Τι να πρωτοπείς για την καιροσκοπική, τυχοδιωκτική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ . Εκεί που θα καταργούσε, θα σκίζε τα μνημόνια, δεν θα αναγνώριζε το μεγαλύτερο τμήμα του χρέους που το χαρακτήριζε επαχθές, έφτασε σε σημείο μέσο κορυφαίου οικονομικού στελέχους του κυρίου ΣΤΑΘΑΚΗ, να δηλώνει ότι μόνο το 5% του χρέους είναι τελικά επαχθές και να διαγκωνίζεται με την Ν.Δ για το ποιος είναι καλύτερος διαπραγματευτής για τον τρόπο αντιμετώπισης του χρέους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ στον δρόμο του προς την διαχείριση της αστικής εξουσίας για λογαριασμό των καπιταλιστών, θα γίνεται όλο και πιο αποκαλυπτικός για το αντιλαϊκό περιεχόμενο της πολιτικής και στρατηγικής του, που είναι εντός των τοιχών της Ε.Ε, του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Έφθασε σε σημείο να αναγνωρίζει το χρέος, σαν χρέος του Ελληνικού λαού και να αντιπαραβάλλει ένα άλλο μείγμα αστικής πολιτικής διαχείρισης για την εξυπηρέτηση του, πάλι στην λογική να πληρώσει ο λαός.
Ο λαός δεν έχει κανένα συμφέρον να διαλέξει μεταξύ ποιου μείγματος αστικής πολιτικής θα συνταχθεί. Αυτό που προτείνει δηλαδή η Ν.Δ η αυτό που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ .Είτε διαλέξει τον ένα, είτε τον άλλον, τα αντιλαϊκά μέτρα θα ναι στην ημερήσια διάταξη αφού αυτό επιτάσσει η Ε.Ε, η αντιμετώπιση της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου.
Η εφαρμογή τέτοιων πολιτικών πηγάζουν από την αντικειμενικότητα των νόμων που διέπουν το σύστημα του καπιταλισμού, με βασικό χαρακτηριστικό την αναρχία που επικρατεί στους κλάδους παραγωγής. Απόρροια είναι η οικονομική κρίση με ότι αυτό συνεπάγεται για τους εργαζομένους, γενικότερα για τους λαούς, στην κατεύθυνση πολιτικής διεξόδου της κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου αλλά και αναπαραγωγής του συστήματος.
Σε αυτό το σύστημα η διέξοδος από την οικονομική κρίση δεν είναι ίδια για τους καπιταλιστές και ίδια για τους λαούς. Χρειάζεται να καταστραφούν παραγωγικές δυνάμεις. Να γίνουν απολύσεις εργαζομένων, οι μισθοί να φτάσουν σε εξευτελιστικό επίπεδο , να ελαστικοποιηθούν πλήρως οι εργασιακές σχέσεις, μεγαλώνει η ανεργία δραματικά, μεγαλώνει η φτώχεια μεταξύ του λαού, κλείνουν μικρομάγαζα .Με αυτά τα μέτρα αντιμετωπίζεται η οικονομική κρίση προς όφελος του κεφαλαίου, ρίχνοντας κατακόρυφα την τιμή της εργατικής δύναμης, τσακίζοντας κυριολεκτικά εργατικά-λαϊκά δικαιώματα. Πάνω στα αποκαΐδια των εργατικών-λαϊκών δικαιωμάτων σχεδιάζουν και την λεγόμενη ανάπτυξη, που σημαίνει ουσιαστικά ότι το κεφαλαίο θα μπει σε νέα τροχιά κερδοφορίας του, με τον εργαζόμενο λαό, τον παραγωγό του κοινωνικού πλούτου να ζει σε συνθήκες σχετικής η απολυτής φτώχειας.
Με την καπιταλιστική οικονομική κρίση, δυνάμεις του κεφαλαίου μπορεί να μένουν πίσω από τον αδυσώπητο ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό τους, κάποιοι να φεύγουν και από αγορές αλλά οι καπιταλιστές βγάλαν τόσο πλούτο τα προηγούμενα χρόνια όσα για να φάνε τα τρισέγγονα τους χωρίς να κάνουν τίποτα και άλλα τόσα. Οι εργαζόμενοι πληρώνουν το μάρμαρο και ζουν με το άγχος και την ανασφάλεια μια ζωή. Είτε είναι περίοδος καπιταλιστικής ανάπτυξης ,είτε είναι περίοδος καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης.
Όσοι αποδέχονται αυτό το σύστημα που ιστορικά έχει ξεπεραστεί, σαπίζει και βγαίνει στην επιφάνεια όλη η δυσοσμία και μπόχα, για να το διαχειριστούν με την πολιτική τους ,μόνο αντιλαϊκές ρυθμίσεις μπορούν να εφαρμόσουν για την παραπέρα διαιώνιση του. Στον αντίποδα υπάρχει η ταξική σύγκρουση, ρήξη και ανατροπή αυτού του άθλιου απάνθρωπου συστήματος, από ένα πλειοψηφικό μαχόμενο πολιτικό ταξικό εργατικό-λαϊκό κίνημα.
Η επίκληση του ΣΥΡΙΖΑ για αριστερή κυβέρνηση η κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας που το ονομάζει τελευταία παραπέμπτει σε έναν καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο. Πέρα που αποτελεί κοροϊδία και εμπαιγμός για να εγκλωβιστούν ξανά εργατικές –λαϊκές δυνάμεις στην γραμμή ενσωμάτωσης, να παρεμποδιστεί η χειραφέτηση τους από την αστική ιδεολογία και πολιτική και να αναχαιτιστεί κάθε τάση εργατικής -λαικής ριζοσπαστικοποίησης, η κατεύθυνση αυτή δεν μπορεί να παρθεί υπόψη ούτε σαν ουτοπία.
Ο λαός δεν πρέπει να παγιδευτεί στις διακηρύξεις του ΣΥΡΙΖΑ που όπου σταθεί και όπου κάτσει δίνει διαπιστευτήρια στους βιομηχάνους, στο κεφάλαιο γενικότερα, πίνει νερό στην Ε.Ε. και επαινεί την πολιτική Ομπάμα. Τίποτα δεν έχει να περιμένει ο λαός από την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ που είναι ενταγμένη στην στρατηγική του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, άρα εχθρική για τα εργατικά-λαϊκά συμφέροντα-δικαιώματα που πρέπει να κατακρημνιστούν για να θωρακιστεί η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία του κεφαλαίου σε Ελλάδα και Ε.Ε. Αυτή την γραμμή και πολιτική κατεύθυνση παλεύει με σθένος ο ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι γραμμή ξεκάθαρη για το ποια ταξικά οικονομικά συμφέροντα θέλει να υπηρετήσει και συμπλέει στρατηγικά με τη Ν.Δ, το ΠΑΣΟΚ και με τα υπόλοιπα κόμματα του ευρωμονόδρομου . Η επικινδυνότητα του έγκειται στο γεγονός ότι αυτή την γραμμή την κρύβει από τον λαό, ετεροκαθορίζεται ανάλογα με το ακροατήριο που μιλάει(αλλού σκίζει μνημόνια, αλλού τα διαπραγματεύεται) και κυρίως θέλει το εργατικό-λαϊκό κίνημα να κάνει δική του σημαία αυτήν την πολιτική κατεύθυνση για να μπορεί να το χειραγωγεί από τον θώκο της αστικής εξουσίας που μέμφεται. Ο ΣΥΡΙΖΑ όσο θα οδεύει προς αυτήν την κατεύθυνση θα γίνεται όλο και πιο αποκαλυπτικός για τον πολιτικό του χαρακτήρα και το πολιτικό περιεχόμενο της πολίτικης του. Η μετεξέλιξη του από οπορτουνιστικό κόμμα σε αυθεντικό αστικό κόμμα σοσιαλδημοκρατικής κοπής αρχίζει και γίνεται εμφανείς όσα προσχήματα και να προσπαθεί να κρατήσει για να συγκαλύψει αυτό που μετεξελίσσεται. Σε Κόμμα δηλαδή της αστικής τάξης έτοιμο να υπηρετήσει τα ταξικά συμφέροντα των καπιταλιστών.
Δεν πρέπει να χαθεί άλλος πολύτιμος χρόνος για τον λαό, για το εργατικό-λαϊκό κίνημα. Ο λαός πρέπει να ξεμπερδέψει με το εμπόριο φόβου, αυταπατών και ψευδαισθήσεων που τον στήνουν θεματοφύλακες του κυρίαρχου αστικού πολιτικού συστήματος, για να τον αποπροσανατολίσουν και στο τέλος να τον εγκλωβίσουν στον μονόδρομο του φαύλου κύκλου της φτώχειας, ανασφάλειας, αβεβαιότητας που είναι ο δρόμος της Ε.Ε, του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Ο λαός να γυρίσει της πλάτες του στους αυτόκλητους σωτήρες όπως οι ΝΑΖΙ της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ που αποτελούν την πιο σκληρή αντικομουνιστική και μαχόμενη εφεδρεία του συστημάτος
.Είναι τα μαντρόσκυλα του συστημάτος και της μεγαλοεργοδοσίας,που με τον ξενοφοβικό τους λόγο ,το ρατσιστικό δηλητήριο που χύνουν ,στοχεύουν στην συκοφάντηση του εργατικού –συνδικαλιστικού κινήματος στην τρομοκράτηση του. Είναι εχθροί κάθε εργατικής-λαϊκής κινητοποίησης, την χλευάζουν και την λοιδορούν και προωθώντας παράλληλα το σαθρό ιδεολόγημα της ταξικής συνεργασίας, δηλαδή την υποταγή της εργατικής τάξης στις αξιώσεις της καπιταλιστικής –μεγαλοεργοδοσίας όπως δηλαδή όλα τα κόμματα του συστήματος και του ευρωμονόδρομου. Αυτή είναι η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ναζιστική οργάνωση στην υπηρεσία του συστήματος, που όποτε θέλουν την μαζεύουν και όποτε θέλουν την αμολάνε για να αποτελέσει δύναμη κρούσης όταν το εργατικό-λαϊκό κίνημα ανεβαίνει. Μην ξεχνάμε το εκκολαπτήριο της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ για την ενδυνάμωση της ήταν οι πλατείες των αγανακτισμένων.
Μπροστά στις τοπικές ,περιφερειακές και ευρωεκλογές ο λαός μπορεί να τρομοκρατήσει πολιτικά όλους αυτούς που του κάναν και συνεχίζουν να του κάνουν την ζωή κόλαση. Η λαϊκή αντίθεση σε αυτές της αντιδραστικές ,αντιλαϊκές πολιτικές θα πιάσουν πραγματικά τόπο με την ολόπλευρη ισχυροποίηση του ΚΚΕ.
Η ενδυνάμωση του ΚΚΕ σε όλα τα επίπεδα, σε όλες της μάχες, είναι προϋπόθεση για την ανασύνταξη του εργατικού-συνδικαλιστικού κινήματος, την συγκρότηση της λαϊκής συμμαχίας σε αντικαπιταλιστική-αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, την οργάνωση της εργατική –λαϊκής πάλης σε γραμμή αντεπίθεσης .
Το ΚΚΕ τίμια με καθαρές κουβέντες απευθύνεται στον λαό και του λέει να πάρει της τύχες στα χέρια του. Εκεί βρίσκεται η προοπτική για την λαϊκή ευημερία και προκοπή .Στην ταξική μάχη, στον ταξικό αγώνα, στο οργανωμένο εργατικό-λαϊκό ταξικό κίνημα, που θα φτάσει την εργατική- λαϊκή πάλη στο επίπεδο της εξουσίας.
Σαββίδης Παναγιώτης
Μέλος του ΚΚΕ της Κ.Ο Πιερίας
