Οι ημικρανίες, εκτός από περιβαλλοντικές αιτίες που μπορούν να τις πυροδοτήσουν, έχουν γενετική βάση και μόλις τώρα οι επιστήμονες αρχίζουν να ανακαλύπτουν τους σχετικούς γενετικούς παράγοντες.
Οι επιστήμονες της Διεθνούς Κοινοπραξίας Γενετικής του Πονοκεφάλου, που προέρχονταν από την Ευρώπη και την Αυστραλία και παρουσίασαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό γενετικής «Nature Genetics», με επικεφαλής τον καθηγητή Άαρνο Παλότι του πανεπιστημίου του Ελσίνκι στη Φινλανδία, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, ανέλυσαν γενετικά δεδομένα από περίπου 11.800 ανθρώπους, από τους οποίους οι 4.800 έπασχαν από ημικρανίες, ενώ οι υπόλοιποι δεν είχαν τέτοιο πρόβλημα, αλλά το γονιδίωμά τους μελετήθηκε για λόγους σύγκρισης.
Η ανακάλυψη των γονιδίων ενισχύει την άποψη ότι η δυσλειτουργία ορισμένων μορίων που είναι σημαντικά για την μετάδοση των σημάτων ανάμεσα στους νευρώνες του εγκεφάλου, είναι αυτή που συμβάλλει ιδιαίτερα στην πρόκληση των επίμονων πονοκεφάλων Δύο από τα γονίδια εξάλλου παραπέμπουν στον πιθανό ρόλο των αιμοφόρων αγγείων και στην πρόκληση διαταραχών στην κυκλοφορία του αίματος στον εγκέφαλο.
Η ημικρανία ταλαιπωρεί περίπου μία στις έξι γυναίκες και έναν στους οκτώ άνδρες, αποτελώντας μία από τις κυριότερες αιτίες απουσίας των εργαζομένων από τη δουλειά τους, γεγονός με οικονομικό κόστος, πέρα από το ανθρώπινο. Περίπου μία στις τρεις ημικρανίες συνοδεύεται από παροδικά νευρολογικά (κυρίως οπτικά) συμπτώματα, τη λεγόμενη «αύρα». Ο πιο κοινός τύπος ημικρανίας, στον οποίο και επικεντρώθηκε η νέα γενετική έρευνα, είναι χωρίς «αύρα».
Προς το παρόν πάντως, η ανακάλυψη δεν πρόκειται να βοηθήσει όσους υποφέρουν από ημικρανίες, αλλά μετά από χρόνια, μπορεί να οδηγήσει σε νέες θεραπείες.
