Στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση θα σε τσακίσω. Δε κάνω πλάκα. Στο υπόσχομαι. Το υποσχέθηκα στον εαυτό μου πριν τρία, πέντε, δέκα, είκοσι χρόνια.
Κέρδισα, ή προσδοκώ να κερδίσω κάποιο λαχείο για να γλιτώσω από την δικιά σου μητρική στοργή και συνάμα μαρμάρινη υποταγή, οπότε, δε γ@μι€σ@ι ρε κόσμε στο τέλος;
Να κι αν αν το κέρδισα, να κι αν δεν το κέρδισα το λαχείο, να κι αν βρίσκεται η ιδέα αυτή στο ξερό μου, να κι αν δεν βρίσκεται. Δεν έμαθες ρε βούρλο πως ο Σαμαράς μας έσωσε, αλλά εσύ κόσμε γιατί δε σώθηκες και πλαντάζεις σαν το σκυλί στην άσφαλτο; Γιατί περιπλανιέσαι στο σκοτάδι, γιατί δεν έφαγες το...
παραμύθι του σωτήρα ρε μ@λ@κισμ€ν€ κόσμε;
παραμύθι του σωτήρα ρε μ@λ@κισμ€ν€ κόσμε;
Δε σου είπε κανείς ό,τι το μαύρο σου πάει θαυμάσια; Σου έφαγε την ψυχή η αναμονή για ένα καλύτερο τέρμα, αλλά το τέρμα δεν βρήκε την αναμονή του γιατί εσύ βρήκες να πνίξεις την αναμονή σου μέσα στα στερεότυπα που σε δίδαξαν οι διάφοροι φωστήρες. Κάποια στιγμή πάψε να λουφάρεις, ίσως τα @ρχίƍι@ κάποιου ευεργέτη να καταφέρεις να γλείψεις σε κάποια άλλη στιγμή.
Κάτι καρεκλοκένταυροι παλουκώνονται σαν τα ανακυκλώσιμα σκουπίδια μέσα στη δημόσια μπετονιέρα, στα διάφορα φιλικά προσκείμενα κανάλια, και ανησυχούν το πιο πολύ για το αν θα ξαναβρούν μετά από λίγες μέρες μια ακόμα θέση στα φιλικά προσκείμενα κανάλια, για το αν θα ξαναβγούν στις επόμενες εκλογές βουλευτές, για το αν θα εδραιωθούν στις επόμενες συνειδήσεις ως οι σωτήρες, οι πεσμένοι στη γη απ’ τον άγιο ουρανό, οι πεφωτισμένοι που τα ξέρουν όλα και δεν έχουν αφήσει ίχνος γνώσης, για εμάς τα αμόρφωτα τέκνα της συνειδησιακής διαμαρτυρίας,ώ κόσμε…
Αυτές τις συνειδήσεις που τώρα γεννιούνται απ’ τα σπλάχνα σου, τώρα ανακαλύπτουν την αποβολή της προστατευτικής μαμάς, αυτές που εδώ και τώρα ζητάνε την ελευθερία, αλλά στην τελική πια ελευθερία να βρούνε μέσα στα σκατά της καθημερινότητας ρε κόσμε;
Δε γ@μι€τ@ι η δημοκρατία, και τι είναι η δημοκρατία ρε κόσμε; Είναι το κράτος τιμωρός του αντιθέτου, ο πρωθυπουργός αυτοκράτορας των πάντων, ο εκπρόσωπος τύπου και ιεροεξεταστής της κάθε αντιστασιακής συνείδησης, οι βουλευτές, αυτοί οι απόλυτοι εξουσιαστές της κάθε συχνότητας, ναι καλά κατάλαβες: αυτή είναι η Ελληνική δημοκρατία κόσμε.
«Άμα δε γουστάρετε υπάρχει και η Β. Κορέα»
Κάποτε σύχναζα σε κακόφημα σοκάκια, τώρα το κακόφημο είναι στην τηλεόραση με γραβάτα και καθωσπρέπει λόγο για καθώς πρέπει νοικοκύρηδες που γουστάρουν καθώς πρέπει αιτίες για τα χιλιάδες καθώς πρέπει ψέματα που καταπίνουν αμάσητα, οπότε, ποιος ο λόγος να ανησυχώ για το αν σύχναζα κάποτε στα κακόφημα σοκάκια;
Από noumero11888, μέσω "Το Γρέκι"
