Πόσες λέξεις χρειάζονται για να εκπέμψεις σήμα κινδύνου; Η τελευταία Ετήσια Εκθεση Ασφαλείας της Ρυθμιστικής Αρχής Σιδηροδρόμων (ΡΑΣ) εκτείνεται σε 13.000 λέξεις, αλλά δεν αφιερώνει καμία στις τερατώδεις παθογένειες του ελληνικού σιδηροδρόμου, αυτές που κατήγγελλαν σε όλους τους τόνους εδώ και χρόνια οι σύλλογοι εργαζομένων, αυτές που τελικά οδήγησαν στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών.
Ομως, φαίνεται πως οι λέξεις δεν έχουν σημασία – ή έχουν διαφορετική σημασία για τον καθένα. Μολονότι για παράδειγμα η παραπάνω
Ανεξάρτητη Διοικητική Αρχή (που συστάθηκε με το Ν. 3891/2010 με κύριο σκοπό τη στήριξη του ανοίγματος της αγοράς σιδηροδρομικών μεταφορών στον ανταγωνισμό) αποτελεί μεταξύ άλλων και την Εθνική Αρχή Ασφαλείας για τις σιδηροδρομικές μεταφορές, αυτό δεν σημαίνει αυτό που οι περισσότεροι αντιλαμβανόμαστε. Οπως είπε χθες η πρόεδρος της ΡΑΣ, Ιωάννα Τσιαπαρίκου, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ, «είμαστε ένας φορέας με πολλές αρμοδιότητες: από τη ρύθμιση της αγοράς και τον ανταγωνισμό, τα δικαιώματα των επιβατών και την Εθνική Αρχή Ασφαλείας. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει αυτό που καταλαβαίνετε από τον τίτλο. Αφορά την εποπτεία της τήρησης των διαδικασιών με βάση τα υφιστάμενα συστήματα και τις υποδομές που υπάρχουν αυτή τη στιγμή (…) Πρέπει να τηρούμε, να βλέπουμε ότι οι σιδηροδρομικές επιχειρήσεις και ο διαχειριστής υποδομής τηρεί αυτά που περιγράφονται στο σχέδιο διαχείρισης ασφάλειάς του, με βάση τα υφιστάμενα συστήματα. Δηλαδή, “ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείται στη συγκεκριμένη περίπτωση”; Ο σταθμάρχης δίνει εντολή στον μηχανοδηγό με τον τάδε τρόπο. Δεν εξετάζουμε κάτι άλλο. Γνωμοδοτικά, συμβουλευτικά σε τοποθετήσεις μας δημόσιες ή σε προτάσεις μας προς τους φορείς μπορούμε να πούμε ότι “βεβαίως πρέπει να αυτοματοποιηθούν τα συστήματα και να ολοκληρωθούν τα έργα και οι εργολαβίες που είναι σε εξέλιξη”».