Όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ, η υπεραλίευση που οδηγεί σε μείωση της αλιευτικής παραγωγής, η μείωση των μικρών παράκτιων σκαφών με ταυτόχρονη αύξηση των μεγάλων σκαφών βιομηχανικής αλιείας και η έξαρση της παράνομης δραστηριότητας συγκαταλέγονται στα κύρια προβλήματα, που μπορεί να συντελέσουν ακόμα και στον αφανισμό της σημαντικής αυτής οικονομικής δραστηριότητας, ειδικά σε χώρες όπως η Ελλάδα που έχει μακρά αλιευτική ιστορία.
Τον τερματισμό της υπεραλίευσης, την ανάκαμψη των ιχθυαποθεμάτων ως το 2020 και τη διαπραγμάτευση του υπάρχοντος χρηματοδοτικού μηχανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την αλιεία ζητούν οι δύο φορείς, με στόχο να αποτελέσουν τις κατευθυντήριες γραμμές στην αναθεώρηση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής που σχεδιάζεται.
«Μόνο εάν ληφθούν, άμεσα, πολιτικές και μέτρα που θα επιτρέψουν την ανάκαμψη των ιδιαίτερα υποβαθμισμένων ευρωπαϊκών ιχθυαποθεμάτων, μπορούμε να ελπίζουμε στο μέλλον της αλιείας στις ευρωπαϊκές θάλασσες» εξήγησε σε σχετική συνέντευξη Τύπου η συντονίστρια του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος» και εκπρόσωπος του Δικτύου «Ocean 2012» για την Ελλάδα και την Κύπρο, Αναστασία Μήλιου.
Σύμφωνα με την κ. Μήλιου, σε περίπτωση που δεν ληφθούν μέτρα, οι συνέπειες για την Ελλάδα, μια χώρα με μακρά αλιευτική ιστορία, θα είναι καταστρεπτικές, πόσο μάλλον δε σε μικρά νησιά που στηρίζουν την επιβίωσή τους στην αλιεία, όπως οι Φούρνοι, η Λήμνος και η Αμοργός.
«Οι ελληνικές θάλασσες υποφέρουν από κακή αλιευτική πολιτική και από δυνατό λόμπι βιομηχανικής αλιείας που επηρεάζει τα πράγματα. Δεν έχουμε καμία πολιτική για τη βιωσιμότητα της θάλασσας, γι' αυτό και σιγά σιγά την καταστρέφουμε. Αν τώρα δεν αλλάξουμε τα πράγματα, φοβόμαστε ότι μπορεί να επέλθει το τέλος της αλιείας» παρατήρησε η ίδια.
Ήδη φαίνεται ότι τα ιχθυαποθέματα της χώρας βρίσκονται σήμερα σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου «Αρχιπέλαγος», η υποβάθμιση των ιχθυαποθεμάτων στις θάλασσες είναι δραματική και συνεχώς επιδεινώνεται, με μείωση της παραγωγικότητας που για κάποια είδη φτάνει το 50 έως 80%, σε διάστημα μόλις δύο ετών. Στην ίδια έρευνα καταγράφεται η μείωση του στόλου των αλιευτικών σκαφών, αλλά και η κάθετη αύξηση παράνομων δραστηριοτήτων, καθώς λόγω της οικονομικής κρίσης το Λιμενικό σώμα δεν έχει τα χρήματα και το απαραίτητο πετρέλαιο προκειμένου να διενεργεί συνεχείς περιπολίες στις θάλασσες.
Παράλληλα, όπως υπογραμμίζουν τα μέλη του «Αρχιπελάγους» κάθε χρόνο η Ελλάδα χάνει πολλά εκατομμύρια ευρώ, λόγω αδυναμίας αξιοποίησης των σχετικών χρηματοδοτικών μηχανισμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την αλιεία. Οι φορείς ζητούν την αναθεώρηση του χρηματοδοτικού μηχανισμού, προκειμένου να γίνονται επενδύσεις σε εργαλεία ανάκαμψης των ιχθυαποθεμάτων και όχι στην αναβάθμιση σκαφών και μηχανών που γίνεται σήμερα.
Μόλις τέσσερις χώρες (Δανία, Γερμανία, Αυστρία και Σουηδία) έχουν καταθέσει σήμερα προτάσεις στην κατεύθυνση του τερματισμού της υπεραλίευσης και της ανάκαμψης των ιχθυαποθεμάτων, ενώ αντίστοιχες προτάσεις έχουν γίνει και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Αλιείας, την Ελληνίδα Επίτροπο, Μαρία Δαμανάκη και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. 'Άλλες έξι χώρες (Φιλανδία, Αγγλία, Βουλγαρία, Σλοβενία, Λετονία και Εσθονία) κρατούν μια ενδιάμεση στάση, ωστόσο τα υπόλοιπα μέλη του Συμβουλίου των 27 υπουργών Αλιείας, μεταξύ των οποίων και ο Έλληνας υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Αθανάσιος Τσαυτάρης, δεν συζητούν -σύμφωνα με το «Αρχιπέλαγος»- την πρόταση της ανάκαμψης των ιχθυαποθεμάτων.
Αναθεώρηση της νομοθεσίας για την εμπορία σπόρων
Αντίστοιχα είναι τα προβλήματα που προκύπτουν κατά τη συζήτηση της αναθεώρησης της ευρωπαϊκής νομοθεσίας για την εμπορία σπόρων, η κρίσιμη ψηφοφορία για την οποία θα γίνει στις 6 Μαΐου, σε επικείμενη συνάντηση των Επιτρόπων.
Σύμφωνα με επιστολή που απέστειλαν στην Ελληνίδα επίτροπο, Μαρία Δαμανάκη, 15 περιβαλλοντικοί φορείς -μεταξύ των οποίων το «Αρχιπέλαγος», το Δίκτυο για τη Βιοποικιλότητα και την Οικολογία στη Γεωργία «Αιγίλοπας» και το Παγκρήτιο Δίκτυο Περιβαλλοντικών Οργανώσεων «Οικοκρήτη», και δήμοι της χώρας (Αρχανών, Παρανεστίου, Προσοτσάνης)- η ευρωπαϊκή νομοθεσία στηρίζει συστηματικά τους σπόρους της Βιομηχανίας και επιβάλλει παράλογες απαιτήσεις στους παραδοσιακούς και σύγχρονους σπόρους που παράγουν οι γεωργοί, περιορίζοντας την εμπορική τους κυκλοφορία. Όπως καταγγέλλουν, το νέο νομοσχέδιο που πρόκειται να κατατεθεί φαίνεται ότι επιβάλλει ακόμα πιο αυξημένους περιορισμούς και υποχρεώσεις για τους σπόρους και τις παραδοσιακές ποικιλίες που παράγει ο γεωργός. Ζητούν, λοιπόν, την καταψήφιση του νομοσχεδίου και την ενίσχυση της ελεύθερης κυκλοφορίας των σπόρων των γεωργών.
