Εσείς πίνετε το νερό σας με λίγο λεμόνι; Κάντε το

Είναι γεγονός ότι οι ευεργετικές ιδιότητες του νερού, στον οργανισμό είναι πάρα πολλές. Καθαρίζει και μας γεμίζει με δύναμη και ευεξία.
Οι ειδικοί μάλιστα τονίζουν πως πρέπει να πίνουμε τουλάχιστον 8-10 ποτήρια νερό τη μέρα και όλα θα λειτουργούν καλύτερα μέσα στο σώμα μας. Τι θα συμβεί όμως εάν σε αυτά τα ποτήρια νερό, προσθέταμε και κάποιες σταγόνες λεμόνι; Θα εκπλαγείτε...


Τα οφέλη για την υγεία και γενικότερα στον οργανισμό μας, όταν πίνουμε νερό να προσθέτουμε και λίγες σταγόνες (ή και περισσότερες σταγόνες) λεμόνι, είναι πολλά και ανεβάζουν το επίπεδο της υγείας μας, ενώ βοηθούν στην εύρυθμη λειτουργία πολλών οργάνων.
Όταν πίνουμε νερό με λίγο λεμονάκι μέσα τότε καθαρίζουμε καλύτερα τον οργανισμό μας αφού το λεμόνι λειτουργεί σαν “αντι- σκορβουτικό”, και ένας καθαρός οργανισμός μπορεί να καταπολεμήσει ευκολότερα τις ασθένειες.
Επίσης οι αντισηπτικές ιδιότητες του λεμονιού απομακρύνουν τα παθογόνα βακτήρια και αποτρέπουν την αποσύνθεση των ιστών. Όταν για παράδειγμα πονάει ο λαιμός μας οι γαργάρες με νερό και λεμόνι είναι ανακουφιστικές.
Αν έχουμε φάει πολύ και νιώθουμε το στομάχι μας βαρύ, τότε ένα ποτήρι νερό με λεμόνι, θα μας ανακουφίσει από τα συμπτώματα δυσπεψίας. Το νερό με λεμόνι διαθέτει αλκαλοποιητική επίδραση, και έτσι τα βακτήρια και οι ιοί που μπορούν να επιβιώσουν μόνο σε όξινα περιβάλλοντα δεν μπορούν να αναπυχθούν. Μακροπρόθεσμα βοηθάει και στην απώλεια βάρους.
Το νερό με το λεμόνι επίσης τονώνει την λειτουργία του ήπατος και ταυτόχρονα ελέγχει την υπερβολική χρήση χολής. Ενισχύει τα ηπατικά ένζυμα και ρυθμίζει τα επίπεδα οξυγόνου και ασβεστίου στο ήπαρ.
Το νερό με λεμόνι καθαρίζει το αίμα καλύτερα από το σκέτο νερό ενώ καθιστά ευκολότερη και την διαδικασία της αναπνοής. Ταυτόχρονα ρίχνει την πίεση.
Στις έγκυες γυναίκες που πίνουν νερό με λεμόνι έχει παρατηρηθεί ότι τα οστά του μωρού που θα γεννήσουν, έχουν μεγαλύτερη πυκνότητα και είναι και πιο εύκαμπτα και πιο δυνατά.

Η Ευδοκία Ρουμελιώτη: Έπεσε απο τον δεύτερο όροφο Νοσοκομείου!

Aπίστευτο ατύχημα είχε η Ευδοκία Ρουμελιώτη! Η ηθοποιός ενώ πέρασε ένα όμορφο διήμερο με τον σύζυγο της στην Αράχοβα-και χαμογέλασε λίγο, καθώς  ακόμα δεν έχει ξεπεράσει τον  χαμό της μητέρα της- έπεσε απο τον δεύτερο όροφο στο κενό ενώ βρισκόταν σε νοσοκομείο. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες πήγε στο νοσοκομείο για να επισκεφτεί τον αδερφό της Γιώργο, ο οποίος αντιμετώπιζε πρόβλημα υγείας. Η ηθοποιός κάποια  στιγμή στραβοπάτησε και έπεσε από το μπαλκόνι. Ευτυχώς το ύψος δεν ήταν μεγάλο.

Η ηθοποιός ήταν τυχερή μέσα στην ατυχία της καθώς βρισκόταν στο νοσοκομείο και της παρασχέθηκαν άμεσα οι πρώτες βοήθειες.  Περισσότερες πληροφορίες δεν έχουν γίνει ακόμα γνωστές.

Πηγή:Nassosblog

6 beauty tips για σένα που φοράς φακούς επαφής!

Είναι σίγουρα από τα πιο βολικά πράγματα που έχουν εφευρεθεί! Αλλά χρειάζεται λίγο παραπάνω προσοχή όταν κάνεις... το μακιγιάζ σου ώστε να διατηρήσεις την υγεία των ματιών σου!
Να κάποια μικρά tips με τα οποία θα είσαι πάντα όμορφη με τους φακούς σου και θα αποφύγεις τυχόν προβλήματα.

1. Κράτησέ τους καθαρούς
Πάντα να πλένεις τα χέρια σου πριν φορέσεις τους φακούς σου. Τυχόν υπολείμματα από κρέμες ή λόσιον μπορούν να ερεθίσουν τα μάτια σου!
2. Φόρεσέ τους πριν κάνεις το μακιγιάζ σου
Έτσι θα είναι πολύ πιο έυκολο να τους κρατήσεις καθαρούς. Επίσης είναι καλό να τους βγάζεις πρώτα πριν ξεβαφτείς, πάντα πολύ προσεκτικά!
3. Δώσε προσοχή στα προιόντα που χρησιμοποιείς
Όσες φοράνε φακούς πρέπει να δίνουν μια μεγαλύτερη προσοχή στα προιόντα που επιλέγουν. Προτίμησε υποαλλεργικά καλλυντικά και προιόντα που αναγράφουν στην ετικέτα τους το χαρακτηρισμό oil-free.
4. Μην βάζεις μολύβι στο εσωτερικό του ματιού
Ίσως αυτό να μην σ’αρέσει αλλά το μολύβι στο εσωτερικό του ματιού μπορεί να φράξει τους δακρυγόνους αδένες και να προκληθεί ξηροδερμία, θολούρα και ακόμα χειρότερα μόλυνση!
5. Προσοχή με τη πούδρα
Και με οποιδήποτε καλλυντικό είναι σε σκόνη! Χρησιμοποίησε προιόντα σε κόμπακτ μορφή ή κράτα τα μάτια σου κλειστά όταν τα εφαρμόζεις. Στη περίπτωση των σκιών για τα μάτια καλύτερα είναι να βρέχεις λίγο το πινελάκι πρώτα.
6. Η μάσκαρα πρέπει να είναι σε άριστη κατάσταση
Αυτό σημαίνει πως αν έχει κόμπους ή νιφάδες μπορούν εύκολα να μεταφερθούν στο εσωτερικό του ματιού σου! Και σίγουρα είναι κάτι που δεν θέλεις!
faysbook

Η αγγελία της χρονιάς από αλλοδαπό!!!

Πρόκειται για μια αφίσα κολλημένη σε τοίχο στα πέριξ της Ομόνοιας που κάποιος άγνωστος αναζητά δουλειά σε κάπως περίεργα ελληνικά και μάλιστα κάνει και μασάζ…

Δελεαστικό δεν μπορούμε να πούμε…

Δύο μερίδες ψάρι την εβδομάδα προσθέτουν δύο χρόνια στη ζωή

Η συστηματική κατανάλωση ψαριών μπορεί να προσθέσει τουλάχιστον δύο χρόνια στη ζωή μας, μειώνοντας τον κίνδυνο θανάτου από έμφραγμα, εγκεφαλικό και άλλα καρδιαγγειακά προβλήματα, αναφέρουν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ και το Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον...

Σε μελέτη που πραγματοποίησαν διαπίστωσαν πως οι εθελοντές τους με τα υψηλότερα επίπεδα ωμέα-3 λιπαρών οξέων στο αίμα διέτρεχαν κατά 25% μικρότερο κίνδυνο πρόωρου θανάτου από καρδιαγγειακά αίτια.

Τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα είναι ένα είδος ωφέλιμων λιπαρών, που έχει βρεθεί ότι προστατεύουν από την καρδιοπάθεια. Η παρούσα μελέτη έδειξε πως τα λίπη αυτά μειώνουν κατά 33% τον κίνδυνο στεφανιαίας νόσου και κατά 27% τον κίνδυνο θανάτου από όλες τις καρδιαγγειακές αιτίες.

Οι καλύτερες φυσικές πηγές τους είναι τα «παχιά» (λιπαρά) ψάρια όπως ο σολομός, η σαρδέλα, το σκουμπρί, η ρέγγα και ο τόνος, καθώς και τα ιχθυέλαια. Ωστόσο, υπάρχουν και τρόφιμα εμπλουτισμένα με ωμέγα-3 λιπαρά οξέα.

Η μελέτη των αμερικανών επιστημόνων κατέληξε στο συμπέρασμα πως όσοι τρώνε τα περισσότερα ψάρια, ζουν κατά μέσον όρο 2,2 χρόνια περισσότερο απ’ ό,τι όσοι τρώνε τα λιγότερα.

«Αν και η κατανάλωση ψαριών θεωρείται εδώ και δεκαετίες αναπόσπαστο τμήμα μιας υγιεινής διατροφής, λιγοστές μελέτες έχουν εξετάσει την συσχέτιση των επιπέδων των ωμέγα-3 λιπαρών οξέων στο αίμα με τη θνησιμότητα σε άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Ντάριους Μοτζαφαριάν, αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Επιδημιολογίας της Σχολής Δημοσίας Υγείας του Χάρβαρντ.

«Τα ευρήματά μας τεκμηριώνουν τη σημασία που έχουν για την καρδιαγγειακή υγεία τα επαρκή επίπεδα ωμέγα-3 λιπαρών οξέων στο αίμα και υποδηλώνουν ότι τα επίπεδα αυτά μπορεί στην πραγματικότητα να παρατείνουν την ζωή».

Παρότι τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη του εγκεφάλου στα παιδιά και την καρδιαγγειακή υγεία σε μικρούς και μεγάλους, μελέτες έχουν δείξει ότι εννέα στα δέκα παιδιά και δύο στους τρεις ενήλικες δεν τρώνε αρκετά ψάρια.

Όπως εξηγούν οι ερευνητές στην επιθεώρηση «Annals of Internal Medicine», ανέλυσαν στοιχεία 16 ετών από περίπου 2.700 Αμερικανούς ηλικίας 65 ετών και άνω κατά την έναρξη της μελέτης.

Οι εθελοντές ήταν γενικώς υγιείς όταν δήλωσαν συμμετοχή στη μελέτη, ενώ υποβλήθηκαν σε διάφορες εξετάσεις και συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια για τον τρόπο ζωής και το ιατρικό ιστορικό τους. Έδιναν επίσης δείγματα αίματος για να μετρώνται τα επίπεδα τριών ωμέγα-3 λιπαρών οξέων (λέγονται DHA, EPAκαι DPA).

Οι ερευνητές κατέγραψαν τα ποσοστά και τις αιτίες θανάτου μεταξύ τους έως την ολοκλήρωση της μελέτης και, αφού έλαβαν υπ’ όψιν όλους τους άλλους παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την καρδιαγγειακή υγεία, κατέληξαν στο συμπέρασμα πως τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα είναι ιδιαίτερα προστατευτικά.

Το DHA σχετίσθηκε ιδιαίτερα ισχυρά με τη μείωση του κινδύνου θανάτου από στεφανιαία νόσο: τον μείωνε κατά 40%. Επιπλέον, μείωνε κατά 45% τον κίνδυνο θανάτου από διαταραχές του καρδιακού ρυθμού, όπως η κολπική μαρμαρυγή.

Το DPA σχετίσθηκε ισχυρότερα με τη μείωση του κινδύνου θανάτου από εγκεφαλικό, ενώ το EPA με μείωση του κινδύνου μη θανατηφόρου εμφράγματος.

Συνολικά, οι εθελοντές που έτρωγαν δύο ή περισσότερες μερίδες ψαριού την εβδομάδα (κάθε μερίδα είναι περίπου 140 γραμμάρια) διέτρεχαν κατά 27% μικρότερο κίνδυνο θανάτου από καρδιαγγειακά αίτια.

Πίνεις αναψυκτικά; Δες τι παθαίνεις από τα πολλά αναψυκτικά!

Η κατανάλωση ενός ή περισσότερων αναψυκτικών με ζάχαρη κάθε μέρα αυξάνει τον κίνδυνο για...
εμφάνιση διαβήτη στο μέλλον, σύμφωνα με μια νέα μεγάλη ευρωπαϊκή επιστημονική έρευνα. Κάθε αναψυκτικό παραπάνω που πίνει κάποιος μέσα στην ημέρα, αυξάνει ανάλογα ο σχετικός κίνδυνος.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη Ντόρα Ρομαγκουέρα του Imperial College του Λονδίνου, μελέτησαν τις διατροφικές συνήθειες περίπου 350.000 ατόμων σε οκτώ ευρωπαϊκές χώρες.

Η μελέτη έδειξε ότι για κάθε έξτρα 340 ml καθημερινής κατανάλωσης αναψυκτικών με ζάχαρη (δηλαδή περίπου όσο ένα αναψυκτικό), ο κίνδυνος για διαβήτη αυξάνεται κατά 22% σε σχέση με όσους πίνουν μόνο ένα αναψυκτικό το μήνα ή λιγότερο. Η κατανάλωση φρουτοχυμών δεν φαίνεται να αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης διαβήτη.

«Με δεδομένη την αύξηση της κατανάλωσης αναψυκτικών με ζάχαρη στην Ευρώπη, θα πρέπει να δοθούν στον πληθυσμό σαφή μηνύματα για τις ανθυγιεινές συνέπειες αυτών των ποτών», δήλωσε η υπεύθυνη της έρευνας.

Η ευρωπαϊκή μελέτη έρχεται να επιβεβαιώσει παρόμοια ευρήματα από προηγούμενες έρευνες στις ΗΠΑ, που έχουν συμπεράνει ότι τα αναψυκτικά με ζάχαρη συνδέονται με αύξηση του σωματικού βάρους και με καταστάσεις όπως ο διαβήτης τύπου 2. Η συγκεκριμένη χρόνια πάθηση, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, πλήττει πάνω από 310 εκατ. άτομα παγκοσμίως.

«Το συμπέρασμα είναι ότι τα αναψυκτικά με ζάχαρη δεν κάνουν καλό. Δεν έχουν θρεπτική αξία και, όπως δείχνουν τα στοιχεία, η καθημερινή κατανάλωσή τους μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2», δήλωσε ο Πάτρικ Γουλφ από το University College του Λονδίνου.

«Από μόνα τους, τα αναψυκτικά με ζάχαρη αποτελούν μόνο ένα μέρος της όλης εικόνας, έναν μόνο από τους δυνητικούς παράγοντες κινδύνου για τον διαβήτη τύπου 2. Από τη στιγμή όμως που κανείς μπορεί εύκολα να εξαλείψει αυτόν τον παράγοντα, προτιμώντας αναψυκτικά χωρίς ζάχαρη ή, ακόμα καλύτερα, βγάζοντάς τα τελείως από τη διατροφή του, έχει πράγματι νόημα να το κάνει», πρόσθεσε.

Από την άλλη, ο δρ Μάθιους Χομπς, επικεφαλής ερευνών της βρετανικής οργάνωσης για το διαβήτη Diabetes UK, σχολιάζοντας τη νέα έρευνα, ανέφερε πως αν και ο αυξημένος κίνδυνος λόγω των αναψυκτικών δεν φαίνεται να προκαλείται μόνο επειδή αυτά έχουν περισσότερες θερμίδες και άρα αυξάνουν το σωματικό βάρος, «δεν υπάρχει ακόμα οριστική απόδειξη πως τα αναψυκτικά με ζάχαρη αυξάνουν τον κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2 για κάποιον άλλο λόγο πέρα από την αύξηση του βάρους που επιφέρουν».

Η Συνταγή της Ημέρας!

Ταλιατέλες με σπαράγγια, παρμεζάνα και τραγανή πανσέτα

Συνταγή για 4 άτομα

Από το: xs-recipes.com

Υλικά:

1 μάτσο σπαράγγια
12 λεπτές φέτες πανσέτα, κομμένες σε λεπτές λωρίδες
500γρ. ταλιατέλες ή άλλα ζυμαρικά της επιλογής σας
40γρ. παρμεζάνα, τριμμένη
Αλάτι
Φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι
Ελαιόλαδο

Εκτέλεση:

Κόβουμε το σκληρό μέρος των κοτσανιών των σπαραγγιών το πετάμε και κρατούμε το τρυφερό μέρος.

Κόβουμε τις μύτες των σπαραγγιών που είναι το πιο τρυφερό μέρος (περίπου 4 εκ.)και τοα κρατάμε στην άκρη και το υπόλοιπο μέρος το ψιλοκόβουμε.

Βάζουμε ένα μεγάλο τηγάνι στη φωτιά και τσιγαρίζουμε ελαφρά το ψιλοκομμένο μέρος των σπαραγγιών σε λίγο ελαιόλαδο με την πανσέτα.

Όταν τα σπαράγγια μαλακώσουν κατεβάζουμε το τηγάνι από τη φωτιά και με ένα πιρούνι πολτοποιούμε τα ψιλοκομμένα σπαράγγια στο τηγάνι.

Βράζουμε τις ταλιατέλες σε άφθονο αλατισμένο νερό, σύμφωνα με τις οδηγίες του πακέτου. Προσθέτουμε τις μύτες των σπαραγγιών που κρατήσαμε από προηγουμένως στα τελευταία 2 λεπτά του χρόνου μαγειρέματος.

Στραγγίζουμε τα ζυμαρικά, κρατώντας ένα φλιτζάνι από το νερό του μαγειρέματος.

Βάζουμε τα στραγγισμένα ζυμαρικά στο τηγάνι με τα σπαράγγια και την πανσέτα και ανακατεύουμε. Πασπαλίζουμε με τη μισή παρμεζάνα και αλατοπιπερώνουμε.

Εάν τα ζυμαρικά μας είναι πολύ στεγνά προσθέτουμε λίγο από το νερό του μαγειρέματος που κρατήσαμε .

Σερβίρουμε το φαγητό μας πασπαλίζοντας με την υπόλοιπη παρμεζάνα. Καλή Όρεξη!

Εγώ, το τέρας.

 seisaxthiablog

Ο καπιταλισμός είναι οι κρίσεις του. Η τρέχουσα κρίση (από το 2006 – 2008) δεν τον απορρύθμισε, αντιθέτως τον σταθεροποίησε. Και στη συνέχεια τον αποθηρίωσε.

Σε προηγούμενες κρίσεις, όπως του 1929 και έως το 1973, ο καπιταλισμός αντιδρούσε με ρυθμίσεις (New deal στις ΗΠΑ), παραχωρήσεις (κοινωνικό κράτος -πάντα σε καπιταλιστικό πλαίσιο- στην Ευρώπη) ακόμα καισυμβιβασμούς (Λαϊκό Μέτωπο στη Γαλλία, αντιναζιστική [εν τέλει] συμμαχία με την ΕΣΣΔ). Αντιμέτωπος με μια ζωντανή και κατά περιόδους ισχυρή Αριστερά στο εσωτερικό των αστικών κρατών, ο καπιταλισμός, αλλά και με αντίπαλο δέος την ΕΣΣΔ, ήταν υποχρεωμένος να ελίσσεται, να εφαρμόζει κεϋνσιανές συνταγές, να αυτοσυγκρατείται και να παραμένει λελογισμένα επιθετικός.

Πάντα όμως πολεμικός. Και κατά τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις(όπως ο προπολεμικός αμερικανοϊαπωνικός ανταγωνισμός) και κατά τις επιλογές(φασιστικό και ναζιστικό πείραμα).

Ο καπιταλισμός διαχειρίστηκε τα αποτελέσματα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου με τον ψυχρό πόλεμο και κατίσχυσε. Με την αντεπανάσταση του Ρηγκανοθατσερισμού να θριαμβεύει και την ΕΣΣΔ να καταρρέει, ο καπιταλισμός έμεινε μόνος, κυρίαρχος στ’ αλώνι να αλωνίζει – αυτό που ο Φουκοτέτοιοςονόμασε, πριν να το μετανιώσει, «τέλος της ιστορίας».

Επρόκειτο, στην πραγματικότητα, για το τέλος της εργασίας, κατά την έννοια της πολιτικής και του πολιτισμού που οι εργαζόμενοι άνθρωποι είχανδιεκδικήσει κι επιβάλει κατά τη διάρκεια του «Αιώνα των Ακρων», του φλογερού 20ού αιώνα.

Με την παγκοσμιοποίηση ως στρατηγική, τον νεοφιλελευθερισμόως ιδεολογία και προπαγάνδα, ο καπιταλισμός μπορούσε τώρα να επιβάλει τηνέα τάξη (εκ νέου) παντού.

Στο εξής οι κρίσεις του θα είχαν μία ειδοποιό διαφορά ως προς όλες τις προηγούμενες: δεν υπήρχε πλέον η ΕΣΣΔ. Συνεπώς οι κρίσεις αντί νααπορρυθμίζουν το σύστημα, θα μπορούσαν να το ενδυναμώνουν. Προς μια κατεύθυνση ακόμα πιο απάνθρωπη, αποτρόπαιη.

Προς τούτο, η εξουδετέρωση ή η ενσωμάτωση της Αριστεράς που απέμεινε (ή και επέμενε) να σέρνεται στα αναπτυγμένα καπιταλιστικά κράτη ήταν απαραίτητη (συχνά και αναπόδραστη). Με τη σοσιαλδημοκρατία να ρέπει (σχεδόν εγγενώς) προς αυτήν την κατεύθυνση και τα ριζοσπαστικά – ακτιβιστικά αριστερά σχήματα ή κινήματα να μη συνιστούν σοβαρό κίνδυνο για το σύστημα, η διάλυση και η αυτοδιάλυση των κομμουνιστικών κομμάτων ήταν η τελευταία πράξη του δράματος.

Τώρα ο καπιταλισμός σε ήσσονα προβλήματα μπορούσε να δείχνει ένα πρόσωπο φιλελεύθερο ακόμα και «αριστερό», στα μείζονα όμως το νεοφιλελεύθερο τέρας δεν άφησε τίποτα όρθιο. Απ’ τη δεκαετία του ’90 κι ύστεραπερίσσεψαν ο πόλεμος, η διαρπαγή των πόρων και η αποβλάκωση τωνκοινωνιών.

Με την κρίση του 2008 (και ως σήμερα) έγινε φανερό ότι ο καπιταλισμός δεν μπορούσε να μας τα παίρνει με την πίστωση (τόκους από δάνεια, κάρτες κ.τ.λ.) κι έτσι επέστρεψε στις πηγές: να μας τα παίρνει απ’ τηνυπεραξία που παράγουμε. Προς τούτο έπρεπε να φθηνύνει η αμοιβή της εργασίας, ώστε τα περιθώρια κέρδους απ’ την υπεραξία να φθάσουν στο μάξιμουμ. Κι έτσι η χρηματοπιστωτική κρίση έγινε εργαλείο

για τη διαμόρφωση νέων εργασιακών σχέσεων: αυτών που ζούμε.Ταυτοχρόνως, όμως, ο καπιταλισμός διατήρησε προς «όφελος» της διεθνικής αστικής τάξης όλα εκείνα τα χρηματοπιστωτικά χαρακτηριστικά που τον οδήγησαν στην κρίση του. Εξακολουθεί να παράγει τοξικές δοσοληψίες του αέρα, φούσκες, ψευδή πλούτο, ενώ οι αστοί βρίσκονται πλέον σε ανειρήνευτοπόλεμο μεταξύ τους για τη νομή του πραγματικού πλούτου. Με εξασθενημένη την ταξική πάλη ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία, ο πόλεμος ανάμεσα στους ίδιους τους αστούς έχει αποθηριωθεί, με αποτέλεσμα ο πραγματικός πόλεμος μεταξύ των εθνών να έρχεται όλο και πιο κοντά.

Εχουμε πλέον να κάνουμε με ένα τέρας! Τα χαρακτηριστικά του τα βλέπουμε πια παντού, από το Βερολίνο έως την Αθήνα και από τη Μόσχα έως το Πεκίνο και την Ουάσιγκτον. Η ομογενοποίηση των πολιτικών δυνάμεων. Ηαπονεύρωση (και η απονέκρωση) της δημοκρατίας. Ο κρατικός αυταρχισμόςμε την αποθέωση της καταστολής (συχνά στα όρια του εκφασισμού, ώσπου να τα υπερβούν κι αυτά). Η επιβολή της α-νόητης γλώσσας (των ευφημισμών) και της ενιαίας σκέψης (διά της προπαγάνδας). Η καθήλωση της τέχνης σε ακίνδυνο κι επιχορηγούμενο πετ. Η εξαγορά και η ενσωμάτωση των διανοουμένων. Αυτά είναι τα γνωρίσματα και τα έργα του τέρατος. Που πρόκειται να γιγαντωθεί κι άλλο, διότι πλέον το τέρας πιστεύει ότι είναι θεός.

Για αυτό το τέρας η καλβινιστική ύβρις που ακούει στο όνομα Μέρκελκαι το αριστεροδεξιό υβρίδιο που ακούει στο όνομα Ενρίκο Λέττα είναιμπιχλιμπίδια

για να τα πασάρει στους ιθαγενείς και να τρώει τις χώρες τους. Και, συνεπώς, τους ίδιους.

Αν όμως έτσι έχουν τα πράγματα, εμείς, τα θύματα του τέρατος, τι κάνουμε; Δύσκολον το ερώτημα. Κατ’ αρχήν (για να περιοριστούμε στα καθ’ ημάς ελληνικά) ας μην απορεί η Αριστερά με την αδράνεια του λαού, όσον δεν του προτείνει στόχους, στρατηγική και τακτική, που όχι μόνον να πείθουν τον λαό, αλλά προσέτι να τον ενθουσιάζουν (όπως έγινε σε ορισμένες χώρες της Λατινικής Αμερικής). Προς τούτο, ούτε η διστακτικότητα που φαίνεται να κυριαρχεί τον ΣΥΡΙΖΑ έστω προσωρινώς, ούτε πολύ περισσότερο οαναχωρητισμός (ιδιότυπα αριστοκρατικός) του ΚΚΕ βοηθάνε τον λαό. Στον μεν ΣΥΡΙΖΑ οι γόνιμες ωσμώσεις φαίνεται να ’χουν ανακοπεί και πάντως να μένουν ακόμα εκκρεμείς, το δε ΚΚΕ με έναν αλαζονικό διδακτισμό πλένει τα χέρια του για όσους αμαρτωλούς εκ του λαού δεν λένε να δουν το φως το αληθινό.

Ολα αυτά, αν είναι έτσι, επιβαρύνουν τις προοπτικές του λαού να σπάσει, κατ’ αρχήν σε αυτήν εδώ τη χώρα, την αλυσίδα των δεδομένων πουπαράγει εναντίον του το τέρας.

Διότι το τέρας κάθε μέρα που περνάει δυναμώνει, η διαδικασία προς ένανφασιστικό πλέον καπιταλισμό, με έναν τεχνολογικό «μεσαίωνα» να τον καθιστά όλο και πιο άπληκτον, ανοίγεται μπροστά μας απρόσκοπτη. Το πιοισχυρό όπλο των Δυνατών σ’ αυτό το προτσές είναι η απογοήτευση των μαζών.

Μπορεί ένα 10% ή και 20% του λαού να μην «παραδέχεται την ήττα». Κι όντως, όσο δεν παραδέχεσαι την ήττα, η ελπίδα δεν χάνεται, ο πόλεμος συνεχίζεται. Κάποτε-κάποτε όμως

αυτό το 10% ή και 20% που δεν παραδέχεται την ήττα, πρέπει ναβρίσκει και τον τρόπο της νίκης.

(Προσωπικώς είμαι «ιστορικά αισιόδοξος». Μάλιστα πιστεύω ότι αυτή μου η αίσθηση δεν είναι απλώς «ευσεβής πόθος», αλλά απότοκος λογικής. Ομως, το τι πιστεύει η ταπεινότης μου δεν έχει καμμία σημασία, σημασία έχει τι πιστεύει και τι μπορεί κάθε φορά να πιστεύει η πλειοψηφία του λαού. Αν δηλαδή η πολιτική βούληση όσων παράγουν τον πλούτο θα μπορέσει κάποια στιγμή να υπερισχύσει της βούλησης εκείνων που τον τρώνε. Των παράσιτων)…

ΑΓΓΛΙΚΗ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΣΚΟΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΛΙΡΑΣ

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Πρέπει να έχουν φοβηθεί πολύ οι Αγγλοι εν όψει του δημοψηφίσματος που θα γίνει στη Σκοτία τον Σεπτέμβριο του 2014 με θέμα την απόσχιση της χώρας αυτής από το Ηνωμένο Βασίλειο και την αποτίναξη έτσι της επικυριαρχίας του Λονδίνου. Οι αγγλικές αντιδράσεις δείχνουν ότι στους ηγετικούς κύκλους της βρετανικής πρωτεύουσας εδραιώνεται σταδιακά η πεποίθηση πως το «Ναι» στην ανεξαρτησία της Σκοτίας θα επικρατήσει πανηγυρικά του χρόνου. Πυκνώνουν έτσι τις προσπάθειές τους να εκβιάσουν και να τρομοκρατήσουν τους Σκοτσέζους ψηφοφόρους με πραγματικές ή φανταστικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει κάθε ανεξάρτητο κράτος στη γέννησή του, ελπίζοντας ότι θα τους φοβίσουν τόσο ώστε τελικά αποκαρδιωμένοι να προτιμήσουν τη… «σιγουριά της δουλείας» από τις προκλήσεις της ανεξαρτησίας!

Την εβδομάδα αυτή, η δεξιά βρετανική κυβέρνηση δια στόματος του υπουργού Οικονομικών Τζορτζ Οσμπορν, σε συνέντευξή του στο BBC, απείλησε τους Σκοτσέζους ότι, αν ψηφίσουν υπέρ της ανεξαρτησίας τους, τότε το Λονδίνο δεν θα τους επιτρέψει να χρησιμοποιούν ως εθνικό νόμισμα της ανεξάρτητης Σκοτίας την αγγλική λίρα. Μεγάλος καημός! Κατάθλιψη θα πάθουν οι Σκοτσέζοι αν δεν έχουν ως νόμισμά τους τη στερλίνα για να τους κάνουν ό,τι θέλουν οι Αγγλοι, στραγγαλίζοντας τους Σκοτσέζους οικονομικά όποια στιγμή θελήσουν! «Ας είμαστε καθαροί. Η εγκατάλειψη των τρεχουσών διευθετήσεων θα συνιστούσε πραγματικά μια βαθιά βουτιά σε αχαρταγράφητα νερά» δήλωσε περισπούδαστα ο Οσμπορν και πρόσθεσε υποκριτικά: «Γιατί θα έπρεπε 58 εκατομμύρια πολίτες του Ηνωμένου Βασιλείου να εκχωρήσουν μέρος της κυριαρχίας τους επί της νομισματικής και πιθανόν της οικονομικής πολιτικής για 5 εκατομμύρια ανθρώπους σε ένα άλλο κράτος» – πράγμα που κατά τον Αγλλο υπουργό Οικονομικών θα συνέβαινε, αν μετά την ανεξαρτησία της η Σκοτία προχωρούσε σε νομισματική ένωση με την Αγγλία προκειμένου να συνεχίσει να χρησιμοποιεί τη στερλίνα. Πρόκειται φυσικά για αστείο επιχείρημα.

Κανένα ανεξάρτητο κράτος δεν έχει πραγματική οικονομική κυριαρχία αν δεν έχει δικό του νόμισμα. Καθόλου άδικο δεν έχουν οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης» όταν γράφουν, αναφερόμενοι ακριβώς στο θέμα αυτό: «Η αξία ενός νέου νομίσματος για τη Σκοτία θα ήταν ότι θα μπορούσε να αντανακλά τα θεμελιώδη στοιχεία της οικονομίας της χώρας. Η νομισματική πολιτική θα μπορούσε να κατευθύνεται προς τις ανάγκες της Σκοτίας μάλλον παρά προς εκείνες του Λονδίνου ή της Φρανκφούρτης. Ακόμη και η αδυναμία του νομίσματος θα μπορούσε να βοηθήσει τη Σκοτία να οικοδομήσει μια πιο ανταγωνιστική και διαφοροποιημένη οικονομία».

Οντως, έτσι έχουν τα πράγματα. Απλώς, ο κατ’ ουσίαν «πρωθυπουργός» μειωμένων αρμοδιοτήτων της Σκοτίας Αλεξ Σάλμοντ ακολουθεί μια τακτική εθισμού των συμπατριωτών του στην ιδέα του εθνικού νομίσματος μέσω της σταδιακής προβολής των κινδύνων που συνεπιφέρει η χρήση του ενός ή του άλλου νομίσματος. Αρχικά ο Σάλμοντ πρόβαλλε τη θέση της προσχώρησης της Σκοτίας στην Ευρωζώνη και της χρήσης ως εθνικού νομίσματος του ευρώ. Αμέσως το Λονδίνο έβγαλε ένα δήθεν «νομικό πόρισμα» βάσει του οποίου, αν στο δημοψήφισμα οι Σκοτσέζοι ψηφίσουν υπέρ της ανεξαρτησίας, τότε η ανεξάρτητη Σκοτία θα έπρεπε να μη θεωρηθεί αυτομάτως μέλος της ΕΕ. Η Σκοτία θα έπρεπε να αρχίσει… ενταξιακές διαπραγματεύσεις για να ενταχθεί εκ νέου στην ΕΕ, αποφάνθηκαν οι Αγγλοι! Ενταξη μιας χώρας στην ΕΕ όμως γίνεται μόνο ομόφωνα – άρα η Αγγλία θα μπορούσε να προβάλει βέτο στην ένταξη της Σκοτίας στην ΕΕ! Διαφορετικά, οι Σκοτσέζοι θα έπρεπε να υποκύψουν στους όρους των Αγγλων για να μπουν στην ΕΕ – και βεβαίως οι Αγγλοι θα απαιτούσαν να λεηλατήσουν τον ενεργειακό πλούτο της Σκοτίας στη Βόρεια Θάλασσα, τον οποίο το Λονδίνο θα χάσει σε μεγάλο βαθμό αν η Σκοτία ανεξαρτητοποιηθεί! Τον Φεβρουάριο, λοιπόν, οι Αγγλοι αποφάνθηκαν ότι η Σκοτία πρέπει να επανενταχθεί στην ΕΕ.

Τον Μάρτιο, ο Αγγλος υπουργός Αμυνας Φίλιπ Χάμοντ προειδοποίησε τη Σκοτία ότι, αν γίνει ανεξάρτητη, από το κραταιό ναυτικό της Βρετανίας οι Σκοτσέζοι θα πάρουν… μία (!) φρεγάτα, με την οποία θα πρέπει να προστατεύουν τη χώρα τους! Μιλάμε για απερίγραπτα καραγκιοζιλίκια! Τον Απρίλιο, μόλις ο Σάλμοντ βεβαιώθηκε ότι η πλειοψηφία των Σκοτσέζων έχει σιχαθεί το ευρώ βλέποντας πώς η Γερμανία συμπεριφέρεται στις χώρες της Ευρωζώνης και άρχιζε να προβάλλει τη θέση της χρήσης της βρετανικής στερλίνας, οι Αγγλοι αποφάνθηκαν ακαριαία ότι… δεν συμφέρει το Λονδίνο η νομισματική ένωση με μια ανεξάρτητη Σκοτία! Το πολιτικό συμπέρασμα από όλες αυτές τις αγγλικές αστειότητες είναι ότι το Λονδίνο φοβάται πολύ πως υπάρχει πλέον πλειοψηφία στη Σκοτία υπέρ της ανεξαρτησίας.

*Δημοσιεύθηκε στο “ΕΘΝΟΣ” την Παρασκευή 26 Απριλίου 2013

Και οι Αστυνομικοί έχουν μάνες..... Αλλά και οι Πολίτες έχουν που δεν είναι σε καμιά περίπτωση ΓΕΡΜΑΝΟΤΣΟΛΙΑΔΕΣ

Αύριο (πρώτα ο Θεός, να ξημερώσει...), θα γίνει μία ημερίδα (όπως μαρτυρά και η εικόνα) από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων με θέμα: "Και οι Αστυνομικοί έχουν μάνες".

Μιας και μέσα από το πρόγραμμα της ημερίδας θα προσπαθήσουν να προσεγγίσουν επιστημονικά την συνολική στάση του Αστυνομικού απέναντι στους πολίτες αλλά και τις οικογενειακές καταβολές του Αστυνομικού, τίθενται ορισμένα βασανιστικά ερωτήματα.

Α. Προς τον κο Πάσχο Μανδραβέλη: Αν θα έχει το θάρρος να σχολιάσει επιτέλους ως συντονιστής, τι είδους είναι ΑΥΤΟΙ οι "Αστυνομικοί" που περιγράφονται στο άρθρο "ΕΛληνική ΑΣτυνομία vs ΕΛεεινό ΆΣυλο"; (πατήστε ΕΔΩ για να δείτε σε ποιους αναφερόμαστε)http://nomika-analata.blogspot.gr/2013/01/vs.html

Β. Προς την κα Γιαννακοπούλου Μαρία: ΠΟΙΕΣ μάνες έβγαλαν αυτούς τους "Αστυνομικούς" του Ελεεινού  Άσυλου;

Γ. Προς τον κο Ευθύμιο Λαμπρίδη: Σε ποιους αναφέρεται ο κος Κλεάνθης Γρίβας (ψυχίατρος-νευρολόγος, Διδάκτωρ ψυχιατρικής της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ, με σπουδές στην Κοινωνιολογία) στο άρθρο του "ΕΝΣΤΟΛΑ ΑΝΘΡΩΠΟΣΚΥΛΑ ΚΑΙ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΤΗΝΩΔΙΑ";

Δ. Προς την κα Αθηνά Καραμίντζιου: Τί ρόλο έπαιξε η οικογένεια στην διαμόρφωση του χαρακτήρα των παραπάνω "Αστυνομικών" του Ελεεινού Άσυλου;

Ε. Προς την κα Ελένη Φωτίου: Τί έχει να πει για την ανέλεγκτη Βία που ασκούν οι εν λόγω "Αστυνομικοί" του Ελεεινού Άσυλου; Ως πρόεδρος της ΜΚΟ "ΒΙΑ STOP" τι έχει να πει;

Κλείνοντας θέλω να πω, πως στην κοινωνίας μας η υποκρισία περισσεύει και λίγη αυτοκριτική δεν βλάπτει... ως εκ τούτου έχουν και οι Πολίτες μάνα.

 

Γράφει ο Κάντζος Αριστείδης

 http://nomika-analata.blogspot.com

Read more: http://tolimeri.blogspot.com/#ixzz2RbBdKvEE

Vprc Προβάδισμα ΣΥΡΙΖΑ 2,5%

Με 2,5 ποσοστιαίες μονάδες προηγείται στην εκτίμηση εκλογικής επιρροής ο ΣΥΡΙΖΑ έναντι της ΝΔ, σύμφωνα με δημοσκόπηση της Vprc για τον ρ/σ Κόκκινο. Στην τρίτη θέση παραμένει η Χρυσή Αυγή. Άνοδος για το ΚΚΕ με ΓΓ τον Δημήτρη Κουτσούμπα.

 Ειδικότερα, η κατάταξη των κομμάτων με βάση την έρευνα έχει ως εξής:
ΣΥΡΙΖΑ: 29,5%, ΝΔ: 27%, Χρυσή Αυγή: 13%, ΠΑΣΟΚ: 7%, ΚΚΕ: 7%, Ανεξάρτητοι Έλληνες: 6%, ΔΗΜΑΡ: 4,5%, Άλλο κόμμα: 6%.
Το 76% του δείγματος εκτιμά ότι η χώρα κινείται σε λάθος κατεύθυνση.
Ως καταλληλότερος πρωθυπουργός αναδεικνύεται  ο Αντώνης Σαμαράς, με ποσοστό μόλις στο 16,6% (με 9,1% ακολουθεί ο Αλέξης Τσίπρας). Στο 60,3% ανέρχεται η απάντηση «κανένας».

Τα λόγια εξαντλήθηκαν. Η κοινωνία προχωράει σε «επανάσταση».

Ειπώθηκαν τόσα πολλά που πλέον τα λόγια εξαντλήθηκαν. Όλοι πια ζούμε τον εφιάλτη και η συνεχής περιγραφή του, όπως και ο εξορκισμός του δεν έχουν πια νόημα. Και να φανταστεί κάποιος ότι αυτό που ζούμε είναι μόνο η αρχή του εφιάλτη. Η συνέχεια θα είναι κόλαση. Εξάλλου η βίαιη αποκάλυψη του απαίσιου και αντιδημοκρατικού προσωπείου τουσάπιου πολιτικού συστήματος, δεν μπορεί άλλο να αποκρυβεί ούτε καν από τα καθεστωτικά ΜΜΕ.
Αυτή τη στιγμή (πέρα από τα νεοδημιουργούμενα καθημερινά συστημικά πολιτικά κόμματα πρώην και νυν πολιτικών), αναπτύσσονται ταυτόχρονα πολυπληθή κοινωνικά κινήματα και κινήσεις (τα οποία προς το παρόν δεν φτάνουν στους τηλεοπτικούς δέκτες) με μοναδικό στόχο την ανατροπή του πολιτικού συστήματος. Αυτά τα κινήματα και οι κινήσεις, βλέποντας το αδιέξοδο που οδηγεί η αυτοπεριχαράκωσή τους, έχουν αρχίσει να έρχονται σε επαφή μεταξύ τους, συζητώντας για κοινό σχέδιο δράσης. Ένα πολιτικό σύστημα ανατρέπεται είτε με τα όπλα, είτε από τον ίδιο το λαό μέσα από ειρηνικές διαδικασίες έκφρασης της Λαϊκής Κυριαρχίας.
Η ιδέα που έχει πέσει στο τραπέζι και η οποία άρχισε ήδη να συζητιέται έντονα και να κερδίζει έδαφος είναι ότι, αφενός θα πρέπει να υπάρξει κοινή δράση κάτω από τη μορφή μιας συντονιστικής, αφετέρου ότι θα πρέπει να κτυπηθεί το πολιτικό σύστημα με τα ίδια τα όπλα του. Δηλαδή με ενιαία συμμετοχή των κινημάτων και των κινήσεων στις εκλογές όχι ως ένα κόμμα εξουσίας, αλλά κινηματικά ως κόμμα ειδικού σκοπού και περιορισμένου χρόνου με μοναδικό στόχο τη στήριξη του λαού με την ψήφο του ώστε να προκηρυχθεί ένα Συνταγματικό δημοψήφισμα που φυσικά αρνείται το ισχύον πολιτικό σύστημα.
Μέσα από αυτό το δημοψήφισμα, ως υπέρτατη εκδήλωση της Λαϊκής Κυριαρχίας, θα εκφραστεί η βούληση του λαού για την κατάργηση του πολιτικού συστήματος και την αντικατάστασή του από ένα δημοκρατικό σύστημα στο οποίο θα συμμετέχει διαρκώς ο ίδιος ο λαός στη λήψη των αποφάσεων. Στο ίδιο δημοψήφισμα θα αποφασιστεί και ο ακριβής τρόπος θέσπισης του νέου πολιτικού συστήματος από τον ίδιο το λαό και όχι από πολιτικούς, μέσα από δημόσια διαβούλευση.
Ήταν επόμενο ότι η κατάσταση δεν θα πήγαινε για πολύ μόνο με τα λόγια. Η κοινωνία δεν μπορούσε να παραμένει απαθής. Μπορεί τα καθεστωτικά ΜΜΕ να προσπαθούν να κρατήσουν τον κόσμο απαθή στον καναπέ του, αλλά τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι.
Όποιος λοιπόν πιστεύει ότι απαραίτητη προϋπόθεση για να διασωθούμε, για να διασωθεί η χώρα, για να εγκαθιδρυθεί πραγματική δημοκρατία, για να γίνει πραγματική οικονομική ανάπτυξη, είναι να αντικατασταθεί το ισχύον πολιτικό σύστημα, θα πρέπει να δραστηριοποιηθεί στην πλησιέστερη κοινωνική κίνηση που τον εκφράζει. Τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους. Φυσικά η πορεία αυτή δεν είναι μία γρήγορη πολιτική “κούρσα ταχύτητας” αλλά ένας πολιτικός “Μαραθώνιος”, αλλά αν δεν γίνει η αρχή δεν θα υπάρξει ποτέ και τερματισμός.



 filologos10

ΟΙ ΑΣΤΕΓΟΙ ΨΗΦΙΖΟΥΝ?...Οι άστεγοι θα πληρώνουν φόρο 116,25€ τον χρόνο, με το νέο φορολογικό!

Μοιάζει με κακόγουστο χιούμορ, κι όμως είναι μια θλιβερή πραγματικότητα.

Ακόμη κι οι άστεγοι με μηδενικά εισοδήματα θα πληρώσουν φόρο, εφόσον υποβάλλουν την φορολογική τους δήλωση. Ας υποθέσουμε ότι .... ένας άστεγος θέλει να υποβάλλει φορολογική δήλωση γιά το 2012, δηλώνοντας ως εισόδημα 0 ευρώ.

Το τεκμήριο διαβίωσης ανέρχεται στα 3.000 ευρώ. Επιπλέον, θα πρέπει να προσκομίσει αποδείξεις 750 ευρώ, τις οποίες κανείς δεν ξέρει πού θα βρει. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να πληρώσει ποινή για την έλλειψη των αποδείξεων, ίση με το 10%, δηλαδή 75 ευρώ.

Ως προκαταβολή φόρου, θα πρέπει να καταβάλλει το 55% των 75 ευρώ, δηλαδή 41,25 ευρώ.

Αν προσθέσουμε τα δύο ποσά, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι ο άστεγος θα πληρώσει συνολικά 116,25 ευρώ. Κι αυτό επειδή θα τολμήσει να υποβάλει μηδενική φορολογική δήλωση χωρίς να προσκομίσει τις απαραίτητες αποδείξεις.

www.zoomblog.org

Κι ομως!! Αυτος ο αλητακος ειναι γιος της Αννουλας.... ηταν και Υπ. Παιδειας τρομαρα της

 

 

Τα σχολια περιττευουν μπροστα στα οσα γραφει κατακαιρους στο Facebook απευθυνομενους στους "βαζελους" ο γιος της Αννουλας Διαμαντοπουλου, Χαρης Σαβαλανος, που σπουδαζει και στην Αγγλια τρομαρα του... Δειτε ανατροφη παιδιου υπουργου Παιδειας και Εκπαιδευτηριων Γειτονα ... μετα περιμενουμε να συμμαζευτει ο οχλος στα γηπεδα...

Read more: http://tolimeri.blogspot.com/#ixzz2RbAj4Q2Z

ΠΡΟΣ ΚΑΤΑΘΕΤΕΣ: ΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙΤΕ ΓΙΑ ΚΟΥΡΕΜΑ ! Μ. ΞΑΦΑ : "ΣΩΣΤΟ ΝΑ ΚΟΥΡΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ"!

Η οικονομολόγος Μιράντα Ξαφά, πρώην μέλος του ΔΝΤ, με άρθρο της Athens Voice, θεωρεί ότι είναι σωστό το "κούρεμα" των καταθέσεων. Εξηγεί τι έγινε στην Κύπρο και οδηγήθηκε σε «κούρεμα» καταθέσεων και υποστηρίζει ότι είναι σωστό αυτό το μέτρο να επεκταθεί και σε άλλες ζημιογόνες τράπεζες αφού δεν πρέπει να πληρώνουν οι απλοί φορολογούμενοι τα τραπεζικά ναυάγια. Αυτό γίνεται και στην Αμερική, γράφει.

Ετοιμαστείτε, το "κούρεμα" έρχεται.

Γράφει η Μιράντα Ξαφά στην Athens Voice:

Mετά από ένα δραματικό γύρο διαπραγματεύσεων και την απόρριψη της πρώτης συμφωνίας από το κυπριακό κοινοβούλιο, η κυπριακή κυβέρνηση κατέληξε σε οριστική συμφωνία με την τρόικα στις 25 Μαρτίου. Σε αντάλλαγμα, η κυβέρνηση της Κύπρου θα λάβει δάνειο 10 δις ευρώ από την τρόικα για να καλύψει το δημοσιονομικό έλλειμμα την τριετία 2013-16, ενώ παράλληλα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) δεσμεύτηκε ότι θα προσφέρει απεριόριστη ρευστότητα στο κυπριακό τραπεζικό σύστημα.

Tο νέο στοιχείο της συμφωνίας ήταν η δέσμευση των καταθέσεων πάνω από 100.000 ευρώ στη Λαϊκή Τράπεζα και στην Τράπεζα Κύπρου μέχρι να προσδιοριστεί το ύψος των κεφαλαίων που θα χρειαστούν, αντίστοιχα, για την εκκαθάριση ή την ανακεφαλαιοποίησή τους. Η προσέγγιση αυτή στην εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος της Κύπρου διαφέρει από αυτή που ακολουθήθηκε στην Ιρλανδία, όπου το κράτος εγγυήθηκε το σύνολο των υποχρεώσεων των τραπεζών – όχι μόνο τις καταθέσεις, αλλά και τα ομολογιακά και διατραπεζικά δάνεια που είχαν συνάψει. Αυτή η εγγύηση οδήγησε στον τριπλασιασμό του δημοσίου χρέους της Ιρλανδίας μέσα σε μία τριετία.

Για να αποτραπεί μία τέτοια εξέλιξη στην Κύπρο, συμφωνήθηκε η κάλυψη των ζημιών των τραπεζών με το κούρεμα των μη εγγυημένων καταθέσεων άνω των 100.000. Εναλλακτικά, θα έπρεπε να αναλάβει το κράτος –δηλ. οι Κύπριοι φορολογούμενοι– το κόστος διάσωσης των τραπεζών, πράγμα που θα καθιστούσε το δημόσιο χρέος μη βιώσιμο. Το κούρεμα των ομολόγων του κυπριακού δημοσίου δεν αποτελούσε λύση διότι θα αύξανε τις ζημίες των κυπριακών τραπεζών, που διακατέχουν το μεγαλύτερο μέρος τους. Ούτε η απευθείας ανακεφαλαιοποίηση των κυπριακών τραπεζών από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας ήταν εφικτή διότι δεν έχει ολοκληρωθεί το θεσμικό πλαίσιο της τραπεζικής ένωσης, αλλά και διότι οι πλεονασματικές χώρες δεν είχαν την πρόθεση να επιβαρύνουν τους δικούς τους φορολογούμενους για να διασώσουν Ρώσους ολιγάρχες.

Η δήλωση του υπουργού Οικονομικών της Ολλανδίας και επικεφαλής του Eurogroup κ. Dijsselbloem ότι το κούρεμα των καταθέσεων αποτελεί το νέο πρότυπο διάσωσης τραπεζών στην Ευρωζώνη πυροδότησε ανησυχία και έντονη κριτική από το διεθνή τύπο. Γιατί αυτή η αυτονόητη δήλωση προκάλεσε τέτοιο πανικό; Επισημάνθηκε ο κίνδυνος μετάδοσης της κρίσης στον ευρωπαϊκό νότο, χωρίς όμως κανείς να προτείνει βιώσιμη εναλλακτική λύση. Οι αντιδράσεις του «επίσημου τομέα» ήταν ανάμεικτες. Μέλη του εκτελεστικού συμβουλίου της ΕΚΤ έκαναν δηλώσεις που εκ πρώτης όψεως μοιάζουν εκ διαμέτρου αντίθετες, από τον Γάλλο Benoît Coeuré («η Κύπρος είναι μοναδική περίπτωση») μέχρι τον Ολλανδό Klaas Knot («συμφωνώ απόλυτα με τον Dijsselbloem»). Τι ισχύει επιτέλους;

Ισχύουν και τα δύο. Το «νέο πρότυπο» της Κύπρου είναι σε αντιδιαστολή με την προσέγγιση που ακολουθήθηκε στην Ιρλανδία, σε μία περίοδο που ο φόβος της διάχυσης της κρίσης σε όλη την Ευρωζώνη με τυχόν μαζική πώληση τραπεζικών ομολόγων οδήγησε στην ανάληψη του τραπεζικού ρίσκου από το κράτος. Η Κύπρος είναι όμως μοναδική περίπτωση διότι, πέρα από το γεγονός ότι οι καταθέσεις είναι τετραπλάσιες του ΑΕΠ, το «μαξιλάρι» μεταξύ μετόχων και καταθετών είναι σχεδόν ανύπαρκτο (Διάγραμμα 1).

Τα τραπεζικά ομόλογα που έχουν εκδώσει κυπριακές τράπεζες ανέρχονται μόλις σε 1.4 δις ευρώ, σε σχέση με καταθέσεις ύψους 68 δις ευρώ. Προφανώς ακόμα και 100% κούρεμα ομολόγων δεν θα αρκούσε για να καλύψει τις ζημίες από τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου και τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια! Η τράπεζες στη Μάλτα και την Ελλάδα έχουν επίσης μικρό «μαξιλάρι» ομολογιακών και διατραπεζικών δανείων. Όμως, η Μάλτα δεν έχει επενδύσει σε τοξικά ομόλογα και έχει επάρκεια κεφαλαίων. Η Ελλάδα ακολούθησε το ιρλανδικό μοντέλο και δανείστηκε 50 δις ευρώ για να ανακεφαλαιοποιήσει τις τράπεζες, οι οποίες έχουν χάσει την πρόσβαση στις κεφαλαιαγορές εδώ και τρία χρόνια και χρηματοδοτούνται σχεδόν αποκλειστικά από καταθέσεις και άντληση ρευστότητας από την ΕΚΤ. Στο άλλο άκρο είναι χώρες όπως η Αυστρία, η Ιταλία και η Ολλανδία, όπου τα τραπεζικά δάνεια ξεπερνούν το 20% του συνόλου των υποχρεώσεων των τραπεζών – υπάρχει, δηλαδή, ένα τεράστιο μαξιλάρι μεταξύ μετόχων και καταθετών για να απορροφήσει τυχόν ζημίες.

Το νέο πρότυπο διάσωσης τραπεζών είναι απόλυτα λογικό

Καμία χώρα δεν μπορεί να εγγυηθεί το σύνολο των καταθέσεων, ιδιαίτερα όταν αυτές ξεπερνούν το 100% του ΑΕΠ. Είναι λάθος να φορτώνουμε τις ζημίες των τραπεζών στους φορολογούμενους. Ο δίκαιος επιμερισμός των βαρών απαιτεί την επιβάρυνση πρώτα των μετόχων, εν συνεχεία των επενδυτών σε τραπεζικά ομόλογα ή διατραπεζικά δάνεια και τέλος των μεγαλο-καταθετών, ενώ οι καταθέσεις κάτω των 100.000 είναι εγγυημένες. Η πρόσφατη δήλωση του επιτρόπου Olli Rehn επιβεβαίωσε επίσημα ότι ετοιμάζεται Οδηγία ΕΕ για τη συμμετοχή των ομολογιούχων και μεγαλο-καταθετών στη διάσωση των τραπεζών, επισφραγίζοντας την πεποίθηση ότι αυτό είναι το νέο πρότυπο.

Αυτό γίνεται ήδη στην Αμερική

Αυτό εξ άλλου είναι το μοντέλο που χρησιμοποιείται στην Αμερική, όπου το Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC) εγγυάται τις καταθέσεις μόνο μέχρι 100.000 δολάρια. Αντίθετα με ό,τι συνέβη στην Κύπρο, το γεγονός ότι πολλοί μεγαλο-καταθέτες στην Αμερική έχασαν μεγάλο ποσοστό των χρημάτων τους στην πρόσφατη χρηματοπιστωτική κρίση πέρασε στα ψιλά γράμματα. Η πιο γνωστή περίπτωση είναι η Indy Mac, η μεγαλύτερη στεγαστική τράπεζα στο Los Angeles με καταθέσεις ύψους 19 δις δολαρίων, όταν κήρυξε πτώχευση το 2008.

Η διαφορά μεταξύ Αμερικής και Ευρώπης στη διάσωση/εκκαθάριση τραπεζών είναι ότι το FDIC έχει πρόσβαση σε απεριόριστη ρευστότητα από το Υπουργείο Οικονομικών της Αμερικής, ενώ η Ευρωζώνη δεν διαθέτει κοινούς πόρους γι' αυτό το σκοπό. Κοινοί πόροι θα υπάρξουν όταν ολοκληρωθεί η τραπεζική ολοκλήρωση, που μόλις πέρσι άρχισε να δρομολογείται, με πρώτο βήμα την κοινή εποπτεία από την ΕΚΤ. Σε κάθε περίπτωση, όμως, οι φορολογούμενοι δεν πρέπει να επιβαρυνθούν πριν εξαντληθούν όλες οι άλλες δυνατότητες κάλυψης των τραπεζικών ζημιών. Αυτό είναι το καινούργιο πρότυπο που σωστά αποφάσισε να υιοθετήσει και η Ευρώπη. Όμως οι καταθέσεις δεν θα επιστρέψουν στις νότιες χώρες, ώστε να λήξει η πιστωτική ασφυξία, αν δεν ολοκληρωθεί η τραπεζική ένωση της Ευρωζώνης, καταλήγει το άρθρο της Μιράντας Ξαφά, μέλους του κόμματος Δράση.

Read more: http://tolimeri.blogspot.com/#ixzz2RbATEQNn