τον τυφώνα που ερχόταν, να καταργηθεί ο άθλιος νόμος Διαμαντοπούλου 2848/2010 για τους νεοδιοριστους εκπαιδευτικούς. Δόθηκαν ελπίδες πως ίσως από Σεπτέμβριο θα βρισκόμασταν στα σπίτια μας. Τώρα βρισκόμαστε χιλιόμετρα μακριά από τις εστίες μας με 550-640 ευρώ. Κανείς δεν μας άκουσε και δεν μας έλαβε υπόψη! Πληρώνουμε χαράτσια και ενοίκια, έχουμε παιδιά και δεν είμαστε 25 χρονών! Δεν αναζητούμε την περιπέτεια όντας νεοδιόριστοι μετά από μακροχρόνιους κόπους και εξετασεις! Εχθές εφνιδιαστικά το υπουργείο εξέδωσε την εγκύκλιο αποσπάσεων και αφήνει 600 συναδέλφους στα νησιά βυθίζοντάς τους στην απελπισία! Δεν τους δίνει το δικαίωμα να ζήσουν ανθρώπινα. Τι είδους νόμοι είναι αυτοί, που ευνοούν μερικούς! τι δημοκρατία είναι αυτή, όταν δεν σου εξασφαλίζει την ευδαιμονία και την ευτυχία! Σίγουρα δεν είναι δημοκρατία! Είναι ένα έκτρωμά της! Ελπίζω εμείς οι νεώτεροι να αντιληφθούμε πως η τακτική δεν είναι δυνατό να συνεχιστεί πολιτικά και συνδικαλιστικά και να προχωρήσει στο αυτονόητο! Στην ανατροπή της!
Αναγνώστρια
