Οι πιο συχνές αλλεργίες που παρατηρούνται στα παιδιά είναι η αλλεργική ρινίτιδα και το αλλεργικό άσθμα, ενώ οι πιο επικίνδυνες είναι οι τροφικές αλλεργίες, οι οποίες όμως δεν είναι τόσο συχνές.
Και ενώ η αλλεργική ρινίτιδα, το αλλεργικό άσθμα και η αλλεργία από το τσίμπημα μέλισσας ή σφήκας μπορούν να θεραπευτούν με τη υπογλώσσια ή υποδόρια χορήγηση ανοσοθεραπευτικών φαρμάκων, για την αντιμετώπιση των τροφικών αλλεργιών δεν έχει βρεθεί ακόμη κάποιο φάρμακο.
Η μόνη λύση είναι η αποφυγή των τροφίμων που προκαλούν την αλλεργία.
Τα παραπάνω επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η αλλεργιολόγος Λουκία Μπαλατσινού.
Το ποσοστό της τροφικής αλλεργίας στα παιδιά ανέρχεται στο 8%, ενώ στους ενήλικες μόνο στο 1%.
Αυτό, αυτό όπως εξηγεί η κ. Μπαλατσινού, οφείλεται στο ότι τα παιδιά δοκιμάζουν νέα τρόφιμα, τα οποία μπορεί να τους προκαλέσουν αλλεργία.
Για το 90% των τροφικών αλλεργικών αντιδράσεων στα παιδιά ευθύνονται το γάλα,τα αβγά,οι ξηροί καρποί-ιδίως τα φιστίκια- τα σιτηρά, τα όσπρια,τα ψάρια και τα οστρακοειδή.
Τα πιο επικίνδυνα από τα τρόφιμα θεωρούνται τα φιστίκια,τα ψάρια και τα οστρακοειδή.
Το γάλα και τα αυγά μπορεί να προκαλέσουν ατοπική δερματίτιδα και γαστρεντερικά προβλήματα όπως διάρροια και εμετό. Η ιδανική θεραπεία για τις αλλεργίες στα τρόφιμα είναι η αποφυγή τους για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.
Για την αλλεργική ρινίτιδα και το αλλεργικό άσθμα ενοχοποιούνται κυρίως τα ακάρεα που υπάρχουν στη σκόνη, η γύρη, τα επιθήλια ζώων και τα έντονα αρώματα.
Η αλλεργική ρινίτιδα αν δεν συνυπάρχει και άσθμα είναι απλώς ενοχλητική κι όχι επικίνδυνη.
“Οι γονείς, εφόσον το παιδί τους είναι αλλεργικό σε κάποιους παράγοντες θα πρέπει να ενημερώσουν στους δασκάλους στο σχολείο και έχουν πάντα στη τσάντα του παιδιού τα φάρμακα που χρησιμοποιούν. Οι εκπαιδευτικοί από την πλευρά τους θα πρέπει να μάθουν να αναγνωρίζουν τα συμπτώματα ενός αλλεργικού σοκ και μιας κρίσης άσθματος και ανάλογα να χορηγούν στα παιδιά ή αδρεναλίνη με ένα ειδικό στυλό ή τα εισπνεόμενα φάρμακά του.
Το φαρμακείο του σχολείου πρέπει να έχουν εισπνεόμενα και ενέσεις αδρεναλίνης. Η κλινική εικόνα του αλλεργικού σοκ εξελίσσεται γρήγορα. Μέσα σε λίγα λεπτά το παιδί παρουσιάζει εξανθήματα, οίδημα, δύσπνοια, συριγμό, έντονη φαγούρα στα άκρα και τα αυτιά, ναυτία, έμετο, ζάλη ή και απώλεια αισθήσεων.
Η εξέλιξη είναι γρήγορη. Ο εκπαιδευτικός θα πρέπει να βάλει το παιδί σε ύπτια θέση με τα πόδια ψηλά και να απομακρύνει τον αλλεργιογόνο παράγοντα πχ αν είναι τρόφιμο να αφαιρέσει τα υπολείμματα από το στόμα του παιδιού ή αν είναι από τσίμπημα μέλισσας να αφαιρέσει αμέσως το κεντρί, να κάνει την ένεση αδρεναλίνης ακόμη και πάνω από τα ρούχα, να καλέσει το ΕΚΑΒ και να ζητήσει οδηγίες μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο” συνιστά η κ. Μπαλατσινού.
ΑΜΠΕ
