Η κυβέρνηση αντιλαμβανόμενη τις επιπλοκές που δημιουργεί η καθυστέρηση της διαδικασίας των ανακεφαλαιοποιησεων τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, προσπαθεί να μην εμπλακεί σε απευθείας διάλογο με τους τραπεζίτες υποδεικνύοντας την τροικα ως ρυθμιστή των εξελίξεων στον κλάδο.
Το ασφυκτικό lobbying και οι πολιτικές πιέσεις προς το Μαξίμου σε συνδυασμό με τις εκκρεμότητες που έχουν δημιουργηθεί από την καθυστέρηση με το ΤΤ και τη διαφαινόμενη χαλαρή προώθηση του deal Εθνικής-Eurobank δημιουργούν ένα ναρκοπέδιο το οποίο ο Αντώνης Σαμαράς θα πρέπει να περάσει, προκειμένου να επιτύχει προώθηση των αποκρατικοποιήσεων.
Τα χρονικά περιθώρια στενεύουν επικίνδυνα και η έλευση κλιμακίων της τρόικας στην Ελλάδα θα εντείνει τις διεργασίες στον κλάδο, θέτοντας κυβέρνηση και τραπεζίτες προ των ευθυνών τους.
Όπερ σημαίνει ότι το παιχνίδι των σιωπηρών καθυστερήσεων δεν μπορεί να συνεχιστεί κα συνεπώς οι αποφάσεις πρέπει να ληφθούν μέσα στο πρώτο 15ήμερο του Μαρτίου και να ανακοινωθούν μέχρι το τέλος του μήνα, ώστε να δρομολογηθούν και οι εξελίξεις στα υπόλοιπα μέτωπα.
Οι τραπεζίτες ζητούν παράταση για να μπορέσουν, όπως διατείνονται, να προσελκύσουν διεθνή επενδυτικά κεφάλαια και να περιοριστεί η συμμετοχή του Δημοσίου δια του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και συνεπως να δανειστεί το Δημόσιο λιγότερα κεφάλαια. Αυτό βέβαια δεν είναι ολόκληρη η αλήθεια.
Το αίτημα των τραπεζιτών είναι να γίνουν σε κάθε συστημική τράπεζα δυο αυξήσεις κεφαλαίου, ανεξάρτητες η μια από την άλλη:
- Στην πρώτη να μπουν τα κεφάλαια του Δημοσίου, ώστε να καθαρίσουν οι ισολογισμοί των τραπεζών
- Εν συνεχεία, με υγιείς τις τράπεζες, να τρέξει μια νέα διαδικασία αύξησης κεφαλαίου, η οποία θα ισοδυναμεί με αποκρατικοποίηση στην οποία οι ιδιώτες επενδυτές να μπορέσουν να τοποθετηθούν σε τιμή χαμηλότερη από αυτή που μπήκε το Δημόσιο.
Όπως είναι προφανές μια τέτοια εξελιξη θα στοιχίσει στο Δημοσιο ντε φάκτο ζημιές, οι οποίες θα έχουν ήδη εγγραφεί στο χρέος και για την κάλυψη των οποίων θα απαιτηθούν νέα μέτρα. Οι τραπεζιτες με αυτό τον τρόπο θα καταφέρουν να αγοράσουν φθηνότερα αυτό που πούλησαν πολύ ακριβότερα και αφού το έχει εξυγιάνει το Δημόσιο.
Η κυβέρνηση δεν θέλει να αντιταχθεί ευθέως σε αυτή την πρόταση, διότι χρειάζεται την υποστήριξη των τραπεζιτών και των τραπεζών στην προσπάθεια επανεκκίνησης της οικονομίας.
Από την πλευρά των τραπεζιτών προβάλλεται η άποψη ότι αν δεν γίνουν αυτές οι αλλαγές στους όρους ανακεφαλαιοποίησης, η συμμετοχή ιδιωτών στις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου θα είναι εξαιρετικά περιορισμένη.
Παράλληλα θέτουν ερωτήματα τεχνικής φύσεως, όπως τι θα συμβεί αν συγκεντρωθεί το 9,99% και όχι το 10% της ελάχιστης συμμετοχής. Σε αυτή την περίπτωση η τράπεζα κρατικοποιείται και το 9,99% γίνεται απλώς μια επενδυτική συμμετοχή;
Στόχος είναι να δείξουν ότι το συμφωνηθέν από κυβέρνηση και τρόικα μοντέλο δεν είναι καλά μελετημένο και οδηγεί σε βαριές απώλειες για την επενδυτική κοινότητα, οι οποίες θα στοιχήσουν σε επίπεδο αξιοπιστίας. Συνεπώς μετά από ένα νέο "κούρεμα μετόχων" η προσέλκυση νέων κεφαλαίων θα είναι αδύνατη.
Ανιση θεωρείται η μεταχείριση των μικρών τραπεζών, καθώς υποχρεώνονται οι μέτοχοι τους να βρουν τόσα κεφάλαια, όσα και οι μέτοχοι των μεγάλων συστημικών τραπεζών.
Οι μικρές τράπεζες πρέπει να συγκεντρώσουν 1,65 δισ. ευρώ για να μη σπάσουν σε good-bad bank. Το ποσό είναι δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με το 1,85 δισ. ευρώ που πρέπει να βρούν οι μεγάλες τράπεζες για να καλύψουν το 10% της ελάχιστης ιδιωτικής συμμετοχής για να παραμείνουν ιδιωτικές
Read more: http://tolimeri.blogspot.com/#ixzz2LX4fIOky
