Οπρώην οικονομικός εισαγγελέας τονίζει ότι «στο διάστημα που δουλεύαμε τη λίστα Λαγκάρντ ήμασταν συνεχώς υπό την απειλή άσκησης πειθαρχικής δίωξης».
Σε καταγγελίες για παρεμβάσεις στο έργο του ως οικονομικός εισαγγελέας προχωρά ο Σπύρος Μουζακίτης 15 μήνες μετά την παραίτησή του.
Σε συνέντευξή του στο... Πρώτο Θέμα, τονίζει πως θεωρεί ότι η ρύθμιση τον Ιανουάριο του 2013 του τότε υπουργού ΔικαιοσύνηςΑντώνη Ρουπακιώτη με την οποία θεσπίστηκε ο θεσμός του εισαγγελέα Εγκλημάτων Διαφθοράς ήταν μήνυμα προς τον ίδιο και τον συνάδελφό του Γρηγόρη Πεπόνη του τύπου «κύριοι, κάτω τα μολύβια, είστε αναρμόδιοι, δεν μπορείτε να συνεχίσετε».
Και αυτό, όπως σημειώνει, ενώ είχαν «ανοικτές» υποθέσεις και σε εκκρεμότητα κλήσεις για απολογίες και πολιτικών προσώπων.
Σε καταγγελίες για παρεμβάσεις στο έργο του ως οικονομικός εισαγγελέας προχωρά ο Σπύρος Μουζακίτης 15 μήνες μετά την παραίτησή του.
Σε συνέντευξή του στο... Πρώτο Θέμα, τονίζει πως θεωρεί ότι η ρύθμιση τον Ιανουάριο του 2013 του τότε υπουργού ΔικαιοσύνηςΑντώνη Ρουπακιώτη με την οποία θεσπίστηκε ο θεσμός του εισαγγελέα Εγκλημάτων Διαφθοράς ήταν μήνυμα προς τον ίδιο και τον συνάδελφό του Γρηγόρη Πεπόνη του τύπου «κύριοι, κάτω τα μολύβια, είστε αναρμόδιοι, δεν μπορείτε να συνεχίσετε».
Και αυτό, όπως σημειώνει, ενώ είχαν «ανοικτές» υποθέσεις και σε εκκρεμότητα κλήσεις για απολογίες και πολιτικών προσώπων.
Όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, προσθέτει ότι οι δικογραφίες που χειρίζονταν επέστρεψαν πάλι στους νέους οικονομικούς εισαγγελείς όταν, μετά από δύο μήνες και αφού είχαν παραιτηθεί οι ίδιοι, θεσπίστηκε μεταβατική διάταξη.
Τονίζει, επίσης, πως «στο διάστημα που δουλεύαμε τη λίστα Λαγκάρντ ήμασταν συνεχώς υπό την απειλή άσκησης πειθαρχικής δίωξης».
Αναφέρει ότι σχέδιο νόμου που προωθούσε ο Μιλτιάδης Παπαϊωάννου, ως υπουργός Δικαιοσύνης, επιχειρούσε την κατάργησή τους λόγω συγκεκριμένων ποινικών προκαταρκτικών δικογραφιών που είχαν ανοίξει.
Υποστηρίζει ότι συνεπεία αυτών δεν τους παρασχέθηκε υλική και οργανωτική βοήθεια, ενώ εκτιμά ότι η δικογραφία που ενόχλησε περισσότερο ήταν εκείνη με τα δάνεια των κομμάτων, «μια και είχαν χορηγηθεί χρήματα από τις τράπεζες χωρίς εμπράγματες ασφάλειες».