Η επίσκεψη της κ.Μέρκελ κυριαρχεί αυτή την εβδομάδα, όπως είναι φυσικό. Το γενικότερο συμπέρασμα από την επίσκεψη αυτή είναι θετικό. Η κ.Μέρκελ στηρίζει την Ελλάδα και τον κ.Σαμαρά και θέλει να παραμείνουμεστο Ευρώ. Είναι αρκετό; Οι όποιες καλές προθέσεις της κ.Μέρκελ όπως εκφράστηκαν μας βγάζουν στο ξέφωτο; Από τη στιγμή κατά την οποίαν επιμένει στην εφαρμογή των σκληρών ακόμη και απάνθρωπων μέτρων, τα οποία είναι βέβαιο ότι εξαθλιώνουν τον Έλληνα, χωρίς να βελτιώνουν την οικονομική κατάσταση, κάτι δεν πάει καλά.
Βέβαια στην πολιτική όπως γνωρίζουμε, υπάρχουν πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται, όπως και υπάρχουν πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται, είτε από για λαϊκισμό είτε για απώτερους εθνικούς λόγους. Δεν γνωρίζουμε λοιπόν τι λέχτηκε στην κατ’ ιδίαν συζήτηση της κ.Μέρκελ με τον κ.Σαμαρά, αλλά όλοι ευχόμαστε να δόθηκαν υποσχέσεις υπέρ της Ελλάδας οι οποίες για λόγους δεοντολογίας δεν εξαγγέλλονται μονομερώς από την κ.Μέρκελ, έστω και αν όλοι γνωρίζουμε ότι είναι αυτή που κυριαρχεί και λίγο-πολύ αυτή πού επιβάλει τη θέλησή της.
Το πρώτο που θα έπρεπε να αναλογιστεί η κ.Μέρκελ, είναι η οικονομική κατάσταση που βρέθηκε η Γερμανία μετά τον πόλεμο και ο τρόπος που της φέρθηκε ο υπόλοιπος κόσμος, ο οποίος της συμπαραστάθηκε απόλυτα, συμπεριλαμβανομένης της καταστραμμένης Ελλάδας , αναστέλλοντας τα δάνεια που όφειλε, μη ζητώντας άμεσα τις πολεμικές επανορθώσεις, χορηγώντας ακόμη και χρήματα, ώστε να της δοθεί ο χρόνος και ο τρόπος, χωρίς πιέσεις, να ανακάμψει όπως και έγινε.
Έτσι η Γερμανία έγινε πρώτη οικονομική δύναμη και εν πολλοίς σε βάρος των υπολοίπων και ξέχασε τα προβλήματα που αντιμετώπισε η ίδια μετά τον πόλεμο και τον τρόπο που τα επέλυσε, με κίνδυνο να προκαλέσει ξανά τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο, Οικονομικό αυτή τη φορά. Έστω και αν η ίδια δεν τα έζησε, είναι βέβαιο ότι τα γνωρίζει καλά. Ασφαλώς δεν είναι δυνατό να αντιληφθεί κανείς από τη γνώση και μόνο, το σημαίνει ξαφνικά να οι κατακτητές να μαζεύουν όλους τους άνδρες του χωριού και να τους εκτελούν εν ψυχρώ, έτσι διότι κάποιος τους αντιστάθηκε! Ποσώ δε μάλλον να αντιληφθεί τι σημαίνει να πεθαίνουν άνθρωποι στο δρόμο από πείνα, διότι οι κατακτητές ήθελαν όλα τα τρόφιμα για τον εαυτόν τους! Είναι ποτέ δυνατό να αποτιμηθούν οι ζωές αυτών των αθώων ανθρώπων; Δυστυχώς όμως ούτε αυτήν τη στυγνή και φθηνή αποτίμηση αυτών των ζωών δεν δέχτηκαν!
Για το λόγο τούτο και επειδή οι Έλληνες υπέφεραν περισσότερο από κάθε άλλο κατακτημένο λαό και είχαμε τα περισσότερα ανθρώπινα θύματα, κυρίως κατά την διάρκεια της κατοχής, δηλαδή με ψυχρή εγκληματική πρόθεση και απόφαση, έχουμε την προφανή απαίτηση, η Γερμανία κυρίως, να μας φέρεται τουλάχιστον με περισσότερη κατανόηση και συμπαράσταση. Ας λάβει υπόψη ότι, τώρα μπορεί να μην πεθαίνουν άνθρωποι στο δρόμο από πείνα, αλλά πολλούς ο φόβος της πείνας τους οδήγησε στην αυτοκτονία.
Αν η κ.Μέρκελ ειλικρινά δακρύζει ως άτομο για αυτά που υποφέρουν οι έλληνες και αντιλαμβάνεται ως Καγκελάριος το ελληνικό πρόβλημα και θέλει πράγματι να βοηθήσει, αναμιμνησκόμενη την συμπεριφορά των συμμάχων μετά τον πόλεμο, δεν έχει παρά να προτείνει στο EuroGroup και να φροντίσει να εγκριθεί,
α) η επανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών να γίνει απ’ ευθείας από το EFSF ή το EMF και όχι ως μέρος του ελληνικού χρέους και
β) να τύχουμε ενός προσωρινού χρεοστασίου, μέχρι να μπορέσουμε να σταθούμε στα πόδια μας, κάτι που ούτε καν πλησιάζει αυτών που έτυχε η Γερμανία.
Το άμεσο προσεχές μέλλον θα δείξει! Ας προσέξει επίσης ότι οι δυσμενείς κοινωνικοπολιτικές συνθήκες που διάγουμε, ομοιάζουν πολύ με αυτές του τελευταίου σταδίου της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, και θα πρέπει όλοι, μέσα και έξω από την Ελλάδα, να φροντίσουμε να αποφύγουμε το επόμενο στάδιο και ιδιαίτερα η Γερμανία που έχει υποστεί τις δυσμενείς εκείνες συνέπειες του Χίτλερ.
Ο υπερήφανος ελληνικός λαός όμως, με τις μεγάλες λανθάνουσες δυνάμεις και ικανότητες, μπορεί και πρέπει να τα βγάλουμε πέρα μόνοι μας, χωρίς τη βοήθεια κανενός, όσο αυτή δεν έρχεται. Για να το πετύχουμε θα πρέπει κατ’ αρχήν να το πιστέψουμε και να το αποφασίσουμε όλοι μαζί, με εμπνευστή, οδηγό και συμπαραστάτη την Κυβέρνηση και όλον τον πολιτικό κόσμο, Θα πρέπει να παραβλέψουμε, αν όχι να ξεχάσουμε τις όποιες ιδεολογικές ή κομματικές διαφορές και όλοι ως ένα σώμα και μια ψυχή, να στρωθούμε στη δουλειά, ο καθένας από τη θέση του, τις δυνατότητες και ικανότητές του. Ας κάνουμε πράξη έναν στίχο του «Αν» του Kipling: «Κι αν της ζωής σου το έργο, μπορείς να το βλέπεις συντρίμμια, και να σκύβεις ξανά, να το χτίζεις ξανά με φθαρμένα εργαλεία».
Στο προηγούμενο σημείωμά μας, είχαμε εκθέσει έναν τρόπο να «εκπλήξουμε με την ανάπτυξη»,χωρίς τη συμβολή μεγάλων ή μικρών επενδυτών σε αυτό το στάδιο:
α) Εκσυγχρονίζοντας και αναπτύσσοντας τον τουρισμό σε ετήσια βάση.
β) Δημιουργώντας κίνητρα και προϋποθέσεις να γυρίσουν οι νέοι στα χωριά τους για να αναπτύξουν την γεωργία και την κτηνοτροφία, όπου υπάρχουν μεγάλα περιθώρια και προοπτικές.
γ) Ενεργοποιώντας τους Έλληνες Εφοπλιστές για επενδύσεις στη στεριά, με την «προστασία» του ν.27/75 και π.δ. 2687/1953 (άρθρο 107 Συντάγματος), προσαρμοζόμενα αναλόγως.
δ) Δημόσια έργα, κυρίωςτους μεγάλους οδικούς άξονες που εκκρεμούν, με τη συμβολή του ΕΣΠΑ, και ότι άλλο έχει προγραμματίσει η Κυβέρνηση.
Όλα τα πιο πάνω και ό,τι άλλο προστεθεί ή προκύψει, σε συνδυασμό με την αναγκαία συρρίκνωση του δημοσίου και περιστολή των σπαταλών που δυστυχώς ακόμη βασιλεύουν, θα αλλάξουν το κλίμα, θα αναγνωριστεί από τους «εταίρους» μας στην Ευρώπη και προοπτικές ανάκαμψης θα ανατείλουν!
