Παγκόσμια Ημέρα Ύπνου

Alexander Raskolnick

O ύπνος αποτελεί ζωτική ανάγκη και απαραίτητη προϋπόθεση για καλή υγεία και ευεξία. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, αναγνωρίζοντας τη σημασία του ύπνου, όρισε την τρίτη Παρασκευή του Μαρτίου ως Παγκόσμια Ημέρα Ύπνου. Στόχος της ημέρας είναι η ευαισθητοποίηση του κοινού για τη σημασία του ύπνου για την υγεία μας και τις συνέπειες της αϋπνίας.

Στην Ελλάδα γιορτάζεται διπλά η σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Ύπνου, καθώς ολόκληρο το ελληνικό έθνος κοιμάται τον Ύπνο του Δικαίου, καθόσον, με σκανδαλώδη τρόπο η Τρόικα Εσωτερικού συνεχίζει απερίσπαστη το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.

 

Ποιο πρόσφατο δήγμα στο κορμί της Ψωροκώσταινας, αποτελεί και η πώληση και επαναμίσθωση (sale and lease back) 28 δημόσιων κτιρίων από το ΤΑΙΠΕΔ.

 

Οι ιθύνοντες, ψευδώς, κατά την προσφιλή τους συνήθεια, και ψιθυριστά, ώστε να μην διαταράξουν τον Ύπνο του Δικαίου του έθνους, ισχυρίζονται ότι με την πώληση αυτών των ακινήτων θα αυξηθούν τα δημόσια έσοδα.

 

Όπως είναι βέβαια γνωστό, για κάθε περιουσιακό στοιχείο που υπάγεται στο ΤΑΙΠΕΔ, όπου σταδιακά προβλέπεται να «περάσουν» και τα 80.000 περίπου ακίνητα των «Ελληνικών Τουριστικών Ακινήτων», άπαξ και πωλείται, το αντίτιμο κατατίθεται υποχρεωτικά εντός 10 ημερών στον Ειδικό Λογαριασμό της Τράπεζας της Ελλάδας υπέρ των Δανειστών και βέβαια δεν προορίζεται για «μισθούς και συντάξεις», όπως ανερυθρίαστα διατείνονται οι  προπαγανδιστές της Τρόικας Εσωτερικού.

 

Στην περίπτωση που πουληθούν αυτά τα ακίνητα, το ελληνικό δημόσιο θα τα επανεκμισθώσει, διότι καλύπτουν πάγιες στεγαστικές ανάγκες, προσφέροντας έτσι ελκυστικές και σχετικά ασφαλείς αποδόσεις στους επίδοξους «επενδυτές».

           

Ξεπουλάνε οι αναίσχυντοι τα απομεινάρια από τις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς δημοσίου συμφέροντος, σαν να πρόκειται για εκχωρημένα στα (απο)κόμματά τους τιμάρια, για να ταΐσουν ένα ειδεχθές, ύποπτης προέλευσης, αδηφάγο κι ανεξέλεγκτο δημόσιο χρέος που οι ίδιοι με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους δημιούργησαν.

 

Τακτοποιούν στο μεσοδιάστημα, κατά την προσφιλή τους τακτική, στις διοικήσεις των υπό εκποίηση δημόσιων δομών, ξεπεσμένους βουλευτές, αποτυχημένους πολιτευτές κι άλλα κρατικοδίαιτα τρωκτικά, ανεπάγγελτα στελέχη των κομματικών τους φυτωρίων, εκείνων όπου ευδοκιμούν τα άνθη του κακού .