ΕΔΩ ΠΙΕΡΙΑ

ΕΔΩ ΠΙΕΡΙΑ

Τετάρτη 30 Μαΐου 2012

Αλλη μια αυτοκτονία συγκλονίζει σήμερα την ελληνική κοινωνία - Επίθεση της οικογένειας του αυτόχειρα σε δημοσιογράφους

Άλλη μια αυτοκτονία ενός συζύγου και πατέρα δύο παιδιών , μπορεί να καταγράψει από σήμερα στα πρακτικά της η Ελληνική Αστυνομία αλλά και η πολιτεία....
Ήταν 8 το πρωί όταν...
μια γειτόνισσα του 60χρονου άντρα, αντίκρισε στο δασάκι του Αγίου Φιλίππου στην Νίκαια, το άψυχο σώμα του να κρέμεται από ένα δέντρο. Ο 6Οχρονος με ένα σκοινί δεμένο σε ένα από τα κλαδιά του δέντρου, είχε αποφασίσει από νωρίς να βάλει τέλος στην ζωή του. Δίπλα του ένα τσαντάκι και ένα σημείωμα, ήταν τα τελευταία πράγματα που άφηνε στην οικογένειά του. Το σημείωμα έλεγε πως οικονομικοί λόγοι τον οδήγησαν σε αυτό το σημείο. Δύο μήνες πριν προσπαθούσε να ρυθμίσει τα χρέη του στην εφορία.. Προφανώς δεν τα κατάφερε όπως θα ήθελε…

Εδώ βρέθηκε απαγχονισμένος ο αυτόχειρας
Πρόκειται γι άλλη μια αυτοκτονία που σημειώνεται τις τελευταίες ημέρες σε άνθρωπο της ίδια γενιάς και της ίδιας περίπου ηλικίας με τους υπόλοιπους αυτόχειρες για θέματα οικονομικά. Να θυμίσουμε την αυτοκτονία στο πάρκο του Περιστερίου με έναν άντρα 60 ετών αλλά και την διπλή αυτοκτονία στην πλατεία Βάθη ενός άντρα και πάλι 60 ετών και της μητέρας του. Και πόσες άλλες αυτοκτονίες που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό, που θα έπρεπε πραγματικά να αφυπνίσουν επιτέλους κάποιους ανθρώπους της πολιτείας μήπως και γλυτώσουν και άλλα θύματα αυτής της βάναυσης οικονομικής , απελπιστικής κατάστασης που περνάμε.


Το σπίτι και η οικογένεια στο μπαλκόνι

Εμείς οι ρεπόρτερ και κυρίως οι συνεργάτες του tromaktiko, προσπαθούμε με τον απόλυτο και απαραίτητο σεβασμό να ενημερώσουμε τον Ελληνικό λαό για τα όσα συμβαίνουν, ειδικά τον τελευταίο καιρό και κάνουν τους συμπολίτες μας να εγκαταλείπουν την προσπάθεια... Στόχος μας είναι να αναφέρουμε γεγονότα που πολλές φορές αποσιωπούνται ή αποκρύπτονται από άλλα μέσα ενημέρωσης και άλλους συναδέλφους. Ναι, έχουμε πάρει τον άχαρο αυτό ρόλο να βρισκόμαστε ξαφνικά μπροστά στις οικογένειες την ώρα που θρηνούν τον άδικο χαμό του ανθρώπου τους. Όχι όμως γιατί διψάμε για αίμα όπως πολλοί κατηγορούν κατά καιρούς, αλλά γιατί οφείλουμε να βοηθήσουμε φανερώνοντας την αλήθεια που ίσως ταρακουνήσει κάποτε τους αρμόδιους και τους υπεύθυνους που έφεραν τους συμπολίτες μας σε αυτό το σημείο…

Ένας ρόλος άχαρος και κάποιες φορές επικίνδυνος αφού οι άνθρωποι πάνω στην θλίψη τους δεν μπορούν να ελέγξουν πάντα τα συναισθήματά τους. Και αν ένα από αυτά τα συναισθήματα τυχαίνει να είναι ο θυμός, τότε τα πράγματα είναι πολύ άσχημα… Έτσι και σήμερα η οικογένεια του 60χρονου άντρα, που ακόμα δεν είχε συνειδητοποιήσει αυτό που της είχε συμβεί, δυστυχώς βρήκε εμάς για να ξεσπάσει τον θυμό της. Όχι λεκτικά, όχι πολιτισμένα… Πετώντας έτσι απλά από τον τρίτο όροφο της πολυκατοικίας που μένουν, ένα μπουκάλι γυάλινο που για ελάχιστα εκατοστά δεν έγινε θρύψαλα στο κεφάλι μας.

Από αυτό το ύψος πέταξαν το μπουκάλι στους δημοσιογράφους

Καταλαβαίνω τον θυμό, τον πόνο, την αγωνία για το αύριο χωρίς το στήριγμα του σπιτιού να είναι πια παρών… Καταλαβαίνω το σοκ, τον καημό, ή ακόμα και τις τύψεις που μπορεί να βασανίζουν τον καθένα. Καταλαβαίνω πως τα οικονομικά χρέη δεν προκαλούν μόνο ανασφάλεια αλλά πολλές φορές και νεύρα, έλλειψη επικοινωνίας και προστριβές ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας.

Αυτά που μας είπε η γειτονιά, για καυγάδες και φασαρίες στο σπίτι, για φωνές ανάμεσα στο ζευγάρι και μεγάλες εντάσεις καθημερινά δεν αναφέρθηκαν καν από μένα στην μικρή αυτή συνάντησή μας. Δεν σας προκάλεσα, δεν πρόλαβα να σας μιλήσω. Δεν απάντησα στους χυδαίους χαρακτηρισμούς σας με το που με είδατε από το μπαλκόνι σας. Δεν αντιστάθηκα στις απειλές και δεν αντιμίλησα στις βρισιές που ξεστομίσατε. Δεν είχα καν σκοπό να έρθω σε επαφή μαζί σας, αλλά με την γειτόνισσά σας που πέρασε και εκείνη το δικό της δράμα βλέποντας το πρωί τον φίλο της κρεμασμένο στο δέντρο. Προσπάθησα, με σεβασμό στην ψυχή που χάθηκε και προς εσάς σιωπώντας σε όλα τα παραπάνω, απλά να κάνω την δουλειά μου και το καθήκον μου απέναντι στους συμπολίτες μου.

Σήμερα αυτό που δέχτηκα δεν ήταν επίθεση… αλλά απόπειρα δολοφονίας. Και θα ήθελα να μάθω το γιατί. Και μόνο η παρουσία μου προκάλεσε τόσο μίσος; Πολύ θα ήθελα να ξέρω τι θα συνέβαινε εάν τελικά με πετύχαινε εκείνο το μπουκάλι. Εύχομαι πραγματικά συλλυπητήρια στην οικογένειά σου και σε σένα μα πάνω από όλα εύχομαι να μην υπάρξουν άλλα θύματα αυτής της κρίσης. Θα μείνω απλά στο ότι καταλαβαίνω τι περνάτε και θα το λήξω εδώ. Εξάλλου σκοπός δεν είναι να λύσουμε εμείς το πρόβλημά μας, αλλά η πολιτεία να λύσει τα προβλήματα όλων μας…

Διαβάστε το σημείωμα του αυτόχειρα...

Στο σημείωμα του - που φέρει ημερομηνία 29/5/2012 και το όνομα Αλέξανδρος - αναφέρει μεταξύ άλλων: 
«Η ΕΛ.ΑΣ δεν ξέρει αν υπάρχω. Γυναίκες και ποτά δεν έχω δει ποτέ. Καφενείο δεν με έχει δει. Το μόνο παράπτωμα είναι ότι δούλευα από το πρωί έως το βράδυ. Έγινα ελεύθερος επαγγελματίας και φεσώθηκα μέχρι το λαιμό και με καλούν τώρα στα 61 μου να πληρώσω για αυτό. Εύχομαι τα εγγόνια μου να μην γεννηθούν στην Ελλάδα μιας και δεν θα αποτελείται από Έλληνες. Από εδώ και στο εξής δεν θα ξέρουν την ελληνική γλώσσα και τα ελληνικά θα τα έχουν καταργήσει τελείως. Μόνο ένας πολιτικός, όπως η Θάτσερ, θα μπορέσει να αλλάξει η κατάσταση».
----------------------------------------------------

Σύμφωνα με πληροφορίες ο 61χρονος αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα να βρει δουλειά μετά το κλείσιμο του καταστήματος ηλεκτρολογικού υλικού που διατηρούσε στη Νίκαια. Κάτοικοι της περιοχής ανέφεραν πως τη Μεγάλη Εβδομάδα είχε μπαρκάρει, αλλά δεν άντεξε στο πλοίο, καθώς η συντριπτική πλειονότητα του πληρώματος ήταν Ρουμάνοι. Ο γιος του, όπως λένε, δούλευε περιστασιακά και έπαιρνε λίγα χρήματα ως μισθό, ενώ η κόρη του είχε πρόσφατα μεταναστεύσει στην Αγγλία μαζί με τον σύζυγο της, ο οποίος είναι γιατρός.

Μ.Α