Η απεργία στις 20 Φλεβάρη θα
είναι μια σκληρή μάχη αλλά σημαντική. Πατάει σε τρία ζητήματα που καίνε άμεσα,
τώρα την εργατική τάξη : η εθνική γενική συλλογική σύμβαση εργασίας που θέλουν
να καταργήσουν και κατά επέκταση τις κλαδικές συμβάσεις, την προστασία των
ανέργων, την παρεμπόδιση των φοροληστρικών μέτρων που εξοντώνουν τον λαό.
Η απεργία πρέπει να σηματοδοτήσει
την κλιμάκωση του εργατικού- ταξικού αγώνα με όρους λαϊκής συμμαχίας. Δείκτης
για την επιτυχία της πέρα από την μαζικότητα και μαχητικότητα που πρέπει να
υπάρχει, πρέπει να είναι πόσοι νέοι εργαζόμενοι γράφτηκαν στα σωματεία, πόσοι
εργαζόμενοι συσπειρωθήκαν με το πλαίσιο του ΠΑΜΕ, πόσοι νέοι κλάδοι κατέβηκαν
για πρώτη φορά στην απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ. Δείκτες που ο ταξικός αντίπαλος
και οι πολιτικοί τους εκφραστές παρακολουθούν με άγχος.
Το ΠΑΜΕ
είναι που φοβούνται και όχι τις ξεπουλημένες, συμβιβαστικές, φιλοεργοδοτικές
συνδικαλιστικές πλειοψηφίες που εκφράζονται κυρίως από την ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, ούτε
βέβαια και από την παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ με το αντι- ΠΑΜΕ μένος του και με τα
εκατοντάδες κομπρεμί που έχει κάνει σε όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος
μαζί με την ΠΑΣΚΕ και την ΔΑΚΕ.
Φοβούνται
το ΠΑΜΕ γιατί μπαίνει μπροστά για την οργάνωση της εργατικής τάξης σε ταξική
βάση, φοβούνται το ΠΑΜΕ, γιατί πέρα από την αγωνιστικότητα και μαχητικότητα που
το διακρίνει, δείχνει τον δρόμο της εργατικής προοπτικής που περνάει μέσα από
την σύγκρουση και ρήξη με την κυρίαρχη πολιτική, με την εξουσία των μονοπωλίων
για την ανατροπή τους. Αυτή η γραμμή πάλης δεν αποτελεί εφεύρημα του ΠΑΜΕ, αλλά
το βάζει η ίδια η ζωή, διαφορετικά το μέλλον της εργατικής τάξης θα είναι μαύρο
και τα βάσανα θα μεγαλώνουν. Η ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, η
κοινωνικοποίηση τους μπαίνουν στην ημερήσια διάταξη της εργατικής πάλης. Ο
αγώνας αυτός πρέπει να γίνει υπόθεση του κάθε εργαζόμενου, για να μπορεί να
ζήσει και να απολαύσει τους καρπούς του μόχθου του, όπου κριτήρια ανάπτυξης θα
είναι η κάλυψη των σύγχρονων κοινωνικών- λαϊκών αναγκών και όχι τα κέρδη των
καπιταλιστών.
Συγκεντρώνουμε
εργατικές δυνάμεις με ταξικό προσανατολισμό και με λαϊκή συμμαχία, οργανώνουμε
την αντεπίθεση. Σπάμε τον φόβο, την μοιρολατρία, την ηττοπάθεια, την λογική δεν
γίνεται τίποτα μέσα στους χώρους δουλειάς. Κερδίζουμε μάχη την μάχη με
καθημερινό αγώνα για να κερδίσουμε τον πόλεμο που μας κήρυξαν καπιταλιστές,
Ε.Ε., ΔΝΤ , αστικά κόμματα.
Κανένας
αγώνας δεν είναι χαμένος. Σήμερα το καθήκον της εργατικής τάξης είναι να
αντιδράσει να αγωνιστεί μαζικά, μαχητικά. Προϋπόθεση είναι η οργάνωση στο
σωματείο, η ταξική της συσπείρωση με το πλαίσιο του ΠΑΜΕ. Η εργατική πάλη
πρέπει να καθυστερήσει και καθυστερεί τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου σε μια
σειρά κλάδων δουλειάς, να υπάρξει οργανωμένη αντίδραση με διάφορες μορφές πάλης
στην κατάργηση της Εθνικής Συλλογικής Σύμβαση Εργασίας και κατά επέκταση των
κλαδικών συμβάσεων, οργανωμένη εργατική- λαική πάλη ενάντια στα χαράτσια και
την φοροληστεία, τώρα προστασία των ανέργων με άμεσα μέτρα για την επιβίωση
τους. Αυτός ο δρόμος πάλης ανοίγει τον δρόμο του αύριο όπου οι εργαζόμενοι θα
κάνουν κουμάντο στον πλούτο που παράγουν για να υπηρετούνται οι σύγχρονες κοινωνικές-
λαϊκές ανάγκες και ο πλούτος, ο κλεμμένος μόχθος της εργατικής δύναμης
(υπεραξία) δεν θα στοιβάζεται σε τράπεζες και θησαυροφυλάκια όπου το φυλάνε τα
παράσιτα οι καπιταλιστές.
Στις 20
Φλεβάρη όλοι στις απεργιακές συγκεντρώσει του ΠΑΜΕ. Γιατί ελπίδα υπάρχει και
βρίσκεται μόνο στα χέρια του εργαζόμενου λαού.
ΣΑΒΒΙΔΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΜΕΛΟΣ Δ.Σ. ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ
ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΠΙΕΡΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΜΕ
