Γράφει ο Κασσιανός Τζέλης
Tα πάνω-κάτω στην τιμή του νερού, έρχονται έως τον Ιούνιο του 2016. Αναμένονται αυξήσεις στα τιμολόγια, ιδιαίτερα για το νερό των αγροτών ενώ παράλληλα ανοίγει ο δρόμος για να μπουν στην αγορά νερού ιδιώτες επενδυτές, μέσω συμπράξεων με το δημόσιο.
Την ίδια στιγμή, η επίσκεψη του Γάλλου Προέδρου, Φ. Ολάντ, αναζωπύρωσε τα σενάρια για πώληση μετοχικού πακέτου της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ για τις οποίες ενδιαφέρονται, μεταξύ άλλων και γαλλικές εταιρείες.
Σύμφωνα με πληροφορίες μάλιστα, ήδη οι οικονομικές υπηρεσίες της ΕΥΔΑΠ προχωρούν τις διαδικασίες για την διανομή μερίσματος που θα γίνει σε επικείμενη Γενική Συνέλευση και η οποία αποτελούσε βασικό βήμα για το αρχικό σχέδιο ιδιωτικοποίησης.
“Προαπαιτούμενο” αποτελεί για την κυβέρνηση η υποχρέωση να θέσει, το αργότερο έως τον Ιούνιο του 2016, ένα νέο αυστηρό πλαίσιο κοστολόγησης και ελέγχου των τιμών του οικιακού, αγροτικού και βιομηχανικού νερού, όπως …………
προβλέπεται από την νέα συμφωνία με τους δανειστές.
Με τον τρόπο αυτό, οι τιμές πώλησης του νερού σε όλη τη χώρα θα καθορίζονται κεντρικά, με πολιτική απόφαση, και αναμένεται να οδηγηθούμε σε αυξήσεις καθώς οι δανειστές εκτιμούν ότι το νερό στη χώρα χρεώνεται χαμηλότερα από το πραγματικό του κόστος.
Στον αγροτικό τομέα, εκτιμάται ότι χρεώνεται μόλις στο 15% της πραγματικής του αξίας ενώ και στα οικιακά τιμολόγια, πλην Αθήνας και Θεσσαλονίκης χρεώνεται έως το 40% του πραγματικού κόστους. Το ίδιο πάνω-κάτω ισχύει και για το βιομηχανικό νερό.
Οι παραδοχές αυτές προμηνύουν αυξήσεις με τις μεγαλύτερες να “πέφτουν” στους αγρότες
που μετά την αύξηση της τιμής του αγροτικού πετρελαίου και του αγροτικού ρεύματος, θα επιβαρυνθούν και με ένα ακόμη επιπλέον κόστος. Οι αυξήσεις αυτές αναμένεται ότι θα φτάσουν μέχρι τις τσέπες όλων των Ελλήνων αφού θα “περάσουν” και στις τιμές και των αγροτικών προιόντων που φτάνουν στο τραπέζι μας, εν μέσω βαθιάς ύφεσης.
ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ
Την ίδια στιγμή, και ιδιαίτερα μετά την επίσκεψη Ολάντ, αναζωπυρώθηκαν τα σενάρια περί εισόδου ιδιωτών σε ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ για τις οποίες το ΣτΕ με τελεσίδικη και αμετάκλητη απόφαση του, μπλόκαρε το σχέδιο μεταβίβασης των πλειοψηφικών πακέτων. Ωστόσο, υπάρχει η δυνατότητα για τη πώληση του 49% των μετοχών τους σε ιδιώτες επενδυτές, όπως αναφέρεται άλλωστε και στο νέο επενδυτικό πλάνο του ΤΑΙΠΕΔ. Ανοιχτό είναι και το ενδεχόμενο να παραχωρηθεί και το management. Απο τη πλευρά της κυβέρνησης, επιμένουν ότι “στόχος είναι να παραμείνουν οι εταιρείες υπό δημόσιο έλεγχο”
Tα σενάρια ενισχύονται και από τις πληροφορίες που θέλουν τις οικονομικές υπηρεσίες της ΕΥΔΑΠ να προχωρούν τις διαδικασίες για την διανομή μερίσματος στους μετόχους, που αναμένεται να γίνει σε έκτακτη Γενική Συνέλευση, που αναμένεται εντός του Δεκεμβρίου, και έχει προκαλέσει αναστάτωση στους εργαζομένους της εταιρείας. Η υποχρέωση για διανομή μερίσματος αποτελούσε προαπαιτούμενο του σχεδιασμού για την ιδιωτικοποίηση της εταιρείας.
Παράλληλα, στην ιστοσελίδα του ΤΑΙΠΕΔ, γίνεται ακόμη σαφής αναφορά στο project ιδιωτικοποίησης των ΕΥΔΑΠ-ΕΥΑΘ ενώ στο Σχέδιο Ανάπτυξης του Ταμείου που επικαιροποιήθηκε τον περασμένο Ιούλιο, αναφέρονται ως στόχοι η πώληση του 11% της ΕΥΔΑΠ και του 23% της ΕΥΑΘ. Με αυτόν τον τρόπο θα παραμείνει στο δημόσιο (ΤΑΙΠΕΔ) το 51% των μετοχών και των δυο εταιρειών.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, ως δεδομένη θα πρέπει να θεωρείται η είσοδος ιδιωτών στην αγορά νερού της χώρας. Σύμφωνα με πληροφορίες, αυτό θα γίνει μέσα από συμπράξεις με το δημόσιο και τους Δήμους για την εκτέλεση έργων επεκτάσεων και ανακατασκευής δικτύων καθώς και της συντήρησης τους. Η αποπληρωμή θα γίνεται με “πληρωμές διαθεσιμότητας”. Ουσιαστικά, αυτό σημαίνει ότι οι επενδυτές θα πληρώνονται για τα έργα που εκτέλεσαν, απευθείας απο τους λογαριασμούς ύδρευσης.
Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου
![Γιατί οι γονείς δεν κάνουν sex;]({"default":{"load":"default","w":"27","h":"18","src":"//img-s-msn-com.akamaized.net/tenant/amp/entityid/CCdm0U.img?h=181&w=270&m=6&q=60&o=f&l=f&x=386&y=191"}})
Αυστηρότερα κριτήρια για την υπαγωγή νέων οφειλετών του Δημοσίου στην «πάγια ρύθμιση» των 12 μηνιαίων δόσεων διαπραγματεύεται τώρα η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών με τους δανειστές σε μια προσπάθεια να αποτρέψει νέες επαχθείς τροποποιήσεις στη ρύθμιση των 100 δόσεων, όπως η άμεση απώλεια της ρύθμισης σε περίπτωση καθυστέρησης πληρωμής νέου χρέους έστω και για μία μέρα.
