Γράφει ο Γιώργος Δρακούλης*
Η δήλωση του Γ.Γ. του Υπουργείου Οικονομικών κ. Μέργου, ο οποίος υποστήριξε ότι ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα είναι υψηλός, αναμφίβολα αποτελεί κοινωνική πρόκληση για τους πολίτες που δοκιμάζονται από την ανέχεια και την ανεργία.
Έχουν αναρωτηθεί πως ένας πολίτης που έχει να συντηρήσει σπίτι και οικογένεια θα μπορέσει να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις του με 586 ευρώ μεικτά, όταν για παράδειγμα χρειάζεται 250 ευρώ μόνο για το ενοίκιο, 50 ευρώ για ρεύμα, 5 ευρώ για νερό, 5 ευρώ για ημερήσια διατροφή ενός ατόμου κ.ο.κ; Παρόλα αυτά, αντί να επανεξεταστούν τα ομολογουμένως εξαθλιωμένα μισθολόγια, κάποιοι με περισσή θρασυδειλία ισχυρίζονται ότι είναι και υψηλά.
Με στόχο την δημοσιονομική προσαρμογή ο εργασιακός τομέας έχει μετατραπεί σε ζούγκλα χωρίς κανένα ίχνος κοινωνικής δικαιοσύνης. Ο μισθολογικός εξευτελισμός και η διαρκή συρρίκνωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων δεν έχουν σταματημό. Παράλληλα, η κατάσταση εντείνεται και για το παραγωγικό εργατικό δυναμικό της χώρας μας, για τους νέους που πρωτοβγαίνουν στην αγορά εργασίας-ανεργίας. Η αγανάκτηση και η απόγνωση που νιώθουν οι πολίτες και κυρίως οι νέοι έχουν αντικαταστήσει την ελπίδα και την προοπτική. Οι νέοι βλέπουν τα όνειρά τους να εγκλωβίζονται ανάμεσα σε δυο επιλογές ή το πενιχρό μηνιαίο εισόδημα των 586 ευρώ ή την ανεργία. Μέσα σε αυτό το δυσάρεστο κλίμα οι κομματικές νεολαίες θα έπρεπε να διεκδικήσουν αυτά που δικαιωματικά ανήκουν στους νέους απαιτώντας ένα καλύτερο αύριο και να μην μένουν παρατηρητές και «χειροκροτητές» των αρνητικών εξελίξεων.
Η αλλαγή πολιτικής πλεύσης είναι επιτακτικό κοινωνικό αίτημα. Άλλωστε, το πρόσφατο παρελθόν έχει αποδείξει ότι με την στείρα πολιτική της λιτότητας δεν ευημερούν ούτε οι άνθρωποι ούτε οι αριθμοί και η έξοδος της χώρας από την οικονομική και την κοινωνική κρίση καρκινοβατεί. Καλά θα κάνουν οι πάσης φύσεως «προάγγελοι» της κοινωνικής εξαθλίωσης να αλλάξουν πολιτική ρότα. Είναι απαραίτητη μια πολιτική που θα θέτει ως προτεραιότητα τον πολίτη και όχι τους αριθμούς. Η δημοσιονομική εξυγίανση πρέπει να συνδυαστεί με ένα «δίκτυ» κοινωνικής προστασίας.
Μισθοί Βουλγαρίας, μισθοί φτωχοποίησης της χώρας, μισθοί των 586 ευρώ με προοπτικές καθόδου δεν δείχνουν μια χώρα ανάπτυξης αλλά μια χώρα κοινωνικής εξαθλίωσης που φαλκιδεύει το μέλλον της νεολαίας της!
* Ο εκλεγμένος από την βάση τ. Πρόεδρος ΟΝΝΕΔ Αχαΐας
Σχόλιο ιστολογίου: Μήπως εάν έριχναν στον σημερινό κατώτατο μισθό, όλους εκείνους που λαμβάνουν μισθούς από 2.000 ευρώ και πάνω, θα μπορούσαμε να δούμε μία αισθητή μείωση στα οικονομικά και μία αισθητή μείωση στο θράσος που ορισμένοι έχουν; Φυσικά, ο κ. Μέργος είπε την αλήθεια (και αποκλείεται να την είπε αυτοβούλως, αφού τέτοιου είδους αλήθειες λέγονται μέσα στα πλαίσια προετοιμασίας των πολιτών) και ίσως εκεί πρέπει να εστιάσουμε. Και όχι στα ήξεις αφίξεις με τα οποία συνέχισε για να τα κουκουλώσει...
Κι επειδή "το ψέμα έχει κοντά ποδάρια", μερικές ώρες μετά την αισχρότατη δήλωση του κ. Μέργου, με ανακοίνωσή του ο κ. Ρεν αποκάλυψε πως η κυβέρνηση Σαμαρά έχει δεσμευθεί για περαιτέρω μειώσεις των μισθών στην Ελλάδα.
Διαβάστε την είδηση, όπως αυτή δημοσιεύθηκε:
Η αλήθεια, λοιπόν, που μας κρύβουν επιμελώς, είναι πως επιθυμούν την οικονομική εξόντωσή μας. Ενδεχομένως, για μία σημαντική μερίδα του πληθυσμού της χώρας να επιθυμούν και την φυσική εξόντωση, για να μειωθούν οι κρατικές δαπάνες...
Η δήλωση του Γ.Γ. του Υπουργείου Οικονομικών κ. Μέργου, ο οποίος υποστήριξε ότι ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα είναι υψηλός, αναμφίβολα αποτελεί κοινωνική πρόκληση για τους πολίτες που δοκιμάζονται από την ανέχεια και την ανεργία.
Έχουν αναρωτηθεί πως ένας πολίτης που έχει να συντηρήσει σπίτι και οικογένεια θα μπορέσει να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις του με 586 ευρώ μεικτά, όταν για παράδειγμα χρειάζεται 250 ευρώ μόνο για το ενοίκιο, 50 ευρώ για ρεύμα, 5 ευρώ για νερό, 5 ευρώ για ημερήσια διατροφή ενός ατόμου κ.ο.κ; Παρόλα αυτά, αντί να επανεξεταστούν τα ομολογουμένως εξαθλιωμένα μισθολόγια, κάποιοι με περισσή θρασυδειλία ισχυρίζονται ότι είναι και υψηλά.
Με στόχο την δημοσιονομική προσαρμογή ο εργασιακός τομέας έχει μετατραπεί σε ζούγκλα χωρίς κανένα ίχνος κοινωνικής δικαιοσύνης. Ο μισθολογικός εξευτελισμός και η διαρκή συρρίκνωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων δεν έχουν σταματημό. Παράλληλα, η κατάσταση εντείνεται και για το παραγωγικό εργατικό δυναμικό της χώρας μας, για τους νέους που πρωτοβγαίνουν στην αγορά εργασίας-ανεργίας. Η αγανάκτηση και η απόγνωση που νιώθουν οι πολίτες και κυρίως οι νέοι έχουν αντικαταστήσει την ελπίδα και την προοπτική. Οι νέοι βλέπουν τα όνειρά τους να εγκλωβίζονται ανάμεσα σε δυο επιλογές ή το πενιχρό μηνιαίο εισόδημα των 586 ευρώ ή την ανεργία. Μέσα σε αυτό το δυσάρεστο κλίμα οι κομματικές νεολαίες θα έπρεπε να διεκδικήσουν αυτά που δικαιωματικά ανήκουν στους νέους απαιτώντας ένα καλύτερο αύριο και να μην μένουν παρατηρητές και «χειροκροτητές» των αρνητικών εξελίξεων.
Η αλλαγή πολιτικής πλεύσης είναι επιτακτικό κοινωνικό αίτημα. Άλλωστε, το πρόσφατο παρελθόν έχει αποδείξει ότι με την στείρα πολιτική της λιτότητας δεν ευημερούν ούτε οι άνθρωποι ούτε οι αριθμοί και η έξοδος της χώρας από την οικονομική και την κοινωνική κρίση καρκινοβατεί. Καλά θα κάνουν οι πάσης φύσεως «προάγγελοι» της κοινωνικής εξαθλίωσης να αλλάξουν πολιτική ρότα. Είναι απαραίτητη μια πολιτική που θα θέτει ως προτεραιότητα τον πολίτη και όχι τους αριθμούς. Η δημοσιονομική εξυγίανση πρέπει να συνδυαστεί με ένα «δίκτυ» κοινωνικής προστασίας.
Μισθοί Βουλγαρίας, μισθοί φτωχοποίησης της χώρας, μισθοί των 586 ευρώ με προοπτικές καθόδου δεν δείχνουν μια χώρα ανάπτυξης αλλά μια χώρα κοινωνικής εξαθλίωσης που φαλκιδεύει το μέλλον της νεολαίας της!
* Ο εκλεγμένος από την βάση τ. Πρόεδρος ΟΝΝΕΔ Αχαΐας
Σχόλιο ιστολογίου: Μήπως εάν έριχναν στον σημερινό κατώτατο μισθό, όλους εκείνους που λαμβάνουν μισθούς από 2.000 ευρώ και πάνω, θα μπορούσαμε να δούμε μία αισθητή μείωση στα οικονομικά και μία αισθητή μείωση στο θράσος που ορισμένοι έχουν; Φυσικά, ο κ. Μέργος είπε την αλήθεια (και αποκλείεται να την είπε αυτοβούλως, αφού τέτοιου είδους αλήθειες λέγονται μέσα στα πλαίσια προετοιμασίας των πολιτών) και ίσως εκεί πρέπει να εστιάσουμε. Και όχι στα ήξεις αφίξεις με τα οποία συνέχισε για να τα κουκουλώσει...
Κι επειδή "το ψέμα έχει κοντά ποδάρια", μερικές ώρες μετά την αισχρότατη δήλωση του κ. Μέργου, με ανακοίνωσή του ο κ. Ρεν αποκάλυψε πως η κυβέρνηση Σαμαρά έχει δεσμευθεί για περαιτέρω μειώσεις των μισθών στην Ελλάδα.
Διαβάστε την είδηση, όπως αυτή δημοσιεύθηκε:
Λίγες ώρες μετά τη δήλωση του γγ του υπουργείου Οικονομικών Γιώργου Μέργου ότι πρέπει να μειωθεί ο κατώτερος μισθός, δήλωση που προκάλεσε σεισμικές δονήσεις και διαψεύσεις από την κυβέρνηση ότι προετοιμάζεται η περαιτέρω συμπίεση των χαμηλότερων θεσμοθετημένων αμοιβών, η Κομισιόν ανατροφοδοτεί το ζήτημα με μια δήλωση σοκ του επιτρόπου για τις Οικονομικές Υποθέσεις Όλι Ρεν.
«Αναθεώρηση του συστήματος όσον αφορά τον ελάχιστο μισθό προβλέπεται για το 2014, με στόχο να βελτιωθεί και να γίνει πιο αποτελεσματικό όσον αφορά την αύξηση της απασχόλησης και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας. Οι κοινωνικοί εταίροι θα συμμετάσχουν σε αυτήν την αναθεώρηση», απάντησε ο κ. Ρεν σε ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Χουντή.
Στην τοποθέτησή του, ο Φιλανδός επίτροπος συμπληρώνει: «Η Επιτροπή πιστεύει ότι ο κατώτατος νόμιμος μισθός είναι σύμφωνος με το κεκτημένο της ΕΕ καθώς και με το άρθρο 28 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ , υπό τον όρο ότι οι κοινωνικοί εταίροι θα συμμετέχουν δεόντως στη διαδικασία λήψης των αποφάσεων. Αυτό αποδεικνύει άλλωστε η πρακτική που ακολουθείται σε πολλά κράτη μέλη της ΕΕ. Όσον αφορά τις συμβάσεις της ΔΟΕ, τα μνημόνια συμφωνίας προβλέπουν ότι οι μεταρρυθμίσεις όσον αφορά τις εργασιακές σχέσεις πρέπει να γίνονται σύμφωνα με τους βασικούς κανόνες εργασίας».
Η αλήθεια, λοιπόν, που μας κρύβουν επιμελώς, είναι πως επιθυμούν την οικονομική εξόντωσή μας. Ενδεχομένως, για μία σημαντική μερίδα του πληθυσμού της χώρας να επιθυμούν και την φυσική εξόντωση, για να μειωθούν οι κρατικές δαπάνες...
