Ο δημοσιογράφος Μπογδάνος και ο πολιτικός Μεϊμαράκης δεν είναι δύο απλές γραφικές περιπτώσεις. Αποτελούν γρανάζια στην αλυσίδα ενός συστήματος που στοχεύει στον εξανθρωπισμό της Χρυσής Αυγής..
Η μασκότ του ΣΚΑΪ, ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος, λέει -στον αέρα, όχι ανάμεσα σε Ναζί φίλους του- ότι η μάνα του αδικοχαμένου Παύλου Φύσσα «είναι λίγο κάπως», επειδή πετάει μπουκάλι στο δολοφόνο και δηλώνει ότι θέλει να τον κρεμάσει. Μα πόσο μπανάλ! Μάνα να θέλει να κρεμάσει το φασίστα δολοφόνο του γιου της, πού ακούστηκε; Και… «κυκλοφορεί λυτή», όπως είπε ο Μπογδάνος επί λέξει. Ο δε δολοφόνος «θα πρέπει να ειναι ένα ράκος» -πάλι επί λέξει-, ο κακομοίρης.
Το ίδιο ράκος ήταν και ο Σπύρος Γκοτζαμάνης, δολοφόνος του Γρηγόρη Λαμπράκη, στη δίκη του. Να τον λυπάσαι…
Αφήστε την ψυχική οδύνη του Αδόλφου Χίτλερ λίγο πριν το τέλος. Ήταν δε τόσο ευαίσθητος, που οδηγήθηκε -ο καημένος- στην αυτοκτονία…
Για να χρησιμοποιήσω τη φρασεολογία του ίδιου, αυτό το δημοσιογραφικό κατακάθι κυκλοφορεί λυτό. Και έχει καθημερινή εκπομπή σε τηλεοπτικό σταθμό πανελλαδικής εμβέλειας.
Στην άλλη όψη του νομίσματος της διαπλεκόμενης πραγματικότητας που ζούμε, ο προσωρινός πρόεδρος της ΝΔ, την ώρα της προεκλογικής του εκστρατείας προκειμένου να γίνει μόνιμος, κάνει δήλωση στην οποία αναφέρει τον υπουργό Παιδείας ως ηθικό αυτουργό των δραστών κατά του Γιώργου Κουμουτσάκου.
Ηθικός αυτουργός δεν είναι ο φασισμός, η ακροδεξιά νοοτροπία, η Χρυσή Αυγή. Είναι ο Φίλης! Σαν να λέμε ότι για την πρόσφατη αεροπορική τραγωδία στην Αίγυπτο φταίνε οι… αδερφοί Ράιτ.
Ο δημοσιογράφος Μπογδάνος και ο πολιτικός Μεϊμαράκης δεν είναι δύο απλές γραφικές περιπτώσεις. Ούτε έκαναν ένα «λαθάκι». Αποτελούν γρανάζια στην αλυσίδα ενός συστήματος που στοχεύει στον εξανθρωπισμό, στον εξευγενισμό και, εν τέλει, στο ξέπλυμα της Χρυσής Αυγής. Το έχει ήδη πει ένας άλλος δημοσιογράφος της ίδιας αγέλης.
Του ξέφυγε κάποια στιγμή: Μία «σοβαρή» Χρυσή Αυγή δεν ειναι παρά ένας εν δυνάμει εταίρος της Νέας Δημοκρατίας στο πολιτικό σκηνικό που οραματίζονται, στην κυβέρνηση του μέλλοντός τους.
