ΕΔΩ ΠΙΕΡΙΑ

ΕΔΩ ΠΙΕΡΙΑ

Παρασκευή 20 Ιουνίου 2014

ΠΟΙΟΙ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΤΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ…?


Οι αρνητικές εξελίξεις για τους εργαζόμενους, στην <<ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ>> στον Ασπρόπυργο ιδιοκτησίας Μάνεση. Όπου με την επαίσχυντη απόφαση του Ανωτάτου Συμβουλίου Εργασίας (Α.Σ.Ε.) έγινε αποδεκτό το αίτημα του βιομήχανου για ομαδική απόλυση 45 εργαζομένων, πρέπει να προβληματίσει κάθε εργαζόμενο ανεξάρτητης εργασιακής σύμβασης σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.
Η συγκρότηση του Ανωτάτου Συμβουλίου Εργασίας (Α.Σ.Ε.) που έγινε το 2011 με την σύμφωνη γνώμη της ΓΣΕΕ, όχι μόνο δεν αποτελεί <<ανεξάρτητη>> αρχή αλλά είναι ένα επιπρόσθετο θεσμικό, αντιδραστικό, αντεργατικό όπλο στην φαρέτρα των μεγαλοεργοδοτών-καπιταλιστών. Εργαλείο που προσπερνάει τους ήδη ψηφισμένους αστικούς νόμους και το σύνταγμα του αστικού κράτους για την ευέλικτη προώθηση και εφαρμογή των αξιώσεων των βιομηχάνων, γενικότερα των κεφαλαιοκρατών.
Τόνοι λάσπης έπεσαν και πέφτει από συκοφαντικά δημοσιεύματα, στημένα ρεπορτάζ, ότι οι εργατικοί αγώνες, οι απεργιακές κινητοποιήσεις είναι η αιτία που κλείνουν τα εργοστάσια. Και κυρίως οι εργατικοί αγώνες που οργανώνει το ταξικό κίνημα, το ΠΑΜΕ. Το ψέμα εδώ όχι μόνο έχει κοντά ποδάρια, αλλά βγάζει μάτια. Το παράδειγμα της <<ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗΣ>> στον Ασπρόπυργο, που ο ιδιοκτήτης βιομήχανος Μάνεσης απειλεί με κλείσιμο του εργοστασίου του αν δεν αποδεχτούν της αντιδραστικές, αντεργατικές αξιώσεις του, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας του επιχειρηματικού ομίλου είναι χαρακτηριστικό που  μπορεί κάποιος να αντλήσει συμπεράσματα και κυρίως οι εργαζόμενοι όλων των κλάδων.
Η ηρωική εννεάμηνη απεργιακή μάχη των χαλυβουργών  στον Ασπρόπυργο, ενάντια στους μισθούς πείνας, της απολύσεις λοιδορήθηκε όσο τίποτε από τα φερέφωνα της αστικής τάξης, του κυρίαρχου αστικού πολιτικού συστήματος. Από τους γνωστούς-άγνωστους δημοσιολόγους <<βαρόνους>> των τηλεοπτικών μίντια (πορτοσάλτε, μανδραβέλης, παπαδημητρίου, στον ΣΚΑΙ, πρετεντέρης στο MEGA κ.α) που σε διατεταγμένη υπηρεσία και συγχρονισμό επιτέθηκαν με συκοφαντίες και ψέματα στον μεγαλειώδη αυτόν εργατικό αγώνα όπως τους υπαγόρεψαν τα αφεντικά τους. Το ίδιο κάνουν και τώρα με τον ανυποχώρητο αγώνα των καθαριστριών στο υπουργείο οικονομικών και σε κάθε τμήμα της εργατικής τάξης που δεν σκύβει το κεφάλι και αγωνίζεται για την ζωή του.
Ο φόβος των αστών-καπιταλιστών, εργοδοτών μπροστά στη οργάνωση της εργατικής τάξης, την ταξική συσπείρωση, είναι μεγάλος. Γ ια αυτό επιστρατεύουν την λάσπη και συκοφαντία σε αγαστή συνεργασία με το ίδιο το αστικό κράτος,  τα αστικά κόμματα, τους ΝΑΖΙ της <<ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ>>, να πούνε ότι οι αγώνες των εργατών, οι απεργιακές κινητοποιήσεις είναι η αιτία που κλείνουν τα εργοστάσια. Φυσικά λέξη για την ταμπακιέρα. Ότι τα εργατικά δικαιώματα κατακρεουργούνται, ότι πρέπει να αποδεχτούν μισθούς πείνας 400-500 ευρών, να συμφωνούν με της απολύσεις, όπως αξιώνει ο ιδιοκτήτης της <<ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗΣ>> Μάνεσης λες και τα δισεκατομμύρια που έβγαλε ο εν λόγο κύριος στον καιρό των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα το 2004 τα μοιράστηκε με τους εργαζόμενους.
Τα εκβιαστικά-τρομοκρατικά διλήμματα που καλλιεργούν τα αστικά κόμματα, μαζί με τους ΝΑΖΙ της <<ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ>> <<ανεργία η κακοπληρωμένη δουλειά χωρίς δικαιώματα>>, αποτελούν αξιώσεις των βιομηχάνων. Από την μια θέλουν να εξασφαλίσουν φθηνό εργατικό δυναμικό όπως επιτάσσει η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία του κεφαλαίου και από την άλλη θέλουν εργάτες υποτακτικούς που να σκύβουν το κεφάλι και αποδέχονται αδιαμαρτύρητα κάθε τι αντιδραστικό, αντεργατικό, που τους φτωχαίνει και εξαθλιώνει.
Ο εννεάμηνος ηρωικός απεργιακός αγώνας των εργατών της <<ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗΣ>> στον Ασπρόπυργο, καταστάληκε από το ίδιο αστικό κράτος με την  συνδρομή των ΜΑΤ και την αγαστή συνεργασία απεργοσπαστικού μηχανισμού που είχε στήσει ο ιδιοκτήτης της βιομηχανίας. Και τι έγινε μετά ? Στήθηκε μια βιομηχανία δικαστικών διώξεων των πρωτοπόρων εργατών για να κάμψουν το αγωνιστικό τους φρόνημα. Μπαράζ στημένων δημοσιευμάτων συκοφάντησαν αυτόν τον μεγαλειώδη αγώνα που τρόμαξε και ταρακούνησε την μεγαλοεργοδοσία, τους καπιταλιστές. Οι αντεργατικές ρυθμίσεις γενικεύτηκαν στον χώρο δουλειάς με την βοήθεια των φιλοεργοδοτικών ξεπουλημένων εργατών συνδικαλιστών, που φυτεύτηκαν στο σωματείο από τον ίδιο τον εργοδότη.
Ο Μάνεσης με την βοήθεια των ξεπουλημένων συνδικαλιστών έκανε απολύσεις. Αμέσως μετά  της παρουσίασε εθελούσιες εξόδους και εφάρμοσε εκ περιτροπής εργασία. Έβαλε το σωματείο μπροστά να διεκδικήσει για λογαριασμό του φθηνό ρεύμα για το εργοστάσιο. Τέτοια διεκδίκηση έχει και η ξεπουλημένη ομοσπονδία μετάλλου ΠΟΕΜ. Στην ηγεσία της ομοσπονδίας ηγούνται οι ρεφορμιστικές συνδικαλιστικές παρατάξεις (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) που μπροστά στα συσσωρευμένα προβλήματα των μεταλλεργατών δεν οργανώνουν κανένα αγώνα.
Ο καπιταλιστής Μάνεσης αξιώνει τώρα ομαδικές απολύσεις και τα κατάφερε με την απόφαση του Ανωτάτου Συμβουλίου Εργασίας (ΑΣΕ) αυτού του νέου αντεργατικού, αντιδραστικού θεσμού για να απολύσει 45 εργάτες. Απειλεί στο άλλο εργοστάσιο που κατέχει στον Βόλο, ότι αν δεν δεχθούν οι εργάτες την δεύτερη μείωση μισθών που ζητά μέσα σε ένα χρόνο, θα απολύσει μια βάρδια περίπου 100 εργαζόμενους.
Η εξέλιξη του εργοστασίου της <<ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗΣ>> στον Ασπρόπυργο και στον Βόλο, αλλά και εκατοντάδων άλλων επιχειρήσεων που έκλεισαν η είναι στα πρόθυρα να κλείσουν είναι αποτέλεσμα επειδή τα εργοστάσια είναι στα χέρια των καπιταλιστών και σκοπός της παραγωγής δεν είναι η ικανοποίηση των διευρυνόμενων λαϊκών- κοινωνικών αναγκών, αλλά το ατομικό καπιταλιστικό κέρδος. Ο ανταγωνισμός μεταξύ των καπιταλιστών και το κυνήγι του μέγιστου κέρδους είναι η αιτία που κλείνουν τα εργοστάσια στον καπιταλισμό. Τα εργοστάσια δεν τα κλείνουν οι αγώνες των εργαζομένων , οι απεργιακές κινητοποιήσεις.
Το μέτρο των ομαδικών απολύσεων, είναι μέτρο που προστίθεται μαζί με τα άλλα αντεργατικά μέτρα που στόχο έχει να θωρακιστεί η ανταγωνιστικότητα, η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.
Κανένας εργαζόμενος να μην συμβιβαστεί με αυτήν την κατάσταση. Πουθενά ο ανταγωνισμός δεν εξασφάλισε θέσεις εργασίας, εργατικά, μισθολογικά, κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα. Ο ανταγωνιστικός κλάδος της ναυτιλίας μετράει πάνω από 20.000 ανέργους ναυτεργάτες, ο ανταγωνιστικός κλάδος του τουρισμού τρέφεται με εργαζόμενους που δουλεύουν με συμβάσεις μιας μέρας, με ανεξάντλητα ωράρια, μαύρη εργασία. Η ανταγωνιστικότητα στον κλάδο της χαλυβουργίας σημαίνει απολύσεις, εκ περιτροπή εργασία, μειώσεις μισθών.
Τώρα χρειάζεται όσο ποτέ άλλοτε να αναπτυχθεί η μέγιστη εργατική ταξική αλληλεγγύη, να ενισχυθεί λαϊκή συμμαχία. Να μην περάσουν τα νέα αντεργατικά μέτρα που απεργάζονται, όπως αυτό των ομαδικών απολύσεων, την πλήρη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης, την συμπίεση των συντάξιμων αποδοχών σε όρια φτώχειας. Να μην περάσει η τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς, η εργοδοτική αυθαιρεσία, να οργανωθούν οι εργάτες σε σωματεία, να φτιαχτούν εκεί που δεν υπάρχουν.
 Οι εργαζόμενοι με όποια σύμβαση εργασίας και να χουν, σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, να μην υποκύψουν σε εκβιασμούς και απειλές. Να απαντήσου με εργατική ταξική ενότητα ,με αγώνες, εργατικές κινητοποιήσεις, απεργίες που θα χουν σαφής πολιτική στόχευση. Αγώνες όχι γενικά και αόριστα που θα λειτουργούν σαν αμορτισέρ εκτόνωσης της λαϊκής αγανάκτησης και του λαϊκού θυμού από της εφαρμοζόμενες πολιτικές. Αγώνες που θα χουν ταξικό, πολιτικό πρόσημο, θα εναντιώνονται στο σύνολα της αντιλαϊκής πολιτικής, της πολιτικής του κεφαλαίου, της Ε.Ε., των κομμάτων του ευρωμονόδρομου. Αγώνες που θα βοηθούν στην χειραφέτηση των εργαζομένων από την επιρροή των αστικών, μικροαστικών, οπορτουνιστικών κομμάτων, από την επιρροή της αστικής πολιτικής και ιδεολογίας.
Έτσι θα ανοίξει ο άλλος δρόμος ανάπτυξης που έχει ανάγκη ο λαός μας, οι λαοί,  για να ευημερήσουν. Είναι ο δρόμος της εργατικής-λαϊκής εξουσίας, που προϋποθέτει αποδέσμευση από την Ε.Ε., κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, για να γίνει ο λαός νοικοκύρη στον τόπο του. Για να χει ο εργαζόμενος λαός τον πρώτο λόγο στον πλούτο που παράγει, με σκοπό την ικανοποίηση όλων των διευρυμένων λαϊκών-κοινωνικών αναγκών και όχι τα κέρδη των καπιταλιστών.
Σε αυτή την κατεύθυνση που είναι ρεαλιστική για την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων κοινωνικών-λαϊκών αναγκών, χρειάζεται ισχυρό ΚΚΕ παντού, δυνατό εργατικό ταξικό κίνημα, το ΠΑΜΕ μέσα στους χώρους δουλειάς, ενδυνάμωση της λαϊκής αντικαπιταλιστικής-αντιμονοπωλιακής συμμαχίας για την εργατική-λαϊκή  αντεπίθεση.
Σαββίδης Παναγιώτης
Μέλος του ΚΚΕ της Κ.Ο. Πιερίας