μας, και από πρώτο χέρι γνωρίσαμε την απόγνωση μέσω της αύξησης των αυτοκτονιών συμπολιτών μας  στην χώρα. Πέτυχαν να εφαρμόσουν στην πράξη τον κοινωνικό αυτοματισμό και η μια κοινωνική ομάδα να επιτίθεται στην άλλη. Κάθε έννοια αλληλεγγύης και ανθρωπισμού διαστρεβλώθηκε  και  κακοποιήθηκε οικτρά.
Η παιδεία υποβαθμίστηκε, η δημόσια υγεία εξαθλιώθηκε και οι κοινωνικές παροχές έχουν υποβαθμιστεί σε σημείο που έχει χαθεί κάθε έννοια ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, το περιβάλλον και ο φυσικός πλούτος της χώρας ξεπουλιούνται αντί πινακίου φακής .
Μισθοί, συντάξεις και επιδόματα , έχουν μειωθεί  κάτω από το επίπεδο που ορίζει το φράγμα μεταξύ αξιοπρεπούς διαβίωσης και φτώχειας,  και  έχουν γίνει καπνός διεκδικήσεις δεκαετιών.
Και όλα αυτά γιατί;
Για να διαβάσουμε τα ακόλουθα στον τύπο:

1. Ανεργία στο 27% για το Νοέμβριου του 2012, με πρόβλεψη να φτάσει στο 30,1 % το 2013.
2. Μείωση του ΑΕΠ  και ύφεση στο 4,1%.
3. Φορολογία που στην ουσία  διαλύει την αγορά.
4. Στάση πληρωμών στην πράξη του δημοσίου προς τρίτους.
5. Εκτροχιασμός των δημοσιονομικών εσόδων με το καλημέρα του 2013.

Με δυο λόγια, μήπως θυμάστε κάτι υποσχέσεις και θεωρίες ότι το 2012 η χώρα θα βγει στις αγορές και θα έρθει η ανάπτυξη;
Μήπως θυμάστε επίσης το περίφημο: «δεν θα πάρουμε και άλλα μέτρα»;
Μήπως το άλλο: « θα διαπραγματευτούμε με τους δανειστές μας»;
Να μιλήσουμε για την αύξηση της πορνείας, του αλκοολισμού και της εξαθλίωσης;
Και θα μπορούσα ειλικρινά να γράψω πολλές γραμμές με κενού νοήματος υποσχέσεις και παραμύθια. Δεν νομίζω όμως ότι χρειάζεται.
Όταν διαβάζεις και ακούς ότι ο κατώτερος μισθός είναι υψηλός στην χώρα μας από ένα άνθρωπο (;) που έχει 6.000 € μηναίο εισόδημα…
Όταν η ίδια η Τρόικα μιλάει ήδη για καινούργια μέτρα…
Όταν διάρα τσακιστή δεν δίνουν για τους άνεργους νέους – και όχι μόνο…
¨Έχει κανείς ψευδαισθήσεις ότι δεν πάει παρακάτω;
Τι άλλο περιμένουμε να γίνει; Τι;
Και στο ερώτημα αν υπάρχει άλλος δρόμος, η απάντηση είναι μόνο μια: υπάρχει. Και ναι ούτε αλάθητος είναι , ούτε σίγουρος. Αλλά σίγουρα είναι πιο ελπιδοφόρος από αυτόν που έχουμε πάρει έως τώρα.
Το μόνο που είναι βέβαιο, είναι ότι αν δεν μπει άμεσα ένα φρένο σε αυτή την κατρακύλα δεν θα υπάρχει Ελλάδα, και μάλιστα πολύ σύντομα.
Επομένως ας αρχίσουμε να συσπειρωνόμαστε , να οργανωνόμαστε και κυρίως ας αρχίσουμε να αντιστεκόμαστε, για να μην καταλήξουμε κυριολεκτικά ως πρόβατα στο χασάπη.
environment.gr

Read more: http://tolimeri.blogspot.com/#ixzz2L5K3V7Sr

Βαρουφάκης: Πού το πάει το ΔΝΤ;

Σήμερα θα σας απευθυνθώ περισσότερο ως ‘ρεπόρτερ’ και λιγότερο ως σχολιαστής. Ελπίζω ότι, στο πλαίσιο της συζήτησης που έχει φουντώσει σε σχέση με τους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές και την «λανθασμένη» εκτίμησή τους από το ΔΝΤ, αυτά που έχω να σας μεταφέρω θα φανούν χρήσιμα τόσο σε εκείνους που τείνουν να συμφωνούν με τις θέσεις μου ως προς το τι πρέπει να κάνουμε ως Ελλάδα όσο και στους πολλούς επικριτές των προτάσεών μου. Έτσι τουλάχιστον ελπίζω.

Στις 7 και 8 Φεβρουαρίου έτυχε να συμμετάσχω σε νομικό συνέδριο που διοργάνωσε το περιοδικό Texas International Law Journal στο Austin, απ’ όπου σας γράφω. Το κεντρικό θέμα του συνεδρίου ήταν «Το Κράτος και οι Τράπεζες» και μέρος του αφιερώθηκε στην Κρίση της Ευρωζώνης με έμφαση στην τραπεζική κρίση και στα νομικά ζητήματα που θα προκύψουν στην πορεία μιας διαδικασίας ενοποίησης των τραπεζικών συστημάτων της Ευρωζώνης (BankingUnion) – μιας διαδικασίας την οποία, υποτίθεται, ότι έχουν βάλει μπροστά οι ευρωπαίοι ηγέτες μας. Σε αυτό το πλαίσιο, οι διοργανωτές με προσκάλεσαν να μιλήσω στους συνέδρους (καθηγητές και διδακτορικούς φοιτητές νομικών σχολών) με θέμα, τί άλλο, την Τραπεζική Ενοποίηση της Ευρωζώνης (μια ενοποίηση που, με τον συνεργάτη μου Stuart Holland, πρεσβεύουμε ως αναγκαία για την επίλυση της Κρίσης από το 2010/1 – πχ. δείτε εδώ).

Πριν με κατηγορήσετε ότι τα λέω όλα αυτά για να σας πω πόσο «όμορφα» τα είπα και πόσο «σπουδαίος» είμαι, επιτρέψτε μου να σας καταθέσω τον λόγο που θεωρώ ότι σας ενδιαφέρει αυτή η ιστορία – και ο οποίος ελάχιστη σχέση έχει με το τι είπα σε εκείνη την ομιλία. Αυτό που έχει σημασία είναι πως αντέδρασε ένα μέλος του ακροατηρίου, και τι είπε απαντώντας στα δικά μου λεγόμενα. Το όνομά του δεν θα σας το πω (καθώς έχω δεσμευτεί ότι δεν θα το κάνω). Αυτό που μπορώ να σας πω είναι ότι πρόκειται για υψηλά ιστάμενο στέλεχος του ΔΝΤ.

Για να έχει νόημα η παρουσίαση της στάσης του εν λόγω κυρίου, πρέπει να με ανεχθείτε για λίγο, να ανεχθείτε μια περίληψη της τοποθέτησής μου – καθώς η δική του τοποθέτηση βγάζει νόημα μόνο στο πλαίσιο αυτό. Επί της ουσίας, αφού κατέθεσα την ερμηνεία μου για το πώς προέκυψε η Κρίση του Ευρώ, προχώρησα σε τρεις προβλέψεις:

1. Καμία πρόοδος προς μία πραγματική τραπεζική ενοποίηση, που να βοηθά στην καταπολέμιση της Κρίσης, δεν πρόκειται να επιτευχθεί.
2. Το πρόγραμμα ΟΜΤ που ανακοίνωσε ο Πρόεδρος της ΕΚΤ κ. Draghi τον Σεπτέμβρη, και το οποίο βοήθησε να πέσουν τα spreads σε όλη την Ευρωζώνη, κάτω από την «επιφάνεια» των φαινομένων επιφέρει χειροτέρευση της Κρίσης και, το χειρότερο, ενισχύει την αποφασιστικότητα με την οποία η Γερμανία «δολοφονεί» την απόφαση της Συνόδου Κορυφής του περασμένου Ιουνίου σύμφωνα με την οποία η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα έφευγε από τα χέρια των κρατών-μελών και τα απαραίτητα κονδύλια δεν θα προσμετρώνταν στο δημόσιο χρέος των κρατών.
3. Εάν το Ευρώ καταρρεύσει, τότε θα καταρρεύσει μαζί του η ΕΕ. Εάν διασωθεί, τότε, και αφού θα έχει περάσει πραγματικά η σημερινή Κρίση, τότε μόνο θα δούμε να ενοποιούνται τα τραπεζικά συστήματα της Ευρωζώνης. Αν ποτέ φτάσουμε εκεί, χώρες που δεν ανήκουν στην Ευρωζώνη θα φύγουν από την ΕΕ καθώς θα είναι αδύνατον να ανήκουν στην ΕΕ χωρίς να είναι μέρος του κοινού νομίσματος – οπότε η Βρετανία, για παράδειγμα, θα έχει κάθε λόγο να αποχωρήσει από την ΕΕ.

Πέραν αυτών των γενικών προβλέψεων, έκλεισα την ομιλία με μια γενική εκτίμηση και κάποιες προτάσεις. Η εκτίμηση ήταν πως η Κρίση βαθαίνει παρά το γεγονός ότι η αγορά ομολόγων φαίνεται να ομαλοποιείται και, συνεπώς, αν συνεχίσουμε έτσι, η Ευρωζώνη δεν θα αντέξει. Όσο για τις προτάσεις, κατέθεσα τις εξής τρείς:

1. Να προχωρήσει άμεσα η εκκαθάριση, ανακεφαλαιοποίηση και διαχείριση των προβληματικών τραπεζών της Ευρωζώνης (συμπεριλαμβανομένου του κλεισίματος και της σύμπτυξης όσων δεν μπορούν να αναστηθούν) από το EFSF-ESM χωρίς καμία ανάμειξη από τα κράτη-μέλη και χωρίς να έχει προηγηθεί η τραπεζική ενοποίηση.
2. Το πρόγραμμα ΟΜΤ της ΕΚΤ να αντικατασταθεί από εναλλακτικό πρόγραμμα εξυπηρέτησης μέρους του χρέους όλων των μελών-κρατών με έκδοση ομολόγων τα οποία θα εγγυάται μόνον η ΕΚΤ – τα οποία θα μπορούν, επί πλέον, να λειτουργούν επικουρικά προς τα ομόλογα που εκδίδει η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων με στόχο την ανάπτυξη
3. Ευσπευσμένη ολοκλήρωση μιας συνθήκης ελεύθερου εμπορίου ΗΠΑ-ΕΕ έτσι ώστε χώρες όπως η Βρετανία να φύγουν από την ΕΕ χωρίς εκατέροθεν απώλειες.

Και τώρα ερχόμαστε στο «ψητό»: Στην συζήτηση που ακολούθησε ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ είπε επ’ ακριβώς τα εξής (και λέω «επ’ ακριβώς» επειδή στις επόμενες παραγράφους απομαγνητωφωνώ, και μεταφράζω όσο πιο επακριβώς δύναμαι, τα λεγόμενά του):

«Θα κάνω ένα σχόλιο και θα σας θέσω ένα ερώτημα, αν μου επιτρέπετε. Ξεκινώ με το σχόλιο: Κατ’ αρχάς να σας πω ότι συμφωνώ πως και μένα με στενοχωρεί το θέαμα των ευρωπαίων να θριαμβολογούν ότι η Κρίση υποχωρεί όταν όλοι βλέπουμε ότι χειροτερεύει ως προς την πραγματική οικονομία. Συμφωνώ ακόμα ότι πρέπει οπωσδήποτε και χωρίς καθυστέρηση η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών να γίνει άμεσα από τα ταμεία διάσωσης χωρίς να προσμετράται το ποσόν που αυτό απαιτεί στο δημόσιο χρέος κανενός. Παράλληλα πρέπει η ΕΕ κεντρικά, μέσα από το ESM και την ΕΚΤ, να προχωρήσει την εκκαθάριση και στο κλείσιμο πολλών από αυτές τις τράπεζες. Όμως, εκεί που διαφωνώ μαζί σας είναι ότι η Ευρώπη έχει την πολυτέλεια να καθυστερεί, όπως πράγματι καθυστερεί την πλήρη ενοποίηση των τραπεζικών της συστημάτων. Και δυστυχώς έχετε δίκιο όταν λέτε ότι αυτό ακριβώς κάνουν: κάνουν ό,τι μπορούν για να μην προχωρήσει καμία ουσιαστική τραπεζική ενοποίηση.»

Πριν προλάβω να χωνέψω αυτή του την, εντελώς απρόσμενη για μένα τοποθέτηση, προχώρησε στο ερώτημα:

«Αυτό που θα ήθελα να σας ρωτήσω αφορά την Ελλάδα. Είναι προφανές ότι η χώρα σας, και λόγω ενδογενών προβλημάτων και λόγω ενός ριζικά (radically) λάθος προγράμματος, για το οποίο εμείς στο ΔΝΤ έχουμε πει αρκετά mea culpa, δεν θα μπορέσει να ξεφύγει από την κατιούσα πορεία. Τι νομίζετε ότι πρέπει να γίνει;»

Ο μόνος λόγος που θα σας κουράσω με την απάντησή μου (την οποία θα σας παρουσιάσω περιληπτικά) είναι ότι διαφορετικά θα χαθεί η ουσία της στιχομυθίας που είχαμε κατόπιν, στο περιθώριο του συνεδρίου. Ως προς το πρώτο μέρος, το σχόλιό του περί τραπεζικής ενοποίησης, του απάντησα ότι προφανώς συμφωνούμε αλλά πως η δική μου πρόταση αφορά ζητήματα τακτικής. Έτσι όπως πορεύεται η Γερμανία, χρονοτριβεί ως προς την ενοποίηση μόνο και μόνο για να αποφύγει την μη καταγραφή των κυνδυλίων ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών στο δημόσιο χρέος (ιδίως της Ισπανίας). Αν αυτή η μη καταγραφή περάσει τώρα, άμεσα, όπως αποφασίστηκε στην Σύνοδο Κορυφής του Ιουνίου, κατόπιν οι γερμανικές αντιστάσεις προς την ενοποίηση των τραπεζικών συστημάτων θα καμφθούν.

Ας έρθω όμως στο ερώτημά του για την Ελλάδα. Του απάντησα ότι τον Μάιο του 2010 ήταν έγκλημα η μη παραδοχή από όλους (ΕΕ, ΔΝΤ και Αθηνών) της πτώχευσης του ελληνικού δημοσίου και η προσπάθεια συγκάλυψής της πίσω από ένα κολοσσιαίο δάνειο. Αυτό που είχαμε ιερή υποχρέωση να κάνουμε ήταν ένα κούρεμα της τάξης του 30% με 40% (που αν είχε γίνει το 2010 θα αρκούσε) πριν καν συζητήσουμε περί δανειακής σύμβασης. Το αποτέλεσμα ήταν ότι, όταν ήρθε το κούρεμα, ήδη ένα μεγάλο μέρος του χρέους μας είχε μεταφερθεί στους Ευρωπαίους φορολογούμενους, και η οικονομία είχε αποδυναμωθεί τόσο που ήταν too little too late. Πρόσθεσα ότι κάτι αντίστοιχο θα συμβεί και με το επόμενο κούρεμα: έρχεται πολύ μετά από τις νέες, τεράστιες δόσεις με αποτέλεσμα, όταν θα έρθει, να είναι δώρον-άδωρον. Είπα κι άλλα με τα οποία δεν θα σας κουράσω (έτσι κι αλλιώς όσοι με διαβάζετε μπορείτε να φανταστείτε τι είπα).

Το ενδιαφέρον, και πάλι, ήταν η απάντηση του κυρίου αυτού, την οποία μου έδωσε πλέον κατ’ ιδίαν μετά το τέλος του συνεδρίου. (Τα λόγια του αυτά δεν τα έχω μαγνητοφωνημένα καθώς έγιναν εκτός πρακτικών. Θα σας τα μεταφέρω όμως αρκετά πιστά.) Άλλη μια φορά μου είπε ότι συμφωνεί και ότι «στην Ελλάδα αυτό που έχει γίνει είναι ανυπόφορο (unbearable)». Επέμεινε όμως ότι «δεν φταίμε εμείς», εννοώντας το ΔΝΤ. «Από την αρχή» συνέχισε «λέγαμε στις Βρυξέλλες πως αυτό το πρόγραμμα (σημ. εννοεί το Μνημόνιο 1) δεν βγαίνει και πως ήταν απαραίτητο ένα μεγάλο κούρεμα πριν δοθούν δάνεια. Οι Ευρωπαίοι ούτε να το ακούσουν δεν ήθελαν. Κι ο δικός σας υπουργός οικονομικών το αρνιόταν. Τι να κάνουμε εμείς του ΔΝΤ; Οι γερμανοί μας είχαν ανάγκη. Είχαν ανάγκη της πείρας και προπάντων της φήμης μας ως σκληροί εφαρμογείς (implementers) προγραμμάτων δημοσιονομικής προσαρμογής. Δυστυχώς μας εκμεταλλεύτηκαν και το αποτέλεσμα ήταν να καταστραφεί το καλό μας όνομα (sic). Όσο για την Ελλάδα, η πολιτική που ακολουθείται τώρα, το 2013, μόνο μια φαντασίωση μπορεί να στηρίξει την άποψη ότι βαίνουμε καλώς.»

Πριν τερματιστεί η συνομιλία μας, του είπα: « Όλοι στην Ευρώπη, ή τουλάχιστον οι περί την εξουσία, χαίρονται ότι η Κρίση κοπάζει. Στα μάτια μου φαίνεται ότι η Κρίση χειροτερεύει. Η δική σας άποψη ποια είναι; Κοπάζει όντως;» Η απάντησή του: «Σοβαρολογείτε; Γίνεται πολύ,πολύ χειρότερη. Και δυστυχώς όσο ο Draghi κρατάει τις χρηματαγορές σε κατάσταση αναμονής, τόσο η Κρίση θα χειροτερεύει καθώς οι φίλοι μας οι γερμανοί αρνούνται κατηγορηματικά να συζητήσουν σοβαρά και λογικά μαζί μας στο ΔΝΤ την πραγματική εικόνα.»

Αυτά είχα να σας μεταφέρω από εδώ που βρίσκομαι. Ερμηνεύστε τα όπως θέλετε. Αν μου επιτρέπετε μια μικρή ερμηνευτική προσθήκη, σε σχέση με τον τίτλο-ερώτημα του παρόντος άρθρου, το ΔΝΤ προσανατολίζεται σε σύγκρουση με βασικές επιλογές του Βερολίνου. Για χάρη μας δεν πρόκειται αναλώσουν ό,τι πυρομαχικά έχουν. (Για αυτό βγαίνουν και, με δυσκολία αλλά σαφώς υποστηρίζουν ότι το Μνημόνιο πρέπει να εφαρμοστεί.) Θα χρησιμοποιήσουν όλα τα πυρομαχικά τους σε άλλη μάχη: προσπαθώντας να υπονομεύσουν την γερμανική προσπάθεια ματαίωσης (επί της ουσίας) της τραπεζικής ενοποίησης της Ευρωζώνης. Κι αυτό επειδή (όσο και να αναφέρονται οι αδαείς σε Κρίση Χρέους) η Κρίση της Ευρωζώνης ήταν πάντα, και παραμένει, Τραπεζική Κρίση. Και σε αυτό τον τομέα, στον τραπεζικό, θα κριθεί η «μάχη» από την οποία εξαρτάται η έκβαση του πολέμου εναντίον της Παγκόσμιας Κρίσης.

Δεν είναι τυχαίο ότι πέντε μέρες μετά την πιο πάνω συνομιλία μας το ΔΝΤ εξέδωσε αυτό το πόρισμα για την τραπεζική ενοποίηση που, ούτε λίγο ούτε πολύ, καλεί την Ευρώπη να κάνει μια πραγματική επανάσταση όσον αφορά τόσο τις τράπεζες της Ευρωζώνης όσο και την λειτουργία της ΕΚΤ. Μια επανάσταση που, μόλις χτες, βγήκε το… σοσιαλδημοκρατικό SPD να στιγματίσει κάνοντας σημαία του την μη εφαρμογή αυτού του πορίσματος γενικά και, ειδικά, την μη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών από το ESM. (Αμέσως το CDU σιγοντάρησε το SPD σε μια σύγκλιση απόψεων μεγάλης σημασίας.)

Ο αγώνας προβλέπεται σκληρός και οι ομοσπονδιακές εκλογές του Σεπτεμβρίου μάλλον θα απογοητεύσουν εκείνους που ελπίζουν σε μια γερμανική στροφή. Εδώ που φτάσαμε (και πρόκειται για ευρωπαϊκή κατάντια) μόνο το ΔΝΤ έχει κάτι ενδιαφέρον και χρήσιμο να πει. Οι κυβερνήσεις μας κοιμούνται ύπνο βαθύ ενώ εμείς οι ίδιοι αναλωνόμαστε σε καβγάδες υπέρ ή κατά ενός Μνημονιακού προγράμματος που ούτε εκείνοι που το εφαρμόζουν, ως τα σκληρά μέλη της τρόικας, δεν το πιστεύουν.

[Του Γιάννη Βαρουφάκη από protagon.gr]

Read more: http://tolimeri.blogspot.com/#ixzz2L5K3V7Sr

Πολιτικοί απατεώνες

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Ψεύτες, αδίστακτοι ψεύτες και πολιτικοί απατεώνες είναι οι υπουργοί που κατ' εντολήν τουπρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά βγήκαν προχθές και χθες να διαψεύσουν τον γενικό γραμματέα τουυπουργείου Οικονομικών Γιώργο Μέργο, ο οποίος μιλώντας τη Δευτέρα στην Ενωση Ασφαλιστικών Εταιρειών υπαινίχθηκε σαφώς ότι το 2014 θα μειωθεί περαιτέρω ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα.

Ο ίδιος ο αρμόδιος επίτροπος της ΕΕ Ολι Ρεν εξευτέλισε τη συγκυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ δηλώνοντας χωρίς περιστροφές ότι από το 2014 θα αλλάξει ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα γιατί αυτό προβλέπει το Μνημόνιο που έχουν συνυπογράψει οι κυβερνώντες τη χώρα μας. Ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα «παραμένει ακόμη σε υψηλά επίπεδα» δήλωσε ο γγ του υπουργείου Οικονομικών. «Υψηλά επίπεδα» σε σχέση με ποια χώρα; Υπενθυμίζεται ότι ο κατώτατος μισθός στη χώρα μας, μετά τη δραματική μείωση που υπέστη το 2012 με πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου, έπεσε από τα 751 ευρώ στα 586 ευρώ μεικτά (δηλαδή γύρω στα 490 ευρώ καθαρά) υφιστάμενος μείωση 22%. Για τους νέους κάτω των 25 ετών, μάλιστα, έπεσε κατά 32% στα 511 ευρώ μεικτά. Με ποια κράτη, λοιπόν, συγκρίνει η κυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη τον κατώτατο μισθό στην Ελλάδα και τον βρίσκει να «παραμένει ακόμη σε υψηλά επίπεδα»;

Σίγουρα όχι πάντως με τις χώρες της παλιάς «ΕΕ των 15», με την οποία συνηθίζουμε να κάνουμε τις συγκρίσεις. Από τα πρώτα 15 κράτη της ΕΕ, μόνο η Πορτογαλία έχει κατώτατο μισθό χαμηλότερο κατά ένα εικοσάρικο τον μήνα από την Ελλάδα - 586 οι Ελληνες, 566 οι Πορτογάλοι. Οι τρίτοι από το τέλος Ισπανοί υπερβαίνουν οριακά τον κατώτατο μισθό που είχε η Ελλάδα πριν από την καταβαράθρωσή του και παίρνουν έτσι σχεδόν δύο κατοστάρικα περισσότερο από τους Ελληνες - 753 ευρώ για την ακρίβεια. Η απόλυτη ξεφτίλα είναι ότι ακόμη και η... Σλοβενία, αυτό το κομμάτι της πρώην Γιουγκοσλαβίας που μπήκε στην ΕΕ το 2004 και στην Ευρωζώνη το 2007, έχει κατώτατο μισθό 763 ευρώ! Εκεί όμως που σου 'ρχεται ταμπλάς είναι όταν μαθαίνεις ότι στην Ιρλανδία, τη χρεοκοπημένη λόγω των τραπεζών της χώρας που βρίσκεται κι αυτή υπό καθεστώς Μνημονίου, ο κατώτατος μισθός είναι... 1.462 ευρώ! Ναι, 1.462 ευρώ, περισσότερα δηλαδή από τα 1.430 ευρώ της Γαλλίας ή τα 1.456 της Ολλανδίας και πολύ περισσότερα από τα 1.244 της Βρετανίας! Υπάρχουν όμως κράτη στην Ευρώπη με τα οποία μας συγκρίνει ο εντιμότατος Γεώργιος Μέργος, τα οποία έχουν όντως χαμηλότερους κατώτατους μισθούς και στα οποία προφανώς μας κατατάσσει η κυβέρνηση Σαμαρά και υπολοίπων, δικαιολογώντας πραγματικά τον ισχυρισμό ότι ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα «παραμένει ακόμη σε υψηλά επίπεδα».

Φυσικά και τα 586 ευρώ μεικτά της Ελλάδας είναι περισσότερα από τα 353 ευρώ της Πολωνίας, τα 289 της Λιθουανίας - πόσω μάλλον από τα... 158,5 ευρώ της Βουλγαρίας και τα 157 της Ρουμανίας!!! «Παραλήδες» είναι οι Ελληνες που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό σε σχέση με τους Λιθουανούς και τους Βούλγαρους. Κι ας λέει ό,τι θέλει το Ινστιτούτο Ερευνών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, το οποίο συνυπολογίζοντας και τις απάνθρωπες φορολογικές επιβαρύνσεις κατέληξε στο ότι μέχρι το τέλος του 2013 οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι θα έχουν απολέσει στη διάρκεια της τετραετίας της κρίσης το... 50% (!) του εισοδήματός τους, με αποτέλεσμα στο τέλος αυτού του χρόνου 3.900.000 Ελληνες να ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.

Αν μάλιστα συγκρίνουμε τον ελληνικό κατώτατο μισθό με τις αμοιβές στην Μπουρκίνα Φάσο, στο Ναούρου, στη Μιανμάρ ή στο Μπανγκλαντές, τότε οδηγούμαστε αβίαστα στο συμπέρασμα ότι οι Ελληνες είναι... ζάπλουτοι και καθόλου ανταγωνιστικοί προς τις προαναφερθείσες χώρες - γίγαντες της παγκόσμιας οικονομίας! Πέρα όμως από τα πικρόχολα σχόλια και τις εξυπνάδες, η τραγωδία των Ελλήνων εργαζομένων συνίσταται στο ότι από φέτος τον κατώτατο μισθό θα τον ορίζει και θα τον αλλάζει όποια στιγμή θέλει η κυβέρνηση, χωρίς τη συμφωνία των κοινωνικών εταίρων και την υπογραφή εθνικής συλλογικής σύμβασης εργασίας.

Σε αντίθεση με τις επικρίσεις που δέχθηκε ο γγ του υπουργείου Οικονομικών, εμείς αντιθέτως υποστηρίζουμε την άποψη ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να του είναι ευγνώμονες γιατί τους άνοιξε τα μάτια - και δεν το γράφουμε ειρωνικά αυτό. Αποκάλυψε αυτό που οι πολιτικοί της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ προσπαθούν να κρύψουν για το μέλλον που ετοιμάζουν στον λαό μας, τον οποίον κατατάσσουν οικονομικά στους εξαθλιωμένους λαούς των Βαλκανίων και των χωρών του πρώην «υπαρκτού σοσιαλισμού». Τίναξε στον αέρα ο Γ. Μέργος όλα τα παραμύθια περί «ανάπτυξης». Κατέστησε σαφές ότι στην «ανάπτυξη» του Σαμαρά και του Βενιζέλου, οι Ελληνες θα παίρνουν μισθούς 300-400 ευρώ και πολλά τους είναι!

ΕΜΠΡΟΣ ΣΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΟΥ ΞΕΣΗΚΩΜΟΥ Ο ΣΑΜΑΡΑΣ ΕΓΓΥΗΘΗΚΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΤΟΝ ΚΑΤΩΤΑΤΟ ΜΙΣΘΟ!!

Η αυριανή έκδοση της real news φιλοξενεί την δήλωση εγγύησης του κατώτατου μισθού από τον ίδιο τον πρωθυπουργό Σαμαρά, ο οποίος μεταξύ άλλων στην συνέντευξη του στην εφημερίδα ΕΓΓΥΗΘΗΚΕ την μη μείωση του κατώτατου μισθού ώστε να κατευνάσει την οργή των μισθωτών η οποία τις τελευταίες μέρες ήταν έκδηλη κατόπιν της αποκάλυψης από τον ίδιο τον ΓΓ κ ΜΕΡΓΟ ο οποίος δήλωσε ότι οι μισθοί στην ΕΛΛΑΔΑ είναι πολύ υψηλοί ΑΚΟΜΑ για την πολυπόθητη ανάπτυξη η οποία ζητά και άλλο αίμα από τους εργαζόμενους προκειμένου να έλθει στην χώρα μας . Η δήλωση του πρωθυπουργού αποσκοπεί σαφώς στο να κατευνάσει την αναταραχή των εργαζομένων και εν γένει του εργατικού δυναμικού της χώρας  αλλά και στο να διαφυλάξει τις όποιες "ΜΕΡΕΣ" εξουσίας του στο τιμόνι της χώρας αφού οι αντιδράσεις του λαού για την ήδη βιωμένη πείνα του είναι όλο και μαζικότερες!!

Η προσωπική αυτή δέσμευση Σαμαρά τον θέτει από μόνη της στην Ηλεκτρική καρέκλα του πολιτικού του θανάτου μια και το ήδη υπογεγραμμένο ΜΝΗΜΟΝΙΟ 3 προβλέπει την μείωση του κατώτατου μισθού . Ο διακόπτης για την ενεργοποίηση της Ηλεκτρικής καρέκλας θα τεθεί εντός των ημερών σε θέση ΟΝ  με την έλευση της ΤΡΟΙΚΑΣ για τον καθιερωμένο έλεγχο της επίτευξης των στόχων οι οποίοι ως γνωρίζουν άπαντες έχουν πιάσει ΠΑΤΟ!! Η ΜΕΙΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ!! ΟΙ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΞΕΡΟΥΝ ΝΑ ΕΚΒΙΑΖΟΥΝ!! Η ΚΑΤΟΧΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΞΕΡΕΙ ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΤΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΓΙΑΤΙ  "ΑΝ ΔΕΝ ΜΕΙΩΘΟΥΝ ΟΙ ΜΙΣΘΟΙ" ΟΙ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑΣ ΘΑ ΕΊΝΑΙ ΜΕ ΑΛΛΑ ΙΣΟΔΥΝΑΜΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΜΕΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΜΙΣΘΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΣΕ ΒΕΒΑΙΗ ΕΞΑΕΡΩΣΗ ΤΟΝ ΗΔΗ ΕΞΑΘΛΙΩΜΕΝΟ ΛΑΟ!!

Read more: http://tolimeri.blogspot.com/#ixzz2L5Kx9pCH

ΤΕΡΜΑ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ

Ή τώρα θα κάνουμε αυτό που πρέπει

ή  θα αφήσουμε το καράβι να πέσει στα βράχια

& θα είμαστε υπόλογοι στις επόμενες γενεές!

Η δύσκολη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει τόσο η χώρα μας όσο και η πλειοψηφία των πολιτών τα τελευταία χρόνια, έχει οδηγήσει στη δημιουργία ενός ρευστού πολιτικού σκηνικού. Οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ των κομμάτων έχουν ξεθωριάσει και οι λεγόμενοι «παραδοσιακοί ψηφοφόροι» αποτελούν είδος προς εξαφάνιση.

Εντός αυτού του εύθραυστου πολιτικού σκηνικού είναι χάσιμο χρόνου να αναζητούμε το χρίσμα και να ποντάρουμε στη στήριξη οποιουδήποτε κόμματος στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές. Αντίθετα, πρέπει να επιδίωξουμε να αγωνιστούμε σε επίπεδο ιδεών, προθέσεων και δυνατότητων, αφήνοντας στην άκρη τις πρακτικές του παρελθόντος.

Τα τρία βασικά ερωτήματα, στα οποία θα κληθούμε να απαντήσουμε, είναι τα εξής:

1.     Ποιο παραγωγικό μοντέλο και ποια μορφή οργάνωσης ταιριάζουν περισσότερο στο Δήμο Δίου- Ολύμπου;

2.     Προς ποια κατεύθυνση θέλουμε να οδηγήσουμε τον Δήμο μας;

3.     Ποιοι μπορούν να φέρουν εις πέρας μία τόσο δύσκολη και κρίσιμη αποστολή;

Τα παραπάνω ζητήματα πρέπει να τα συζητήσουμε διεξοδικά και να τοποθετηθούμε επί αυτών. Πρέπει να απαντήσουμε σε κάθε ερώτηση με τη σειρά, ειδάλλως οποιαδήποτε προσπάθεια είναι καταδικασμένη να πέσει στο κενό.

Βασική προτεραιότητά μας είναι η επιλογή του ταξιδιού. Η χάραξη της πορείας στο χάρτη έρχεται δεύτερη και στο τέλος γίνεται η επιλογή του μεταφορικού μέσου. Και τα τρία αυτά στοιχεία είναι εξίσου σημαντικά, αν και μέχρι σήμερα οι κυβερνώντες ενδιαφερόταν μόνο για το μεταφορικό μέσο, χωρίς να ξέρουν ούτε πού ήθελαν να το οδηγήσουν ούτε ποια διαδρομή έπρεπε να ακολουθήσουν.

Αρκετά όμως με το χθες. Το θέμα είναι τι θα κάνουμε σήμερα για να εξασφαλίσουμε ένα καλύτερο αύριο.

Ο διάλογος που έχει ξεκινήσει στη διαδικτυακή σελίδα «Κοινός Τόπος για τον τόπο μας» υπηρετεί αυτόν ακριβώς το σκοπό. Όλοι– ακόμα και οι σημερινοί κυβερνώντες – οφείλουν να αποκαλύψουν τις προθέσεις τους αλλά και να ξεκαθαρίσουν εάν και κατά πόσον είναι διατεθειμένοι να «αλλάξουν» τακτική και πρακτική.

Όσο για τα τρία βασικά ερωτήματα που έθεσα προηγουμένως, θα επιχειρήσω πρώτος να παρουσιάσω τις απόψεις μου.

Αρχικά, ο Δήμος Δίου- Ολύμπου χρειάζεται ένα πλάνο δεκαετίας, όπου θα τεθούν ξεκάθαρα οι στόχοι του και θα ιεραρχηθούν οι προτεραιότητές του, αφού πρώτα αποτυπωθεί η υπάρχουσα κατάσταση. Κατί τέτοιο θα μπορούσε να γίνει σήμερα, μέσω του στρατηγικού σχεδιασμού που συζητείται, αλλά τόσο η κατάσταση όσο και οι συμμετέχοντες δε μου εμπνέουν την παραμικρή αισιοδοξία.

Δεύτερον, είναι προφανές οτι οι δημοτικές παρατάξεις που σχηματίστηκαν στις περασμένες εκλογές έχουν ήδη ξεπεραστεί από τα γεγονότα και τις περιστάσεις.  Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να ιδρυθεί μια πραγματική δημοτική παράταξη που θα έχει αρχές, πρόγραμμα, οργάνωση και διάθεση να συζητήσει τα πάντα, από τα πιο απλά έως τα πιο δύσκολα θέματα.

Τρίτον, στο κρίσιμο ερώτημα ποιος θα πραγματοποιήσει όλα τα παραπάνω η δική μου- και όχι μόνο – θέση είναι πως κανένας από τους υπάρχοντες συνδυασμούς δεν έχει την πολιτική, κοινωνική και ηθική νομιμοποίηση να επιχειρήσει κάτι τέτοιο.

Για αυτό πιστεύω πως τώρα είναι η ώρα να απευθυνθούμε στην κοινωνία που βράζει. Χωρίς κομματικές σκοπιμότητες και με μοναδικό στόχο να δώσουμε ρόλο σε όλους τους πολίτες και να ακούσουμε με προσοχή τις απόψεις τους!

Η συζήτηση με τα άρθρα γνώμης που έχει ξεκινήσει πρέπει να συνεχιστεί και άμεσα να δημιουργήσουμε το καινούριο και το διαφορετικό, αφήνοντας πίσω τις διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος. Η ομάδα «Κοινός Τόπος για τον Τόπο μας» μπορεί να  αποτελέσει το «όχημα» που θα μας οδηγήσει στη συγκρότηση μιας πραγματικής δημοτικής παράταξης. Από εκεί πρέπει να ξεκινήσουμε και να ορίσουμε σύντομα τα επόμενα βήματα μας για τη δημιουργία της.

Η μαζική συμμετοχή των πολιτών σε αυτή τη διαδικασία κρίνεται απαραίτητη, γιατί για να προχωρήσει μπροστά ο Δήμος Δίου- Ολύμπου, για να μπορέσει να αξιοποιήσει τα πλεονεκτήματά του και για να πάψουμε πια να είμαστε μόνο «Εν δυνάμει Πλούσιοι» - πρέπει να γίνουν μεγάλες και σημαντικές αλλαγές στον τόπο μας.

Με την ίδρυση μια νέας υπερκομματικής και πραγματικής δημοτικής παράταξης θα πετύχουμε την πλήρη ανανέωση του πολιτικού σκηνικού του Δήμου μας και την ανατροπή της μίζερης κατάστασης που ζούμε. Μέσα από τις ανοιχτές διαδικασίες της, θα μπορέσουν να ξεπηδήσουν καινούριες και υγιείς δυνάμεις που θα έχουν μοναδικό στόχο την υλοποίηση του σχεδιασμού που αναφέρθηκε και μοναδικό σκοπό την ειλικρινή διάθεση για προσφορά!

Γιάννης Ζαχ. Παπαζαχαρίας
ipapazacharias@gmail.com
Δημότης Δίου – Ολύμπου

Το άρθρο έχει δημοσιευθεί στη δικτυακή ομάδα «Κοινός Τόπος για τον Τόπο μας»

http://www.facebook.com/groups/koinos.topos2014/

Χρυσή Αυγή Τ.Ο Πιερίας:Δίνουμε το αίμα μας για τους Έλληνες!

Η Χρυσή Αυγή Τ.Ο Πιερίας διοργανώνει αιμοδοσία την Κυριακή 17/2/2013 στο Γενικό Νοσοκομείο Κατερίνης και καλεί όλα τα μέλη της αλλά και όλον τον πιερικό λαό να συμμετάσχει σε αυτήν την ανιδιοτελή κίνηση ανθρωπιάς.Το αίμα θα "πιστώνεται" στην Τράπεζα Αίματος της Χρυσής Αυγής Πιερίας και θα διατίθεται αποκλειστικά σε συμπατριώτες μας που είναι σε ανάγκη.Ώρα συγκέντρωσης στο τμήμα αιμοδοσίας ορίζεται η 12:00 το μεσημέρι.

Οι αγροτικές επιδοτήσεις και η αλήθεια

Πολλά ψέματα και άλλες τόσες υπερβολές διακινούνται από ανθρώπους που δεν γνωρίζουν, τόσο στο διαδίκτυο όσο και στα έντυπα μέσα ενημέρωσης αλλά και στην τηλεόραση, για τις περίφημες επιδοτήσεις των αγροτών.

Υπήρξαν εποχές που όντως οι επιδοτήσεις αυτές ήταν ανεξέλεγκτες και κατευθυνόμενες (απόσυρση, καπνά, κλπ). Τότε, πολλοί απατεώνες αγρότες (κυρίως όμως αγροτοσυνδικαλιστές και συνεταιριστές) με την βοήθεια (με το αζημίωτο φυσικά) κρατικών ελεγκτών και με ολόκληρη την κρατική μηχανή να κάνει τα στραβά μάτια, πλούτισαν αδικαιολόγητα από τις επιδοτήσεις. Εκείνη την εποχή, δημιουργήθηκε και ο μύθος με τα «κ@λ@μπαρα», τα «μπουζουκτσίδικα» και τις μπαρμπουτιέρες  όπου λέγανε ότι αγρότες με καγιέν και κουρσάρες «ακουμπούσαν» κάθε βράδυ τις επιδοτήσεις της τότε ΕΟΚ. Όχι ότι δεν συνέβησαν και τέτοια παρατράγουδα αλλά όχι ότι ήταν και η πλειοψηφία των αγροτών που είχε τέτοιες συμπεριφορές. Οι περισσότεροι, νοικοκυρεύτηκαν τότε, χτίσανε κανένα αξιοπρεπές σπίτι, αγοράσανε κανένα 4Χ4 αγροτικό ή τζιπ (πιο χρήσιμο στους αγροτικούς χωματόδρομους από τα πεζοδρόμια του Κολωνακίου ή τις κορυφογραμμές του Παρνασσού και της Γκιώνας δεν νομίζετε;), πήρανε καινούριο τρακτέρ (ίσως λιγάκι μεγαλύτερο από τις ανάγκες τους), αγοράσανε φρέζα, ψεκαστικό, καταστροφέα, και άλλο γεωργικό εξοπλισμό απαραίτητο στις καλλιέργειές τους, χτίσανε εγκαταστάσεις (στάβλους οι κτηνοτρόφοι, αποθήκες και σιλό οι αγρότες), ψωνίσανε ρουχαλάκια γι’ αυτούς και τα παιδάκια τους, πήγανε κανένα ταβερνάκι την συμβία. Ότι κάνει δηλαδή ένας φυσιολογικός άνθρωπος που βλέπει τα εισοδήματά του να αυξάνουν. Κανείς δεν το λέει αλλά η ύπαιθρος της χώρας άλλαξε μορφή με τις αγροτικές επιδοτήσεις και η ζωή στα χωριά άρχισε πλέον να γίνεται υποφερτή.

Από ένα σημείο και μετά, τα πράγματα συμμαζεύτηκαν και οι επιδοτήσεις γίνανε συγκεκριμένες και ελεγχόμενες. Πάντα υπάρχει χώρος για απατεώνες, άλλωστε σε ποιόν τομέα δεν υπάρχει, αλλά πλέον είναι δυσκολότερο και τιμωρείται πολύ αυστηρότερα. Με την προηγούμενη ΚΑΠ, οι ενιαία ενίσχυση συμφωνήθηκε να μοιράζεται με κάποια κριτήρια (ιστορικό μοντέλο) και σε πολλά είδη, συμφωνήθηκε να είναι πλήρως ή μερικώς αποδεσμευμένη από την πραγματική παραγωγή. Δεν γνωρίζω για άλλους κλάδους αλλά για μερικούς που γνωρίζω, αυτό υπήρξε σωτήριο για τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους. Η ενιαία ενίσχυση αφορά όλους τους αγρότες και κτηνοτρόφους (800.000 εκμεταλλεύσεις και άτομα) και ανέρχεται σε 2,1 δις ευρώ τον χρόνο. Κατά μέσον όρο δηλαδή 2.620 ευρώ ανά αγρότη. Φυσικά η μοιρασιά δεν γίνεται έτσι, καθώς λίγοι μεγαλοαγρότες και μεγαλοκτηνοτρόφοι (ανάμεσά τους Μοναστήρια, η Εκκλησία, δικηγόροι, γιατροί και ανώνυμες εταιρείες!) λαμβάνουν το μερίδιο του λέοντος, πολλές εκατοντάδες χιλιάδες δεν παίρνουν τίποτε ή παίρνουν ένα ελάχιστο ποσόν μερικών εκατοντάδων ευρώ και υπάρχουν και μερικές δεκάδες χιλιάδες που με αυτά τα χρήματα, ίσα που συντηρούν τις οικογένειές τους και καταφέρνουν να καλλιεργούν τον κλήρο τους.

Η αλήθεια είναι, πως χωρίς αυτές τις επιδοτήσεις σε ορισμένα είδη (κυρίως στην κτηνοτροφία) δεν θα υπήρχε αυτή την στιγμή καθόλου ελληνική παραγωγή, καθώς οι τιμές παραγωγού δεν φτάνουν να καλύψουν το πραγματικό κόστος. Αυτό φυσικά θα ήταν προς ζημία των καταναλωτών και κυρίως του φτωχότερου κομματικού τους που θα αναγκαζόταν να αγοράζει είτε χαμηλής ποιότητας εισαγόμενα νωπά είτε κατεψυγμένα τρίτων χωρών.

Η αλήθεια είναι, πως η ΕΕ πληρώνει αυτά τα χρήματα απευθείας στους παραγωγούς της ώστε να υπάρχουν στην αγορά προϊόντα υψηλής ποιότητας σε χαμηλές τιμές που να μπορούν να τα αγοράσουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι πολίτες της. Δηλαδή, τα χρήματα αυτά επιστρέφουν στο κοινωνικό σύνολο ως επιδότηση τρόπον τινά της τιμής των αγροτικών προϊόντων. Αυτά, στις χώρες όπου υπάρχει αγορά, λειτουργεί ο ανταγωνισμός, οι αγρότες είναι επιχειρηματίες, υπάρχουν ισχυροί παραγωγικοί συνεταιρισμοί, κλπ. Δυστυχώς στην χώρα μας, τίποτε από αυτά δεν ισχύουν, οι αγρότες είναι έρμαια των διαθέσεων των εμπόρων αλλά και θύματα της δικής τους αβελτηρίας. Παρόλα αυτά, οι καταναλωτές απολαμβάνουν τιμές παρόμοιες ή και χαμηλότερες από άλλες χώρες της ΕΕ κυρίως λόγω εισαγωγών (κρέατος, γαλακτοκομικών, σιτηρών, κλπ).

Η αλήθεια είναι πως αυτές οι επιδοτήσεις, είναι απευθείας χρηματοδότηση στον παραγωγό για το προϊόν του και όχι επενδυτικές ή επιχειρηματικές ενισχύσεις. Αφορούν αναπλήρωση εισοδήματος και όχι επενδυτικά κεφάλαια ή κεφάλαια κίνησης. Είναι πολύ φυσικό λοιπόν να ξοδεύονται σε κατανάλωση, αφού γι’ αυτό δίδονται από την ΕΕ. Ο τρόπος που τα ξοδεύει ο καθένας, χαρακτηρίζει τον ίδιον και μόνο και δεν μπορεί να αποτελεί μομφή για ολόκληρο κλάδο και μάλιστα του πρωτογενούς τομέα. Το ίδιο ισχύει φυσικά για τα εισοδήματα παντός άλλου κλάδου. Φανταστείτε να επιτιμούσε κανείς τον τρόπο συνολικά που ξοδεύουν το εισόδημά τους οι ιατροί, οι δικηγόροι ή οι δημόσιοι υπάλληλοι π.χ. !!! Αντιλαμβάνεστε πόσο λάθος λοιπόν είναι εκφράσεις του τύπου: «τα λεφτά των επιδοτήσεων τα τρώτε και δεν τα κάνετε επενδύσεις»! Μα γι’ αυτό ακριβώς δίδονται. Για αναπλήρωση εισοδήματος!

Η τελευταία και μεγαλύτερη αλήθεια είναι πως αυτές οι επιδοτήσεις είναι καθαρές εισροές ευρωπαϊκών κονδυλίων προς την χώρα μας. Εισροές που σε άλλη περίπτωση ΔΕΝ θα τις λαμβάναμε. Εισροές που μεταγγίζονται σχεδόν ατόφιες στην οικονομία της χώρας μέσω της κατανάλωσης των δικαιούχων. Εισροές τέλος για τις οποίες η χώρα μας ΔΕΝ πληρώνει σχεδόν τίποτε, καθώς είναι οι πλουσιότερες χώρες που βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη τους για τους πόρους της ΚΑΠ. Ακόμη λοιπόν και στις μπαρμπουτιέρες και στα κ@λ@μπαρα αν ξοδευτούν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα «πέσουν» στην πραγματική οικονομία ως κατανάλωση. Αντίθετα, αν δεν τα έπαιρναν οι αγρότες, δεν επρόκειτο να εισέλθουν στην οικονομία μας από κανέναν άλλον δρόμο.

Αυτά για να σταματήσουν οι εύκολες κατάρες και τα βροντερά ανάθεμα για έναν κλάδο του πρωτογενούς τομέα που θα έπρεπε να φροντίζουμε ως κόρη οφθαλμού αντί να προσπαθούμε να τον απαξιώνουμε και να τον σπιλώνουμε συλλήβδην. Ακόμη και αν φθονούν ορισμένοι τις αγροτικές επιδοτήσεις, ας καταλάβουν ότι επιστρέφουν ατόφιες στο κοινωνικό σύνολο είτε ως επιδότηση τιμής προϊόντος είτε ως κατανάλωση, την ίδια ώρα που το κοινωνικό σύνολο δεν πληρώνει μία για αυτές, αφού είναι καθαρές εισροές από την ΕΕ. Όσοι νομίζουν πως οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι κάαααααθονται και τρώνε στα μπουζούκια τις επιδοτήσεις της ΕΕ, ιδού πεδίον δόξης λαμπρό: μπότες, καπέλα, δικράνια, τσάπες ανεβείτε στο τρακτέρ και βουρ για το χωράφι του παππού. Άλλωστε ευκαιρία αποτελεί η κρίση για αντίστροφη εσωτερική μετανάστευση. Ελάτε στην επαρχία, στα χωράφια και τους στάβλους, να δείτε στην ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ πως βγαίνει το ψωμί και πως γίνεται το κρέας που βάζετε στα μακαρόνια με κιμά.

Akenaton    

Guardian: Η Ελλάδα σε βαθιά ανθρωπιστική κρίση

Το ότι μια τέτοια κρίση θα μπορούσε να συμβεί σε ευρωπαϊκή χώρα, ειδικά σε κάποια που είναι μέλος της Ε.Ε., αυτό θεωρείται σχεδόν αδιανόητο, σημειώνει σε χθεσινό άρθρο της στην εφημερίδα Guardian η Αλεξάνδρα Πολιτάκη.

Και προσθέτει: «Κι ωστόσο πολλοί ειδικοί ισχυρίζονται πωςη Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο ανθρωπιστικής κρίσης. Ο επικεφαλής των Ιατρών του Κόσμου, Νικήτας Κανάκης, υπήρξε από τους πρώτους που το δήλωσαν ανοικτά. Το Πέραμα λόγου χάρη, το οποίο βρίσκεται στο άκρο του λιμανιού του Πειραιά βρίσκεται εν τω μέσω ανθρωπιστικής καταστροφής. Η Ιατρική Ένωση Αθηνών, το μεγαλύτερο σώμα επαγγελματιών του είδους, έστειλε μέχρι και επίσημη επιστολή στα Ηνωμένα Έθνη, ζητώντας να παρέμβει. Και εάν αυτή η κρίση έχει μέχρι στιγμής συζητηθεί τόσο λίγο, αυτό οφείλεται κυρίως σε πολιτικούς λόγους».

Τι ορίζουμε όμως ως «ανθρωπιστική κρίση»;

«Αληθεύει πως δεν υπάρχει ένας γενικός ορισμός του τι συνιστά ανθρωπιστική κρίση», αναφέρει η Αλεξάνδρα Πολιτάκη και συμπληρώνει: «Ωστόσο, ο τρέχων ορισμός που χρησιμοποιείται από ειδικούς με εμπειρία στο πεδίο είναι καθαρά πρακτικός και ευθύς: η ανθρωπιστική κρίση συνοδεύεται συνήθως από αυξανόμενη φτώχεια, ανισότητα στην εκπαίδευση και την κοινωνική ασφάλεια, καθώς και από ελλιπή πρόσβαση στις υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας. Σημαντικοί δείκτες μιας τέτοιας κρίσης είναι επίσης η έλλειψη ιατροφαρμακευτικής και νοσοκομειακής περίθαλψης».

Πρωτοφανής κατάσταση για μία χώρα σαν την Ελλάδα η οποία, σύμφωνα με τoν Πίνακα Ανθρώπινης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών, το 2008 η Ελλάδα κατείχε τη 18η θέση στην παγκόσμια κατάταξη.

Τα ωμά δεδομένα της ίδιας της Ε.Ε. δείχνουν πλέον μία τελείως διαφορετική κατάσταση:

«Το 2011, το 27.3% του πληθυσμού, δηλαδή 1.3 εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονταν στο χείλος της πτώχευσης. Στοιχεία για το 2012 δεν υπάρχουν ακόμη, αλλά τα πράγματα σίγουρα δεν διαγράφονται ευοίωνα… Σημαντικός δείκτης της κατάστασης είναι επίσης η στέρηση βασικών υλικών αγαθών: θέρμανση, ηλεκτρικό, τηλέφωνο, μέσο μετακίνησης, ελλιπής διατροφή σε κρέας και ψάρι σε εβδομαδιαία βάση, καθώς και αδυναμία πληρωμής έκτακτων εξόδων ή ενοικίων και λογαριασμών».

Το άρθρο επισημαίνει, επίσης, ως σημαντικούς παράγοντες διαμόρφωσης της παρούσας κατάστασης, την αναποτελεσματικότητα των ευρωπαϊκών προγραμμάτων επανένταξης των ανέργων στην αγορά εργασίας (το 26% έφτασε τον Οκτώβριο του 2012 η ανεργία), το καθημερινό κλείσιμο ενός μεγάλου αριθμού μικρών επιχειρήσεων, την αύξηση των ποσοστών των άστεγων (υπολογίζονται στις 40.000), τον ολοένα διογκούμενο ρόλο των ομάδων εθελοντών ιατρών στα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας με σκοπό την παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης (υπηρεσίες που μόλις πριν 3 χρόνια απευθύνονταν αποκλειστικά σε μετανάστες), τέλος την καλπάζουσα αύξηση των δημόσιων συσσιτίων (ένα φαινόμενο που αφορά ολοένα και περισσότερους μαθητές σχολείου και φοιτητές).

«Η χώρα», καταλήγει το άρθρο της Αλεξάνδρας Πολιτάκη, «χρήζει ανθρωπιστικής επέμβασης και είναι ντροπιαστικό για την ελληνική κυβέρνηση και την Ε.Ε. να επιμένουν να μη βλέπουν την πραγματική κατάσταση. Απαιτείται έκτακτη ανθρωπιστική δράση τώρα».

Πηγή

Κάτω από το όριο της φτώχειας ζούσαν 2,3 εκατ. Έλληνες το 2010. Σήμερα;

Σοκάρουν τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία καθώς το ποσοστό του Ελληνικού πληθυσμού που ζει κάτω από το όριο της φτώχειας έφτασε το 21,4%δηλαδή σχεδόν 2,3 εκατομμύρια πολίτες.

Σύμφωνα με την «Καθημερινή της Κυριακής» ως «κατώφλι» της φτώχειας για ένα άτομο θεωρείται το ετήσιο εισόδημα 6.591 ευρώ, ενώ για μία οικογένεια με δύο εξαρτώμενα παιδιά οι 13.842 ευρώ. Όμως τα στοιχεία δείχνουν ότι ανοίγει και η ψαλίδα της ανισότητας.

Το πλουσιότερο 20% του πληθυσμού έχει 6 φορές μεγαλύτερο εισόδημα από το φτωχότερο 20%. Πρόκειται για την τρίτη χειρότερη επίδοση στην Ε.Ε.  

Αξίζει να σημειωθεί ότι τα στοιχεία της έρευνας αφορούν το 2010, όταν η ανεργία ήταν ακόμα «μόλις» στο 14%, ενώ σήμερα ξεπερνάει το 24%. 

Χωρίς επίδομα 980.000 άνεργοι πολίτες (84% των ανέργων)  


Σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας και εξαθλίωσης ζουν εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες, οι οποίοι δεν έχουν πρόσβαση σε βασικά καθημερινά αγαθά ενώ στερούνται και της στοιχειώδους υγειονομικής κάλυψης.

Το επίδομα ανεργίας έχει φτάσει στα εξευτελιστικά επίπεδα των 360 ευρώ το μήνα, το οποίο όμως το λαμβάνει ένα μικρό ποσοστό όσων δεν έχουν απασχόληση.

Ειδικότερα, κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2012 ο αριθμός των ανέργων ανήλθε σε 1.168.761 άτομα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.

Όπως όμως δείχνουν τα στοιχεία του ΟΑΕΔ για τον μήνα Ιούνιο του 2012, το επίδομα ανεργίας το λαμβάνουν μόλις 187.678 άτομα ή το 16% περίπου του συνολικού αριθμού των ανέργων.

Γεγονός που σημαίνει ότι περί τα 980.000 άτομα που έχουν μείνει χωρίς δουλειά ή το 84% των ανέργων δεν λαμβάνει επίδομα ανεργίας ή κάποια άλλη εισοδηματική ενίσχυση από την πολιτεία.

Οι περισσότεροι που δεν λαμβάνουν επίδομα ανεργίας είναι οι μακροχρόνια άνεργοι, όσοι δεν έχουν εργασία για πάνω από ένα χρόνο, καθώς σύμφωνα με τη νομοθεσία η χορήγηση του συγκεκριμένου επιδόματος δεν μπορεί να ξεπεράσει τους δώδεκα μήνες.

Επιπλέον, όπως αναφέρει η εφημερίδα «Η Ελλάδα αύριο», χιλιάδες άνεργοι που λαμβάνουν το επίδομα ανεργίας μόνο για μερικούς μήνες και όχι για όλο το χρόνο, καθώς δεν είχαν τις απαιτούμενες ημέρες εργασίας το προηγούμενο χρονικό διάστημα.

Οπότε και για αυτούς η μικρή οικονομική βοήθεια της πολιτείας αφορά ένα εξαιρετικά περιορισμένο χρονικό διάστημα.

Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε και τους χιλιάδες ελεύθερους επαγγελματίες που όταν κλείνουν τις επιχειρήσεις τους μένουν χωρίς εισόδημα από τη μία μέρα στην άλλη. 

Με πληροφορίες από Εφημερίδα και Σκεφτόμαστε Ελληνικά

RT: Σε επικίνδυνα υψηλά επίπεδα η ανεργία στην Ελλάδα

• Επικίνδυνες διαστάσεις παίρνει το φαινόμενο της ανεργίας στην Ελλάδα, όπου για πρώτη φορά στα χρονικά καταγράφεται δείκτης ο οποίος είναι διπλάσιος του μέσου όρου των υπόλοιπων χωρών της Ευρωζώνης

• Ξεπέρασε το 60% η ανεργία στους νέους

Russia Today  
15 Φεβρουαρίου 2013 
Απόδοση: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους 

Τα πνεύματα οξύνονται όλο και περισσότερο στην Ελλάδα, καθώς οι πολίτες της χώρας μαστίζονται από την ανεργία, ο δείκτης της οποίας είναι πλέον διπλάσιος από τον μέσο όρο των υπόλοιπων χωρών της Ευρωζώνης. Το δε ποσοστό ανεργίας στους νέους έχει ξεπεράσει το 60 %, σύμφωνα με τα νέα δεδομένα. 

Η πρόσφατη αυτή μελέτη, την οποία δημοσιοποίησε η Ελληνική Στατιστική Αρχή, αποκαλύπτει ότι το ποσοστό ανεργίας της χώρας, αυξήθηκε μέσα σε ένα μόνο μήνα, από 26,6 % τον περασμένο Οκτώβριο σε 27 % το Νοέμβριο. Αντίθετα, στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης ο μέσος όρος ήταν μόλις 11,7 % το Νοέμβριο. 

Ο αριθμός των ανέργων στην Ελλάδα έχει σχεδόν διπλασιαστεί από τις αρχές του 2010. Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι πάνω από 300.000 Έλληνες έχασαν τη δουλειά τους μέσα σε ένα χρόνο: μεταξύ Νοεμβρίου και 2011 και Νοεμβρίου 2012. 

Οι νέοι της Ελλάδας υφίστανται τις χειρότερες συνέπειες, αφού το ποσοστό ανεργίας στους πολίτες μεταξύ 18 και 24 ετών έχει φθάσει στο πρωτόγνωρο για τα ευρωπαϊκά δεδομένα ποσοστό του61,7 %. Η ηλικιακή ομάδα 25 έως 34 ετών έρχεται στη δεύτερη θέση, με το 36,2 % των νέων αυτών να είναι άνεργοι. 

Στο διάστημα μεταξύ Νοεμβρίου 2011 και Νοεμβρίου 2012, και πάντα σύμφωνα με τα επίσημα δεδομένα των ελληνικών αρχών, 323.808 πολίτες οδηγήθηκαν στην ανεργία, αριθμός που αντιστοιχεί σε 887 άτομα την ημέρα! 

«Αγγίζουμε τα όρια μιας ανθρωπιστικής κρίσης, φαινομένου που κανείς δεν περίμενε να δει ποτέ στην Ευρωπαϊκή Ένωση», δήλωσε στο Russia Today το πρώην μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου, Εύα Καϊλή. 

Ανθρωπιστική κρίση

Όπως είναι γνωστό, στην Ελλάδα εφαρμόζονται εδώ και πάνω από δύο χρόνια αυστηρά μέτρα λιτότητας, κατ’ απαίτηση της ΕΕ και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, και σε αντάλλαγμα για τα τεράστια δάνεια τα οποία έχει λάβει η χώρα. 

Αλλά οι επιπτώσεις των μέτρων αυτών είναι πλέον διάχυτες στην ελληνική κοινωνία και κυρίως στους χαμηλόμισθους εργαζόμενους. 

«Έχουμε πλέον φθάσει στο σημείο να υπάρχουν σήμερα 250.000 άνθρωποι, οι οποίοι σε καθημερινή βάση προσέρχονται σε συσσίτια που οργανώνει η Εκκλησία για να εξασφαλίσουν μια μερίδα φαγητό. Μιλάμε για νέους που αδύνατο να βρουν δουλειά στην Ελλάδα και προσπαθούν, αν είναι δυνατό, να εγκαταλείψουν τη χώρα. Μιλάμε για ανθρώπους που δεν έχουν πια πρόσβαση στις στοιχειώδεις υπηρεσίες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης», υπογράμμισε η πρώην βουλευτής.

Παρ’ όλα αυτά, ελληνικό υπουργείο Οικονομικών υποστηρίζει ανελλιπώς ότι υπάρχει ελπίδα καιυπόσχεται ότι το νέο σχέδιο προϋπολογισμού του θα δώσει νέες προοπτικές στη χώρα, προβλέποντας αύξηση των οικονομικών δεικτών μέσα στο 2014, για πρώτη φορά από τότε που η χώρα εισήλθε σε ύφεση πριν από έξι χρόνια. 

Ωστόσο, οι ειδικοί δεν πείθονται τόσο εύκολα από τις αισιόδοξες οικονομικές προβλέψεις της κυβέρνησης. 

«Κάπου κάποιοι μεθόδευσαν μια πορεία που δεν εξηγείται με την κοινή λογική» 

Η Margaret Bogenrief, διοικητικό στέλεχος της εταιρείας χρηματοπιστωτικού συνδυασμού ACM Partners, δήλωσε στο RT: 

«Η Ευρωζώνη οδεύει προς μια βαθύτερη, εντονότερη και μη αντιμετωπίσιμη κρίση μέσα στο 2013. Και δεν διαφαίνονται πουθενά λύσεις στο πρόβλημά της. Δεν υπάρχει τρόπος να επανέλθει η Ευρωζώνη σε αυτό που όλοι είχαμε συνηθίσει. Κάπου κάποιοι μεθόδευσαν μια πορεία που δεν εξηγείται με την κοινή λογική». 

Η Ελλάδα πρόκειται να εισπράξει άλλα 5,6 δισεκατομμύρια ευρώ τον επόμενο μήνα, αλλά για ποιο σκοπό; Η Ελληνίδα βουλευτής πιστεύει ότι ούτε το τεράστιο αυτό ποσό θα έχει κάποιο αποτέλεσμα: 

«Κανονικά θα έπρεπε να αποπληρώνουμε το χρέος μας, αλλά όλα τα ποσά που εισπράττει η Ελλάδα επιστρέφουν εκεί από όπου προήλθαν: στο εξωτερικό».

Τον Ιανουάριο, έγιναν και νέες περικοπές στις αποδοχές των συνταξιούχων και των υπαλλήλων, για να μην αναφέρουμε την συνεχιζόμενη επιβολή φόρων και τις διαδοχικές αυξήσεις στο ρεύμα, το νερό και άλλα.

Τα κύματα αυξήσεων και φοροεπιδρομών προκαλούν όλο και νέα μαζικά κύματα διαδηλώσεων στην ταλαίπωρη αυτή χώρα, που νιώθει πλέον με τον εντονότερο τρόπο τις επιπτώσεις αυτής της συστημικής κρίσης. 

Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

Σαμαράς: «Είμαι Πρωθυπουργός και όχι μαλ…ας!»

Δεν το είπε κανείς από εσάς, δεν το είπε η στήλη. Το είπε ο ίδιος ο Αντώνης Σαμαράς. Πότε; Κατά τη διάρκεια της πρόσφατης συνάντησής του με τους περιφερειάρχες.

Όταν οι περιφερεάρχες του εξέφρασαν το παράπονό τους για τον «Τελικό Διατάκτη» και του είπαν ότι οι υπηρεσίες του Χρηστάκη «τσίου τσίου» παύλα Σταϊκούρα τους βάζουν εμπόδιο, πράγμα που παραδέχθηκε και ο υπουργός Ανάπτυξης Κωστής Χατζηδάκης που ήταν παρών, ο Αντώνης έμεινε… κάγκελο (σ.σ: έτσι μένει από τότε που έπιασε κολλητιλίκια με τη κ-Αγκελα…)!

«Φέρτε μου, το Χρηστάκη, τώρα, τώρα τώρα», φαίνεται να είπε με φωνές που ακούγονταν μέχρι το υπερπέραν (λέγε με και Θεό), αλλά… πουθενά ο «τσίου τσίου». Είχε ραντεβού, δουλειά κτλ.

Αντί του Χρηστάκη κατέφθασε στο Μαξίμου μια σύμβουλος του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών και του είπε: «Ξέρετε, κύριε Πρωθυπουργέ, είναι δύσκολο να γίνει αυτό».

Τι το ήθελε η ανυποψίαστη σύμβουλος να το πει αυτό!

Δεύτερο… κάγκελο ο Πρωθυπουργός Αντώνης. Να λέει κάτι τέτοιο στον Πρωθυπουργό, μπροστά στους «μικρούς πρωθυπουργούς», μια «μικρή» σύμβουλος;

Αφού, λοιπόν, συνήλθε από το εγκεφαλικό, της είπε (υπάρχουν δύο εκδοχές, η στήλη της παραθέτει και τις δύο»:

1. «Εγώ είμαι ο Πρωθυπουργός και δεν είμαι μαλ…ας. Να το κάνετε άμεσα. Αύριο να έχει λυθεί το θέμα».

2. «Είμαι Πρωθυπουργός και οι περιφερειάρχες δεν είναι μαλ…ες. Να το κάνετε άμεσα. Αύριο να έχει λυθεί το θέμα».

Πηγή: aftodioikisi

Οι Ρώσοι χτύπησαν με πύραυλο τον μετεωρίτη πριν πέσει στη Γη – Σοκ και δέος σε όλο τον κόσμο

Σοκ και δέος σε ολόκληρο τον πλανήτη έχουν σκορπίσει οι εικόνες με τη βροχή μετεωριτών στη Ρωσία. Περισσότεροι από 500 άνθρωποι τραυματίστηκαν, και τουλάχιστον 60 χρειάστηκαν νοσοκομειακή περίθαψη από την πτώση μετεωριτών στην περιοχή των Ουραλίων, ανακοίνωσε το τοπικό γραφείο του ρωσικού υπουργείου Εσωτερικών, σύμφωνα με το πρακτορείο Ιντερφαξ.

Σύμφωνα με ανώνυμες στρατιωτικές πηγές που μίλησαν στο πρακτορείο Russia Today, ο μετεωρίτης επλήγη από τα συστήματα ρωσικής αεράμυνας και έσπασε σε κομμάτια κατά την πτώση του. H αναφορά αυτή ωστόσο δεν επιβεβαιώνεται ακόμη.

Σύμφωνα με τη ρωσική Ακαδημία Επιστημών, το βάρος των μετεωριτών που έπεσαν στα Ουράλια ανέρχεται στους 10 τόνους.

Ζημιές σε κτίρια έχουν καταγραφεί σε τουλάχιστον έξι πόλεις, σύμφωνα με επίσημες ανακοινώσεις. Μεγάλες καταστροφές έχουν προκληθεί σε εργοστάσιο επεξεργασίας μετάλλου όπου κατέρρευσε οροφή 600 τμ με αποτέλεσμα να τραυματιστούν ελαφρά τέσσερις άνθρωποι, μετέδωσε το Ιντερφαξ. Ολα αυτά στην πόλη του Τσέλιαμπινσκ, η οποία επλήγη περισσότερο από το φαινόμενο. Στην ίδια περιοχή χτυπήθηκε και σχολείο, και έχουν αναφερθεί τραυματισμοί!

Βίντεο που δημοσιοποιήθηκε στο Ιντερνετ δείχνει φλεγόμενους μετεωρίτες να διασχίζουν τον ουρανό σε μικρό ύψος και η πορεία τους να δείχνει ότι θα πέσουν στο έδαφος. Σε άλλο βίντεο, οι κάτοικοι παρατηρούν το φαινόμενο στον ουρανό πάνω από τα σπίτια τους και ακούγονται εκρήξεις.

«Ο μετεωρίτης διασπάστηκε πάνω από τα Ουράλια και ανεφλέγη στα κατώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας. Κομμάτια του μετεωρίτη έπεσαν σε αραιοκατοικημένες ζώνες της περιοχής του Τσέλιαμπινσκ», ανακοίνωσε το τοπικό γραφείο του ρωσικού υπουργείου Εκτάκτων Καταστάσεων.

Σύμφωνα με την ίδια πηγή από το κρουστικό κύμα έσπασαν τα τζάμια στους πάνω ορόφους κτιρίων.

Εκπρόσωπος του υπουργείου τον οποίο επικαλείται το Ρία Νοβόστι έκανε λόγο για πενήντα τραυματίες.

Από το κρουστικό κύμα έσπασαν τα τζάμια στο γραφείο του Ιταρ-Τας στο κέντρο του Τσέλιαμπινσκ, σύμφωνα με το πρακτορείο.

Το υπουργείο Εκτάκτων Αναγκών ανακοίνωσε πως κινητοποίησε 20.000 άντρες και τρία αεροπλάνα ή ελικόπτερα για να επιθεωρήσουν τις περιοχές.

Το υπουργείο κάλεσε τους πολίτες να μην πανικοβάλλονται. «Δεν αποφασίστηκε να απομακρυνθούν πολίτες από τις κατοικίες τους, το επίπεδο ραδιενέργειας είναι κανονικό, σας ζητάμε να μην πανικοβάλλεστε», επισημαίνεται στην ιστοσελίδα του υπουργείου.