Ο χρυσός αθλητής του στίβου συνεχίζει να γράφει ιστορία «πετώντας» σε κάθε του άλμα, θυμίζοντάς μας κάθε φορά που προσγειώνεται κυριολεκτικά και μεταφορικά, τι θα πει ευγενής άμιλλα με κάθε έννοια.
Ο Μίλτος Τεντόγλου λέει ότι δεν είναι πρωινός τύπος.
Ακούγοντας κανείς τον τρόπο που το έχει επανειλημμένα πει και αν απομονώσει τα αθλητικά του κατορθώματα, μοιάζει λογικό. Φέρεται και περιφέρεται με μία χαλαρότητα του τύπου «τι κάνω εγώ εδώ;». Το βλέμμα του, όσο σπινθηροβόλο μπορεί να είναι τη μια στιγμή, άλλο τόσο μοιάζει να τρέχει και να χάνεται στο κενό την άλλη. Εξαπολύει τις λέξεις με μια χαρακτηριστική άγνοια κινδύνου και χωρίς πολλά πολλά.
Μα κι αν βάλει κανείς κάτω όχι μόνο όσα έχει καταφέρει, αλλά και το πώς τα έχει φέρει εις πέρας ο 25χρονος πρωταθλητής του στίβου, θα έλεγε πως έγιναν αβίαστα, σχεδόν ότι οι επιδόσεις και τα μετάλλια τον βρήκαν κι όχι ότι τα βρήκε αυτός μετά των απαραίτητων κόπων.
Από το παρκούρ στο «θαύμα» των Ολυμπιακών
Ξεκίνησε κάπως τυχαία την καριέρα του στο άλμα εις μήκος, όταν ένας προπονητής τον είδε να κάνει… παρκούρ στο στάδιο των Γρεβενών, που είναι η πόλη του. Ήταν 15 χρονών.
Στα 22 του κι αφού είχε συλλέξει μερικά χρυσά μετάλλια σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, ο Μίλτος Τεντόγλου «έκανε το θαύμα». Μετά από πέντε μέτρια άλματα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο 2020 (που έγιναν πρωί) κι ενώ παρέμενε εκτός βάθρου, ο Τεντόγλου στο τελευταίο του άλμα «πέταξε» στα 8.41 μ. ισοφαρίζοντας τον Κουβανό Χουάν Μιγκέλ Ετσεβαρία. Μόνο που ο Έλληνας αθλητής είχε καλύτερο δεύτερο άλμα κι έτσι εξασφάλισε το χρυσό μετάλλιο.
Σαν να μην έφτανε η «ουρανοκατέβατη» νίκη, ο Τεντόγλου έκανε μια κίνηση θριάμβου με τα χέρια του που έκανε όσους δεν ήταν εξοικειωμένοι με την ιαπωνική ποπ κουλτούρα να ψάχνονται. Κι αυτό γιατί ήταν μια κίνηση-σήμα κατατεθέν του Λούφι, του ήρωα του δημοφιλέστατου anime «One Piece» -δηλωμένος «otaku» άλλωστε. Λίγο αργότερα ψαχνόταν και ο ίδιος για το πώς έφτασε να κατακτήσει την κορυφή, αναρωτώμενος «Τι έκανα; Τι έκανα;», αφού ήταν «πολύ κακός αγώνας» και «έπρεπε να κερδίσει ο Ετσεβαρία γιατί ήταν καλύτερος».
Αυτή ήταν η στιγμή που ο Τεντόγλου έγινε όχι μόνο πρόσωπο χαράς και υπερηφάνειας για τους Έλληνες, αλλά και μια πηγή «instant meme» υλικού μαζί με μία άτυπη επισφράγιση ότι δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με έναν κορυφαίο αθλητή αλλά και κάποιον που δείχνει να είναι «ένας από εμάς» γιατί λέει τα πράγματα ασυνήθιστα σταράτα για δημόσιο πρόσωπο, μακριά από δηλώσεις-κονσέρβες.
Ένα εκατοστό παραπάνω
Fast forward στο 2023 και το Τόρουν της Πολωνίας. Έχουν μεσολαβήσει ευρωπαϊκές διακρίσεις αλλά και ρεκόρ (το 2022 με άλμα 8.52 μ. στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στο Μόναχο, εξασφάλισε το χρυσό αλλά και ρεκόρ αγώνων) και ο Μίλτος Τεντόγλου είναι έτοιμος για την επόμενη νίκη στο «Copernicus Cup». Ο αθλητής του Γιώργου Πομάσκι πηδά στα 8.40 μ. που ήταν -εκείνη τη στιγμή- η κορυφαία επίδοση στον κόσμο για φέτος.
Λίγες ημέρες αργότερα, όμως, το άλμα κρίνεται άκυρο από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Στίβου λόγω… ακατάλληλων παπουτσιών. Η απάντηση του Τεντόγλου ήταν διπλή: με μία ανάρτησή του στα social media δήλωσε αηδιασμένος για την απόφαση της Ομοσπονδίας, κρίνοντάς την άδικη και γράφοντας, σχεδόν απειλητικά, ότι μπορεί να πηδήξει 8.40 όποτε θέλει.
Και έπειτα, ήρθε και η καλύτερη επίδοση. Την ίδια ημέρα της ακύρωσης, ο Τεντόγλου πήδηξε στα 8.41 μ. στο μίτινγκ στο Λιεβίν της Γαλλίας. Δεν ήταν απλά μία καλύτερη επίδοση, αλλά αυτό το ένα εκατοστό παραπάνω ήταν μια δήλωση. Σαν ο Τεντόγλου να έλεγε ότι μπορώ να πηδήξω όποτε θέλω, όσο θέλω, ακριβώς το ένα εκατοστό παραπάνω που χρειάζεται για να σπάσω το ίδιο το ρεκόρ μου και να σας δείξω πως κανένα λάθος παπούτσι δεν με σταματά.
Είκοσι μέρες μετά από όλα αυτά, ο ασταμάτητος αθλητής έδωσε το παρόν στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου στην Κωνσταντινούπολη. Με ένα «άνετο» πρώτο άλμα στα 8.30 μ. ο Μίλτος Τεντόγλου κλείδωσε το χρυσό μετάλλιο στο άλμα εις μήκος στην ευρωπαϊκή διοργάνωση για τρίτη φορά στην καριέρα του κι έγινε έτσι ο πρώτος αθλητής που το καταφέρνει.
Ο αγώνας έγινε πρωί. Κι η νίκη του Έλληνα πρωταθλητή ήρθε στο τέλος μιας εβδομάδας που σκέπασε βαρύ το πέπλο της τραγωδίας στα Τέμπη. Ήταν νομοτελειακά σίγουρο πως στις δηλώσεις μετά τον αγώνα, ο Τεντόγλου θα ερωτηθεί και γι’ αυτό.
Πέρα από το να μας υπενθυμίσει πως έκανε το 8.30 «περπατώντας» και ότι αν ο αγώνας ήταν βράδυ θα «πετούσε» στα 8.50, ο χρυσός αθλητής υπήρξε φειδωλός και μετρημένος αναφερόμενος στην εθνική τραγωδία. Πολύ απλά, είπε ότι ντρέπεται -τη στιγμή που έκανε ξανά υπερηφάνη μία χώρα σε μία πολύ δύσκολη συγκυρία- κι ότι καλύτερα, σε μια τέτοια στιγμή, να μην πεις τίποτα. Απέφυγε, επίσης, να αφιερώσει κάπου το μετάλλιο και μαζί τις συμπαραδηλώσεις «εύκολης» συγκίνησης.
Όλη αυτή η άνεση που χαρακτηρίζει τον Μίλτο Τεντόγλου σε όσα κάνει και όσα λέει οριακά σε κάνει να απορείς αν απλά δεν συνειδητοποιεί το βάρος που έχουν οι επιτυχίες του αλλά και το πόσο ο κόσμος κρέμεται από κάθε νέα του δήλωση ή αν απλά, ακριβώς επειδή έχει πολύ καλή αίσθηση όλων αυτών, φροντίζει να διατηρεί στο έπακρο το «brand name» του.
Αυτό που έχει σημασία είναι πως κάθε «υψηλή πτήση» του Τεντόγλου προσγειώνεται όχι μόνο στο βάθρο αλλά και στις δημόσιες τοποθετήσεις που -πίσω από τον αυθορμητισμό και το «coolness» τους- είναι τελικά μετρημένες στην κάθε τους λέξη και πατάνε γερά στη γη.
Μάλλον γι’ αυτό τον αγαπάμε τόσο. Μπορεί να είναι ένα παιδί που περιμένει να τελειώσει η προπόνηση για να γυρίσει σπίτι και να δει το αγαπημένο του anime. Μπορεί ακόμα και να είναι πρωινός τύπος.
