Αν θεωρείτε ότι το χαρακτηριστικό «κρακ» του αυχένα, που τόσο σας απαλλάσσει από τον πόνο και το πιάσιμο είναι κάτι ακίνδυνο ίσως πρέπει να διαβάστε προσεκτικά το κείμενο που ακολουθεί....
Το «κρακ» δεν είναι αποκλειστικό …προνόμιο του αυχένα. Το πιο συχνό είναι αυτό στα δάχτυλα ενώ ακολουθούν η μέση, οι αστράγαλοι και τα δάχτυλα των ποδιών. Με απλά λόγια όλοι οι σύνδεσμοι μπορούν να «σπάσουν». Τι συμβαίνει όμως όταν κάνει αυτό το χαρακτηριστικό «κρακ» ο αυχένας ή καλύτερα οι ενώσεις της συγκεκριμένης περιοχής;
Οι σύνδεσμοι ανάμεσα από τα οστά του ανθρώπινου οργανισμού περιέχουν υγρό και αέρια, όπως είναι το άζωτο και το διοξείδιο του άνθρακα. Όταν το υγρό αυτό βρίσκεται υπό πίεση, τη στιγμή δηλαδή που ασκείται πίεση στον σύνδεσμο, το αέριο απελευθερώνεται και ακούγεται αυτός ο χαρακτηριστικός ήχος. Είναι όμως η ανακουφιστική κατά τα άλλα κίνηση, επικίνδυνη για τον οργανισμό;
Γιατροί Vs μασέρ: ο πόλεμος του... αυχένα
Αν και οι ειδικοί μασέρ αναφέρουν ότι δεν υπάρχει σπουδαίος κίνδυνος από μία τέτοια κίνηση, υπάρχουν περιπτώσεις, που ένα άγαρμπο «κρακ» μπορεί να οδηγήσει σε εγκεφαλικό επεισόδιο. Αν και σπάνιες οι περιπτώσεις, το θέμα είναι ότι αν υπάρξει κάποιο εμπόδιο, λόγω της άγαρμπης κίνησης, στη σπονδυλική αρτηρία που μεταφέρει το αίμα στον εγκέφαλο, τότε τα πράγματα δεν είναι καλά.
Ωστόσο και σε αυτό το επίπεδο, οι απόψεις διίστανται. Η ιατρική κοινότητα θεωρεί αρκετά σημαντικό το ποσοστό «κακοποίησης» του αυχένα ενώ από την άλλη μασέρ και χειροπρακτικοί υποστηρίζουν ότι τα ποσοστά εγκεφαλικού επεισοδίου είναι τόσο αμελητέα, ώστε να αξίζει το ρίσκο, επισημαίνοντας ότι η συγκεκριμένη πρακτική είναι απόλυτα ασφαλής.
Την άποψη αυτή αντικρούουν οι γιατροί, οι οποίοι τονίζουν ωστόσο ότι το «σπάσιμο» του αυχένα δεν απαλλάσσει από τον πόνο, περισσότερο από ότι μία συγκεκριμένη γυμναστική άσκηση. Άρα ποιος ο λόγος να συνεχίζεται ο νωτιαίος χειρισμός, όταν υπάρχει πιο ασφαλής τρόπος.
Στην ουσία, ο νωτιαίος χειρισμός προκαλεί διέγερση των περιοχών του εγκεφάλου που μπλοκάρει τον πόνο, αλλάζει τη λειτουργία των μυών που βοηθούν στην στήριξη της σπονδυλικής στήλης και αλλάζει την ευελιξία των τμημάτων, που κινούνται σ αυτήν. Οι ασκήσεις γυμναστικής μπορούν να βοηθήσουν τους μυς να χαλαρώσουν και να απαλλαγεί κάποιος από τον πόνο, χωρίς να επηρεάσουν τους συνδέσμους μεταξύ των οστών.
Παίζει ρόλο η ηλικία;
Πολλοί ερευνητές υποστηρίζουν ακόμα ότι σημαντικό ρόλο στο βαθμό επικινδυνότητας παίζει και η ηλικία. Σε ένα σχετικά νεαρό άτομο, η νωτιαία χειραγώγηση είναι σχετικά ασφαλής επειδή διαθέτει μυϊκή και οστική δύναμη.
Αλλά όσο ο άνθρωπος μεγαλώνει και τα αιμοφόρα αγγεία σκληραίνουν, η ...αναπόφευκτη σχεδόν αρτηριοσκλήρωση, ειδικά έπειτα από χρόνιο «σπάσιμο» του αυχένα, μπορεί να οδηγήσει σε μία αρτηριακή έκρηξη.
Επιπλέον, οι μεγαλύτεροι άνθρωποι έχουν περισσότερους πόρους στα οστά τους, κάτι που τους κάνει πιο επιρρεπείς στα κατάγματα. Μία γρήγορη και απότομη κίνηση είναι πιο πιθανό να προκαλέσει σοβαρό κάταγμα σε γερασμένα οστά παρά σε νεανικά.
Βέβαια τα καλά νέα για τους μεγαλύτερους σε ηλικία είναι ότι δεν πρέπει να ανησυχούν για αρθρίτιδες. Είναι απλά ένας «αστικός μύθος» ότι το «κρακ» των αρθρώσεων οδηγεί σε αρθρίτιδα και δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την πραγματικότητα.
Συμπερασματικά λοιπόν, οι πιθανότητες να τραυματιστείτε με σοβαρά κατάγματα, να υποστείτε εγκεφαλικό επεισόδιο ή κάποιο νευρολογικό πρόβλημα αν «σπάσετε» τον αυχένα σας είναι ελάχιστες ειδικά αν έχετε γερά οστά και μυς.
Αλλά μην ξεχνάτε ότι αν το ποσοστό 1% σας ακούγεται απειροελάχιστο για να το ρισκάρετε, υπάρχει πάντα η περίπτωση να συμβεί.
Το «κρακ» δεν είναι αποκλειστικό …προνόμιο του αυχένα. Το πιο συχνό είναι αυτό στα δάχτυλα ενώ ακολουθούν η μέση, οι αστράγαλοι και τα δάχτυλα των ποδιών. Με απλά λόγια όλοι οι σύνδεσμοι μπορούν να «σπάσουν». Τι συμβαίνει όμως όταν κάνει αυτό το χαρακτηριστικό «κρακ» ο αυχένας ή καλύτερα οι ενώσεις της συγκεκριμένης περιοχής;
Οι σύνδεσμοι ανάμεσα από τα οστά του ανθρώπινου οργανισμού περιέχουν υγρό και αέρια, όπως είναι το άζωτο και το διοξείδιο του άνθρακα. Όταν το υγρό αυτό βρίσκεται υπό πίεση, τη στιγμή δηλαδή που ασκείται πίεση στον σύνδεσμο, το αέριο απελευθερώνεται και ακούγεται αυτός ο χαρακτηριστικός ήχος. Είναι όμως η ανακουφιστική κατά τα άλλα κίνηση, επικίνδυνη για τον οργανισμό;
Γιατροί Vs μασέρ: ο πόλεμος του... αυχένα
Αν και οι ειδικοί μασέρ αναφέρουν ότι δεν υπάρχει σπουδαίος κίνδυνος από μία τέτοια κίνηση, υπάρχουν περιπτώσεις, που ένα άγαρμπο «κρακ» μπορεί να οδηγήσει σε εγκεφαλικό επεισόδιο. Αν και σπάνιες οι περιπτώσεις, το θέμα είναι ότι αν υπάρξει κάποιο εμπόδιο, λόγω της άγαρμπης κίνησης, στη σπονδυλική αρτηρία που μεταφέρει το αίμα στον εγκέφαλο, τότε τα πράγματα δεν είναι καλά.
Ωστόσο και σε αυτό το επίπεδο, οι απόψεις διίστανται. Η ιατρική κοινότητα θεωρεί αρκετά σημαντικό το ποσοστό «κακοποίησης» του αυχένα ενώ από την άλλη μασέρ και χειροπρακτικοί υποστηρίζουν ότι τα ποσοστά εγκεφαλικού επεισοδίου είναι τόσο αμελητέα, ώστε να αξίζει το ρίσκο, επισημαίνοντας ότι η συγκεκριμένη πρακτική είναι απόλυτα ασφαλής.
Την άποψη αυτή αντικρούουν οι γιατροί, οι οποίοι τονίζουν ωστόσο ότι το «σπάσιμο» του αυχένα δεν απαλλάσσει από τον πόνο, περισσότερο από ότι μία συγκεκριμένη γυμναστική άσκηση. Άρα ποιος ο λόγος να συνεχίζεται ο νωτιαίος χειρισμός, όταν υπάρχει πιο ασφαλής τρόπος.
Στην ουσία, ο νωτιαίος χειρισμός προκαλεί διέγερση των περιοχών του εγκεφάλου που μπλοκάρει τον πόνο, αλλάζει τη λειτουργία των μυών που βοηθούν στην στήριξη της σπονδυλικής στήλης και αλλάζει την ευελιξία των τμημάτων, που κινούνται σ αυτήν. Οι ασκήσεις γυμναστικής μπορούν να βοηθήσουν τους μυς να χαλαρώσουν και να απαλλαγεί κάποιος από τον πόνο, χωρίς να επηρεάσουν τους συνδέσμους μεταξύ των οστών.
Παίζει ρόλο η ηλικία;
Πολλοί ερευνητές υποστηρίζουν ακόμα ότι σημαντικό ρόλο στο βαθμό επικινδυνότητας παίζει και η ηλικία. Σε ένα σχετικά νεαρό άτομο, η νωτιαία χειραγώγηση είναι σχετικά ασφαλής επειδή διαθέτει μυϊκή και οστική δύναμη.
Αλλά όσο ο άνθρωπος μεγαλώνει και τα αιμοφόρα αγγεία σκληραίνουν, η ...αναπόφευκτη σχεδόν αρτηριοσκλήρωση, ειδικά έπειτα από χρόνιο «σπάσιμο» του αυχένα, μπορεί να οδηγήσει σε μία αρτηριακή έκρηξη.
Επιπλέον, οι μεγαλύτεροι άνθρωποι έχουν περισσότερους πόρους στα οστά τους, κάτι που τους κάνει πιο επιρρεπείς στα κατάγματα. Μία γρήγορη και απότομη κίνηση είναι πιο πιθανό να προκαλέσει σοβαρό κάταγμα σε γερασμένα οστά παρά σε νεανικά.
Βέβαια τα καλά νέα για τους μεγαλύτερους σε ηλικία είναι ότι δεν πρέπει να ανησυχούν για αρθρίτιδες. Είναι απλά ένας «αστικός μύθος» ότι το «κρακ» των αρθρώσεων οδηγεί σε αρθρίτιδα και δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την πραγματικότητα.
Συμπερασματικά λοιπόν, οι πιθανότητες να τραυματιστείτε με σοβαρά κατάγματα, να υποστείτε εγκεφαλικό επεισόδιο ή κάποιο νευρολογικό πρόβλημα αν «σπάσετε» τον αυχένα σας είναι ελάχιστες ειδικά αν έχετε γερά οστά και μυς.
Αλλά μην ξεχνάτε ότι αν το ποσοστό 1% σας ακούγεται απειροελάχιστο για να το ρισκάρετε, υπάρχει πάντα η περίπτωση να συμβεί.
clickatlife.gr