ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΟΥΡΙΤΑ : Η 8 του Μάρτη είναι μέρα ορόσημο. Μέρα αγώνων, θυσιών και κατακτήσεων. Μέρα αφιερωμένη στην πάλη για την χειραφέτηση και την πραγματική ισοτιμία των γυναικών.

Εργαζόμενη, άνεργη, γυναίκα του μόχθου, του χωραφιού, του μικρομάγαζου, της τέχνης και της επιστήμης, σε όποια φυλή κι αν ανήκεις,

η φετινή Μέρα της Γυναίκας μας βρίσκει στο κατώφλι των Ευρωεκλογών, των Περιφερειακών και Δημοτικών εκλογών. Πριν αποφασίσεις που θα κατευθύνεις  την ψήφο σου, χρειάζεται να σκεφτείς ποια είναι τα «παραισθησιογόνα» που, σε σταθερή βάση και ιδιαίτερα σε καιρό κρίσης, έχει συμφέρον η Ευρωπαϊκή Ένωση να χορηγεί. Τα χρησιμοποιούν για λογαριασμό της οι κυβερνήσεις, οι Περιφερειάρχες, και οι Δήμαρχοι που πίνουν νερό στ όνομά της.

Χρειάζεται να σκεφτείς, ότι όλοι αυτοί, «υποψήφιοι τοπικοί άρχοντες»,  που τρέχουν  σήμερα να κάνουν δηλώσεις για τη «γιορτή της γυναίκας», είναι οι ίδιοι που έχουν ψηφίσει τις εργασιακές σχέσεις λάστιχο, τα τετράωρα, την εκ περιτροπής εργασία, την κατάργηση της κοινωνικής αξίας της μητρότητας,  την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης,  τα προγράμματα κοινωνικής ωφέλειας, τη γυναικεία και νεανική επιχειρηματικότητα που αντί για μισθό πληρώνεσαι με χαρτζιλίκι, τις διαθεσιμότητες, τις απολύσεις.

Είναι οι ίδιοι που ανέχονται τις απολύσεις λόγω εγκυμοσύνης ή το γεγονός ότι υποχρεώνεται να υπογράφει συμφωνητικό με την εργοδοσία ότι δεν θα τεκνοποιήσει μια γυναίκα για ορισμένο χρονικό διάστημα προκειμένου να προσληφθεί.

Είναι οι ίδιοι που μοιράζουν τη φτώχεια και κάνουν εμπόριο ελπίδας με δίμηνα προγράμματα από τις στρατιές ανέργων που έχουν δημιουργήσει.

Είναι οι ίδιοι που ξεκλήρισαν τις αγρότισσες από τα χωράφια και ώθησαν τις γυναίκες αυτοαπασχολούμενες να βάλουν λουκέτο στα μαγαζιά τους, αφού υποκλίνονται στις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Είναι οι ίδιοι που δεν έβγαλαν άχνα για τη συρρίκνωση των δομών υγείας και παιδείας, που έκαναν την υγεία, την πρόνοια, την παιδεία, τον αθλητισμό, και τον πολιτισμό  εμπόρευμα.

Είναι οι ίδιοι που μας πλασσάρουν ως χρυσό χάπι, τη φιλανθρωπία και την ελεημοσύνη.

Είναι οι ίδιοι που ψηφίζουν αυξήσεις στα δημοτικά τέλη και χαρατσώνουν  κάθε μέρα τους δημότες.

Είναι οι ίδιοι που βάζουν φαρδιές-πλατιές υπογραφές για το «ξεπούλημα» της δημόσια ή δημοτικής περιουσίας.

Είναι οι ίδιοι που υπηρετούν πιστά των «Καλλικράτη» που είναι η ταφόπλακα στην τοπική διοίκηση.

Είναι οι ίδιοι που με τη μάσκα του ανεξάρτητου, αποποιούνται τις κομματικές τους ταυτότητες για να μη λογοδοτήσουν για τις πολιτικές των κομμάτων τους που οδηγούν το λαό  στην εξαθλίωση. Υποτιμούν τη νοημοσύνη μας για να ψαρέψουν σε θολά νερά.

Γύρνα την πλάτη σε όλους εκείνους που μας μαυρίζουν τη ζωή. Απόρριψε την πλάνη του «δε γίνεται τίποτα», βγες από το μικρόκοσμο του σπιτιού σου, γιατί εκεί λύση στα προβλήματά σου δε θα βρεθεί ούτε για σένα, ούτε για τα παιδιά σου.

Θυμήσου, η 8 του Μάρτη είναι :

·        η φωνή της ράφτρας και της κλωστουφαντουργίνας της Νέας Υόρκης του 1857, που σήκωσαν ανάστημα απέναντι στη βαρβαρότητα της εκμετάλλευσής τους, διεκδικώντας ίσο μισθό για την ίση δουλειά με τους άντρες συντρόφους τους, λιγότερες ώρες στο εξαντλητικό τους ωράριο, καλύτερες συνθήκες εργασίας μέσα στις άθλιες φάμπρικες όπου χόντραιναν με τον ιδρώτα, το αίμα και τη φτώχεια τους το πορτοφόλι του εργοδότη.

·        η φωνή της αγωνίστριας του εργατικού κινήματος, Κλάρας Τσέτκιν και των σοσιαλιστριών της συνδιάσκεψης στην Κοπεγχάγη του 1910, που τίμησαν τις ιστορικές διαδηλώσεις των αμερικανίδων εργατριών, αφιερώνοντας τη μέρα αυτή στις εργαζόμενες όλου του κόσμου και στον αγώνα τους.

·        η  φωνή των 60 εργατριών του υφαντουργείου του Ρετσίνα, που έκαναν το 1892 την πρώτη γυναικεία απεργία στην Ελλάδα, όταν μειώθηκε το ισχνό μεροκάματό τους ενώ τ’ αφεντικά αποκτούσαν το πέμπτο εργοστάσιό τους!

·        η ματωμένη φωνή των καπνεργατών του 1924, του 1926, του 1927, του 1936, που μήτε ο θάνατος δε μπορεί να την κάνει να σωπάσει!

·        η φωνή των γυναικών που αγωνίζονται και διεκδικούν όλα όσα τους ανήκουν και τους τα στερούν.

Η 8 του Μάρτη δεν είναι ένα μπουκέτο λουλούδια μέσα στη μιζέρια της καθημερινότητάς σου, ούτε ένα και μοναδικού ξεφαντώματος που την άλλη μέρα θα αντικατασταθεί από μια ανούσια και μίζερη ζωή μοναχικής απελπισίας.

Είναι καιρός, η 8 του Μάρτη 2014, να γίνει η αφετηρία να πάρεις την τύχη στα χέρια σου. Σ’ αυτούς που σήμερα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα, να τους δείξεις, ότι εκτός από την ψήφο σου, υπάρχει και ο τρόπος του οργανωμένου και συλλογικού αγώνα ενάντια σε εκείνους που προκαλούν τα προβλήματα, ενάντια  στην πολιτική που μας καταδυναστεύει.

Έξω από την ΕΕ και με τον πλούτο στα χέρια του λαού, οι γυναίκες αγωνιζόμαστε και κατακτούμε τα σύγχρονα δικαιώματά μας!

Κατερίνα Κουρίτα

Μέλος του Συλλόγου Γυναικών Λιτοχώρου (ΟΓΕ)

Υποψήφια Δήμαρχος Δίου-Ολύμπου

με τη ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣ